dinsdag 29 november 2011

Over blubberbillen en tegenvallers....


credits:
paper...Oklahomadawn
tube...Kahlan
flowers...FarFarHill/WishingonaStar

Vanmorgen hebben mijn zus en ik weer een nieuwe Zumba-proefles meegemaakt. Lenie moest werken, dus helaas kon zij niet mee. T'is weer een behoorlijk eind weg, en dat is weer een minpuntje. De les op zich ging prima. T'was in een gymzaal, dus uitstekende bewegingsvrijheid voor de ongeveer 16 vrouwen die er waren! Da's wel wat anders dan ons vorige Zumba avontuur. Dat speelde zich af in een omgebouwde huiskamer. :-/
Vanochtend was het echt Zumba dance. Geen gewichtjes! En gedanst hebben we! Tot het zweet weer van onze lijven afdroop! Het bleek dat er juist vandaag een vervangster was voor de eigenlijke lerares. Maakte ons niet uit, we kenden de andere toch nog niet... Ze had het allemaal goed voorbereid. Had hele dansjes klaar en deed ze prima voor! Soms was het allemaal even niet bij te houden, maar dat komt wel in de loop van de lessen. Ging zij naar links, ging ik naar rechts.... Volgens mij zijn mijn hersenhelften verwisseld! Mijn flesje water heeft weer flink dienst moeten doen! Dat heb je echt wel nodig, tijdens en na de les. Al dat luie zweet is er dan uit en moet aangevuld worden! De groep op zich was ook leuk. Genoeg vrouwen van onze eigen leeftijd, kompleet met blubberbillen en dito buiken! Dat geeft de burger weer een beetje moed! :-)
Maar goed, het was wel weer ver fietsen. Vooral zal dat het geval zijn voor Lenie en mijn zus. Daarom gaan we volgende week in Lenie's wijk een proefles nemen. Kijken hoe het daar is....:-)

Vandaag kreeg ik de nieuwe muziek binnen voor de Scratch van Februari 2012 in Leiden.
Wat een tegenvaller!!! Er zouden 6 nieuwe nummers zijn. Eentje ervan wordt door een solo sopraan gezongen, dus daar vissen we al achter het net! En dat leek me zo'n prachtig nummer om te zingen!! Mooi niet, dus! ;-/ Ik had hem dan wel liever in het engels gezongen, maar goed...



En van de andere 5 nummers blijken we er bij 4 maar een beetje bij te hangen als achtergrondkoortje. Ook niet leuk om b.v. alleen maar 72x (ja, echt, ik heb ze geteld!) I-ngo-nya-ma-neng-wé-na-ma-ba-la te zingen in de 'Circle Of Life', of een beetje te hemm, hemm, hemm, hahahahaha'en, hoo-ooh-wah in 'I just Can't Wait To Be King'. Neeeeejjjj, dat valt weer even een beetje tegen allemaal! Jammerrrrr!!
Maar goed, de dag zelf wordt toch wel leuk en ook de oefenmiddagjes. Dat maakt het weer een beetje goed! :-)

zondag 27 november 2011

Bosvruchtentaart! Mjammie!



Nou, ziet dat er niet lekker uit? Me dunkt van wel! En weer een stapje verder naar een lege vriezer! Hadden we deze week maar eventjes flink wat vrieskou. Dan kon ik tenminste de inhoud in de tuin leggen. Maar nee, t'is iets van 12 graden boven nul, met nog een zuidwesterstorm ook. Echt herfstweer, dat wel!
Maar goed, taart is gelukt. Ik neem hem vanmiddag maar mee naar mijn moeder. Daar wordt ie tenminste door meerdere mensen tegelijk opgevroten. Dan verdelen we de kalorietjes netjes onderling. ;-)
Ben vanmorgen weer met van alles tegelijk bezig geweest. Taart bakken dus. Nog wat sinterklaaskadootjes in elkaar geflanst en ingepakt. EN er is weer een gedicht af! Nog eentje te gaan! En tegen die laatste zit ik een beetje aan te hikken. Ik moet er eens goed voor gaan zitten. In alle rust. Zonder harde muziek op de achtergrond! (Trouwens, de nieuwe CD van Susan Boyle valt een beetje tegen op de een of andere manier!)
Morgen maar weer eens proberen....nog maar een weekje te gaan! En ik lig zo mooi op schema!! Jippie!

zaterdag 26 november 2011

Muziek en gedichten....


credits hier

Gisteravond vierde neef Thierry zijn verjaardag. Ook alweer 28 geworden. Waar blijft de tijd! De gitaren kwamen al snel te voorschijn. Dat wordt vaste prik, geloof ik. Zijn jeugdvriend Dani was er ook, en die begeleidde al snel op het (soms wel erg valse) orgel. Ze houden zo van muziek! Oma's gehoorapparaten kraakten ervan, vertelde ze me. :-)

Vandaag heb ik een beetje aangemodderd. Niet dat ik niets heb gedaan. Maar allemaal van die losse flodders die noodzakelijk doch niet opvallend zijn, zodat je niet eens ziet DAT je ze gedaan hebt. Hmm, beetje vaag nu ik het zo teruglees. :-)

Ik heb ook nog even flink mijn best gedaan met een Zumba video. Even het luie zweet eruit! Per slot van rekening hadden we eigenlijk gisteren moet Zumba-en. Zo heb ik het idee dat het niet gelijk versloft bij mij. Ik kreeg trouwens een goeie tip van Manon om eens te kijken bij Pro Patia, een gymvereniging. Was ik zelf nog niet op gekomen, sportief als ik ben. Ahum. En inderdaad, volop Zumba daar! Alleen weer niet in onze wijk. Nou ja, dan toch maar elders. Kan niet anders! En de prijs is ook een schijntje! Volgende week maar eens een proeflesje mee gaan maken!

Wat ik ook nog heb gedaan vandaag.... Sinterklaasgedichten gemaakt! Er zijn er drie af! Nog maar twee te gaan! Moet lukken voor volgende week maandagavond! Ik heb wel weer binnenpretjes gehad bij het dichten. Gniffel, gniffel. En dit jaar is Alex ook de klos natuurlijk! :-) Zodra dit blogbericht wordt gepost gaat bij hem een riedeltje af in zijn Iphone, dat heeft hij zo ingesteld. Volgens mij is hij altijd de eerste die mijn blog leest! Nou Alex, maak je borst maar nat met Sinterklaas! ;-P Gna, gna!
*Weer een binnenpretje*

Ik heb inmiddels ook weer de jubileumshow van 'The Phantom Of The Opera' zitten kijken. Je weet wel, die show die we met Jan z'n verjaardag hebben gezien. Helaas, Suzanne, weer een te groot bestand om even over te bliepen! Maar je houdt hem tegoed, hoor, de eerstvolgende keer dat ik naar Lutjebroek kom! :-)

Tijd om eens te kijken wat er nog in de vriezer zit. Het schiet maar niet op! Hmmm, dat wordt poffertjes eten vanavond. Met nog een paar kippenboutjes uit de vuist. Ik weet het: een rare kombinatie.
Morgenochtend maak ik een taart van bladerdeeg, gele room en bosvruchten. Dan zijn er weer twee pakjes op! Pfffff.

donderdag 24 november 2011

Sportschool, grrrr.....en Queen!


credits:
papers...Chaos Lounge/KB/NB
pics...Internet
tree...Raspberry Road
element...Margote
frame...Ineke62

De kennismakingscursus van Zumba is afgelopen. We hebben de 10 lessen achter de rug. En ik moet zeggen: het beviel me wel, dat gezumba. Ik voel me fitter, heb nooit spierpijn gehad en of ik afgevallen ben?.....Geen idee. Dat moet nog blijken als ik in december mijn gezicht en mijn gewicht weer bij de huisarts laat zien.
Maar aangezien de Zumba niet naast de deur was en ik ook nog de anderen in twee wijken op heb gehaald, wil ik toch iets meer in een van onze buurten vinden.
Vandaag ben ik dus maar eens langs een sportschool geweest. Had eerst al op hun website gekeken en ja, ze gaven Zumba. Maar watvoor Zumba en wat de kosten ervan waren stond er niet bij. Na een tijdje aan de balie gewacht te hebben dacht ik informatie te kunnen krijgen. Nou, dat viel niet mee! Wat is dat voor een maffia-gebeuren, zo'n sportschool! Ik kreeg nog net een gewoon antwoord op de vraag of het zumba-dance of Zumba fitness was dat ze gaven. Dance dus. Mooi, niet met gewichtjes. Maar op de vraag wat het ging kosten werd nogal moeilijk en ontwijkend gedaan. We werken met abonnementen. Ok, wat kost een abonnement? Dat kon ze zo niet zeggen... Hoezo niet? Ja, dat ligt aan uw persoonlijke wensen... Mijn wens is Zumba, 1x per week. Duh!!!
Ja, meestal hebben we het daar pas over als u eerst een gratis proefles hebt gehad. Ik wil pas een proefles als ik weet wat de kosten NA de proefles zullen zijn. Ja, die prijs ligt toch echt aan uw eigen wensen! Nogmaals, mijn wens is Zumba, 1x per week!!! Eindelijk schoorvoetend een antwoord: 35,50 per maand. Nou, was DAT zou zo moeilijk??? *erger* *erger*. Nog een vraagje: hoe groot zijn de groepen? Ja, dat varieert...*zucht* Ok, daar werd dus ook vaag over gedaan. *frons* Zit er dan een MAXIMUM aan het aantal mensen in de groepen? Neuh.... Grrr. Daar zakt je broek toch van af?? Ik WIL daar niet eens meer sporten! Is er nou nergens een leuke Zumba groep bij een wijkvereniging ofzo? Maar ik kom alleen overal aerobics, yoga en gym tegen. Daar krijg ik vast spierpijn van! :-/

Vanmorgen op het koor werd bekend gemaakt wat onze volgende workshop zal zijn: Queen!
Helemaal leuk! We hebben ooit al eens 'Bohemian Rhapsody' gezongen. We hebben nog geen lijstje gehad met de nummers, maar die zal er ongetwijfeld bijzitten. Vanaf eind januari gaan we eraan beginnen. Ik hoop dat het weer een hoop nieuwe leden zal aantrekken! In ieder geval krijgen we 19 januari les van een zangpedagoge. Vanmorgen heeft ze alvast een repetitie meegemaakt om te kijken watvoor een koor we zijn en hoe we zingen. Ze had al een hoop ideetjes voor ons. Ben benieuwd. Da's altijd wel leuk zoiets. En je leert er meestal wel wat van ook. Als het maar bleef hangen, hè? :-P

zondag 20 november 2011

Je kunt plannen wat je wilt, maar.....


credits:
paper...Palvinka
overlay....LynnG
pic...Ineke62
elemetns....Palvinka/WeeFaerie/TMF

Mariska's kamer was een zooitje. Wel vaker, maar deze keer extreem. Maar wat wil je ook. T'is natuurlijk veel gezelliger om twee matrassen op de grond te leggen als je vriend blijft slapen. En tja, dan kunnen natuurlijk de deuren van je kasten niet meer open. DUS komt uiteindelijk de inhoud op elk vrij plekje in je kamer te liggen. Chaos! En moeders vond dat natuurlijk zielig. (lees: irritant) Overal bergen net gedragen -, tussen bergen met net gewassen en gestreken, kleding. Ja, moeders is van lotje getikt! Daar moest wat op verzonnen worden! Nu wil ik al een aantal jaar van mijn bed af. En het KWAM er maar niet van! Dus ik dacht: ik zet mijn tweepersoons op Mariska's kamer en ik zet Mariska's bed op mijn kamer en koop er nog zo'n zelfde bed bij! Plan A, was dat! Voorzichtig aan Jan voorgelegd compleet met ijzersterke argumenten, want tja, een asperger moet even aan nieuwe dingen wennen. :-) Maar helaas, zo'n zelfde bed was niet meer te koop, alleen tweedehandsjes. Maar ja, die worden niet thuis bezorgd. Ok, over tot plan B! (Mijn favoriet). Mariska mijn bed, en ik een compleet nieuw bed (nog uittezoeken) en Mariska's bed naar de logeerkamer, zodat het oude kleine bed dat daar staat weg kan. Prima plan, dunkt me. :-)
Om gelijk maar de koe bij de horens te vatten gingen we gisteren de boel alvast verhuizen. Bedden uit elkaar gehaald, dekbedden had ik allemaal al gewassen, nieuwe dekbedhoes voor Mariska gekocht. Alles ging als gepland. En snel. Mariska's bed, compleet met motor, stond in no-time in m'n slaapkamer. Ok, dan kan het tweepersoonsspiraal naar boven. En toen kwam de kink in de kabel. Een kink van 140x200 cm! En leuk, zo'n trap naar boven met twee draaiingen erin! Jan en Alex hebben verwoedde pogingen gedaan om het naar boven te hijsen. De twee beta's hebben complete berekeningen staan maken. De badkamerdeur werd eruit getild (hamer nodig, Jan?), badkamerkast werd verschoven...om te kijken of ze op die manier de draai konden maken. Nee, ging niet. Maar ja, een 140x200 krijg je dus niet door een trapgat van 120. Ze hadden vantevoren wel opgemeten of het bed wel in haar kamer past, maar dit dus net niet....En nu???
Plan C werd ter plekke verzonnen. Er moest een nieuw bed komen met twee losse bodems, die WEL door het trapgat konden... De IKEA site bood uitkomst. Een Hemnes bed met twee losse bodems. Maar ja, dat past weer niet in de auto! Mariska helemaal in zak en as. Die had al een week uit zitten kijken naar deze zaterdag dat ze eindelijk een tweepersoonsbed zou krijgen. Alex belde zijn vader en die was bereid om met ze naar de IKEA te rijden om de dozen optehalen. Hartstikke fijn! Zo gezegd, zo gedaan.
Om half zes zijn Mariska en Alex begonnen met het in elkaar schroeven van de onderdelen. Ze wilden het helemaal zelf doen! Samenwerken kunnen ze dus prima, dat blijkt! Tussendoor nog even gegeten en gedoucht, want ze moesten ook nog naar een feestje. Maar het bed staat! En inmiddels is het in gebruik genomen. Hmmm, het voelde harder aan dan haar eigen bed! Mopper! Zou haar kamer nu netjes blijven nu er weer ruimte is???? Je zou denken (hopen) van wel! :-) Mijn oude bed is nu over. Dat kan Alex meenemen als ie zeker weet dat het bij hem thuis door het trapgat gaat! En anders zetten we het op zolder! Oh nee, kan dus niet! :-P
En ikzelf ga de folders maar eens doorspitten.... wat zal ik nemen? Boxspring? Elektrische bodems? Ik denk dat ik binnenkort maar eens ergens proef ga liggen! :-)

woensdag 16 november 2011

Driesprong, theekransje, Montezuma's Revenge....



Wat een woensdag! Druk, maar leuk! Vanmorgen had ik met Sylvia afgesproken bij de Driesprong om daar de kerstshow te gaan bekijken. Wat hebben ze het daar toch mooi ingedeeld! Alles op kleur en als je de route loopt kom je vanzelf overal langs en mis je niks. Ik heb weer met van alles in mijn handen gestaan, maar toch heb ik weinig gekocht. Alleen een bos. Bomen,dus. Bomen in allerlei verschillende maten om leuke kerstscenes te maken. Zal leuk staan bij mijn groepje engelse carolssingers. Ook kwam ik nog kop en schoteltjes tegen van mijn nieuwe servies. Hadden ze toen ik de borden kocht niet, dus ook maar gelijk ingeslagen! Hier nog even een fotootje van vanmorgen...



's Middags had ik het wekelijkse theekransje hier, mijn moeder, mijn zus, mijn nichtje en mijn twee achternichtjes. Op de vraag wat Joséphientje voor Sinterklaas zal zingen als ze haar schoentje ging zetten, kreeg ik als antwoord een mooi lied: Happy Birthday to ME, happy birthday to ME! :-) Ze is dus veeeel meer met haar eigen verjaardag bezig dan met die van de Sint. 15 December wordt ze namelijk 3 jaartjes oud. Wat gaat het snel! :-)

's Avonds was het tijd voor ons eerste theaterbezoek van dit nieuwe seizoen. Jan en ik zijn naar Montezuma's Revenge geweest. En geen spijt van gehad! T'is een acapella groep van 5 man. Ze zingen moderne nummers. Hun vertolking van Tom Jones' kiss was geweldig. Ze begonnen liggend en heel lui zingend om met een halve striptease te eindigen! Ook het nummer 'Fireflies' van Owl City was heel mooi. Dat kreeg extra effect door de belichting. Hun stemmen passen zo perfect bij elkaar. De bas was toch wel mijn favoriet. Hij had echt een sexy stem. :-) Ze eindigden met een kort nummertje als extra toegift, zittend op het randje van het podium, geheel onversterkt. Zo mooi, ik kreeg er traantjes van in mijn ogen!
En nu zijn we alweer thuis en staat de thee te trekken. Tijd voor een bakkie, en daarna tijd voor bed. Slaap lekker allemaal!

maandag 14 november 2011

Op jassenjacht....


credits hier

Vandaag een druk dagje achter de rug. Eerst vanmorgen vroeg mijn haar weer even in de kleur gezet. Was wel nodig ook, ik zag overal zilveren draden! Weet je wat eens uitgevonden moet worden??? Brilpootzakjes! Misschien bestaan ze al, hoor. Maar voorlopig zit ik, tijdens het intrekken van de verf, nog voor schut met opgerolde boterhamzakjes om mijn poten. Geen gezicht! :-)
In ieder geval ben ik weer lichtgoudbruin i.p.v. duifgrijs en glimt mijn haar je tegemoet! Morgen maar eens bellen voor een afspraak bij de Kinki. Een hakbeurt is ook hoognodig!
Maar goed, dat was dus vroeg in de ochtend.

Mariska had zomaar een dagje vrij, dus ik heb de dag maar gelijk eens geclaimd als moeder zijnde. Ik was al zo lang niet meer met haar op stap geweest! We zijn naar Den Haag getogen om op zoek te gaan naar DE, (hele warme, liefst rode, met capuchon en voorzien van genoeg zakken, vrij lange), winterjas voor haar. Winkel in, winkel uit!
Overal jassen gepast. Te kort, te lang, eng spul, te glimmend, te tuttig, niet genoeg wol, te dun...Om uiteindelijk uit te komen bij een aantal jassen die WEL leuk waren. Ja, ze blijken te bestaan! Jippie! Keuze nummer één was in eerste instantie een rode (tja, was ie wel rood? meer lichtrood ofzo) duffelse houtje-touwtje jas MET capuchon en 80 % wol. Zat mooi, goed model, stond goed. Prima keuze. Maar zou ie warm genoeg zijn??? En de kleur... moeilijke kleur rood toch wel. Zou haar ijsmuts er wel bij staan? Hij was er ook nog in blauw/grijs/bruin/beige en zwart. Blauw en bruin stonden ook prima. Twijfel, twijfel. En tja, wassen kon je hem ook al niet. En ze moet zelf voor de stoomkosten opdraaien. Hmmm.
Tussendoor even afgewaterd bij de Hema. Ja, mevrouw, u mag ook wel even bij de heren, hoor, die is schoon. Ik daar naar binnen. Een halletje met twee pisbakken en een afgescheiden toilet. Ik plassen. Hoor ik ineens een vent staan te kletteren in het halletje. Tja, wat moet je dan?? Wachten tot je niks meer hoort en dan pas je pleehok uitkomen, leek me! Stond ie daar nog zijn handen te wassen! :-) Hij was helemaal verbaasd dat er een deerne het hokje uitkwam! En ik voelde me ERG opgelaten! Dat doen we dus niet meer!! :-)
Wat gegeten bij V&D, want ik begon al flink te beven. Ik moet echt op tijd wat eten, anders zakt mijn bloedsuikerspiegel met een noodgang naar beneden! Daarna weer verder gegaan met winkelen....
Een andere jas gepast. Een donkerblauwe tot bijna op de knie, wasbaar!, lekker dik, grote capuchon met bont gevoerd en een bontrand erlangs, overal zakken (zelfs in haar mouw, handig voor haar ov-kaart!) Jaaa, dat kon hem wel eens zijn!
Nog een andere leuke aangepast. Was ik zelf weg van. Ook donkerblauw, lang, warm, met een hele leuke achterkant met verschillende ritsen. Maar ja, die was wel erg duur. Weer eens de rode aangepast (ja, nog steeds leuk), nog eens de blauwe (JA, nog steeds leuk), de bruine, de rode, de blauwe, de andere blauwe, de blauwe.....:-)
Maar het is de blauwe geworden! Hèhè. Geslaagd!

Thuisgekomen lekker een kopje thee gedronken en daarna snel aan het eten begonnen. Sperziebonen met snoeptomaatjes/knoflook en italiaanse kruiden, italiaanse aardappelen uit de oven en een verrassings stukje vlees erbij. Geen idee wat het was. Ik ben de vriezer aan het leegeten en nu hebben we steeds ieder wat anders bij het eten. Dit keer hadden Maris en ik wel iets merkwaardigs. Iets gepaneerd, maar van binnen volkomen leeg! Geen vlees, geen saus, geen kaas. Ik DACHT dat het satéburgers waren, maar dan zonder vlees en zonder saté! Ik heb echt geen idee! Het smaakte naar niets in ieder geval. :-/ Maar goed, op is op! :-)

Ik ben zojuist ook weer begonnen met de kerst Creoolse Cake. Dit jaar bak ik een kleinere! In het kader van de slanke lijn! Zo kan ik toch iedereen een stuk te eten geven, maar blijf ik na afloop niet met een halve zitten die dan perse weer opgegeten moet worden! De rozijnen, vruchten en nootjes hebben net een kwartiertje staan te pruttelen in een pannetje met allerlei kruiden en soorten drank. Het ruikt hier weer verrukkelijk!
Nou, dit was toch wel een productieve dag, dunkt me! Ik ga nu lekker op mijn lauweren rusten met een kopje thee!

zondag 13 november 2011

Zingen en strijken...


credits hier

Gistermiddag hebben we met het koor gezongen voor de bejaarde medemens in Huize 'het Anker' in Voorburg. Goede ontvangst voor ons als koor met koffie/thee en wat cakejes.
We stonden met maar 4 sopraantjes, waarvan er nog eentje na de pauze langs de kant ging zitten vanwege hevige vermoeidheid. Maar toch hebben we er redelijk goed gezongen volgens mij. Ook al was onze dirigent er niet helemaal met zijn hoofd bij. :-) Hij kondigde verkeerde nummers aan, begon in een verkeerde toonsoort, sloeg bij een ander nummer zomaar een gedeelte over en voegde bij weer een andere nummer zomaar een heleboel extra pianospel toe. Zijn we niet gewend van hem! :-) Maar ja, je kunt je dag wel eens niet hebben natuurlijk.

Gisteravond ben ik de hele avond wanhopig beziggeweest met de Sintachtergrond van deze blog. Ik heb zowel Internet Explorer als Google Chrome als browsers op de pc staan en in beide browsers werd de achtergrond verschillend weergegeven. Hoe krijg je dat gelijk?? Hoe zorg je ervoor dat hij goed passend is? Hoe zorg je ervoor dat je achtergrond niet herhaald wordt, zodat er ineens overal sinten en pieten tevoorschijn komen? T'was een hele uitzoekerij, maar ik ben er nu wel zo'n beetje uit. Na weer een hoop gerommel in de HTML van de blogger pagina en een aantal aanpassingen van het ontwerp zelf in psp, is het in mijn ogen nu wel aanvaardbaar hoe het eruit ziet. Dik tevreden ben ik niet, maar ja....Sint licht zijn hielen toch weer over een paar weekjes, dus we doen het er maar mee!
Ik heb trouwens de hele intocht van Sinterklaas gemist gisteren. Jammer. Ik vind het altijd wel even leuk om te gaan kijken in het stadshart. Mijn piepkleine achternichtjes zijn wel geweest. Ik heb al foto's gezien van Joséphinetje en Géneviève met hun pietenmutsjes op. Schattig! Maar ik weet niet of ze het leuk of eng vonden, dat zal ik nog wel horen.....

Vanmorgen heb ik een gigaberg aan strijkwerk weg staan te werken. Uren ben ik bezig geweest! Jakkes! Wat heb ik er toch een hekel aan! En nog is het niet helemaal klaar. Ik had gewoon geen hangertjes genoeg! :-) Dat is mijn smoes voor de dag! ;-P

donderdag 10 november 2011

Familie portret.....


credits hier

Leuk, al die oude foto's die ik op de computer heb staan! Maar soms rijst de vraag: Wie zijn de personen nou ook alweer die erop staan? Dat had ik laatst met bovenstaande scrap. De foto op de scrap is een gedeelte uit een grotere foto. De originele zal ik ook even toevoegen hier. Ik WIST dat de baby OF mijn schoonvader of mijn schoonmoeder moest zijn. Dat was me ooit verteld. Maar al die andere kinderen eromheen?? Ik heb dus contact opgenomen met Karin, m'n schoonzus. Die nam op haar beurt weer contact op met tante Riek, de nog levende zus van mijn schoonmoeder. Zij kon zo vertellen wie het allemaal waren. De foto is in 1924 gemaakt, ter ere van het 40-jarige huwelijksfeest van de oma en opa van mijn schoonmoeder. Op de foto staan de kleinkinderen. Tante Riek zelf was toen nog niet geboren. Ik weet nu in ieder geval wel de namen van elk kind. De roepnamen dan. Niet alle doopnamen en geboortedata. (De doopnamen uit mijn schoonmoeder's gezin zijn ons natuurlijk wel bekend) En daarna is het puzzelen geweest. Hoe oud zijn ze ongeveer op de foto. Daarna terugrekenen vanaf 1924 om bij het vermoedelijke geboortejaar uittekomen. Van één kind was niet bekend wie het nou was. Maar mijns inziens moet dat dan Karel zijn, ook een broer van mijn schoonmoeder. Er staan ook nog drie kinderen op uit een ander gezin, Lientje, Wim en Jaap. Wim en Jaap denk ik herkend te hebben aan hun zelfde matrozen kraag. Dat zullen dan wel broertjes zijn! Hun doopnamen en geboortedata zijn me inmiddels wel bekend. Maar die van Lientje ( ze zal wel weer Roelina heten!) (nog) niet. Ik weet ook nog niet uit welk gezin ze komen. Dat is ook nog even een puzzelstukje! Gegevens uit het geboorteregister worden namelijk wegens privacy overwegingen pas na 100 jaar openbaar gemaakt, dus 'even' opzoeken op het internet lukt dan niet. :-/ Huwelijksregisters worden na 75 jaar en overlijdensakten na 50 jaar vrijgegeven. Maar ik mag niet klagen... Er is zoveel WEL te vinden, gewoon via het internet! En als je daar eenmaal aan begint... dan is het zo moeilijk om te stoppen! Gisteravond en vanmiddag heb ik weer allerlei gegevens boven tafel weten te halen, gewoon via het online archief van Zaltbommel. Hemel, wat komt mijn schoonmoeder uit een enorme familie! De Roelina's, de Willem Heije's, de Geertruij'tjes, de Anna Sophia's, vlogen me om de oren! En om het extra 'handig' te maken vernoemden meerdere gezinnen hun kinderen op exact dezelfde wijze naar opa of oma. Of zelfs binnen het zelfde gezin werden kinderen hetzelfde genoemd als hun eerder overleden broertje of zusje. Zodat je alleen aan het geboortejaar kunt zien of je wel de goede te pakken hebt! Nee, aan overzichtelijkheid deden ze in die tijd niet! :-) En aan originaliteit ook niet! :-)

maandag 7 november 2011

Een laklederen fetisj??? Ik denk ut wel..:-)

Gisteren op Lenie's feestje kwam ter sprake waar je als kind zoal een voorliefde voor kon hebben....Nou, dat wist ik wel! Al sinds ik me kan herinneren heb ik een voorliefde voor lakleer. Dat begon al vroeg. Ik denk dat ik een jaar of 4 was toen ik mijn eerste paar lakschoentjes kreeg. Zwarte lakschoentjes met een bandje over de wreef. Bovenop zaten uitgestansde gaatjes in een patroontje. Oh, wat vond ik ze mooi! Ik kon er, bij wijze van spreken dan, de hele dag naar kijken! In mijn jeugd heb ik meerdere paren gehad. En het bleef als kind niet bij een paar schoenen. Ik kan me nog herinneren dat ik een keer een rode midi lakjas kreeg afgezet met donkerbeige bont. Zie foto. Prachtig! Ik zou nu niet snel meer met een rode lakjas rondlopen. Het ziet er toch al snel ordinair uit. Maar toen, als kind.....Wow!
Weer een paar jaartjes ouder ging ik met mijn moeder naar de stad en kwamen we bij C@A terecht. En daar hing ie! Een zwarte lakjas, met roze en witte borduursels en met een bontrand erlangs. Ik was er weer helemaal weg van! Maar ja, ik had helemaal geen jas nodig. En toch heb ik hem gekregen! Zomaar!! En dat had ik helemaal niet verwacht! Ik denk dat mijn moeder hem stiekem ook leuk vond! Maar het gevoel van verbazing dat ik zomaar zo'n mooie jas kreeg kan ik me nog goed voor de geest halen!
Toen ik wat ouder werd mocht ik voor het eerst naar de winkel om zelf schoenen te kopen. Ik denk dat ik zo'n jaar of 13/14 was. Ik weet nog precies waar ik terecht kwam. Bij Dolcis in de Vlamingstraat. En waar kwam ik mee thuis? Met donkerblauwe open lakschoenen met een enkelbandje. Zie foto. Lakleer loopt dus als een rode draad door mijn leven. Ook nu nog! Nu moet ik me soms ook nog steeds inhouden om niet WEER lakschoenen te kopen. Maar op de een of andere manier sta ik toch altijd weer als eerste met lakschoenen in mijn handen zodra ik een schoenenwinkel binnenkom. Ik heb er al behoorlijk wat. Zwarte, witte, donkerrode schoenen (heb er helaas nooit een bijpassende donkerrode laktas bij kunnen kopen, natuurlijk wel een gewone donkerrode leren tas)...., een paar laarsjes, twee tassen, riemen.
Goh, ik bedacht me ineens dat ik ergens NOG een paar zwarte lakschoenen moest hebben. En ja, hoor. Hier zijn de laatste lakschoenen. Meer heb ik niet! :-)
Het zijn er wel genoeg, hè? Ach, nou ja, wie doe ik er kwaad mee, nietwaar? Laat mij maar lekker! :-)

zondag 6 november 2011

Lenie viert feest!



Lenie is vandaag 51 jaar geworden. En dat vierde ze zoals elk jaar met een DOE-iets. Vorig jaar was dat met een prachtige herfstwandeling bij Kasteel Lichtenvoorde. Dit jaar had ze ons verzameld bij het Stads Museum Zoetermeer om daar de boel eens te verkennen. Velen van ons waren daar, hoewel we al jaaaaaren in Zoetermeer wonen, nog nooit geweest. Veel oude foto's van Zoetermeer gezien. En ik heb nooit geweten dat er zoveel verschillende kurkentrekkers bestaan, maar die waren daar ook allemaal te bewonderen. Ook allerlei attributen uit de jaren 60-70. Vaak hoorde ik iemand zeggen: Oh, dat eierdopje hadden wij vroeger ook. Oh, kijk, die oranje beschuitbus....heb ik nog steeds! (onverwoestbaar dat Brabantia!)
In een andere ruimte waar allerlei grote foto's hingen was een jazzgezelschapje aan het spelen. Een vrouw met viool, een man met gitaar (Erwin Beijersbergen) en een man met een saxofoon (Wim Ninaber). Leuke jazzy deuntjes. Toen ze hoorden dat een aantal van ons op een koor zat, wilden ze wel even een nummertje samen doen. Ohhh jeeee. En dan blijkt dat we zonder map niet echt uit de voeten kunnen met teksten! :-) Nou moet ik zeggen dat 'the Rose' al een paar jaar uit onze map is verdwenen, dus die smoes hadden we gelukkig wel.... Maar we hebben ook 'Het Dorp' samen met de muzikanten gezongen. Dat ging al beter, maar was ook niet je van het. Maar toch was het leuk en heel spontaan!
Na het museum zijn we naar de stad gelopen om daar nog bij Mr.Cocker thee/koffie met een appelpunt te nuttigen. Lekker, hoor, maar niet goed voor de lijn! Daarom nam ik er maar warme karamelsaus bij i.p.v. slagroom. ;-)
T'was weer een leuke verjaardagsviering! Bedankt, Lenie!
Ik heb nog een opname gemaakt van het gezang.... Nieuwsgierig? Klik HIER maar.
Maar heb geen grote hoge verwachtingen, aub! :-)
Zelf heb ik niet meegezongen bij dat nummer. Ik had de smoes dat ik een filmpje aan het maken was.... :-P

zaterdag 5 november 2011

Afgebeuld....


credits hier

Gisteravond hadden we onze 8e Zumbales. En hemel, wat heeft ze ons afgebeuld! We moesten al gelijk bij binnenkomst de gewichtjes uit de kast halen. En volgens een van de andere zumba'ers voorspelde dat niets goeds. We hebben ons dus maar gehouden aan de middelzware gewichten van 1 kilo per stuk. T'zijn toch in vergelijk twee pakken suiker waarmee je staat te zwaaien en te liften. En hoe hoger je ze houdt en hoe langer je ze boven je hoofd staat te zwaaien hoe zwaarder ze worden. En ze had nog meer voor ons in petto! Springen! Hoog met die beentjes! Oh, dat is zo vermoeiend en adembenemend! Ik hoorde mijn zus naast me ook al kreunen en steunen. We zijn daar zoooo niet goed in! Al dat vet wat de lucht ingehezen moet worden!
Uiteindelijk moesten we als afbouwoefening nog op één been balanceren met de voet van het andere been rustend op het bovenbeen, en met de ellebogen op schouderhoogte. Zie je het voor je? De gezusters van der K. bakten er weer niks van! We vielen om de haverklap om. Zoals mijn zus al treffend zei: 'We zijn echte tuimelaartjes.' Maar goed, we hebben ons echt weer in het zweet gewerkt. En ik maar denken dat we intussen een stuk fitter waren geworden omdat we na afloop van de les nooit meer zo moe waren als de eerste keren! :-)

Trouwens....de naam van het plantje van een paar blogjes terug is ook bekend:
Euphorbia Leuconeura Madagascar Jewel.
Ik ging eens googlen op het internet: Welke plant is dit? En al bij de eerste hit vroeg een ander iemand zich ook al af welk plantje dat was.... MIJN plantje dus! Ook toevallig! Dus ik was er al snel achter. Ik geloof niet dat ik het nou zo'n leuke plant ga vinden als ie volwassen is. Maar als babyplantje is het een schatje.
Nog een keer trouwens, nu we het toch over babies hebben..... Volgend jaar mei wordt de familie weer uitgebreid! Jan's neefje Johan en zijn vrouw Kasia zijn zwanger! Altijd leuk nieuws, toch! :-)

donderdag 3 november 2011

Over zieke kindjes en rommelige mannen...


credits hier

Achgosss... was kleine Géneviève zomaar een paar daagjes ziekies. Hoge koorts en lodderige oogjes. Sneu. Maar sinds gisteren gaat het wel weer een beetje met haar. Ze begint al weer aardig door het huis te stiefelen. Bovenstaande scrap heb ik laatst voor een wedstrijdje op SBF gemaakt. T'was zo'n lieve foto van de gezusters!

Mariska is vorige week ook flink verkouden geweest. Ze had een kop als een kanon. Ze gebruikte een t-shirt als snotlap, kun je nagaan. Een gewone zakdoek werd te klein bevonden door mevrouw.
Ze heeft Jan en mij gelukkig niet aangestoken. We moeten af en toe wel niezen maar daar blijft het bij. Ik ben al zooooo lang niet meer verkouden geweest. Ik snap er niets van.
Jan is trouwens op een nieuw project gezet kwa werk. Heel gunstig! Want dat betekent dat hij tot maart in Zoetermeer is gestationeerd! Hij hoeft maar eens in de paar weken voor overleg naar Alkmaar en Rotterdam. Geen lange reistijden meer van twee uur heen en twee uur terug! En met de winter die er weer aan zit te komen....ideaal dus!
Niet dat hij nu eerder thuis is, hoor! Welnee. Hij vertrekt nu veel later en hij komt even laat thuis. Maar hij maakt nu gewoon wel meer uren. De workoholic...
T'is 's ochtends nu wel meer gedrang hier in huis als iedereen rond dezelfde tijd weg wil/moet. Hij moet ook nog een heleboel vakantiedagen opnemen voor het einde van het jaar. Dus is hij nu tot januari elke vrijdag thuis en ook nog eens de twee weken rond kerst en nieuwjaar. Misschien gaat hij wel zijn hok opruimen. Zodat er weer een stapje te lopen valt daar. Dat zou zo mooi zijn, hè? Ach, een mens moet iets te dromen hebben! :-)

Ik heb Jamie Oliver in de oven staan dus ik ga maar eens kijken hoe het ermee staat.
Hmm, dat leest een beetje raar. Ik heb natuurlijk niet ECHT Jamie Oliver in de oven gestopt, maar een recept van hem, aangepast door mezelf. Wortelen, erwten, gebakken uien, peer, schouderkarbonades in een marinade van olie/citroen/zout/peper/knoflook/rozemarijn, gebakken aardappels. Lekker, joh! :-)
Jullie ook allemaal een smakelijke maaltijd toegewenst!

dinsdag 1 november 2011

Over karren en tassen....


credits hier

Wie springt er nu geen gat in de lucht als het zulk mooi weer is??? In bovenstaande scrap is het mijn nichtje Claudia (in het groene vestje) die samen met haar medestudenten een jaartje in Cork/Ierland studeerde. Leuke foto, toch?
En toevallig was er een bijpassende wedstrijd op SBF, dus ik kon hem mooi gebruiken!
Maar zij was niet de enige die blij was met het mooie weer! Vanmorgen waren mijn moeder en ik naar Leidschenhage gegaan. En daar hebben we buiten op een terrasje geluncht. In de zon! Nou zeg, dat was toch wel genieten! Er speelde nog een draaiorgel ook. Gezellig!
Ik was op zoek naar een nieuw boodschappenkarretje en kon in Zoetermeer niet slagen. Mijn oude begint na dik 13 jaar trouwe dienst mankementen te vertonen. De tas begint stevig te slijten en er is een ijzeren stang aan het onderstel afgebroken waardoor de tas er een beetje doorzakt en waardoor de flessen weer omvallen. Vervelend. Ik heb nu precies dezelfde gevonden, want hij beviel goed. Ik zou niet weten wat ik zonder zo'n ding zou moeten. Terwijl er zat mensen zijn die er niet dood mee gezien willen worden. Ze voelen zich er te jong voor? Nou, dan sjouwen ze maar lekker! :-P
Ik en mijn karretje zijn onafscheidelijk!
In de winkel waar ik hem kocht hadden ze ook nog leren tassen in de aanbieding. En ik was al een hele tijd op zoek naar een donkerblauwe. Nou, ik heb um, hoor! Voor de helft van de prijs! Ineke weer blij! :-)