credits hier
Ik WIST dat ik nog een paar zakken met babykleertjes voor mijn zwangere nichtje Roxanne moest hebben, zo'n zak of 3 a 4..... DACHT ik. En volgens Jan moesten ze ergens achter de schotten van de schuine wanden in Mariska haar kamertje staan. Dus afgelopen zondagochtend is Jan gaan graven en al snel bracht hij een paar zakken naar beneden. Da's leuk, weer die schattige kleine babykleertjes door je handen laten gaan! Toen kwam hij weer naar beneden met een paar zakken. En weer! En weer! EN WEER!! EN WEER!! EN WEERRRRR! HOOOOO NOU TOCH! We bleken dus nog 16 en een halve zak met kinderkleertjes te hebben! Vanaf maat 56 , ( trouwens nooit gedragen door Mariska, ze was 5010 gram bij haar geboorte en had dus gelijk maat 62!)tot en met maat 128. De hele kamer was één grote rotzooi. Alle vuilniszakken heb ik vervangen door schone, want er lag wel een laag stof op van 18 jaar. :-/
Maar leuk, joh, die kleertjes. Ik kon wel zien dat ik toen ook al een voorliefde had voor lakschoentjes, sokjes met kantjes erlangs, schotse ruiten en jurkjes met rouches. En wat had dat kind een hoop kleding! Maar wat wil je: ze had 3 nichtjes boven haar. Ik heb één zak kleertjes achter gehouden voor Maris. Voor later....
De rest heeft José, mijn zus, opgehaald. De hele achterbak van hun busje stond vol.
Thuis hebben ze ook weer alles doorgespit en herkenden ze ook weer de kleertjes die van Roxanne zelf zijn geweest. We kunnen ook allemaal de breinaalden wel weer opbergen, want er zijn ook nog zat gebreide truitjes, vestjes en jasjes. En dat slijt niet, joh. Ze groeien er toch zo weer uit.
De leukste dingen hebben ze uitgezocht, de rest is naar een eveneens zwangere vriendin van Roxanne gegaan. Komt het toch nog goed terecht. NOOIT geweten dat ik nog zoveel had. Nooit, nooit, nooit! Wie weet wat ik nog meer allemaal heb. Pure nostalgie! In ieder geval hebben we weer plek over om andere rotzooi op te bergen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten