Gisteren vierde Lenie haar 50e verjaardag. En dat was met een lach en een traan aangezien haar moeder de dag ervoor overleden was. Wrang om iemand te feliciteren en tegelijkertijd te moeten condoleren. Maar ze wilde de viering toch gewoon door laten gaan dus we zijn vol goede moed op pad gegaan. Verzamelpunt was het kasteel Duivenvoorde, op de weg tussen Leidschendam en Voorschoten. Boven ons hoofd hing een grote donkere wolk waaruit vaker wel dan niet nattigheid viel. Maar niet getreurd: pluutjes op, capuchonnen omhoog. De paden op, de lanen in! Een mooi gebied is dat trouwens! Ria was onze gids. Zij leidde ons eerst over landgoed de Horsten. Ze vertelde van alles over het soort bomen dat er staat en over de vele soorten paddenstoelen en zwammen. Helaas overleefden sommige paddenstoelen haar uitleg niet. Misschien toch maar niet met een spiegeltje onder het hoedje proberen te kijken! Wie weet waren ze wel giftig ook...
De herfstkleuren waren natuurlijk heel mooi. We deden precies op het goede moment in het jaar de wandeling. Alleen zo jammer van al die regen! Het tweede gedeelte van de wandeling ging over het gebied van Duivenvoorde. Daar was de grond nog zompiger dan elders. Inmiddels was de onderkant van mijn spijkerbroek verzadigd met water en ook mijn laarsjes besloten om niet langer waterdicht te zijn. Ik liep uiteindelijk te soppen! Maar niet gewanhoopt. Ik had droge laarzen in de achterbak van de auto liggen. Helaas geen droge sokken, dom! Het voelde in ieder geval al een beetje droger. Bij 't Eiland van Ome Nick hebben we thee en taart verorberd en kreeg Lenie haar kadootjes. Haar zus Joke vertelde nog allerlei verhalen over vroeger. Grote hilariteit natuurlijk. :-) Zij en Lenie schelen ook 6 jaar net als ik en mijn zus. Ik herkende veel. Leuk om te horen!
Veeeel te laat kwamen we weer bij Lenie's huis aan. Daar zat haar familie en een aantal koorleden ongeduldig te wachten om haar toe te zingen. Het lied hebben Patricia en ik helaas gemist, want wij dwaalden toen nog door de wijk op zoek naar de goede straat. Nou,de straat was niet het probleem, maar het huisnummer bleek aan die kant niet te bestaan! En in het donker is het al helemaal moeilijk zoeken. Pfff. Had ik nou maar m'n TomTommetje uit de achterbak gehaald! Maar ik dacht het wel te weten. Nou, niet dus....
Na nog soep, broodjes, en taart (prachtige taart trouwens, gemaakt door een familielid die een taartenmakerij heeft, zie hier hun website) te hebben gehad zijn Patricia en ik weer huiswaarts gekeerd.
Rest mij nog een slideshow met de foto's van gisteren hier te plakken. Altijd leuk om te zien, toch? Vind ik wel! :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten