maandag 31 december 2012

Dag 2012....hoi 2013!


't Is alweer de laatste dag van 2012! Wat is dit jaar snel voorbij gegaan! Helaas was het wel een jaar van wat lichamelijke ongemakken. Een gekneusde arm in mei, vanaf juli een peesplaatontsteking, menstruaties die gewoon maar niet meer ophielden, diverse verkoudheden en als laatste griep. Maar ik weet heel goed dat het allemaal stukken erger kan, dus ik zal niet klagen. Op naar een nieuw en vers jaar! 2013! Hmmm, 2013 bekt niet lekker!
Vanmorgen zijn we, zoals het onze traditie betaamt, naar het Omniversum geweest. Intussen hebben ze de aanrijroute veranderd. Op de plek waar je normaal het parkeerterrein opdraait staat nu een groot standbeeld van Nelson Mandela.
Als film hadden we 'To the Arctic' uitgekozen. Dit was de minst erge keuze. De rest ging over walvissen, apies of de grote oceaan. Het is een goede keus gebleken. Ik vond vooral de bijgekozen muziek erg mooi. En ik moet zeggen: ik hield niet echt van ijsberen.... maar nu ik dit filmpje heb gezien vind ik ze toch behoorlijk schattig en aandoenlijk!
Na de film zijn we weer even over de Frederik Hendriklaan gelopen. Het was er al behoorlijk druk met winkelend publiek. Jan heeft weer even in een rijtje gestaan om de nodige oliebollen en appelbeignets te scoren. Oh, wat ruikt dat toch heerlijk, zo'n grote bak bubbelend en bruisend frituurvet bij de kraam.... (niet!)
En nu zijn we weer thuis. Mariska vertrekt dalijk met de auto naar Alex, waar zij Oud en Nieuw gaat vieren.
Wij blijven thuis. Ik duik zo de keuken alvast in. Want morgen.....vieren we 8e kerstdag! Ja, ik weet het: onze feestdagen lopen nu door elkaar! Maar met kerst was ik ziek. En ik wil PERSE kerst vieren met de familie! Dus morgen komen ze met z'n allen gourmetten. Ik mag wel niet vergeten het vlees er vanavond uit te gooien! Ik ga vast een paar salades maken, een gruyere kaasdip, dadels omwikkeld in Schwarzwalder Schinken enzo.
Jullie wens ik allemaal een hele gezellige jaarwisseling! Kijk uit met dat vuurwerk! Controleer na afloop of je al je vingers nog hebt! En een heel gelukkig 2013 toegewenst! Nee, 2013 bekt nog steeds niet lekker! Ik moet nog even wennen!

vrijdag 28 december 2012

Kerstkoorts....


Goh, wat een hoopvolle gedachte was dat van mij dat ik de kerstdagen wel met wat paracetamollen door zou komen! Mooi niet dus! Op kerstavond lag ik al met 39.4 op mijn bed. En de ochtend erna stond ik op met overal spierpijn. Dit was geen stevige verkoudheid meer, dit was griep!
Het kerstgourmetten heb ik maar afgeblazen. Het vlees werd ingevroren. We vieren het wel een andere keer! Ik moest er niet aan denken om me in mijn jurk en mijn panty (met naad! had ik speciaal gekocht in Dublin) te moeten hijsen. Ik wilde alleen maar naar mijn bed! Maar ja, wel lullig om mijn moeder en haar vriend op het laatste moment af te moeten bellen. Zij had er natuurlijk niet op gerekend dat ze nu zelf thuis wat klaar moest maken. Kerstengeltje Mariska heeft de salades, die ik zelf nog zou maken, afgemaakt en een paar porties naar haar toegebracht, tesamen met wat stoofpeertjes en Rocky Road Cake. Hadden ze toch nog wat kerstelijks! En 's avonds hebben Mariska en Alex ons 'last minute' kerstdinertje verzorgd. Kipfilet (bij oma ontdooid, want onze magnetron doet het niet) met pindasaus, ruitjesaardappeltjes uit het oventje en de verschillende salades.
Daarna weer snel naar bed, nog steeds met hoge koorts. En maar dat hoesten, hè! Het valt me mee dat ik inmiddels geen scheurtjes in mijn middenrif heb opgelopen. En bij elke niesbui sprong de huid van mijn lippen tot bloedens toe open. Jippie, wat voelde ik me jofeltjes. :-/
De hele kerst is dus zo'n beetje aan me voorbij gegaan. Tweede kerstdag hebben Jan en ik stokbrood met kroket en nog wat salade gegeten. :-) Was nog lekker ook! Ach, het moest maar! :-)
Gelukkig begin ik nu weer een beetje op te krabbelen. Heb nog wel hoestaanvallen. En ik ga ook nog wel even gestrekt nadat ik wat gedaan heb. Want dan breekt het zweet me aan alle kanten uit. Maar er zit weer een stijgende lijn in! Ik kom weer een beetje bij.

maandag 24 december 2012

Zondagochtend...ziek!

Toen ik zaterdagavond thuis kwam van het concert had ik al last van pijn tussen mijn schouderbladen. Ik dacht nog dat het door de stijve rugleuning van de kerkbank was gekomen, maar nee. Na een nacht van hoesten en woelen en slecht slapen werd ik wakker met een koppijn, kriebelhoest en verhoging. En de koorts werd in de loop van de dag erger. Ik voelde me echt ^$^$%%. En ik moest nog zoveel! Maar het ging gewoon niet. Ik heb gisteren eigenlijk de hele dag op bed gelegen, geslapen en heb me zielig gevoeld. :-)
Vanmorgen dacht ik dat het wat beter ging. Dus om kwart over 7 stond ik, nee, ik ben erbij gaan zitten, de stoofpeertjes te ontdoen van schil en klokhuis. Ook de Rocky Road Cake heb ik nog kunnen maken. Toen was de koek op. Weer even op de bank. Nu mijn longen uit mijn lijf hoestend. 's Middags zijn Jan en Mariska de laatste boodschappen gaan doen. Gelukkig had ik het vlees voor het gourmetten al besteld. Hoefden ze dat niet zelf uit te zoeken. Later in de middag kwam mijn moeder nog even kijken hoe het met me ging. Haar vriend Jan nam een prachtige bos bloemen mee! Lelies (mijn lievelingsbloemen) met rode bessentakken en rode gerbera's. Helemaal mooi! Ik wou alleen dat ik ze kon ruiken, maar mijn snotneus werkt niet mee....
Later had ik weer 38,5 koorts en ben ik weer naar bed verhuisd. Ik zal morgen maar een dagje onder invloed van menig paracetamollen verkeren. Aan de drugs! Welja! In dit geval mag het! 's Ochtends maar weer vroeg op om de meeste dingen te snijden en de salades te maken. Gelukkig heb ik wel gewoon trek in eten! Godzijdank! Nou moet ik sowieso wel zowat op sterven na dood zijn wil ik niks meer lusten....;-).. maar dat terzijde. Ik hou gewoon van koken. En ik hou gewoon van eten. Een geweldige combinatie!
Ik wens jullie allen smaakvolle, gezellige kerstdagen toe.
Het ga jullie allen goed! Ik ga weer even op de bank! Pffff.

