weer in het ziekenhuis....

credits hier

Vandaag is mijn schoonmoeder weer opgenomen in het ziekenhuis. Haar hartslag is ongeregeld en het was weer erger geworden met haar longontsteking. Ze had er nu ook weer koorts bij. De afgelopen week ging het niet echt lekker met haar. Ze was maar zo moe en lag dan ook steeds maar op bed. Ook eten en drinken deed ze amper. Toch vond de geriater van Parnassia het nodig dat ze weer naar de dagopvang zou gaan. Hij dacht dat de drempel om te gaan anders te hoog zou komen te liggen voor haar en hij had ook gezegd dat haar plaatsje daar anders ingenomen zou worden. Dus onder druk zou ze dan gaan. Zelf zag ze dat helemaal niet zitten. Wie wel?? In eerste instantie zou dat gisteren al ingegaan zijn, maar het werd later uitgesteld tot aanstaande maandag. En nu ligt ze dus weer in het ziekenhuis. Eerlijk gezegd ben ik wel opgelucht. Ze kunnen haar daar toch stukken beter in de gaten houden dan thuis. Ook al liep de thuiszorg op den duur wel beter (hoewel er 's avonds wel eens eentje kwam die niet bevoegd was om medicijnen te geven...?!?) Tante Netty ging zowat elke dag wel even bij haar kijken, de lieverd. Karin en ik zijn ook regelmatig geweest. Maar toch, het is geen 24/7...en dat heeft ze wel nodig.
We wachten maar weer af hoe het verder loopt...

Zomaar een zondag..

Vandaag zijn we eerst naar m'n moeders huis gesjeesd om de pietjes en de broodbakmachine terug te brengen en om de post te doen en om bloemen neer te zetten. Als ze op vakantie is leen ik altijd de bakmachine. Totaal zijn er 4 broden gebakken deze week. Als je thuiskomt ruikt het dan zo lekker. Toch zou ik zo'n ding niet zelf willen hebben, want ik denk dat dan de lol er snel af zou zijn. Op deze manier blijft het leuk.
Daarna zijn we gelijk bij mijn schoonmoeder langsgegaan om de bak met geraniums op te hangen op haar balkon. Toen we kwamen lag ze op bed te slapen. Er stond een bord met brood en een glas melk, maar dat was nog zowat onaangetast. We hebben de bak opgehangen, ik heb theewater opgezet, en de afwas afgedroogd en opgeborgen. Intussen hoorde ik dat m'n schoonmoeder wakker was geworden, dus ik liep naar de slaapkamer toe. Zit ze op bed te huilen. Helemaal in paniek. 'Wat gebeurt er allemaal, wat gebeurt er allemaal'. Ze was zich rot geschrokken. Ze dacht dat iemand haar iets aan zou doen. Heel sneu. Ze was natuurlijk wakker geworden en hoorde geluiden in huis.
Na een paar minuutjes ging het wel weer, en kwam ze naar de kamer. Maar ze was wel weer heel warrig. Ze dacht dat ze gevallen was en geopereerd. En dat ze daarom twee dagen in het ziekenhuis was geweest. (t'waren er 16) Ze heeft moeite haar gedachten te ordenen. Ze zegt ook dat ze vaak eng droomt.(bijwerking medicijnen??) En dat ze de gedachte heeft dat het in onze gezinnen niet goed zou gaan. Ze piekert dus heel veel. Wat kun je daar nou aan doen, he? Ze heeft een hoofd vol ongemak, zoals ze het zelf zo treffend weet te zeggen.
Ze zegt ook dat ze de broodmaaltijd niet weg kan krijgen. Ze heeft moeite met kauwen. Het liefst zou ze havermout- of rijstepap eten, dat glijdt lekker naar binnen. Dat ga ik morgen dus maar halen. Vanmiddag heb ik haar maar een schaaltje vanillevla gegeven, maar ook dat eet ze dan maar voor de helft op. Ze zou weer naar bed gaan toen we weggingen. Ze slaapt wel veel dus. Maar gelukkig ook 's nachts. Haar dag/nachtritme is dus niet in de war. Ze slaapt gewoon veel op dit moment. Geen idee of dat ook door de medicijnen komt...
Maar in ieder geval loopt de thuiszorg nu wel goed. Dat is al een heel pak van m'n hart.

Daarna naar Schiphol om mijn moeder en haar vriend op te halen.Beiden waren ze flink bruin door de griekse zon. Ze hebben het prima naar hun zin gehad. Maar een week Rhodos was voor hun ook wel weer genoeg. Leuk eiland, maar blijkbaar toch niet voor herhaling vatbaar. Ik ben nog nooit in Griekenland geweest. Daar wil ik ook nog niet naartoe. Dat komt wel een keer als we niet meer in het hoogseizoen op vakantie moeten. Over een jaar of 2 dus. Dan gaan we in het voorseizoen eens een weekje Kreta doen. Dan is het nog niet te warm en te druk.
We hebben inmiddels Ierland geboekt. Twee weken in twee huisjes in twee verschillende gebieden, t.w. eentje in Killarney, vandaaruit bezichtigen we dan o.a. Dingle, de Ring of Kerry en de ring of Beara en Bantry Bay en eentje in Doolin vanwaar we o.a. de Arann Eilanden, de Cliffs of Moher, de Burren, en Connemara gaan bezichtigen. Onderweg van het ene huisje naar het andere huisje bezichtigen we dan ook nog het stadje Adare met de kleurige huisjes en leuke tuintjes.
We vliegen eerst met de nieuwe maatschappij 'Aer Arann' naar Galway, waar we een nachtje extra verblijven. Daar huren we een auto voor de rest van de vakantie. We leveren hem weer in in Cork, waar we ook weer een dagje extra blijven om het stadje te bezichtigen. We vliegen dan weer met 'Aer Lingus' naar huis.
Ben benieuwd! Ik heb er zin in!

Ja, hoor, ALLES is geregeld!

Nou, de thuishulp die gisteravond langs zou komen is dus niet geweest. Welneee. Ook vanochtend vroeg was er nog niemand geweest. Toen ik tegen 11 uur met de boodschappen bij mijn schoonmoeder aankwam was daar wel iemand van de thuiszorg die de boel eens op kwam nemen om te kijken welke zorg er nou precies nodig was. Terwijl het ontslagburo van het Lange Land Ziekenhuis had toegezegd dat er allang hulp geregeld was! Niet echt netjes, he? Een beetje chaotisch eigenlijk wel. Heel frustrerend. Ma zat op dat moment nog steeds in haar nachtpon en duster. Tante Netty (ook aanwezig) had haar haar medicijnen gegeven die klaarlagen op tafel. De rest van de medicijnen ben ik op gaan halen bij de apotheek. Aangezien de hulp die rond 18.00 zou komen niet bevoegd was om de medicijnen in de pillendoos te doen, moest ik dat doen. Vreemd, ben ik dat wel dan??? Ik heb er nog minder ervaring mee dan wie dan ook. Maar de thuishulp die er 's ochtends was heeft het even uitgelegd en laten zien welke medicijnen op welke tijdstippen uitgezet moesten worden. Het viel wel mee, zoveel medicijnen waren het niet.
Vanaf morgen komt er drie maal daags een hulp langs. ( zou het echt zo zijn??) 's Ochtends rond een uur of 9 iemand om haar te wassen en aantekleden en een boterham te smeren. 's Middags weer iemand voor brood en thee enzo. En 's avonds, rond 18.00, iemand voor het avondeten optewarmen en haar weer in haar nachtkledij te hijsen.
De pillendoos wordt voortaan op vrijdag gevuld.
Tussen middag heb ik nog een glas thee met haar gedronken en brood klaargemaakt. Ze eet alleen haast niets. Eentje ging er met pijn en moeite in.
Vanavond belde tante Netty. Ze was weer even gaan kijken bij haar, heel lief. De avondzuster was er, had eten opgewarmd, maar ma wilde niets eten. Ma wilde helemaal niets meer. Ze wilde alleen maar naar bed. Ze voelde zich van iedereen verlaten. Ze had het idee dat ze de hele dag alleen was geweest. Ze kon zich niet herinneren dat er allemaal mensen over de vloer waren geweest. Het gaat allemaal totaal aan haar voorbij. Het zit er dus dik in dat ze weer in een totale depressie belandt. T'is echt een hele zorgelijke situatie op het moment. Geen idee hoe het allemaal verder moet. Ik hoorde van Karin, mijn schoonzus, dat ze contact had gehad met Parnassia. Ze zijn van plan om zo snel mogelijk een test bij ma te doen om te kijken hoe het met haar gesteld is. Naar aanleiding van de uitslag wordt er dan bekeken welke woonsituatie dan voor haar het meest geschikt is. En dan maar kijken of ze ergens geplaatst kan worden. Alleenwonen gaat op dit moment echt niet meer....
Ik was vanavond zo moe, ik heb anderhalf uur liggen slapen. Ik kan het niet van me afzetten als ik weer thuis ben. Was het maar waar dat ik dat kon.

Een tijd van komen en een tijd van gaan....

Voor mijn schoonmoeder was het een tijd van thuiskomen. Na 16 dagen ziekenhuis opname. Mariska en ik hebben haar om 5 uur opgehaald. Ze had net gegeten en ze had ook net haar medicijnen voor vandaag gehad. Ze zat al helemaal klaar. Ze had haar tas al ingepakt. Alleen de hangkast moest nog uitgeruimd worden. Met twee enveloppen met medicijnen voor vrijdag en zaterdag, een overdrachtsformulier voor de thuiszorg, data voor de nodige afspraken voor bloedonderzoek internist en uroloog en twee tassen en een schoonmoeder in rolstoel gingen we op weg. Beneden bij de receptie een taxi besteld. En maar wachten, en wachten en wachten. Die kwam pas een half uur later opdagen. Tja, streekvervoerstakingen...druk druk druk.
Thuis aangekomen is ma op haar stoel neergeploft met het idee nooooit meer overeind te komen. :-) Ze is zo moe! Mariska heeft een kopje thee gezet terwijl ik haar spullen heb uitgepakt. De afspraken heb ik in haar agenda geschreven. Evenals dat er 's avonds nog een thuishulp langs zou komen. Nu heeft ze in haar hoofd dat de thuishulp een sleutel heeft, zodat ze niet hoeft open te doen. En dan kun je 10 x zeggen dat ze dat niet heeft en dat ze gewoon aanbelt, maar dat dringt ook niet door. Ik heb het dus ook maar genoteerd. Nu maar hopen dat ze af en toe een blik in haar agenda werpt, die naast haar op een tafeltje ligt.
Dat wordt misschien nog een probleem: dat ze gewoon niet opendoet. En dan krijgt ze dalijk alsnog haar medicijnen niet. Laten we maar hopen dat het allemaal goed gaat.
In ieder geval verlangde ze wel naar haar eigen bed.
Morgen ga ik nog maar even langs, nog wat boodschappen brengen.

De tijd van gaan is van toepassing op onze dirigent. Vanochtend vertelde Maarten dat hij er na de zomervakantie mee ging stoppen. Hij gaat verder studeren. Hartstikke leuk voor hem natuurlijk, maar hartstikke NIET leuk voor ons :-/
We moeten weer op zoek naar een nieuwe dirigent. Jammer de bammer, want hij deed het leuk. Hij stond toch alweer bijna 4 jaar voor ons koor.

Zadelpijn!

Stap ik vanmorgen in de auto, van plan om naar mijn moeder's huis te rijden om daar de planten water te geven en de post op een hoopje te leggen en daarna boodschappen te gaan doen, hoor ik een raar geluid bij het starten. Nog eens geprobeerd, nog steeds dat enge geluid. Het klonk als iets niet goed met de motor. Tja, en dan durf ik er niet mee weg. Stel je voor dat ik ergens stil kom te staan. We zijn geen lid van de wegenwacht, dat vindt manlief niet nodig. Ik er weer uit, boodschappenkar eruit, en eerst maar even naar de C1000 geweest. Daarna op de fiets gestapt voor een flink ritje door Zoetermeer. Waarom woont ze nu precies aan het andere eind van deze stad? Zul je altijd zien. Op de terugweg natuuuuurlijk flink tegenwind!
's Middags naar José geweest, mijn zus. Ook op de fiets! En nu kan ik haast niet zitten. Zadelpijn dus. Het zal wel aan het zadel zelf liggen, want aan mijn zitvlees kan het niet liggen. Daarvan ben ik flink voorzien. :-)
Morgen gaan Mariska en ik mijn schoonmoeder uit het ziekenhuis ophalen. Het ziet er nu echt uit dat ze daadwerkelijk naar huis mag/moet. Vanmorgen was er nog sprake van dat ze met katheter en al naar huis moest, maar inmiddels hoeft dat (gelukkig) niet meer. Maar of haar blaasprobleem dan echt opgelost is, dat betwijfel ik. We zien wel waar het schip strandt. In ieder geval kan ze weer lekker in haar eigen bed, en dat is ook wel wat waard, dunkt me.

Krijg de pieten!

Nee, ik krijg de pieten niet! Ik heb ze alleen te logeren! Het zijn namelijk de zebravinkjes van mijn moeder. Zij zit heerlijk een weekje in een hotel op Rhodos te genieten van de zon. Haar pietjes staan gezellig bij mij op de kast. Wat een gekkenhuis, zeg! Ik hoor nu aan alle kanten gekwetter, de hele dag door! Volgens mij doen ze wedstrijdje wie er het luidste geluid kan maken. De uitslag is nog onbeslist...
Morgen ga ik eerst maar eens bij mijn moeder de post doen en de plantjes water geven. Moet tussendoor ook nog even een paar keer gebeuren.
Mijn schoonmoeder zou eigenlijk morgen naar huis moeten/kunnen. ( MET een lichte longontsteking en een antibioticakuur) Maar dat is nu weer terug gedraaid. Ze heeft nog steeds een probleem met haar blaas. Er blijft teveel urine achter. Ze is weer even gekatheteriseerd. Ze hoest ook best wel veel, meer dan gisteren.
Toen ik vandaag kwam zat ze weer in bed. In nachthemd. En op de een of andere manier heeft ze maar het idee dat ze niet genoeg nachthemden heeft. Elke dag vraagt ze om een paar nieuwe, maar die liggen er allang. Dat dringt maar niet tot haar door. Ik had een nagelkniptangetje meegenomen en heb haar nagels geknipt. Jemig, wat een harde nagels zijn dat, zeg! :-)) Als ik dat had geweten dan had ik de grotere meegenomen!
Tante Netty, haar vriendin en buurvrouw, was er ook. Ze hebben nog herinneringen opgehaald over campingtripjes van vroeger. Sommige dingen wist ze nog, maar ook die herinneringen liepen allemaal door elkaar. Maar het was wel leuk om die verhalen te horen.
Nou, we wachten maar weer af wanneer ze nu wel naar huis mag. Ik ga voor de zekerheid maar weer even een wasje voor haar draaien.

Wel naar huis/niet naar huis....

Het gaat toch nog niet zo goed met mijn schoonmoeder. Gisteren werd ik nog gebeld dat ze aanstaande maandag naar huis moest. Er zou dan 3x daags iemand van de thuiszorg langskomen om haar te helpen met van alles: douchen, eten en drinken klaarzetten, pillendoos vullen, in ieder geval om haar in de gaten te houden. De zorg zou gelijk maandagavond al ingaan. Dat werd MIJ verteld door degene die in het Lange Land ziekenhuis alles regelt voor de nazorg. Schoonzus Karin kreeg vanmorgen een telefoontje van het CIZ (centrum indicatiestelling zorg)dat er eerst nog de nodige formulieren ingevuld dienden te worden. Het was dus niet eens zo dat het ECHT al allemaal geregeld was!
Nu mag ze sowieso maandag niet meer naar huis aangezien ze sinds vandaag weer koorts heeft. Ze weten nog niet precies waar dat vandaan komt. Als het boven de 39 graden komt dan gaan ze maar weer bloedprikken.
Inmiddels is er nu wel bekend waarom mijn schoonmoeder haar pillen niet meer ingenomen had. ( waarschijnlijk is ze daardoor ingestort). Elke week komt er een 'pillenzuster' controleren of ze haar pillen in een weekdoos had gedaan. En inderdaad, dat ging altijd goed. Dat hield ze keurig bij. Dat ging nooit mis. En mijn schoonmoeder vond het vreselijk dat ze gecontroleerd werd. Maar ja, ze IS nu eenmaal erg vergeetachtig aan het worden....Mijn schoonmoeder had zelf gebeld dat ze niet meer hoefde te komen. En prompt is het daarna mis gegaan. Controle weg, vergeten doos te vullen, geen medicijn-inname, ook nog gedehydrateerd, later in het ziekenhuis nog een delirium, hartritmestoornissen en nierproblemen.....en we zijn anderhalve week verder!
Nu dus weer koorts erbij. Dit kan wel eens lang gaan duren. Alleen thuis gaat zo niet. Misschien toch maar inschrijven in een verzorgingstehuis. Zelf wil ze dit nu ook. Ze is erg geschrokken. Wachtlijsten??? Naar aller waarschijnlijkheid wel!
Laten we duimen dat het goedkomt. Maar wat als ze dalijk ECHT uitbehandeld zijn in het Lange Land? Ik hoop dat ze dan nog een tijdje op de verpleegafdeling van verzorgingstehuis Buytenhaghe terecht kan. Daar hebben ze een speciale afdeling voor mensen net geopereerd zijn, uitbehandeld zijn in het reguliere ziekenhuis, maar niet naar huis kunnen aangezien ze alleen wonen. Maximaal kun je daar 6 weken terecht. Daar is ze al eens geweest toen ze geopereerd was aan haar schouder. Nou, we wachten maar weer af!

De scrap is voor mijn zus. Ze is 2e pinksterdag met de kinderen en schoonmoeder een dagje naar Kasteel Hoensbroek geweest. Daar was een riddertoernooi aan de gang. Ik kreeg leuke foto's toegestuurd via de mail, dus ik heb maar gelijk even een scrapje gemaakt. Vers van de pers!

Ik word oudtante....

Kijk! Mag ik even voorstellen: mijn nieuwe aanstaande achterneefje of nicht! Mijn nichtje Roxanne blijkt zwanger te zijn. Niet gepland, ze is nog maar 19, zit nog op school,(laten we hopen dat ze dat in godsnaam afmaakt, want ze hoeft nog maar tot eind juni), steeds problemen met haar vriendje...dus niet echt een leuke start! Ze had het zelf ook liever anders gezien. En het zal ongetwijfeld moeilijk worden, maar gelukkig steunen Jos en Nico haar met van alles. Aan de andere kant is het natuurlijk ook wel weer hartstikke leuk om weer een kleintje in de familie te hebben! :-) Ach, en dat kleintje komt ook wel weer groot op de een of andere manier.
Begin december is ze uitgerekend, ze heeft het hartje al gehoord! T'is toch weer nieuw leven! Ben benieuwd wat het wordt en hoe het gaat heten. Ik ga binnenkort maar weer eens wat breien. Maar ik heb nog de tijd, het duurt nog even.....

Met mijn schoonmoeder gaat het ook weer wat beter. Ze is niet meer zo verward als ze vorige week moet zijn geweest. Ze is nog wel zwakjes, en ze eet ook nog erg weinig. Ze weet totaal niet meer wanneer en hoe ze in het ziekenhuis terecht is gekomen. Het gaat allemaal een beetje langs haar heen. Ze heeft ook grote moeite met de tv. :-)
Toen we gisteren kwamen was ze in de weer met de telefoon in een poging om de tv op een andere zender te zetten. Ze heeft ook geen benul dat ze de koptelefoon moet opzetten om iets te horen. En dat kun je elke keer zeggen, maar dat dringt niet meer door. Nou ja, het is niet anders...

Gisteren is ook nog mijn andere nichtje Laura onverwachts geopereerd. Ze bleek een doorgebroken blindendarmontsteking te hebben! Met haar gaat het inmiddels ook weer wat beter. Zij ligt in Woerden in het ziekenhuis en daar hebben ze internet! Dus ze hoeft zich niet te vervelen!

En hier nog een paar scrapjes die ik gemaakt had voordat ik naar Dublin ging:

credits hier


credits hier


credits hier

Daar zijn we weeeeerrrr!

Terug van weggeweest! Op de heenreis zaten we in het vliegtuig achter Sean McSharry. Dat jongetje, 10 jaar, had de Kilimanjaro beklommen in Afrika! Als jongste europeaantje van de wereld. Knap, hoor! Hier is de link naar het hele verhaal. Op Dublin airport werden ze speciaal verwelkomd.
Op ons stond alleen de Airlink bus te wachten. Dat is een prima verbinding met het centrum. Als je in de hal van het vliegveld bij CIE Bus & Rail Information tickets voor de bus koopt, dan ben je goedkoper uit dan dat je een ticket uit een machine koopt. ( even ter informatie) Dit keer reed de bus een andere route, door de nieuwe tunnel. Die tunnel was al jaaaaren in aanbouw, maar nu eindelijk klaar. Speciaal gebouwd om het centrum te ontlasten van alle vrachtwagens richting de haven.


We hadden een kamer op de 5e verdieping van het hotel. Met uitzicht op een nest vogels! Dat was zo leuk om te zien! Geen idee watvoor vogels het waren, het leken raven, maar dan in zwart/grijs. Er zaten 4 'baby'raven in. De eerste dagen allemaal netjes in het nest, maar elke dag durfden ze wat meer. Daarna op het nest of op een tak er vlakbij om hun vleugels uit te proberen. En 5 minuten voor we de hotelkamer verlieten om naar huis te gaan, vloog er eentje uit! Geweldig! Dat was een bonus voor me.
Maar goed, we zijn dus gaan winkelen. Lopen, lopen, lopen! Winkel in, winkel uit. Er zijn er gelukkig heeel veeel daar. Word ik ineens gebeld op mijn mobiel. Bleek mijn zwager te zijn op zoek naar Jan. Want mijn schoonmoeder was in het ziekenhuis op genomen, met uitdrogingsverschijnselen en totale verwardheid. Ik schrok me een hoed. Dan loop je toch niet zo lekker meer. Maar via de email werd ik op de hoogte gehouden, en inmiddels gaat het alweer wat beter met haar.
Wat een dure kleding in Dublin. Ga niet in mei, want dan is er nog geen uitverkoop! Maar wat een mooie kleding! Ik heb zoveel moois gezien, maar de prijskaartjes die eraan bungelden maakten me zowat depri! Ik heb mezelf wel beloofd om, als Mariska ooit nog eens sjiek de fiebel gaat trouwen, dat ik dan een outfitje uitzoek ongeacht het prijskaartje wat eraan hangt. We hebben toch wel het een en ander gekocht. Ikzelf een paar schoenen. Ja, weer lakschoenen! Ben ik gek op! :-) En een topje met een bloesje erover heen. Mariska is beter geslaagd. Ze heeft een leuke jas, een prachtige groene baljurk, een rok en twee t-shirts.


Lunchen deden we weer in het St'Stephens Green Parc. We hebben prima weer gehad, lekker zonnetje erbij. Jaaaa, we vermaakten ons wel daar! :-) Ook nog 's avonds naar de Knightbridge Bar geweest onder het Arlington Hotel. Een show van levende muziek en dans. Altijd weer leuk!


Donderdag is Sean nog op visite geweest. Het was toen spitsuur, dus hij stond midden in de chaos met z'n auto. Balend! :-) Maar ik vond het wel gezellig dat ie er was. Ik ben weer helemaal op de hoogte van zijn reilen en zeilen en van zijn familie. Wat kan die man praten, zeg! Alle ieren eigenlijk wel. Trouwens, we kunnen nog wat van de Ieren leren! De winkelmedewerksters zijn allemaal zo beleefd en vriendelijk en geinteresseerd. Daar zul je niet horen: als het niet in het rek hangt, dan hebben we het niet meer.
Er had een man een zak met muntjes laten vallen midden op straat. Er zaten gelijk een stuk of 6 ieren op hun knieen geld te rapen om hem te helpen. De auto's reden er netjes omheen ZONDER te toeteren. Een hollander zou kijken en doorlopen! Als een ier op straat tegen je aan botst, zegt hij netjes sorry. Een hollander loopt gewoon door. Mensen, we zijn echt HORKEN, hoor!
Maar ja, we zijn weer thuis. Alles is alweer uitgepakt, wassen zijn gedraaid, stof is gezogen, vloeren zijn gedweild. Back into the routine!


We hebben gisteren ook nog Mariska's nieuwe bril opgehaald. Vond ze dus helemaal niks! Hij kriebelde, ze kreeg droge ogen, want de wind kwam erachter, mopper de mopper. Nou ja, ut zal wel een kwestie van wennen zijn...... hoop ik :-/

Slán!

credits hier


credits hier

Gisteren zijn we naar Woudenberg geweest. Jan, de vriend van mijn moeder, heeft daar op een NCC camping de caravan gestald. Het weer werkte prima mee. Heerlijk in het zonnetje gezeten! Mijn zus José, zwager Nico en nichtje Roxanne, kwamen ook gezellig langs. Mijn moeder had soep gemaakt en broodjes. Ikzelf had 's ochtends nog een grote schaal pastasalade gemaakt. Het recept had ik gekregen via een receptenkettingbrief die onlangs de ronde deed. Erg lekkere salade! Hester, nog bedankt voor het recept!

Vandaag heb ik een hoop klusjes te doen, want morgenochtend vroeg vertrekken Mariska en ik naar Dublin! Jippie! Laten we hopen dat het weer daar net zo mooi is als hier! Dan kunnen we lekker lunchen in het park van St. Stephen's Green. Een leuk park vol met bloemen! Ik zal er eens wat foto's nemen.
Maar goed, ik ga even opschieten. Er is nog zoveel te doen vandaag. Je wilt het hier toch een beetje netjes achterlaten. Kattenbak en vogelkooi moeten schoongemaakt worden, stoffen, stofzuigen, de laatste boodschappen doen ( Jan moet toch ook wat te eten hebben tijdens onze afwezigheid), de accu van het fototoestel opladen, planten water geven, spullen om meetenemen verzamelen, koffer in pakken, nog even een was draaien, enzovoort enzovoort...
Slán!....(tot ziens)

scrapgeleuter....

credits hier


credits hier

En? Hebben jullie allemaal Koninginnendag overleefd? Hebben jullie nog spulletjes gekocht of verkocht op de uitmarkten? Wij zouden dat ook eens moeten doen: alle troep die we over hebben verkopen! Maar nee, er komt steeds meer bij. We hebben een nieuwe computer voor Mariska gekocht. Was een leuke aanbieding bij de Mediamarkt.
Nog inclusief een beeldscherm ook. Jan is bezig om alle gegevens over te zetten. Daar gaat best nog veel tijd inzitten. Nu wil alleen ikzelf nog een andere computer.
Maar tegenwoordig hebben de meeste computers nog maar één DVD unit, maar ik wil er gewoon twee. Een brander en een speler. Die zijn er wel, hoor, maar de rest moet ook nog kloppen. Maar ik hou mijn ogen open. En als ik de klepperbus hoor, dan spring ik op, want dan zijn de foldertjes er. Die pluis ik allemaal uit.

Ik ben de laatste dagen weer volop aan het scrappen. Het stond even op een laag pitje. Ik had gewoon geen inspiratie. Je wilt wel, maar het lukt dan niet! Dan begin ik aan allerlei scraps, maar dat wordt dan niks. Ik heb nu ook heel wat niet-afgemaakte scraps in een map staan. Die bewaar ik wel gewoon, want ineens kan ik dan een idee krijgen en dan ga ik er gewoon mee verder tot ie wel af is.
Inmiddels heb ik weer een voorraadje scraps om upteloaden op de scrapbooksite. Het is er niet makkelijker op geworden met de wedstrijden daar. Als er een wedstrijd wordt uitgeschreven dan duurt het nog zeven dagen voor hij daadwerkelijk begint. ( dat hebben ze gedaan om de zoveel mogelijk mensen de kans te geven om vantevoren een scrap klaar te hebben). Maar dat betekent wel dat je zowat een secretaresse nodig hebt om bij te houden op welke wedstrijden je ingeschreven hebt en op welke dag je dan je scraps moet uploaden. Dat is dan natuurlijk op allerlei verschillende dagen. En ik, als europeese, moet dan ook nog de ingangstijd in de gaten houden, want het is daar minstens 6 uur vroeger. Dat kan zo een hele dag schelen! Ik heb hier potvoordriedubbeltjes een hele administratie op poten moeten zetten. Nou ja, administratie....een kladblok naast de computer. ;-) Met blaadjes vol met aantekeningen over wedstrijdvoorschriften, een lijstje met data, een lijstje met scrapnamen. En ik zit ze nog netjes aftevinken ook als er weer eentje geupload is. Wat een gedoe! Ik vind het er niet leuker op geworden. Maar ja, klagen doe ik niet(te veel). Want het is wel de enige site waar ik ongelimiteerd, zonder kosten, al mijn scraps kwijt kan! En het is ook leuk om contact te hebben met mensen over de hele wereld. T'is trouwens al een tijdje rustig in de forums. Een beetje saai dus. Laatst was er nog wel even iemand die hoog van de toren begon te blazen, maar dat is er alweer af gehaald. Dat wordt dus gecensureerd! Oh, hoe amerikaans! :-)

Groetjes en tot de volgende keer!