credits hier
T’is ook elk jaar weer hetzelfde met me. En altijd de periode rond Sinterklaas en daarna weer rond Kerstmis.
En ongetwijfeld hebben jullie dat ook wel: dingen waar je over na moet denken, dingen die je moet uitvoeren, dingen die afgehandeld moeten worden. Kortom dingen die op je afkomen in een kort tijdsbestek.
Sinterklaaskadootjes moeten verzonnen en gekocht en ingepakt worden. Gedichten moet worden in elkaar geflanst. Er moet bepaald worden wat er gegeten gaat worden op sinterklaasavond, dus boodschappenlijstjes maken. Ik heb een achterstand van tig emailtjes die nog geschreven moeten worden. ( sorry, Suzanne, maar gelukkig las ik dat iemand anders je al heeft geholpen met je Christmas Countdown bannergeval!)
Ik had ook nog een eindgesprek met de leidster van Mariska’s assertiviteitscursus. Ze heeft het fantastisch gedaan en ik kan met een gerust hart zeggen dat alles weer prima in orde is! Via school kreeg ik ook goeie berichten te horen, dus dat is een hele opluchting. De moeilijke tijd die ze vorig schooljaar had is nu echt voorbij en ze is er sterker uitgekomen! We zijn hartstikke trots op haar. You go, girl!!
Maar goed, een hoop te doen en zo weinig tijd! En dat ligt aan mezelf, hoor! Want wat doe ik als er veel moet gebeuren? Juist, dan stel ik alles uit tot het laatste nippertje! Wedden dat de gedichten pas volgende week dinsdagavond klaar zijn?? En ik weet zeker dat ik volgende week woensdag nog op een holletje naar allerlei winkels moet om nog wat kadootjes te kopen EN nog een extra rol sinterklaaspapier. Wat dan altijd NET op is en ook nergens meer te krijgen! Niet dat ik die vanmiddag alvast ga halen, welnee….da’s te gemakkelijk. En ieder jaar neem ik me voor om een planningslijstje te maken en ook dat doe ik dan weer niet.
Wat een eigenwijs mens ben ik eigenlijk, zeg! Ken jezelf, zeggen ze wel eens. :-)
En met kerstmis begint het hele verhaal weer opnieuw. De eerste weken na sinterklaas rust ik op mijn lauweren, daarna ga ik eens denken aan kerstkaarten. Moet er dan nog eentje ontwerpen. Gebeurt vast en zeker ook weer op de laatste nipper! Dan nog postzegels halen...In de lange rij staan op het postkantoor (kan ik ook nu alvast kopen, maar doe ik dan weer niet), erachter komen dat ik weer niet genoeg postzegels hebt gekocht, dus nog een keer in de rij. Ok, kaarten in de enveloppen, weer geen enveloppen genoeg, dus WEER in de rij....
Als ik er al aan denk word ik al moe van mezelf! Doe het toch eens anders, meid, denk ik dan. Maar ja, eigenwijs, he?
Vanavond gaan Jan en ik naar “the Nylons” in het stadstheater. Misschien dat ik nog tijd heb om er een keertje over te schrijven hoe het was. Dat moet ik dan op mijn planningslijstje zetten (wat ik niet heb).
Mijn blog heb ik in ieder geval op dit moment bijgewerkt, dat kan ik afvinken...ALS ik een lijstje had gemaakt :-/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten