woensdag 31 december 2008

Prettige oud en nieuw allemaal!!


credits hier


credits hier

Wat een vrieskou, hè? Het was -4 toen we vanochtend naar DenHaag reden. Eerst hebben we in het Omniversum de film 'De Grand Canyon' gezien. Mwahhhh. Mooie plaatjes, maar een beetje saai. Denk aan een bootje dobberend op een rustig stukje van de Colorado rivier en datzelfde bootje bijna omslaand op een wild kolkend stuk van dezelfde rivier. En dat moet je je dan in gedachte tig keer voorstellen.... ja, saaaaaiiiiii!
Ik veerde nog even kortstondig op toen ze een stukje van Las Vegas lieten zien. DAT zag er wel gelikt uit trouwens! Maar helaas dat was maar van korte duur....
Tot nog toe vond ik de imax films van 'Shackleton' en 'The magic of flight' het boeiendst en indrukwekkendst. Die films heb ik naderhand dan ook van het internet gehaald.
Daarna was het tijd voor het inslaan van oliebollen en appelflappen op de Frederik Hendriklaan. Toch altijd weer een gezellige winkelstraat met prachtige panden in de omgeving.

Mariska was nog op zoek naar nieuwe feestschoenen voor onder één van haar baljurken.(Aanstaande zaterdag gaat ze namelijk weer afdansen en gaan wij ook
weer kijken natuurlijk.)
En laat ze nu hartstikke goed geslaagd zijn bij Dungelmann! En nog afgeprijsd ook! De meest sexy schoenen ever!! Zwart lakleer, hoge hakken. IK kan er niet op lopen. Maar ik pas ze wel...;-)

Dan rest mij nog jullie allemaal een gezellige oudjaarsavond te wensen. Eet niet teveel oliebollen en appelflappen, drink niet teveel en kijk alsjeblieft uit met vuurwerk! Op naar 2009! Gelukkig Nieuwjaar allemaaaaaal!!

zaterdag 27 december 2008

Kerst voorbij, op naar het nieuwe jaar!

Ik hoop dat jullie allemaal een gezellige kerst hebben gehad. Bij ons is dat het geval geweest. Eerste kerstdag vierde mijn schoonmoeder haar 85e verjaardag en dat deden we bij neef Sander en nicht Nathalie thuis. We hebben allerlei lekkere chinese gerechten verorberd met als afsluiting een gigantisch chocoladetoetjes buffet. Dat komt onze lijn natuurlijk absoluut niet ten goede, maar we hebben ook weer een aantal calorieën kunnen verbranden met wat spelletjes op de Wii die neef Johan op mijn verzoek had meegenomen. Zowel Mariska als ik hebben nu vreselijke spierpijn in de binnenkant van onze ellebogen! We zijn ook niks gewend, hè? :-) Maar het was wel leuk. Hier is nog even een filmpje van Mariska en Jan die aan het Wii-en zijn:



Tweede kerstdag hebben we doorgebracht bij mijn moeder. Ook daar weer het nodige gegeten natuurlijk! Ikzelf had voor de voorgerechtjes gezorgd. Een gevuld tomaatje met garnalen, een stukje wildpaté met gelakte rauwe ham, en een rucola salade met roquefort, druiven, cashewnootjes en honig-mosterd saus. Mijn moeder zorgde voor het hoofdgerecht: Gevulde rollade, gemengde groente, gebakken aardappeltorentjes. En Mariska zorgde voor het nagerecht: Perziken met een bolletje kaneelijs met een sausje van wijn,creme fraiche, kaneel en pure chocolade, afgetopt met een oerhollandse kletskop. Allemaal heel smakelijk. Na het eten was het tijd voor de kadootjes. Ik heb Sinterklaas per ongeluk veelvuldig bedankt, want ik kan er maar niet aan wennen om met kerst kadootjes uittepakken. Volgend jaar weer gewoon als vanouds Sint vieren!

Hier zie je de foto's van de kerstdagen:


Eén van de kadootjes was een nieuwe set telefoons! Die staan op dit moment op te laden. Dan is het eindelijk finito met het moeizaam indrukken van de toetsen met pennen, messen en andere rondslingerende voorhande zijnde en toch nuttig blijkende attributen!
Kerst is voorbij! Op naar het nieuwe jaar! Maar eerst nog onze jaarlijkse traditie: naar het Omniversum en daarna oliebollen en appelflappen kopen op de Frederik Hendriklaan!

woensdag 24 december 2008

Over mobiel, Joséphine en m'n schoonmoeder....

Send your own ElfYourself eCards




Zo, t'is alweer een tijdje geleden dat ik wat nieuws op dit blog heb gezet.
Zijn jullie allemaal klaar voor kerstmis? Ik wel. Godzijdank hoef ik vandaag geen vis te halen, want hier in het stadshart bij de visboer stonden de klanten 5 rijen dik over de gehele balie van de winkel. Vreselijk om daar tussen te moeten staan in de hoop dat ze nog garnalen hebben tegen de tijd je aan de beurt bent!
Ik was nog wel even in de T-mobile winkel. Toen ik er naar binnenstapte was mijn bui nog best. Mijn mobieltje was vanochtend kaduuk gegaan. Het aan en uit knopje wil niet meer aan en bleef dus maar uit. Dus ik dacht even een andere te kopen, maar kwam bedrogen uit. Ik heb nog een 'Orange' prepaid kaart en die past niet in een T-mobile telefoon. "Ja, duhhh," hoor ik jullie al zeggen. Maar Orange IS door T-mobile overgenomen. Ik bel dus ook via hun netwerk. Zou ik dus nu een T-mobile prepaid toestel kopen dan ben ik al mijn beltegoed kwijt. ( en juist toevallig gisteren met 20 euro opgewaardeerd!) Totaal niet klantvriendelijk! Volgens de medewerkster waren er al vaker klachten over geweest. Er is dus net ook een klachtenbrief van mij naar de firma gegaan. Of ze geven me een nieuwe prepaidkaart of ik wil 20 euro korting op een volgend toestel. Is wel zo netjes. Ik ga ervanuit dat ze een van mijn eisen inwilligen. Anders klim ik wederom in de pen. Intussen gebruik ik maar mijn oude loodzware Nokia met Jan's nummer. :-/

Met Joséphine gaat het goed. Inmiddels is ze weer aangekomen. En ze begint ook haar ene armpje te bewegen. Het sleutelbeentje geneest dus goed. Ze krijgt wel elke dag therapie om de spieren soepel te houden. Maar het is zo'n lief kindje. Met Roxanne gaat het inmiddels ook beter. Ze is al naar buiten geweest met de kinderwagen. Joséphine heeft er niets van gemerkt, zij sliep als een roos! Roxanne's zelfvertrouwen groeit ook. Het is ook eng om ineens moeder te zijn van zo'n klein humpiedumpie. Groeit het wel goed? Doe ik het wel goed?? Maar het went al aardig.

Met m'n schoonmoeder gaat het ook goed in haar nieuwe wooncentrum. T'is wel wennen natuurlijk. Teveel nieuwe dingen tegelijk kan ze eigenlijk niet aan. Haar geheugen is nu nog slechter dan voorheen. Afgelopen zondag waren we met haar naar beneden gegaan om haar post optehalen, maar 5 minuten later wist ze dat al niet meer en vroeg ze zich af waar al die kerstkaarten nou vandaan kwamen. Ook is ze haar herinnering aan haar flat hier in Zoetermeer helemaal kwijt. Volgens haar gevoel is ze rechtstreeks vanuit haar huis in DenHaag naar hier verhuisd. De herinnering aan het vorige verpleegtehuis was ook al weg, tot ze hoorde over haar chagrijnige kamergenote. Toen kwam het wel weer bovendrijven.
Wat een complex geheel zijn hersenen toch, hè? Laten we hopen dat de mijne het nog zo lang mogelijk naar behoren blijven doen. Veel vis eten helpt, hè? Maar er staat zo'n lange rij bij Simonis......:-/

vrijdag 19 december 2008

Van alles wat...


