Terug van Dublin!

Na een wel heel turbulente vlucht landden we maandag op Dublin airport. Ik verzamelde mijn tassen en voegde me in de rij om het vliegtuig te verlaten in de veronderstelling dat mijn moeder zich vlak achter me zou bevinden. In de slurf bleef ik maar even wachten want ik zag haar nog niet. En wachten, en wachten. Ze kwam maar niet... Heb ik haar nou gemist? Is ze al langs me gelopen? Er kwam al een nieuwe groep cabincrew aan. Eindelijk kwam ze dan toch met een kop als een boei. Als allerlaatste! Ze was al die tijd bezig geweest om haar tas los te krijgen die ergens onder haar stoel beklemd had gezeten..... een mooi begin van onze Dublintrip! :-)
We namen de Airlink 747 bus. Deze reed een nieuwe route. Wel door de nieuwe haven tunnel, maar daarna een heel stuk langs de Liffey, voor hij weer ergens naar rechts ging om daarna keurig op een nieuwe halteplek vlak voor ons hotel te stoppen. Jee, da's ideaal! We kregen kamer 415. Met een erker. Altijd leuk, aan 3 kanten uitzicht!
We hebben onze spullen uitgepakt en een kopje thee gedronken. Daarna zijn we de stad in gegaan. We waren de straat nog niet uit of er kwam een wat oudere vriendelijke Ier ons tegemoet die spontaan een praatje begon met ons 'lovely ladies'. Waar kwamen we vandaan? Oh, Holland, ja, daar kwam hij wel eens. Niet in Amsterdam, maar bij kennissen daar en daar bla bla. Hij bleef maar vertellen hoe charmant mama wel niet was. En ik maar vertalen! Ik kwam niet meer bij. Of ze niet een biertje met hem wilde gaan drinken? :-)) (Hij meende het echt, hoor, hij was niet dronken ofzo) Maar goed, het aanbod heeft ze afgeslagen. Het was weer een leuke ervaring. Leuk toch die Ieren, ze hebben het hart op de tong! :-)
Verder hebben we gewinkeld en gelopen, gewinkeld
en gelopen! Uitgerust bij Debenhams, waar ze die lekkere handgemaakte chocolade muffins verkopen. ;-) De eerste avond waren we zo moe dat om 21.00 het licht al uitging.
De volgende dag waren we weer fris en monter en konden we er weer tegenaan. Weer lopen, lopen, lopen. Deze keer in het gebied aan de andere kant van de Liffey. Je hebt echt de tijd wel nodig om alle winkels te bezoeken.
Het zijn er zoveel! We hebben het getroffen met het weer. Alleen de eerste dag hebben we miezer gehad. De rest van de dagen bleef het droog met hier en daar zelfs een zonnetje. Maar in ieder geval konden we in ons vest naar buiten. Erg mild kwa temperatuur. De straten waren weer overvol met mensen en weer overal muziek en van die levende standbeelden. Terwijl het toch doordeweekse dagen waren.... 's Avonds hebben we gegeten bij Flanagans. Een gezellig restaurant in O'Connollstreet.
Woensdag was eigenlijk onze laatste winkeldag. Toen hebben we de meeste dingen gekocht die we wilden hebben. We zijn weer goed geslaagd. Spijkerbroek, vest, bloesje, t-shirt, schoenen, kleertjes voor de nichtjes, troepjes voor sinterklaas alvast, 2 indiase kookboeken, 6 doosjes haarkleurshampoo (ik heb altijd van l'Oreal, daar maar 6,39!), chips, douchefrisjes, indiase kruiden, thee....Poeh, hoe kreeg ik het allemaal mee. 's Avonds om 18.45 kwam Sean op visite. Hij heeft weer de rit vanuit Banbridge/Noord-Ierland naar Dublin voor me gemaakt! En waar kwam hij mee aanzetten?? :-) Met een foto van mij op canvas van 41x51 cm. EN nog eens 6 zakken chips! Hartstikke aardig! Maar oh hemel, hoe moest ik dat allemaal mee naar huis krijgen??? Voor mijn moeder nam hij twee soorten koekjes mee, waarvan eentje in de vorm van mannetjes. (Ik had hem gesms'ed over haar sjans met die oude Ier) Zo kon ze een heleboel ierse (gingerbread)mannen mee naar huis nemen! Ik moet altijd lachen om die gekke ierse humor. :-)
We hebben gezamelijk gegeten in het Abacus restaurant in het hotel. Chinees buffet. Mooi plafond daar, zeg!
Tijdens het eten heb ik wel moeten schipperen als tolk. Sean spreekt geen nederlands, mama spreekt geen engels. Maar dat ging best, hoor. Na het eten ging mijn moeder naar de hotelkamer. Sean en ik zijn toen in de loungebar gaan zitten. Jemig, als je eenmaal in de fauteuilles zit kom je er amper nog uit! Heerlijke zachte stoelen! De rest van de avond hebben we lekker zitten kletsen. We zijn weer op de hoogte van elkaars leven. Jammer, dat het kwa gezondheid niet zo goed met hem gaat. Misschien zou hij zijn levensstijl eens moeten veranderen....:-)
Maar goed, om half 12 heb ik hem uitgezwaaid. T'is elke keer weer leuk dat ie de moeite neemt om even te komen!
Gisterochtend hebben we besteed aan het inpakken der koffers. De mijne was loeizwaar!
Op het vliegveld heb ik hem met z'n kontje over de rand laten hangen bij het wegen. Toen woog ie 17,8. De baliemedewerkster was al bezig met het labelen toen ze hem met een knopje verder de band op stuurde. Toen gaf ie 22,4 aan. Aj, te zwaar, maar volgens mij heeft ze het niet gezien. :-P
En na een rustige vlucht maar met wel een harde landing stonden we weer op nederlandse bodem. Ook alweer voorbij! Het gewone leven is alweer begonnen. Koffer uitpakken, stofzuigen, boodschappen doen... en vanavond weer gewoon naar de Zumba! :-)