credits hier

Ik had gehoopt dat mijn galbulten inmiddels wel weer opgeklaard zouden zijn. Maar nee. Ik zie er nog steeds als een gevlekte dalmatier uit. De oude vlekken jeuken niet meer. Maar er komen nog steeds nieuwe opzetten die dat wel doen. :-/
Sinds gistermiddag kreeg ik ook nog last van twee vingers van mijn rechterhand. Ze waren niet dik ofzo, maar buigen kon ik ze haast niet meer. Vandaag lukt dat wel weer, maar nog voelt het alsof rond mijn kootjes een strakke ring zit. Verder jeuken mijn handen nog steeds erg. Mijn palmen vertonen ook allemaal rode plekken. Raar, hoor. Dit heb ik nog nooit gehad. De galbulten wel, maar ook dat duurt nu langer dan anders. Nou ja, mocht ik het na Dublin nog steeds hebben, dan ga ik toch maar even naar de dokter.
Ik voelde me gisteren toch al zo'n zielepietje. Ik was gevlekt, gespikkeld en gestipt op weg naar het koor, krijg ik me toch een hoosbui op mijn kop! Weer geen plu bij me. En ook nog eens geen schuilmogelijkheden. Toen was ik ook nog zeikensnat, vochtig en tot op het bot doordrenkt! Als een verzopen kat kwam ik bij het koor aan. Lekker dan. M'n natte spijkerbroek werd tijdens de repetitie ook nog eens kouder en kouder. Terug naar huis heb ik niet eens mijn doorweekte jas aangetrokken, dat zou veel te koud geweest zijn. Liep ik daar in mijn vestje... Ja, ik voelde me best zieligjes. :-)

Slapen doe ik ook nog steeds slecht. * Klaag, klaag* :-) Vannacht weer vaak wakker geweest. Nu weer vanwege het onweer en vanwege Kiwi die klaarwakker bleek te zijn! Ze had besloten om al rondjes draaiend haar staart achterna te zitten, en als ik met mijn voeten bewoog ze te bespringen. Wat een lol om 4 uur 's nachts! Ga slapen, beest!
Maar goed, ik weet het zeker.... vanaf morgen gaat het beter! Ja, toch??? :-/