credits hier


credits hier

Voila! Als het goed is heeft iedereen hem nu in huis, dus kan ik het kaartje nu wel wereldkundig maken. Hoe vinden jullie um geworden? Lief, hè? Vind ik wel.
Net zo lief als Joséphinetje is. Het loopt allemaal nog niet zo lekker aan de verhalen die ik hoor. Ze is nogal veel afgevallen, waardoor ze nu elke twee uur voeding moet krijgen. Maar ze ligt dan lekker te slapen en heeft dan helemaal geen trek. En als je slaperig bent, dan doe je er anderhalf uur over. Dus Roxanne komt ook niet echt aan haar rust toe. T'is allemaal nog een beetje moeilijk om een regelmaat te vinden die voor iedereen werkt. Zondagmiddag is het bezoektijd voor familieleden, dus daar kijk ik naar uit. Kan ik weer foto's nemen! :-))

Gisteren hebben we ons eerste kerstconcertje gehad met Michael, de dirigent. Ging best goed! Ok, er zaten hier en daar wat hiaten in...hihihi. Een half koor dat bij 'The infant king" een derde couplet inzette op tekst i.p.v. op noe, en ikzelf raakte even de draad kwijt bij 'A merry christmas'. Tja, dat krijg je als je niet af en toe even een blik op je map werpt om te kijken waar we zijn. Mea culpa! Morgen hebben we een herkansing! Dan zingen we voor stichting De Zonnebloem. En zelfs nog een uitgebreider kerstrepertoire! Een nieuwe ronde, nieuwe kansen. Maar gelukkig wordt 'The infant king' eruit gebonjourd! Op zich een mooi nummer, daar niet van. Het is een nummer dat met volle overgave gezongen moet worden. Maar het staat gepland als een van de eerste nummers, en dan zijn we nog timide en nerveus en voorzichtig. Het zou al stukken beter klinken als we het na de pauze zouden zingen. Dan zijn we losser.

Vanmiddag naar Delft geweest om mijn nieuwe bril optehalen. Laatst had ik maar eens een emailtje gestuurd om te vragen of dat ding nou al eens klaar was. Het was al 4 weken gelden dat ik hem besteld had. Wie weet lag ie wel ergens vergeten in een la ofzo, je weet het niet. Maar de dag erop kreeg ik een emailtje dat ie klaar was. Toevallig, hè? ;-) Ik heb hem nu op en het leest als een tierelier! Ik had al enge verhalen gehoord over dat je er erg aan moest wennen aan dat varifocus. Dat je beter achterstevoren de trap af kon lopen, omdat je anders naar beneden zou storten?!? Je zou de traptreeafstand niet goed in kunnen schatten, zodat je voor je gevoel in het niets zou stappen?? Je zou bij het lezen van de krant je hoofd zo moeten houden dat je precies door het onderste deel van de bril zou kijken....of je zou de krant heen en weer moeten bewegen tot je goed zicht hebt. Pfffff. Ik vreesde het ergste. Maar niets is minder waar! Ik zie mijn voeten gewoon zoals ze zijn. De grond loopt niet af, maar is keurig recht. En ik hou de krant precies zoals ik hem altijd hou. Oh, over kranten gesproken! Vinden jullie dat nou ook zo irritant als de ene helft ondersteboven wordt gedrukt, zodat je hem halverwege om moet draaien???
Oh, gruwel! Wie verzint zoiets en waarom nou toch??

Jeetje, wat een verhaal weer! Tijd voor een bakkie thee! Groetjessss.....

woensdag 17 december 2008

Sneeuw in het wilde westen....



Helaas, de geboortekaartjes lagen vandaag nog niet op ieders mat, dus hier nog geen kaartje op m'n blog!
Achgosss, Joséphine heeft een gebroken sleutelbeentje. Sneu, hè? Daar is niets aan te doen, dat moet vanzelf helen. Vanavond zou er nog een fysiotherapeut naar kijken, maar ik heb nog niet gehoord hoe dat afgelopen is. Roxanne zelf heeft zware bloedarmoede, zij moet 3 dagen verplicht naar bed en rusten. Niet echt een leuke start, maar ik hoop dat het met beiden snel weer beter gaat.

T'is werkelijk net of ik hier in het wilde westen woon! Eerst zag ik steeds een helikopter boven ons huis rondcirkelen. Toen dacht ik al: die zoeken iemand! En toen ik naar het postkantoor liep om de kerstkaarten in hun bak te werpen, bleek de hele boel afgezet te zijn. Tja, WEER overvallen! Je raakt er gewoon aan gewend. T'is hier elke keer prijs. Ik blik niet meer en ik bloos niet meer. Ik vond het alleen maar vervelend dat ik nu de kaarten één voor één door een minuscuul spleetje in de gewone brievenbus moest proppen....De brievenbus was namelijk al vuurwerkproof gemaakt. In wat voor wereld leven we eigenlijk? Misschien kan ik mezelf beter afvragen: in wat voor wijk woon ik eigenlijk? Maar toch, normaliter is het hier leuk wonen, hoor! Ik wil hier niet weg. ALS ik weg zou moeten dan wil ik in Ierland wonen. In een lichtgeel geverfd huis met geel en paars bloeiende hanging baskets rondom, uitzicht op zee en een stuk land eromheen met een irritant blaffende hond erop. Een mens mag dromen, toch??

De kerstboom heb ik weer opgepimpt. Ik was bij Groenrijk en daar hadden ze een soort sneeuw op een boom gedaan. Verrek, dat spul had ik nog liggen: vulling voor een kussen. Nee, geen kapok, ander spul. Dus dat heb ik er net in gedrapeerd. Tenminste aan het begin deed ik het nog netjes, op het laatst gooide ik het er maar in. Dan heb ik geen geduld en zin meer. Ik had trouwens ook pijn, want ik ben maandag weer eens door mijn rug gegaan. Dus op een trapje staan voelt ook niet lekker. Maar toch staat het wel leuk. Ik voeg wel even een fotootje bij.

Verder wil ik Lineke even bedanken voor haar volgeschreven kerstkaart! :-) Wat een aangename verrassing! Nooit gedacht dat jij mijn blog zo trouw volgde, joh! Maar ik zal er zeker mee doorgaan, want zelf vind ik het ook leuk om te doen.
En Suzanne....wat had je weer een mooi gescrapte kaart gemaakt! Hij hangt op een prominente plaats! Jij ook bedankt!

maandag 15 december 2008

Ik ben OUDTANTE!


Ze is vandaag geboren: Joséphine Nicolette Laetitia Viviënne Shalisia! Een hele mondvol voor een klein wurmpje. Nou, klein... Madammeke is toch 4350 gram en ze meet van haar top tot haar teentjes toch een slordige 55 cm! Vanmiddag, klokslag 2 uur, zag zij het levenslicht. De bevalling was zwaar. Roxanne was al sinds gisteravond bezig. Uiteindelijk is het een verlossing geworden d.m.v. een vacuumpomp. Beslist geen pretje. Voor moeder niet en ook niet voor het kind. Joséphine heeft last van haar ene armpje. Dat laat ze hangen. Ze heeft er wel gevoel in, want ze kan wel haar vingertjes bewegen. Waarschijnlijk zijn er wat spieren verrekt. Er zou nog een kinderarts naar kijken, maar vreemd genoeg was dat tegen 6 uur nog steeds niet gebeurd. :-/
Maar Joséphientje is een schatje, hoor. Ik ben natuurlijk gelijk naar het ziekenhuis gereden! En ik heb wat foto's gemaakt. Zonder flits, want je wilt dat kind toch niet de stuipen op het lijf jagen met zomaar ineens een fel licht in haar oogjes.
De geboortekaartjes heb ik net uitgeprint, gevouwen en gesneden. Die zijn dus ook klaar. Zonder enkel probleem. Dus ik kan weer opgelucht ademhalen. Ze gaan morgen op de bus, dus ik zet het kaartje woensdag pas op mijn blog.
Hoe vinden jullie trouwens de sneeuwvlokjes? Leuk, hè? Dat is een script dat ik ervoor heb gebruikt. En zien jullie ook dat mijn blogheader nu precies in het kader past? Heb ik ook voor elkaar gekregen door in de HTML te rommelen. Aldoende leert men en ik ben toch wel een tikkie trots dat me dat allemaal gelukt is!

zondag 14 december 2008

Weer geen nieuws....


credits hier

Nog steeds geen nieuws! Roxanne is inmiddels 3x gestript, maar dat blijkt dus niet te helpen. En dat er meer kinderen geboren worden tijdens volle maan, is jammer genoeg ook maar een bakerpraatje! De maan kan haast niet voller zijn! Maar geen baby!
Aanstaande dinsdag is ze twee weken overtijd, dan wordt ze ingeleid. Klinkt me allemaal heeeel bekend in de oren, want bij mij ging het ook zo. Alleen strippen deden ze toen nog niet. Nu maar hopen dat zij geen kind van 10 pond en 10 gram krijgt...:-/ We wachten maar weer af.

De kerstboom staat inmiddels. Afgelopen donderdag hebben Maris en ik hem gekocht. Was zo gepiept! De derde boom, een Nordmann, die we in onze handen hadden was gelijk al de uitverkorene! Vorig jaar hebben we er ruim een uur over gedaan. Op 5 centjes na precies onder ons budget van 40 euro! Mooi zo! Dus gisteren hebben we er een stukje afgezaagd en er een gat ingeboord voor de standaard. We zijn dan net een paar bouwvakkers als je ons in de tuin bezig ziet. :-) Dit jaar hebben we hem met hoofdzakelijk rode ronde ballen en een beetje goud versierd. Alleen maar echte ballen met hier en daar een vogeltje. Alle andere opsmuk zit nog in de doos. Ik had twee dozen kaarsverlichting van tante Ger ( overleden tante van Jan), maar van eentje ervan brak er zomaar een lampje af. Beetje gevaarlijk. Dus ik heb gisteren nog 3 extra dozen gehaald. Echt weer nostalgisch, die kaarsjes in de boom. En licht dat ze geven! Daar kunnen 400 van die kleintjes niet tegen op!

Vandaag gaan we naar Utrecht, naar het nieuwe verzorgingshuis van mijn schoonmoeder.
Karin en René halen haar op om te gaan kijken in haar nieuwe kamer en om alvast een beetje te wennen. Gisteren hebben de mannen en de neven haar spullen al verhuisd.
Aanstaande woensdag gaat ze officieel verhuizen. Ze is zo nerveus! T'is ook weer een hele stap voor haar. Maar wel een goede! Eindelijk een plekje voor haarzelf. Met haar eigen spulletjes. En tussen mensen net zoals zij. Dat komt wel goed!

maandag 8 december 2008

Nog geen groot nieuws!


credits hier

Ik zat er al weeeeken tegen aan te hikken: een GROTE BERG strijkgoed! Niet dat ik vergeten was dat ie er lag. Ik zag hem soms best liggen in zijn eenzame eenzaamheid. Maar dan keek ik snel de andere kant op. Ik had soms ook het idee dat ie naar me riep: Kom en strijk me weg! Maar dat kan ook mijn geweten zijn die ik hoorde. Dat lijkt me eigenlijk meer voor de hand liggend. Maar vandaag had ik geen ene smoes paraat om onder de klus uit te komen, dus vanochtend heb ik de koe bij de horens en de bout bij het handvat gepakt. UUUUREN en tot vervelens toe heb ik staan strijken. Je moest eens weten hoe vreselijk ik dat elke keer weer vind. Bwlaaaah.
Maar het is weer gedaan. Behalve de overhemden van Jan met korte mouwen, en een paastafelkleed. Die komen over een paar maanden weer aan de beurt. Selectief strijken noemt men dat. :-P

Verder ben ik creatief met wastabletten geweest. Nee, ik heb geen nieuwe techniek ontwikkeld! Maar uit mijn schoonmoeders huis kwam nog een pak wastabletten. Wat een rotzooi is dat, zeg! Die dingen lossen dus amper op in de wasmachine! Wat een smurrie! Ik heb dus alle tabletten in de blender gegooid, gemalen en daarna bij mijn eigen spul gegooid. Zuinigheid met vlijt!

Verder is het nog steeds wachten op Roxanne's baby. Ze is inmiddels gestript en ze wordt goed in de gaten gehouden want haar bloeddruk is aan de hoge kant. Ik heb vandaag nog niets gehoord, dus wie weet....:-)
Ik ben er de hele dag mee bezig. Het lijkt wel alsof ik zelf ook een beetje oma word. :-) T'is ook zo leuk om weer een klein kindje in de familie te hebben! Mariska was de laatste en zij is alweer 18 jaar.
Maar het houd me wel bezig, hoor. Ik heb net lof met ham en kaas, kip in oosterse marinade en gebakken aardappeltjes staan maken terwijl ik nog een pan bruine bonensoep had staan!! Nou ja, dat eten we dan morgen maar. Tenzij ik het weer vergeet.... Concentreren, Ien, concentreren!

donderdag 4 december 2008

printen/snijden/vouwen/muziek en een muis!


credits hier


credits hier

Gisterochtend heb ik een bloedsuikertest laten doen bij de apotheek. Ik had eerst al een diabetes-risicotest via het internet gedaan en daar kwam ik niet zo goed uit de bus. Maar de echte test was prima: 5,2! Mooi resultaat, ik hoop het zo te houden.

Nicht Roxanne is nog niet bevallen en dat bevalt haar helemaal niet. Ze is het nu wel erg zat. Maar ja, het komt wanneer het komt! Ik zou ook lekker blijven zitten als het buiten zo koud is! Ik denk dat ik er pas in de zomer uit zou komen als ik de baby was...:-)

Vanochtend weer gezongen. De laatste puntjes op de i gezet voor de uitvoeringen op 18 en 20 december. Het gaat wel lukken, denk ik. Hoop ik. Ach, we doen gewoon ons best, meer kunnen we niet doen. Er was nog eventjes paniek in de tent toen er een muis uit de piano te voorschijn kwam en het op een lopen zette!
Ik zie tegenwoordig wel vaak muizen....:-/

De muziek van de Scratch in Leiden kwam ook vandaag binnen. De CD heb ik gelijk alvast op de computer gezet. Leuke musicalnummers! Vooral de nummers uit 'Fiddler on the Roof' zijn mooi. Sunrise, Sunset en Sabbath Prayer. De laatste heb ik al gezongen bij Inspirited, maar deze is natuurlijk weer net even anders. We kunnen dus binnenkort weer gaan oefenen met het clubje.

En terwijl ik naar de CD luisterde heb ik ook alle kerstkaarten van mijn schoonmoeder uitgeprint, gesneden en gevouwen en in de enveloppen gedaan. Nu nog even zegels kopen en ze kunnen op de bus. Ik moet ook maar eens aan mijn eigen kaarten gaan beginnen. 'k Heb nog geen idee over het ontwerp. Ik denk dat ik dit jaar eens een andere kleur neem, paars of blauw ofzo. Eens iets anders dan de geijkte kerstkleuren.

Het bruidspaar op bovenstaande scrap is een stiefdochter van een oom van me. Angelique en Frans trouwden deze zomer in Italië, en mijn oom stuurde de link naar de foto's aan me door. Er zitten mooie foto's tussen, dus wie weet komt er nog wel eens een scrap bovendrijven. Altijd makkelijk om een voorraadje foto's te hebben!

maandag 1 december 2008

Geen Sint dit jaar!


credits hier

Sinterklaas moet nog komen en toch begin ik al aardig in de kerststemming te komen! Misschien komt dat ook wel door het feit dat ik dit jaar niets aan Sint doe. Ik had er geen zin in. Er komt toch heel wat bij kijken elk jaar: kadootjes verzinnen en kopen, gedichten maken, een of ander spelletje verzinnen om de pakjes bij te openen, en je moet toch ook iets lekkers op tafel zetten. Plus het feit dat nicht Roxanne ook rond die tijd moet bevallen. Als de baby er is laat ik als de donder alles vallen en ga dan de laatste aanpassingen op de geboortekaart maken, printen, snijden, vouwen, zodat die ook op de bus kunnen.
Er ligt ook nog printwerk te wachten van de kerstkaart van mijn schoonmoeder. We hebben te horen gekregen dat zij eindelijk kan verhuizen naar een ander verzorgingshuis, ook in Utrecht! Daar krijgt ze een eigen kamer. Hartstikke fijn! Kan ze een beetje tot rust komen. Op dit moment deelt ze nog een kamer met een chagrijnig typje :-/
Dus per 17 december gaat ze verhuizen! Allemaal heel spannend voor haar! Maar ik denk wel dat ze het naar haar zin gaat krijgen. Dat hoop ik in ieder geval.
Karin vroeg of ik kerstkaartjes wilde ontwerpen met tegelijkertijd een adreswijziging erop. Dat is klaar, maar nu nog printen. Ik durf ze niet allemaal tegelijk te printen. Stel je voor dat de printer op hol slaat, of hij weigert ineens dienst, of één van de printkoppen brandt door....(is met de vorige gebeurd). En stel dan dat dan net Roxanne bevalt....oh, hemel, paniek! Ja, ik weet het: ik ben toch wel een beetje een doemdenker! Want eigenlijk gaat het altijd wel goed. Achteraf gezien :-/
Maar goed, waar had ik het ook al weer over.. Oh ja, kerst. Ben vrijdag nog met Sylvia naar de Intratuin geweest. Weer leuke kerstspulletjes gezien. Ik was WEG van een soort verlichtingsstaven, waarbij het lampje van boven naar beneden verliep...net smeltend ijs. Moeilijk uit te leggen....Maar toen ik zag dat 5 van die staven 119 eurootjes kostten, vond ik ze al iets minder leuk. Ik zie ze al hier in de Magnolia hangen. Dan zijn ze zo gestolen! Weg 119 euro! Nee, ik wacht nog wel een aantal jaartjes, dan kosten ze misschien een fractie van de huidige prijs.
Ik heb nog wel een leuke ovale klok gekocht. Voor in de keuken. De klok die er hing liep hoe langer hoe langzamer. En dan duren de dagen wel ERG lang! :-P
En nu ik het toch over een klok heb...dat doet me weer denken aan 2 voor 12.
Grappig. Dat spelletje heb ik gisteravond samen met Aart zitten spelen via de computer. Hij vanuit Amerika en ik vanuit Zoetermeer. Alletwee een uitzending van 2 voor 12 geopend via 'Uitzending gemist.nl', de filmpjes gesynchoniseerd op de sekonde, webcam aan zodat we met elkaar konden praten, en spelen maar! Leuk, joh!
Zo doen we tegenwoordig ook de wekelijkse cryptogrammen van de 'Trouw' en het 'AD'.
Lang leve het internet!
Jeetje, wat een lang verhaal weer, zeg! Ik ga even verder met het eten: ijsbergsla-stamppot met spekjes, ui en paprika. Daarbij 'frikandelpan', gekruid gehakt voor luie wijven. (gehakt in een ovenschaal, i.p.v. ballen draaien en bakken) ;-)
Groetjesssss.