Wat een gedoe!

credits hier

Nou...er gaat, geloof ik, iets mis! Vanmorgen mijn urine ingeleverd bij de assistente van weer een andere dokter. Ik kon na 1 uur bellen voor de uitslag. Maar toen ik belde was er nog niet naar gekeken door 'een' dokter. Ze zou dat vragen aan de assistent in opleiding bij wie ik al eerder was geweest. Hij zou me terugbellen.
En inderdaad, mijn mobieltje ging. Weer die assistente. Wanneer ik de afspraak met de uroloog had. Huh?? Uroloog?? Ja, dat stond in de computer, dat toen ik bij de EHBO was geweest op 9 oktober, dat er een afspraak bij de uroloog gemaakt zou zijn. Het woord uroloog hoorde ik van haar voor het eerst! :-) Ik zat toen bij de EHBO vanwege een eventuele blindendarmontsteking en niet vanwege een blaasontsteking!
Nu bleek mijn urine niet helemaal schoon te zijn, maar het was ook geen blaasonsteking. Of ik morgen maar een afspraak wilde maken bij de arts van gisteren en hem op het hart moest drukken dat hij de gegevens in de computer goed moest lezen.
Er keken nu teveel dokters naar. Tssss.
Nou, ik maak morgen wel een afspraak. Maar gewoon voor vrijdag bij die arts in opleiding. Tegen die tijd is de uitslag van het bloedonderzoek ook wel binnen. Mag ik hopen! Ik word hier best wel een tikkie kribbig van. Zo weet je toch niet waar je aan toe bent? En ik heb er al zo'n hekel aan om naar een dokter te moeten! En je ziet: niet voor niks!

Kom ik net thuis, blijken we geen stroom te hebben! Geen idee wat er gebeurd is. De aardlekschakelaar was op nul geklapt. En toen ik hem weer aanzette, ging de bel af! Die bel heb ik in geen jaren gehoord! :-) We hebben best een leuke bel. Zo'n muzikale met allemaal deuntjes. Maar ja, die was al heeeel lang kapot. Misschien is er vanmiddag iemand aan de deur geweest die hem ECHT heel goed heeft ingedrukt waardoor de stoppen doorsloegen! :-) Maar er lag niemand geëlektrocuteerd op de stoep. Dat gelukkig niet. Dat maakt zo'n rommel, hè? :-)

Nou, ik ga eens wat te eten maken. Ik denk lasagnette. Heb ik trek in. Mariska houdt daar niet van, maar dan eet ze maar een boterham. Ze is vandaag in Leiden. Ze is samen met Selwyn, een klasgenoot, onderzoek aan het doen in het laboratorium van de universiteit. Dat is voor hun profielwerkstuk. Ze doen onderzoek naar de absorptie van zonnestralen in zonnebrandmelk (of zoiets). Ik heb het vast helemaal fout, maar ik onthou dat soort dingen niet als ik het niet opschrijf. :-/ Ik word ook een dagje ouder! :-p Ben wel heel benieuwd hoe ze het gevonden heeft, zo'n dagje Leiden.
Dalijk vragen zodra ze thuis is!

Komt een vrouw bij de dokter...

credits: template (altered)...Adi/kit...My sweet child by Amelie

De sinds half september altijd aanwezige zeurderige pijn in mijn zij is erger geworden. Sinds afgelopen vrijdag is het 'achtergrondspijntje' in een 'voorgrondspijn' veranderd. Dus toch maar weer een afspraak bij de dokter gemaakt. Weer niet bij mijn eigen dokter, want die is deze week natuurlijk weer op vakantie.:-/
De waarnemer heeft mijn verhaal weer aangehoord, en mijn buik weer bevoeld. Maar ook hij vond niets raars. Geen van mijn organen voelde vergroot aan. Als mijn lichaam een ontsteking van de appendix zou hebben ingekapseld, dan zou hij daar een verdikking moeten voelen. Voelde hij dus niet. Mijn buik voelde volkomen normaal aan.
Maar ja, waar komt die pijn dan vandaan? Hij had het er nog over dat er ook klieren in mijn buik zitten, die na een ontsteking op kunnen zetten en pijn kunnen geven. (net als de klieren in je hals, zeg maar). Maar dat zou dan na een tijdje minder moeten worden.... Ja, dok, maar bij mij wordt de pijn juist erger!! Toen kwam ie met een verhaal over een blaasontsteking zonder de klassieke klachten, zoals branderigheid bij het plassen. Dat heb ik een paar maanden geleden nog gehad en ik weet wel hoe dat voelt! Maar dat heb ik nu totaal niet. Maar ja, je weet nooit. Dus morgen ga ik weer een potje pies inleveren. Stel je voor dat het dat is, zeg! Een anti-biotica kuurtje en ik zou van het hele zootje af zijn! Nu hoop ik maar dat het dat is. Ik ben het zo zat! Ik baal er zo van als ik me niet lekker voel. En zo lang al! Bwlaahhhh!

Ik heb gister weer een nieuwe scrap gemaakt. Toevallig had ik een foto van een klimmende Jan, en ook eentje van mijzelf. Toevallig ook nog in eenzelfde soort klimrek. Leuk, toch? Hoe oud zou Jan daar zijn? Een jaar of 8? Ik schat mezelf op een jaar of 11. Zo sportief als we daar op die foto's stonden zijn we beiden totaal niet. Soepelheid zit niet in onze genen! Het zou me niks verbazen als we alleen maar geposeerd hebben voor deze foto's! ;-)

Er is er één jarig, hoera, hoera....

credits: paper...MTS
elements...Bel Vidotti
alpha...Janniscrap Designs

Goeiemorgen! Ja, ik ben al vroeg wakker! Vandaag is Mariska jarig, dus ik ga zo een ontbijtje klaar maken voor mevrouw de jarige Jet.
En haar vriendin Cindy is blijven slapen vannacht dus dat worden dan maar twee ontbijtjes. Maar ik hoef me niet te haasten, ik laat ze nog maar even slapen.
Gisteren heeft ze haar verjaardag voor haar vrienden gevierd. En deze keer heeft ze nu eens zelf voor de boodschappen gezorgd.
Ze is nou toch wel eens op een leeftijd gekomen dat ze zelf eens mag nadenken wat ze haar visite voorzet, nietwaar...
Dat moet ze ook maar eens leren. Ik wens later, als ze op zichzelf woont, niet op één chipje te moeten knabbelen met een glaasje water erbij! :-)
Nou ja, ik was gisteravond wel genegen om wat kippenpootjes voor haar in de oven te doen, hoor. Ik heb trouwens mijn alleroudste oven weer van boven gehaald. T'is ongeveer dezelfde oven die ik al had, alleen doet daar het magnetron gedeelte het niet meer van. EN er bleken geen richels in te zitten waar je een vierkant rooster in kan schuiven. Stond ik daar van de week met mijn al opgemaakte braadslee! :-( Die bleek te groot te zijn. Dus ik kon alles weer in twee kleinere schalen over doen.
T'is maar een tussenoplossing, zodat ik in ieder geval mijn aardappels weer lekker kan bakken. Ik weet nog niet wat nou het beste is. Aan de ene kant wil ik geen Sharp meer. Ik heb daar zo'n pech mee. Zolang ze het doen ben ik er erg tevreden over, maar ja...de levensduur is nou niet echt goed.
Waarschijnlijk is weer de hoogspanningstransformator kapot, net als de vorige keer. En dat is in verhouding te duur om te laten repareren. De makkelijkste oplossing is gewoon weer een nieuwe Sharp. Er zijn nu eenmaal niet veel GROTE losstaande ovens te koop. Van de week maar weer eens op zoek.
Ik ga maar eens wat doen. Eerst nog even wat hapjes voor vanmiddag maken. Dadels vullen, abrikozen vullen, van die rode pepertjes vullen. Ik had al gehaktballetjes gemaakt en ik heb er gelukkig aan gedacht om die uit de diepvries te halen. Tja, geen magnetron, hè? Ik voel me ernstig beperkt!
Voor degenen die komen: tot vanmiddag! En voor de rest: een prettige dag allemaal!

credits hier

Nou, mijn jasje kan ik nog steeds dragen. De wasbeurt heeft alleen niet veel geholpen. De kraag is nog steeds donkerder dan de rest. Wie heeft de gouden tip om dat weer goed te krijgen? Vertel, vertel! Ik ben ook al in de weer geweest met schuurpapier en talkpoeder maar dat heeft ook niet geholpen. Alleen kreeg de omgeving een mooi stoffig laagje. En daar zit ik ook niet op te wachten!
Nou ja, dan maar een andere oplossing: sjaaltjes en dassen dragen! Geen probleem.

Inmiddels heb ik het voor elkaar gekregen om muziek toe te voegen op de Inspirited site. Zo raar dat dat niet standaard toegevoegd kan worden op Blogger! Filmpjes, foto's...allemaal geen probleem. Muziek dus wel. Ben eerst op zoek gegaan naar een site waar ik de muziekstukken (gratis) op kon stallen. Dat is upload-mp3.com geworden. Op de site van Jan's koor moesten alleen kleine stukjes muziek komen. Dus er moest een gedeelte netjes weg gefade (ik ken niet eens de nederlandse vertaling!) worden. Tja, weer op zoek naar een programmaatje die dat kan. Dat is Audacity geworden. En Audacity zelf heeft ook weer een ander programmaatje nodig: Lame-encoder. De een werkt niet zonder de ander. Maar na alles geïnstalleerd te hebben kreeg ik dus wel mooi voor elkaar wat ik wilde: muziek bewerken. Ik kan nu knippen en plakken, in- en outfaden enzo. Komt mooi uit want inmiddels heb ik wat nieuwe opnames van Inspirited van afgelopen weekend. Toen traden ze op in een katholieke kerk in Zeeland(NB). Die opnames moeten nu uit de kerkdienst geknipt worden, gefade worden, geupload worden en daarna op de site gezet worden. Er is dus weer werk aan de winkel.
En zo blijf je bezig, hè? Van het een komt het ander!

Maar ik neem toch ook nog tijd om te scrappen. Ben gisteren bezig geweest met Mariska's verjaardagskaart. Ze is zondag jarig en we vieren het dus ook zondagmiddag voor degenen die willen/kunnen komen!
En bovenstaand scrapje heb ik gisteren in elkaar geflanst. Is Joséphine geen dotje? Ja, ik weet het: dat zeg ik nou elke keer! Maar ECHT: t'is zo!
Haar foto's lenen zich zo goed voor zulke fantasie-scrapjes! Zeg nou zelf!

De een komt, de ander gaat...

credits: Qp..PouPou/ wordart...Madelief/doodle...Scrapsuper

Onze voeten staan weer op Hollandsch vlakke bodem. En wat waren onze voeten moe! Wat hebben we gelopen daar in Dublin. De volgende keer neem ik een stappenteller mee. Ben best benieuwd watvoor afstand we afgelegd hebben!
Het was weer leuk. Uiteraard ERG druk. Mensenmassa's overal in de straten. Terwijl het toch doordeweekse dagen waren. Werken die Ieren niet ofzo?? Je vraagt het je af.
Het hotel was weer een tikkie veranderd. Ze hebben nu beneden in de hal een coffee-corner gemaakt. Maar ja, wij hebben dat niet nodig, want we kunnen koffie en thee in de hotelkamer zetten. Ben benieuwd wat er de volgende keer weer veranderd is.
Dit keer zijn we 's avonds niet naar de Knightbridge bar geweest. We hadden er gewoon geen puf voor! We waren ook nog van plan om het paleis te bezichtigen, maar ook daar was geen tijd voor. We hebben dus alleen maar gewinkeld en gewinkeld en gewinkeld! :-) En oh, wat een mooie aparte kleding hangt er toch! En oh, wat is dat niet te betalen! We kwamen dus meestal toch weer bij Marks & Spencer uit. Mijn moeder heeft de broeken waar ze naar op zoek was en ik een winterjas, een trui, een bloesje, 3 t-shirts, een sjaal en nog wat spulletjes voor Mariska's verjaardag en Sinterklaas. ( ja, ik ben er vroeg bij!).
Sean, de Noord-Ier, is ook nog een avondje gekomen. Hij kwam pas na achten, want hij was nog ergens aan het werk. (toch nog eentje die aan het werk was dus) :-)
Hij begon tegen mijn moeder te praten, maar zij snapte er natuurlijk niks van. :-) Ze spreekt weinig engels.
Ze voelde zich daarom erg opgelaten als mensen tegen haar aan begonnen te praten. En dat gebeurt nou eenmaal snel. In de winkels, bij de pashokjes, op de roltrappen, maakt niet uit waar: Ieren praten nou eenmaal veel.
Maar goed, we zijn weer terug. Jammergenoeg... :-/ Volgende keer weer. Ik hoorde dat Mariska alweer staat te popelen. ;-) Ik offer me dan wel weer op!

Weten jullie of je een suède jasje kunt wassen?? Wie heeft daar ervaring mee? De kraag werd zo lelijk. Ik vraag het een beetje laat eigenlijk, want hij zit al in de wasmachine. :-) Ik heb het wel opgezocht op google en ik zag er als tip om hem te wassen op het wolwasprogramma, 30 graden met babyshampoo en naspoelen met een hoop wasverzachter en aan de lucht laten drogen, ver van warmtebronnen..... Dat ben ik nu dus aan het doen. Ach, ik denk maar zo; een zeemleren lap kan ook in het water. Dus waarom mijn jasje niet? ik laat nog wel een keer weten of het gelukt is, of dat ie in de zak van Max terecht is gekomen!

Bovenstaand een scrap van Marnix. Karin stuurde me gisteren weer een paar nieuwe foto's van hem. Een liefie, hè? We hebben hem nog steeds niet in levende lijve kunnen zien. Jan is dit weekend met het koor weg en volgend weekend is Mariska jarig. Dan komt het er ook weer niet van. Maar eens zal het toch wel gebeuren?? Het liefst voordat hij kan lopen! :-)

Kiwi heeft het KOUD!

Volgens Kiwi, onze tandloze knik-staarterige zomerpoes is de winter al ingevallen. Mevrouw wenst geen ommetje meer te maken in de tuin. Teveel wind, te weinig zon, kans op koude teentjes. Mevrouw wenst warmte! En waar kun je dat nou het beste vinden dan op het toetsenbord van deze laptop. Vroeger toen we haar net hadden geadopteerd was dat nog geen probleem. Zij was toen nog zo slank als een den, ze paste precies op de rand waar het muisblok zit. Daar is de laptop natuurlijk het lekkerst warm. Maar tegenwoordig is mevrouw voorzien van een hangbuik en zijkwabben. Ja, ze heeft het hier goed. Volgens mij veel te goed! En al haar vetbubbels moeten een plekje krijgen op haar privé kacheltje. Tja, en dan gaat het wel eens mis! Mevrouw opent dan vrolijk 23 nieuwe google pagina's of ze ligt zo dat de DVD schuif telkens opengaat. Of er staan ineens honderden ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo's of 111111111111111111111111111111111111111111111111-nen. Is soms best wel vervelend!
Dus ik ben maar eens op zoek gegaan naar een programmaatje om je toetsenbord te vergrendelen. Toddler-trap heet het. Speciaal voor grijpgrage peuterhandjes. Werkt prima! Ook voor Kiwi's! :-)

Vandaag zijn we ook nog even langs de begraafplaats geweest. Het glazen ornament is inmiddels geplaatst en we wilden even kijken hoe het eruit zag. Ik vond het mooi. Sierlijk en luchtig. Alleen het roosje wat erop staat vind ik een beetje aan de kleine kant, dat had iets groter gekund. Maar het ziet er netjes uit allemaal.

Oh jee, ik zie dat het al 10 uur is! Ik ga maar eens inpakken. Morgen naar Dublin! Om half 7 word ik al opgehaald, dus dat wordt vroeg opstaan. Ik laat Jan en Mariska hier achter. Die moeten nu een aantal dagen voor zichzelf zorgen. Dat wordt boodschappen doen en koken en de pieten verzorgen en de poezen eten geven. Ik hoop ook dat de stofzuiger af en toe het daglicht nog gaat zien. Is echt wel nodig met de kattenharen en de pietenveertjes. En als ik terugkom, dan gaat Jan de volgende dag een weekendje met zijn koor weg. Dat wisselen we dus mooi af.
Nou, ik ga. De groetjes allemaal en prettige dagen toegewenst!

T'was me het dagje wel!

credits: kit Gouttes de Pluie by Maelia/butterfly....Yorkibar/wordart...kim
b./spiderweb....Darhena/ring....waterlo project

Vanmorgen kwam ik dus bij de dokter om de uitslag van het bloedonderzoek aan te horen. Oeps, niet best. Alle waardes waarop gezocht is waren verhoogd. Er zat dus toch een ontsteking ergens. En omdat ik al sinds +/- 10 september last heb van dat zeurderige pijntje in mijn buik, zou het dus toch om een eventuele sluimerende blindedarmontsteking kunnen gaan. Die arts in opleiding had vorige keren al overal gedrukt in mijn buik, maar dat gaf geen extra pijn. Niks acuuts dus. Maar toen hij hoorde dat ik aanstaande maandag naar Dublin zou vertrekken kreeg hij toch een bedenkelijke blik in de ogen. Je weet niet of het nog zat te rommelen met een risico op een perforatie of dat mijn lichaam de ontsteking inmiddels ingekapseld had tijdens de ziekteperiode die ik had doorstaan.(vandaar dus die lange periode met hoge koorts). Ik dacht al dat het geen griep was! Hij wilde eigenlijk nog vandaag een spoedecho laten maken in het ziekenhuis. Maar na overleg met een of andere poortarts bij de EHBO kon ik daar wel terecht voor opnieuw een bloedonderzoek om de waardes te vergelijken met die van vorige week dinsdag. Zouden ze nog even hoog zijn, dan kon Dublin niet doorgaan. Zouden ze inmiddels gedaald zijn, dan kon ik wel de hort op.
Dus ik naar de EHBO. Me aangemeld. Ik mocht in de wachtkamer plaatsnemen met de opdracht om met een in de toiletruimte te vinden potje mijn plasje optevangen. Oh jee, was thuis natuurlijk net geweest. Maar ja, dat plasje MOEST er komen, dat was het protocol! Dus ik 4 glazen water gedronken in de hoop dat het niet lang zou duren.
Ik moest mee naar zo'n hokje waar er een arts langs zou komen en de prikdienst. Daar weer wachten. En NET toen ik op het toilet zat met m'n piespotje werd er op de deur geklopt. Pffff! Ik moest komen want de prikdienst stond op me te wachten! M'n bloed was zo afgenomen, dat was geen probleem. De dokter kwam, heeft me onderzocht, mijn longen, mijn hart, mijn bloeddruk, mijn temperatuur, alles keurig. Mijn buik gevoeld, tja, geen grote pijnen. Maar nog steeds wel dat zeurderige pijntje....
Daarna heb ik bijna een uur gewacht op het resultaat van het bloedonderzoek. Intussen het langverwachte plasje geplast! Leek nergens op, leek meer water dan urine. :-) Maar ze waren er blij mee. Alle waardes in mijn bloed bleken gedaald te zijn, dus de boel lijkt rustig. Ik mocht naar Dublin! Maar toch zit het me nu niet helemaal lekker....maar we zien wel waar en of het schip strandt.
Toen snel naar de markt geweest, daarna met Mariska terug naar de Bijenkorf om haar horloge kleiner te laten maken. Bleek dus niet nodig geweest te zijn, want de grotere schakeltjes kon je er zo uitwippen. En hij paste toen gelijk. Hadden we dat nou thuis maar even bekeken. Maar ja, ze is WEL geslaagd voor een jas. Jippie! Eindelijk! Een donkerblauwe, uiterst comfortabel, met een hele aparte kraag die je op drie manieren kunt dragen, en een hele leuke gesp op de riem.
Op de terugweg vlees gehaald, want tja, mijn magnetron/oven is kaduuk. En natuurlijk vergeten vlees uit de vriezer te halen.... Alles moest nu op het fornuis gebakken en gekookt worden. Ben ik niet gewend. Prompt stond een handvat van mijn ene pan bijna in lichterlaaie. Al roodgloeiend! En stinkennnnnn! Ik ruik nu nog het gesmolten en verschroeide plastic aroma.
De broccoli was nu kaal gekookt i.p.v. met tomaat en kaas uit de oven. Mwah, da's toch minder lekker, hoor! Ik wil weer een oven! Zo snel mogelijk! Na Dublin maar even kijken op m'n gemakje. :-)
Maar ik ga nu maar stoppen met mijn verhaal. Dat wordt zo veel te lang en dat wil ik jullie niet aandoen. Prettige avond allemaal!
P.S. Bovenstaand is het scrapje van Joséphine. Lief, toch??

We zitten er weer warmpjes bij!

credits hier

Vanmorgen zouden ze komen! De installateurs van de nieuwe verwarmingsketel. Om 7 uur opgestaan, en om 7.20 klepperden ze al. "Bent u er klaar voor, mevrouw? Laat de voordeur maar vast open, dan gaan wij vast de spullen pakken...." Twintig minuten later kwam er een mannetje binnen. "We komen tussen 11 en 11.30". Huh???
Ze hadden besloten om eerst naar de buren te gaan. Nou ja, ok. Om 8.20 werd er weer geklepperd. (bel doet het nog steeds niet). Een mannetje voor de deur van de woningbouwvereniging die een aantal tegels in de badkamer kwam vervangen in verband met onze nog steeds aanwezige lekkage. (de loodgieter van vorige week heeft alleen alles afgekit, wat niet heeft geholpen). Dus hij naar boven en aan het werk. Maar ja, het voegsel moet eerst drogen voor het opnieuw afgekit kan worden, dus hij komt morgenmiddag weer buurten.
Om 12 uur kwamen ze dan toch, de ketelbinkies. De deur weer wagenwijd open. Mannetje naar boven, mannetje naar beneden, ander mannetje naar boven, ander mannetje beneden onder aan de trap naar boven schreeuwend. Hakken, breken (vraag me niet wat), gaten boren. Gezellig de radio knoerdhard aan. Voordeur uiteraard open, want ze moesten allemaal van het ene huis naar het andere kunnen. Ze waren namelijk met twee huizen tegelijk bezig. Onderling hadden ze ook nog een paar meningsverschillen. Maar dat vochten ze in het turks uit. :-) Maar ze waren allemaal wel vriendelijk. Om 16.40 waren ze dan toch eindelijk klaar. Zij wilden naar huis en ik wilde ook wel dat ze maar eens op huis aan zouden gaan! Ik had het door die open deur behoorlijk koud gekregen, maar dat hinderde niet. De verwarming hadden ze op 30 graden gezet om het hele systeem even door te laten loeien. En als je dan de trappen aan het stofzuigen bent, dan voelt dat al snel bloedheet! Nu staat ie weer op een aangename 21 graden. Precies goed.
Daarna ben ik aan het eten begonnen. Mijn Jamie Oliver recept. Peentjes en aardappeltjes in de magnetron voorgekookt. Ging nog prima. Daarna het hele zooitje in een braadslee om in de oven geschoven te worden. Oven weer stuk! Neemt geen stroom meer! Ut ding is pas twee en een half jaar oud! En het is mijn derde al! Maar ik gebruik hem dagelijks een aantal keer, dus hij wordt wel intensief gebruikt. Maar dan nog...Balen! Ik KAN helemaal niet zonder oven! Alles gaat hier alsmaar stuk. De waterkoker lekt ook al :-( Balen, balen, balen!

Van ellenbogenwerk en ander knip- en plakwerk.....

credits: stitches...CSR/golden splashes....Pst/papers and some elements...kit Fall by Jindrucha/clock...Cajoline/wordart...elegant WA/yellow flowers....Dydyge

Heb je je wel eens ondergedompeld in het koopjesgegraai van de 3 Dwaze Dagen van de Bijenkorf? We hadden in de folder een horloge gezien dat Mariska graag voor haar verjaardag wilde hebben. Hier in het stadshart was hij boven haar budget, maar met de 40 euro korting van de Bijenkorf kwam hij ineens binnen haar bereik. Ok, wij naar Den Haag, al heel vroeg in de ochtend. De toko was pas een kwartiertje open, maar we stonden al gelijk in de rij. Overal graaiende mensen! We hebben hem kunnen kopen. Ze gingen als zoete broodjes over de toonbank, alsof het allemaal gratis was. Wat een gekkenhuis! Ze hadden geen tijd om hem op maat te maken, dus daar moeten we nog even voor terug. Ut kind heeft ook zulke enge dunne polsjes.
Later zijn we nog winkel in, winkel uit geweest op zoek naar DE winterjas voor Mariska. WEER niet geslaagd, hoewel ze genoeg leuke (in mijn ogen dan) jassen heeft aangepast. Maar het blijkt nog niet mee te vallen om als kritische puber te kunnen slagen voor een jas.....Dat wordt blauwbekken van de winter!

Zondagmiddag heeft Jan z'n verjaardag gevierd. Hij heeft eindelijk nieuwe sloffen! Twee paar! Geeft niks, dat was ook mijn bedoeling. Hij doet er toch maar een half jaar mee, dus tegen de lente heeft hij altijd nieuwe nodig en die zijn dan niet meer te krijgen. Zodat hij in de zomer altijd met grote gaten erin rondsloft. Volgend jaar dus niet! Jippie!

Bovenstaande scrap was weer een hele puzzel. Het zijn oom Chris en tante Els, familie van Jan. De foto bestaat origineel uit twee foto's. Ik voeg ze wel even bij.
Er is veel knip- en plakwerk bij te pas gekomen. Oom Chris z'n linkerbeen is gekloond van zijn rechterbeen. Zijn hand is losgeknipt en geplaatst op de foto van tante Els. De originele foto's waren ook al niet echt best, dus ik heb geprobeerd om het geheel een beetje beter te laten tonen. T'was wel leuk om te doen zoiets.



Ik ben nu weer bezig met een scrapje van Joséphine. Die wordt ook schattig. Maar ja, dat kan ook niet anders met zo'n dottige baby. Op het moment ben ik eigenlijk met een heleboel scraps tegelijk bezig. Op de een of andere manier krijg ik ze maar niet af. Heel typisch is dat. Zulke periodes heb ik wel eens.

Ik heb ook de website van Inspirited weer aangepast. De oude website is nu 'uit de lucht'. Niet meer te benaderen dus. Het enige wat me (nog) niet gelukt is is een paar muziekfragmenten op de nieuwe site te krijgen. Blogger voorziet niet in het plaatsen van muziekjes, terwijl het geen probleem is om foto's en video's erop te zetten. Raar is dat. Maar ik vind nog wel een manier, dat weet ik zeker. Ik moet er alleen nog even induiken. Maar dat komt wel NA Dublin. Volgende week zitten we er al.
Ik heb er zin in!

We hebben weer een jarige....

Vandaag is mijn nichtje Roxanne 21 jaar geworden. Van Harte Gefeliciteerd! Ik kan er vanavond helaas niet bij zijn, want ik voel me nog steeds niet al te jofeltjes. Zo moe! Vanochtend ben ik nog wel naar het koor geweest. Ik wilde niet nog een week missen. We zijn druk bezig met het kerstrepertoire. We hebben 3 kerstoptredens in december, dus dat is best veel. En ik heb er een goed gevoel over. Beter dan vorig jaar!
Na de koorrepetitie heb ik me naar de Lidl gesleept. Jan is morgen jarig en hij wil morgen op zijn werk uitdelen, dus ik moest ff wat cakes halen. Gelijk ook maar wat boodschappen gehaald voor zijn verjaardag. Hij wordt morgen ook alweer 51 jaar. Wat een ouwetje, hè? We vieren het zondagmiddag. Op dit moment zie ik er nog een beetje tegenop, maar ik heb mezelf wel beloofd dat ik zaterdag niet in de keuken ga staan om allerlei hapjes te maken. Ik gooi lekker alles op tafel en de visite maakt zelf maar wat klaar. Dahag! De taarten heb ik net via het internet besteld, dus die kan Jan zaterdag even op gaan halen. Handig, hoor, zo vis je nooit achter het net als je appeltaart wilt hebben van de Hema.
Vanmiddag lag ik dus weer voor pampus op de bank. Ut ouwe wijf! Zo voel ik me wel. Alsof de wereld aan me trekt. Mijn benen voelen zwaar terwijl mijn hoofd licht voelt.

Vorige week dinsdag was ik nog wel van plan om naar de Hermitage in Amsterdam te gaan. Ik had vrijkaartjes van de bank/giroloterij gehad. Ik blijk op een of andere manier in hun administratie te staan ook al doe ik niet eens mee met de loterij. En de kaartjes waren geldig t/m 30 september. Ik had graag gegaan, maar helaas. Ziek is ziek. Gisteren is Jan uit zijn werk ernaartoe gegaan en hij vond het wel de moeite waard. Een hoog gehalte pracht en praal aan het Russische hof. En ik hou wel van pracht en praal. Om te zien, hoor, niet om me ermee te omringen! Jammer, jammer, jammer.