Zaterdagavond...het kerstconcert van Inspirited



Zover rijden is het niet...Wateringen. Daar moesten we naartoe voor het kerstconcert van mijn oude koor Inspirited. Maar ja, donker...regen. Prompt nam ik een verkeerde afslag en bevond me op de weg naar de Lier! Daar moet ik niet naartoe! En ook het feit dat na die afslag er geen lantarenpalen meer stonden, was ook niet echt bevordelijk voor mijn orientatievermogen. Pikkedonker! Gelukkig zagen we al snel een bord met Wateringen: volg W. Waarschijnlijk niet voor niks, er zullen wel meer mensen daar de verkeerde afslag nemen! Later hoorde ik dat Lenie, Carolien en Phia ook helemaal verkeerd waren gereden. Zij kwamen uiteindelijk veeeeel later de kerk in. Ze hadden de helft al gemist, jammergenoeg.
Wij kwamen gelukkig nog wel op tijd in het kerkje aan. Schattig knus kerkje, trouwens. Met kaarsrechte banken in de rug! Fijn!
Maar wat hebben ze goed gezongen! De eerste drie (rustige nummers) werden vanaf de zijkanten van de kerk gezongen. Het geluid kwam dus van twee kanten. Heel mooi! Ik heb geen ene valse noot kunnen ontdekken! De hele avond niet. Geen valse inzetten. Geen te lange aanhoudingen. Gewoon geweldig!
We hebben echt genoten! Van de 21 nummers kende ik er maar 3 niet. De rest kon ik zo allemaal meezingen. Ik wist alle coupletten en alle noten nog! Ik wist zelfs nog waar ik geen adem mocht halen! Jeetje! En ik ben er al 10 jaar af. Raar toch, dat ik bij Enjoy veel meer moeite heb met mijn tekst. Zal het de leeftijd zijn?? Zou het zijn dat we bij Enjoy minder zeker zijn van wat we zingen?? Misschien werkt dat wel aanstekelijk??
Een van de intermezzi was bovenstaand filmpje. Ik moest er erg om lachen. Het is zooooo van deze tijd! Het kerstverhaal op z'n digitaals.
Al met al, was het een hele leuke muzikale avond. Het koor kreeg zelfs nog een staande ovatie. Nou, dat zegt genoeg, dacht ik! Alle lof!
Toen weer door het donker en de regen naar huis. Met Lenie in haar auto achter me aan. Ze wilde niet weer verdwalen... Tenminste...ik HOOP dat het Lenie was. Ik kon het echt niet zien. Ik zag een donkere auto die de hele weg achter me bleef rijden, dus ik nam zomaar aan dat ze het was. Ja, toch, Lenie?? Of ben ik je onderweg verloren?? :-)


dinsdag 18 december 2012

Winterconcert Enjoy en nog meer....


Het weekend is ook weer achter de rug. De jarigen zijn verjaard. De taarten zijn op. De slingers zullen inmiddels ook wel weer opgeborgen zijn. Bij Alex denk ik nog niet. Hij is vandaag nog even ECHT jarig. Gefeliciteerd!
Zondagavond trad ik met ons koor Enjoy op in de Patio. Het 'Winterconcert' stond op het programma! De zaal was goed gevuld, hoewel er nog wel meer mensen in gekund hadden. Toch nog een paar lege stoelen. Nou ja, geeft niet. Het publiek dat er zat heeft het prima naar de zin gehad. Voor de pauze hebben we een collectie vrij rustige nummers gezongen uit ons gewone repertoire. Vooral 'Make you feel my love' van Adele viel in de smaak bij mijn eigen groupies (mijn moeder, haar vriend en Jan). Mijn zus was ook van plan te komen, maar voelde zich niet lekker. Zij kampt al wéken met een verkoudheid die maar niet over gaat.
Ook 'Het dorp' van Wim Zonneveld en 'Zing, vecht, huil, bid, lach en bewonder' van Ramses Shaffy ( voor het eerst in het openbaar gezongen) werd op prijs gesteld. Na de pauze, waarin het publiek verwend werd met allerlei zelfgemaakte taarten, koeken en cakejes, hebben we ons kerstrepertoire laten horen. Ook daar zaten een paar nieuwe nummers tussen. 'It's gonna be a cold, cold christmas' van Dana was er één van. Wat een nummer is dat! Op zich hartstikke leuk om te zingen. ALS je af en toe nog even adem mag halen!! Wat een lange zinnen! En ik stond ook nog vrolijk It's gonna be a LONG LONG christmas te blèren ook! Ajjj, verkeerde tekst! :-) Kan gebeuren!
'Merry Christmas, Everybody!'van Slade is ook nieuw dit jaar. De muziek hadden we al een paar jaar in onze kerstmap, maar we waren er nooit aan begonnen. Terwijl ik het juist zo'n leuk nummertje vind!



Maar goed, we kunnen terugkijken op een leuk concert. Op naar ons kerstontbijt van aanstaande donderdagochtend! Altijd weer een gezellige afsluiting van het koorjaar. Een aantal koorleden maken dan altijd wat lekkers voor erbij. Ik had me opgegeven voor een walnoot/dadelkoek. Niet wetende dat mijn oven stuk zou gaan. MAARRRRR, ik heb nu een oventje van mijn zus en zwager te leen. Die hadden ze nog op zolder staan! Geweldig! Ik kan weer een beetje uit de voeten. De eerste ovenschotel heeft al staan gratineren! De eerste aardappeltjes zijn er al ingebakken! Dat was even wennen... ik moet ze dus wel halverwege de baktijd omdraaien, anders blijken ze dus zwart aan de onderkant en wit aan de bovenkant te worden! :-) Nou ja, voor donderdag hoef ik niets extra's te bakken volgens Pauline, die ik vanmorgen op de Zumba sprak. Ik maak sowieso gevulde cervelaatrolletjes. Lekker!
Jeetje, de zumba van vanmorgen! Hartstikke leuk, allerlei kerstmuziek uit Zuid-Amerika! Alles uptempo! Springen! En niet 5 minuten per nummer...Nee, soms duurde de medley wel 20 minuten! Zwaar! Uitputting nabij! Water!! Nu! Alsjeblieffttttt! Maar ik heb het volgehouden! Was me anderhalf jaar geleden echt niet gelukt! Ik ben best wel redelijk fit, blijkt nu....

zaterdag 15 december 2012

Over jarige kindjes en een pietenverhuzing.....

Vanmorgen waren we in Maarssen, op de verjaardag van kleine Ilena. Afgelopen dinsdag is zij alweer 1 jaartje oud geworden. Ze heeft best heel wat problemen achter de rug in haar nog jonge leventje. Maar het ziet er naar uit dat  het inmiddels een stuk beter met haar gaat. Ze is zo lief! Ze keek met grote vriendelijke ogen (met enorme wimpers) naar alle aandacht die ze vandaag voor haar verjaardag kreeg en liet het zich lekker aanleunen allemaal.

Onderweg naar huis heb ik me af laten zetten in het stadshart om de bestelde pietenkooi op te gaan halen. Jan heeft intussen even fout geparkeerd om me weer met kooi en al op te wachten. ;-) Ging gelukkig goed.
Maar ja, hoe moet je die vogels verhuizen? ZIJ zitten daar helemaal niet op te wachten, op een verhuisbedrijf! Eerst de nieuwe kooi maar eens ingericht. Daarna het meeste uit de oude kooi naar de nieuwe verhuisd. Daarna de stokjes uit de oude kooi eruit gehaald. Oh jee, dat was eng!! Waar moeten we zitten?? Verrek, we KUNNEN niet zitten! Fladder, fladder, hijg, hijg! Paniek in de tent! Zodra er eentje ter aarde was gestort kon ik er een zakdoek overheen gooien en hem makkelijk pakken. Hup, het nieuwe verblijf in....
Jee, dat was zo mogelijk NOG enger! Ze bleven alletwee van schrik met een hijgende borstkas op de bodem zitten. Daarna met zijn tweetjes op het randje van hun bed. Ook weer een hele tijd. Mevrouw ging al snel op onderzoek uit. Die wilde het appartement wel even van dichterbij bekijken en/of goedkeuren. Meneer niet, die was nog zwaar beledigd dat ik de moed had gehad om hem zomaar van zijn bed te lichten. Ze zijn ook wel een beetje dom, hoor! Volgens mij kijken ze niet verder dan hun snaveltje lang is! Ze springen gewoon dezelfde afstand als altijd, maar daar zit nu geen stokje. Dan storten ze weer naar beneden. Eigenlijk best wel grappig om te zien. ;-P
Maar ze beginnen al aardig te wennen. Meneer laat inmiddels ook zijn 'Honey, I'm home' riedeltje weer horen. De rust is wedergekeerd!

En wie is er VANDAAG echt jarig????? Mijn kleine lieve achternichtje Joséphine! Zij is 4 jaar geworden!
Ze gaat binnenkort naar de 'grote' school. Weer een hele mijlpaal! Ze viert het morgen. Evenals Alex, die aanstaande dinsdag jarig is. Twee verjaardagen en een kerstconcert op 1 dag! Wie heeft dat verzonnen???
Wil de dader NU opstaan!

vrijdag 14 december 2012

Naar het theater...





Gisteravond heb ik een gezellig avondje in het theater gehad samen met Jan en Mariska.
Guido Weijers hield daar een try-out voor zijn oudejaarsconference van 30 december aanstaande. ALS we dat nog mogen meemaken natuurlijk! ;-) Want ja, op 21 december vergaat de wereld! De Maya kalender eindigt dan. Toch? Gelukkig niet die van de HEMA die Guido heeft...die loopt tot 1 februari 2013! Het zal dus wel loslopen...:-)
Gelukkig maar! Zie je ons trouwens zitten op de tweede foto? :-) Helemaal in het midden, op drie rijen van achteren....;-)

Ik was afgelopen dinsdag nog even in de stad om allerlei kadootjes (veel jarigen dit weekend!) en allerlei andere rotzooi te kopen, toen ik nog even een dierenwinkel binnenstapte om te kijken of ze daar misschien nog een kooi naar mijn gading hadden. En ja, hoor, daar stond ie: de perfecte kooi! Net een slagje groter dan mijn oude gammele kooi, maar niet zo groot dat ie van de kast zou kieperen. Prachtige messing spijltjes, een mooie doorzichtige bruine bak. Helemaal goed! Maar ik liep te sjouwen met tassen dus dat was een beetje moeilijk om met tassen en kooi en ov-kaart de randstadrail in te moeten. Ik eerst naar huis om de spullen af te leveren. Daarna nog even een kapotte autolamp vervangen (m.b.v. de instructies die ik twee jaar geleden op mijn blog had gezet, heeeel handig!). Toen weer met een heen- en weertje de randstadrail in om het kooitje op te halen. WEG kooi! Verkocht! In pak um beet een uurtje tijd! What are the odds dat NET iemand anders ook een gouden kooitje nodig heeft? :-/
Maar goed, hij is besteld en ik werd net gebeld dat ze hem binnen hebben. Maandag maar even ophalen. De pietjes gaan verhuizen! Spannend!

maandag 10 december 2012

De boom staat!



Jemig, wat een tegenvaller! De oven is ter reparatie, maar het kan wel minimaal 3 weken duren voor hij gemaakt/vervangen is! Dat wordt afzien! De hele kerst staat nu op zijn kop. Niks geen lekkere gevulde varkenshaasjes uit de oven. Niks geen gruyere/aardappelschotel. Niet eens een simpele kerstcake! Nee, noppes. Het plan is gewijzigd...dan maar gourmetten. Niet echt mijn idee voor een kerstmaaltijd, maar ja. Je moet toch wat, nietwaar? Ik kan nog geen stokbroodje oppiepen....
Maar nu genoeg met mijn zielige gedrag! We komen heus de kerstdagen wel door. Maak je maar geen zorgen om ons! :-)
Staat jullie boom al? Wij hebben afgelopen zondagochtend de boel opgetuigd. Moest ook wel, want komend weekend is propvol geboekt. Jan heeft met zijn engelengeduld nog twee snoeren gemaakt die kapot waren. Ik had vorig jaar dus helemaal geen nieuwe snoeren hoeven te kopen....Nou ja, beter teveel dan te weinig lichtjes! Het enige nadeel is dat we maar zo weinig stopcontacten hebben. En nog op de verkeerde plekken ook. Dus het was een hoop geschuif met verlengsnoeren. En dan ook nog al die verschillende stekkers! Waarom maken ze die nu niet universeel? Ik heb van armoe gisteren nog een stekker zitten vervangen van een wandlamp die nu nergens meer inpaste. Nou, dan laat je die toch een paar weken uit, zei Jan. Neeeee, dan zit ik daar tegen een donker gat aan te kijken! Mooi niet! :-)
Vanmiddag ook nog even langs de huisarts geweest voor een bloeddrukmeting. 140/90!
Keurig netjes voor mijn doen! Ik moet in ieder geval tot de operatie doorgaan met de plaspil. In februari kijken we verder of ik helemaal van alle pillen af kan komen. Dat hoop ik wel. Ik wil al die troep niet! Ik heb goeie hoop!
Nou, ik ga maar eens koken. Rijst met een prutje. Ik zal de komende week wel veel rijst eten. Of stamppotten. Of (jakkes) gekookte aardappelen met (lullige) bietjes met een speklap ofzo. Ik voel me echt een beetje geamputeerd! :-/

credits voor scrap:
bg...Ineke62
tubes....Kahlan
swirl...MZimmermann
flowers....Josie
swan...Efie
branch....Lynette

vrijdag 7 december 2012

Kaduke oven...kaduke kooi


credits:
paper..Lindalou/Sandra Nuckels
frame..Raspberry Road
snowflakes....Natali Design
splatter...Lindsay J.

Waaaaahhhhh, mijn oven is weer eens stuk! 'K heb net nog de lof in de magnetron kunnen koken en plop....alle lichtjes uit! Geen sjoege meer! Wat ben ik toch een bofkont met ovens! Deze heeft maar 3 verjaardagen kunnen vieren. :-/ Fijn, zo vlak voor kerst! Nu maar hopen dat Jan morgen (of liefst nog vanavond) tijd heeft om hem naar de reparatie te brengen.
Nou ja, gelukkig heeft ie het niet een paar weken terug al begeven, met het indiaas buffet! Toch nog een lichtpuntje!

Wat een snertsneeuw was het vandaag, zeg! Gewoon puur tweederangs sneeuw! Zo hoort sneeuw niet te zijn. Zo smerig, zo nattig, zo blubberig, zo grijs! Ik heb gelijk mijn moonboots maar weer van stal gehaald. Heb ik in ieder geval droge pijpen en voeten.
Vandaag heb ik mijn moeder's zebravinkje weer naar haar huis gebracht. Achgoss, dat beestje. Van een lekker warme kamer, naar een koude auto. Ik had wel even een doek over de kooi gedaan, zo lief was ik nog net. Ik zal haar missen, t'was een lekkere kwek.

Ben nog steeds op zoek naar een nieuwe vogelkooi voor mijn eigen zebravinkjes. Gelijk een maatje groter ook. Er zijn behoorlijk wat kooien op de markt. In de meest vreemde vormen en kleuren. Ik wil natuurlijk wel weer een messing kooi. Dat staat hier in de kamer het mooist. Dus de keus is al wat kleiner. Maar jeetje, wat zijn die krengen duur! Dalijk wonen mijn zebravinken luxer dan ikzelf! Dat heurt toch helemaal niet?

Bovenstaand een scrapje van mijn kleine schattige achterneefje Daniel. Wat een koppie, hè?

woensdag 5 december 2012

Weer thuis...

Mijn moeder is weer thuis! En geen dag te laat want ze had alweer woorden gehad met een medepatiente op zaal....:-)
Vanochtend om 9 uur belde ze al dat ze naar huis mocht. Gelukkig was ik al klaar. Ik vroeg haar nog: heb je alles, zijn alle kastjes leeg? Ja, hoor, die waren leeg, we kunnen naar huis!
We waren nog geen 5 minuten in haar huis toen de telefoon ging.....het ziekenhuis....Mevrouw, u heeft het een en ander in uw kastje laten liggen! Pffffff. Grrrr! Mijn moeder ten voeten uit! Had ik nou zelf ook maar even alles nagekeken. Maar ja, je gelooft het nog als ze zoiets zegt. :-) Weer een goeie les voor de volgende keer! (hoop natuurlijk niet dat er een volgende keer komt!) Op de terugweg maar weer de spulletjes opgehaald.
In ieder geval is ze weer thuis. Liggend op een klein tweepersoonsbankje, met haar benen bungelend over de rand. Lijkt me voor geen meter liggen, maar ze wil perse niet op de ruimere driepersoons bank. In bed is al helemaal uit den boze. Dat is voor oude of zieke mensen.... En nu maar hopen dat ze zich een beetje rustig houdt. Er is nu niemand die een oogje in het zeil kan houden. :-/ Voor hetzelfde geld staat ze morgen de ramen te zemen. Buiten op het balkon...

maandag 3 december 2012

Wat een dagen...

Zou mijn moeder wel of niet naar huis mogen vandaag? Dat was de vraag. Ik had vanmorgen naar de afdeling gebeld maar toen wisten ze nog niks. Ik kon 's middags terugbellen. Ok, dat betekende dat ik 's ochtends nog boodschappen kon gaan doen. 's Middags hoorde ik dat ze in de ochtend nog verhoging had gehad, 38,1. Ze gingen nu de antibiotica aanpassen en vanaf dinsdag zou ze het dan in tabletvorm krijgen. Zou ze daar goed op reageren, dan mocht ze op zijn vroegst woensdagochtend naar huis. Oeeeeiii, dat zou ze niet leuk gaan vinden! Ok, het gaf mij wel weer tijd om naar haar huis te gaan om de zaterdag zo achtergelaten boel op te ruimen, de plantjes water te geven, een afspraak die in haar agenda stond aftebellen en de vuile was mee te nemen om thuis even te wassen.
's Avonds op het bezoek had ze weer het hoogste woord. Ze wilde naar huis! Het liefste NU, anders morgen! Het alarm van haar infuusstandaard ging weer eens af. Hup, de zuster bellen. Was de afgelopen dagen steeds al afgegaan als ze per ongeluk een van de slangen afknelde. Ze wipte ook steeds uit bed. Eerst ging ze met standaard en al achter een pil aan die per abuis al weggehaald was. Lag ze weer even, hup, weer eruit, nu even naar de toilet. Daarna sprak ze de woorden: 'ze zullen me hier wel lastig vinden!'. Mariska en ik keken elkaar maar eens even veelbetekenend aan.....;-)
Je houdt dat mens gewoon niet in bed, joh! Veel te veel onrust in haar lijf!
Ik had haar mobieltje meegenomen zodat ze kon bellen als het nodig was. Krijg ik vanavond een smsje op de huistelefoon. Je weet wel, met zo'n monotone computerstem. Ik heb er 4x naar geluisterd en snapte er nog geen jota van. Ik kreeg er gewoon de slappe lach van. Maar even teruggebeld. Bleek dat haar hoortoestel invloed had gehad op haar temperatuursopname in het oor. Met hoorapparaat 38,1, zonder 36,9!
Nou, dat wordt dus, denk ik, morgen naar huis......ik hoop dat ze een dwangbuisje meegeven. Hoe moet je zo iemand nou in toom houden? Wedden dat ze woensdagmiddag alweer de straat op gaat? We wachten maar weer even af....
Ik wou dat ik zelf een beetje uit kon zieken. Lekker even op de bank. Slapen!! Door de hoestbuien slaap ik 's nachts zo slecht! En ik ben uiteraard weer in het heuglijke bezit van een koortslip. Jippie. En aangezien het alweer een heel tijdje zat te rommelen in mijn buik (er zit een doorbraakbloeding aan te komen) had ik toevallig ook besloten om toch maar een (hopelijk laatste) stopweek van de pil in te lassen. Ik dacht een rustig weekje te hebben, dus dan maar liever nu. Niet wetende dat het toch druk zou worden! Ik heb er wel voor gezorgd dat ik bij voorbaat genoeg Cyclokapron in huis heb voor als de tsunami losbarst. Ik hoop dat het gaat helpen!
Voor het eerst in 50 jaar vier ik dit jaar geen Sinterklaas. Maris gaat het woensdag met Alex' familie vieren. Een dag eerder kan ook niet, dan heeft Jan het koor. En komend weekend vind ik te laat. Dus geen Sint dit jaar. Ben benieuwd hoe dat voelt. T'is wel lekker stressloos....geen kadootjes kopen, geen gedichten dichten, geen grote pan soep maken.....Maar aan de andere kant...dat is nou juist ook wel weer het leuke eraan! Volgend jaar toch maar weer wel??? :-)

zondag 2 december 2012

In het ziekenhuis...

Zelf lag ik gisteren in mijn pyamaatje op de bank. Hoesten, hoofdpijn, moe. Ik had al een paar dagen keelpijn en een loopneus achter de rug en voelde me gammel. De telefoon ging. Mijn moeder's vriend en buurman boven. Of ik wist dat mijn moeder weer ziek was? (Ze was ervoor al iets van anderhalve week, nee, langer zelfs, niet lekker geweest, grieperig met hoesten erbij.) Vrijdag ging het wel weer met haar, we zijn nog naar de markt geweest. Maar sinds gisteren bleek het weer mis te zijn en erger dan de vorige keer. Hij maakte zich zorgen, want hij kreeg geen contact meer met haar. Ze deed niet open en ze reageerde niet op de telefoon. Dat is wel verontrustend, ja. Ik belde haar zelf ook maar eens en gelukkig nam ze op. Het was wel een raar gesprek waar ik erg van geschrokken was. Ze was behoorlijk gedesoriënteerd. Dit was niet goed!
Ik heb me snel aangekleed en ben er naartoe gegaan. Jeetje, wat was ze ziek. Overgeven! Warm! De huisartsenpost gebeld. We mochten langs komen. Voetje voor voetje naar de auto. (komen er geen dokters meer langs tegenwoordig??). Bij de huisartsenpost heeft ze de boel ook nog eens flink ondergespuugd. Ze had 39 graden koorts en te weinig zuurstof in haar bloed. De arts vermoedde een longontsteking. We moesten naar de EHBO voor een longfoto en bloedonderzoek. Ze werd aangekoppeld aan een infuus met vocht en ze kreeg ondersteunende zuurstof. Daar voelde ze zich al een stukje beter door, gelukkig!
Uit de foto bleek inderdaad dat ze een longontsteking in haar rechter long had. Ze zou opgenomen worden. In ieder geval tot maandag, daarna kijken ze verder met welke medicatie ze eventueel naar huis kan.
Ik ben weer terug naar haar huis gereden om haar spulletjes te pakken. Maar waar staat/ligt alles? Zoeken, zoeken, zoeken! Ik hoop dat ik niks vergeten ben! Ik wilde de zebravink nog van voldoende voer voorzien, maar ik kon het voer NERGENS vinden! Tja, wat dan? Dan maar de hele kooi meegenomen met piet en al. Die logeert nu gezellig bij ons.
Om half 11 was ik thuis. Hoofdpijn! Moe! Honger! Jan heeft een kopje thee en wat brood voor me klaargemaakt. Daarna lekker naar bed in de hoop dat ik goed zou slapen. Mooi niet! Draaien, woelen, hoesten... Nou ja, misschien vannacht een goede nachtrust! Eerst vanmiddag maar eens op ziekenbezoek! :-)

donderdag 29 november 2012

Naar de Driesprong!


Gisteren was het weer tijd voor ons jaarlijkse bezoekje aan de Driesprong. Suzanne maakt speciaal daarvoor de lange rit van Lutjebroek naar Zoetermeer omdat de Driesprong toch wel de mooiste kerstshow van de hele regio heeft! Het is daar gewoon een feest voor je ogen! Alles keurig netjes uitgestald, op kleur, mooi uitgelicht! Heel stijlvol!
En de kerstballen dit jaar!! Wow, wat zaten er mooie bij! Ik was van plan in ieder geval twee ballen te kopen. Dat doe ik elk jaar. En aan het begin dacht ik nog wel dat ik zou slagen. Prachtige ballen kwamen we tegen! Helaas in lila, mint en andere pasteltintjes. Maar toen we bij mijn kleuren aankwamen (rood en goud) viel dat behoorlijk tegen. Niet zulke mooie bewerkte ballen als bij de pastelkleurtjes. Hè, jammer nou weer! Heb nog wel een gouden bal kunnen scoren! :-)
Verder veel leuke dingen gezien om neer te zetten. Maar ja, WAAR moet ik dat dan weer neerzetten?? Geen plek!! Suzanne zat met een totaal ander probleem. Haar nieuwe kat is nogal van het rondvliegende type. Springt op de vensterbank over planten heen, klimt dan via het rolgordijn naar boven, springt op kasten en haalt van alles uit wat eigenlijk niet geoorloofd is. Dus ja, dit jaar komt haar kerstboom ook niet uit de doos en haar glazen ornamenten ook niet. Die overleven dat niet!
Toen we dan ook ons mandje bekeken na afloop van de show waren we eigenlijk een beetje teleurgesteld! Het was maar een schamele buit! Ik een gouden bal, drijfkaarsjes en nog drie dinerborden met korting (dezelfde die ik al had). Zij een paar geurkaarsjes en een kadootje voor sinterklaas. Tssss. Dat kan beter! Volgend jaar misschien??
We hebben nog geluncht in het restaurant, tussen een kolonne bejaarde medemensen die een middagje uit waren. Was wel grappig om te zien. Een hele meute (voornamelijk) dames in rolstoelen met begeleiders erbij en één begeleider sjokte er achteraan met een karretje vol met alle bejaarde tasjes! Ik had er eigenlijk een foto van moeten nemen! :-)
Maar we hebben het weer gezellig gehad! Volgend jaar weer, Suzanne?

credits:
paper...FarFarHill
template...LJD
tag...Josie
santa....Charnovan

zondag 25 november 2012

Verjaardag en op pietenjacht!



Vandaag is mijn neefje Thierry jarig. Jeetje, ook alweer 29 jaar! Gefeliciteerd, Thier!
Hier een scrapje van zijn favoriete bezigheid. Gitaarspelen! Op zijn favoriete gitaar, een Gretsch. Hij speelt ook in een bandje, Rokket Six.

Wat een paniek gisteravond! Ik zat achter de computer een beetje te scrappen en een beetje muziek te luisteren (nieuwe CD van Susan Boyle) toen ik een flink kabaal hoorde en wat voorbij zag fladderen. SHIT! M'n pietje is ontsnapt! Waarschijnlijk per ongeluk, want ze is normaliter niet zo avontuurlijk aangelegd. Het dakje van het voederbakje zat ondersteboven en het klepje van het kooitje dat het klem had moeten houden hing er slapjes bij. Naar boven geschreeuwd dat Jan even moest komen...
Kiwi, de poes, zat op tafel verlekkerd en met grote interesse naar boven de kast te staren, dus ik wist waar de piet inmiddels moest zitten. Eerst Kiwi in haar nekvel gegrepen en op de gang gezwiept. Sorry, poes, maar je bent een te goede jaagster!
Mijn pietje was inmiddels weer verder gefladderd en zat nu op de stoel, uitgeput van die hele enden vliegen. Snel een theedoek over haar heen gegooid! Kooitje erbij. Pietje gepakt met theedoek en al. Ach, wat voelt ze klein aan! Ik heb maar niet te hard geknepen! Ik kreeg haar gelukkig vrij makkelijk het kooitje weer ingewurmd. Ik geloof niet dat het veel indruk op haar heeft gemaakt, maar ik stond echt na te trillen! Jeetje....stel dat ik niet thuis was geweest! Dan was ze echt opgevroten geweest door een van de poezen! Had ik alleen nog botjes gevonden! Pffff, dat rot kooitje! De bak zit al vol met scheuren. De klepjes die de bovenkant op de onderkant moeten houden zijn lam. De klepjes die de bakjes op hun plek moeten houden zijn lam. Ik heb het nu maar extra vastgezet met ijzerdraad. En dan gaan ze ook nog gezellig met zijn tweetjes tegelijk eten, hè?! Maar goed....t'is weer achter de rug. En afgelopen vrijdag had ik het er nog met mijn moeder over, over dat zebravinkjes eigenlijk eens een rondje door de kamer moesten vliegen. Maar ik had het toen over HAAR zebravinkje en ik zei het alleen maar voor de grap. Wetende hoe paniekerig mijn moeder kan zijn! :-))
Ik voel me gestraft voor mijn woorden! :-) Lik op stuk beleid van de creator der zebravinken! :-D

Gelijk een onrustige nacht erachter aan gehad. Eerst werd ik wakker door de storm. Jee, wat ging/gaat het tekeer! Daarna nog een keer vanwege een kotsende Cloris. Jippie, kon ik weer even op gaan ruimen. Daarna weer eruit om een plasje te plegen. En toen werd ik pas om 10 uur wakker met een barstende koppijn. Het laatste deel veel te vast geslapen! En nog op mijn rug ook, met Kiwi op mijn buik. En als ik op mijn rug slaap ga ik dromen. Deze keer over golfballen. Vraag me niet waarom.....
Vanavond ga ik lekker op tijd naar bed! Maar eerst nog een chinees buffet bij mijn zus! Ze heeft weer een boel van haar chineze buren gehad. Wij komen wel helpen met opeten, hoor! Lekker!

zaterdag 24 november 2012

Tv kijken.....

Wat is het toch een heerlijke serie
dat 'Downton Abbey'!
Ik heb me zojuist weer zitten vergapen aan de elegante jurken en de mooie stijlvolle interieurs. Prachtig! Fijn dat de nieuwste serie nu eindelijk ook hier in Nederland op tv is. In Engeland hebben ze hem al uitgezonden, dus ik had de afleveringen al gedownload en gekeken. Op eentje na...die wordt pas met kerst uitgezonden. Ik neem aan dat de serie in Nederland daar precies op aansluit.
Wat ik ook een fijne serie vond die daar wel is uitgezonden en hier nog niet: 'The Paradise'. Over Engeland's eerste warenhuis in 1870. Naar een boek van Emile Zola, The Ladies' Paradise, wat zich dan weer afspeelde in Parijs. Ik hou wel van kostuumdrama's!

Verder hoop ik nog dat 'Mrs. Brown's Boys',
een ierse comedy serie ooit wordt aangekocht door Nederland. Daar lach ik me echt tranen om! Hij zal wel niet door de EO aangekocht worden. Er wordt nogal wat afgevloekt! Ach ja, op de fucking ierse manier, hè? ;-) Ik heb inmiddels alletwee de series al in huis en ik kan niet wachten tot de derde serie wordt opgenomen!

En nu ik toch mijn favorieten aan het spuien ben.... Wie vinden jullie de beste in de 'Voice of Holland'? Ik kijk het programma altijd maar met één oog en een half oor. Ik zorg dat ik op de computer bezig ben, want ik erger me rot aan het langdradige gedoe met de puntentellingen en de reclames ertussendoor. Daar heb ik echt geen geduld voor. En de meeste kandidaten zingen toch niet maar blèren, de ene nog luider dan de andere. Maar elke keer als Sandra Nieuwland zingt staak ik mijn bezigheden en luister. Gaat vanzelf. Ik MOET wel luisteren! Wat een fijne stem! Wat een aparte stem! Fantastisch! We hebben onze eigen Adele! Ik hoop dat ze wint. En anders mag Barbara winnen. Daar kan ik ook mee leven! :-)

En nu we het toch over muziek hebben....MUSE komt naar Nederland!
Mariska en Alex hebben kaartjes gekocht voor volgend jaar 4 juni in de Amsterdam ArenA! GAAF! Geweldige band!

woensdag 21 november 2012

Zeg maar DAG met je handje!....


credits:
paper....MZCora
artwork...Rolf Armstrong
mask...HJR
Wordart...Pinterest (altered)

Gisteren heb ik de SIS echo gehad bij de gynaecoloog. Alhoewel, de SIS echo bleek een GIS echo te zijn. I.p.v. water gebruikte ze gel om mijn baarmoeder te vullen. Het inbrengen van de katheter was een beetje gevoelig maar prima uittehouden. En daar kwam hij al in beeld: mijn vleesboom. Bij de vorige gewone echo bleek je maar het topje van de 'ijsberg' te kunnen zien. Hij was groter dan gedacht. Op deze echo zag je goed dat hij voor 3/4 ingegroeid zat in mijn baarmoederwand. Het verklaarde volgens haar al mijn klachten...
Het onderzoek was ten einde. Maar ja, de smurrie die erin gaat moet er ook weer uit, hè? Wat een kliederboel was het daar beneden! Urenlang! :-)
Daarna kwam het gesprek over hoe verder te handelen. De boom gedijt enorm goed op de hormonen die in de anticonceptie pil zitten. Hij zou dus groter en groter worden en de klachten zouden dus almaar verergeren. De pil zou ik dan maar moeten laten staan. En de bloedingen zou ik dan maar op moeten vangen met Cyklokapron. Dat zouden we dan een half jaar aan moeten kijken. Say what??? Neeeeee! Ik wil een afdoende oplossing! Op mijn vraag of ze de boom niet kon weghalen, zei ze dat ze het niet op de gewone manier kon doen omdat ie ingegroeid zat, maar dat dan mijn hele baarmoeder verwijderd moest worden.
'Doe dat dan'!, zei ik. 'Doe ik', zei ze, zonder tegenstribbelen! *Opluchting mijner zijds* Ze MOET gewoon eerst andere 'oplossingen' aandragen....
Helaas kan hij er niet binnenwaarts uitgehaald worden. Daar is de boom inmiddels te groot voor. Ze gaat nu mijn litteken van de keizersnede gebruiken. Mijn eierstokken laat ze zitten, die zien er netjes uit. Ze gaat ze natuurlijk nog wel even controleren als ik open lig. Maar ik heb alle vertrouwen in haar.
Als er geen spoedgevallen tussenkomen ben ik 11 januari 2013 aan de beurt. Dat wordt 6 weken flink afzien, dat weet ik best. Ik kan en mag even niks. Gelukkig kan Mariska lekker koken! Ik heb gevraagd of Jan zijn vakantiedagen NA die datum op kan nemen i.p.v. in december. Hij verwacht geen tegenstand. Hij denkt zelfs dat zijn baas er blij mee zal zijn, want het is erg druk op zijn werk. Kan hij mooi boodschappen doen, het huishouden en de kattenbakken. Ook weer opgelost! :-) Het komt goed!

maandag 19 november 2012

Indiaas buffet....


Ik heb een druk weekendje achter de rug! Zaterdag heb ik vrijwel alle gerechten van het Indiase buffet al gemaakt. Ben er wel van 's ochtends half 8 tot 's avonds half 8 mee bezig geweest. Met natuurlijk het intermezzo van de stoelmassage ertussendoor!
Goh, lekker, hoor, zo'n massage! Je hangt als een slappe pop in die stoel en de masseuse draait om je heen, duwt en trekt aan je. Je rug, schouders, armen, hoofd en handen komen allemaal aan bod. T'is dat er mensen omheen zaten en dat de radio aanstond, anders was ik zo in slaap gevallen. Mijn moeder was snotverkouden en aan het hoesten en was al bang dat haar neus zou druppelen als ze in die stoel zou hangen, maar dat viel achteraf mee. Ze heeft de griepprik weer gehad en je kunt er donder op zeggen dat ze daarna behoorlijk ziek wordt. Is zowat elk jaar zo!
Maar de massage is best voor herhaling vatbaar! Ik was vanmiddag bij de pedicure en zij blijkt ook stoelmassages te geven, dus misschien doe ik dat nog wel eens.

Zondag overdag heb ik het rustig aan kunnen doen. Ik heb het kleed samen met Jan naar boven gesleept. Er zit namelijk behoorlijk wat kurkuma (koenjit, turmeric, geelwortel) in de gerechten en als je daarmee knoeit.... vergeet het maar. Die vlekken krijg je er never nooit meer uit! Dus met verjaardagen en buffetten wordt het kleed verbannen.
En om 4 uur kwamen de Scratch meiden (waarmee ik elk jaar naar Leiden ga om er een hele dag musicalnummers te zingen en na afloop een concert te geven met nog 900 man). Een hele gezellige en leuke club! Ze kwamen met een enorme bos bloemen aan en nog meer kadootjes! Lief, hoor! Na de koffie en de thee met walnoot/dadelkoek was het tijd voor het buffet. Ik had inmiddels de rijst ook gekookt. En ondertussen was Mariska ook thuisgekomen vanuit de Margriet Winter Fair waar ze met haar vriendin Cindy naartoe was geweest.Ze kon zo in de rij aanschuiven! We hebben weer lekker gegeten. Zo te horen vonden de meiden het ook lekker. Nel, Lenie, Hennie, Patricia, Marianne, Pauline, Marjan....leuk en gezellig dat jullie van de partij waren!
Jan heeft na afloop nog twee keer de vaatwasser laten draaien. Wat een rommel heb je ervan!
Maar ik heb nog genoeg over! Vanavond dus nog een rondje indiaas! Mjammie!

vrijdag 16 november 2012

Kiwi in de prijzen en weer een lekker buffet!



Is Kiwi niet schattig? Onze 'Southern Belle'? Er was een wedstrijdje op de SBF site, 'Laat de kop van je huisdier er menselijk uitzien' en laat Kiwi nou zowel de 2e prijs als de challenge owner's choice prijs gewonnen hebben! Grappig! :-)

Zondagmiddag, 16.00 uur is het zover! Dan komen de scratch-vrouwen/koorleden hun tanden zetten in mijn indiase buffet! Het menu heb ik afgelopen week al verzonnen. Het wordt Kip Rogan Josh, Rundvlees Madras, een bloemkoolschotel, curry van courgettes, citroenrijst, raita/naanbrood, mango chutney, indiase tomaat/komkommersalade en een lekker fris toetje! :-) De meeste boodschappen heb ik al in huis. Ik heb een strak schema voor de komende dagen!
Ik begin morgenochtend met het maken van (ja, weer!) een walnoot-dadelkoek. Maar hij is zooo lekker en de dames hebben hem nog nooit geproefd! Daarna ga mijn moeder even ophalen. We hebben een afspraak staan voor een massage. Een vriendin van Alex's vader zocht mensen om haar nieuwe massagetechnieken op los te laten. Dat leek me wel wat! Weet totaal niet wat ik moet verwachten. Ben nog nooit gemasseerd! Maar ik geef me er helemaal aan over en ik zie wel hoe het is. Daarna breng ik als de wiedeweerga, (nog steeds heel relaxed!), mijn moeder weer naar haar huis en spoed me met gezwinde spoed en (nog steeds heel ontspannen, hoop ik) weer huiswaarts.
Tenminste, zo zie ik dat voor me!
Daarna snel naar de supermarkt om de kip, het vlees en de yoghurt halen en ik kan aan de slag. Jan heb ik al verbannen uit de keuken. Hij mag het hele weekend boven vertoeven en niet in de weg lopen. Er valt nog genoeg opteruimen daar. Hij krijgt zondag heus ook wel een bord eten, hoor....mochten jullie medelijden met hem krijgen! Hij wordt echt niet vergeten! :-)
Maar ik ben benieuwd. Zaterdagmiddag kan ik al flink wat gerechten maken. Dan hoef ik zondag alleen nog de rundvleescurry en de rijst te maken en klaar is Ineke! Ik heb er wel weer zin in. En trek in ook! Lekker!
Iedereen een leuk weekend toegewenst!

dinsdag 13 november 2012

Op zoek naar een party tent.....


credits:
picture....Internet
wordart....waf
cluster...RaspberryRoad.

Jan heeft weer veeel te veeeel vakantiedagen opgespaard, dus hij wordt geacht deze nog voor het eind van het jaar op te maken. Prima! Deze week had hij vrij genomen. Maar.....tja, maandag moest ie voor overleg naar Alkmaar. Oei, en donderdag is er ook weer overleg in Alkmaar, en dat mag hij niet missen! En oh, vrijdag is die speciale bijeenkomst over het 'nieuwe' werken. (Inmiddels zijn eindelijk de IT'ers aan de beurt om thuis een werkplek op te zetten.) Ook daar is zijn aanwezigheid verplicht.
Dus....blijven er nog precies twee vakantiedaagjes over! Dat schiet lekker op! :-)

Vanmiddag hebben we drie gelegenheden bezocht voor de viering van onze aankomende 25-jarige bruiloft in 2013. Ons eerste plan, om het feestje op dezelfde lokatie te geven als 25 jaar geleden, Het Westbroekpark, viel af. Inmiddels is de tent overgenomen en zit er een wokrestaurant in. Op zich prima, ware het niet dat er geen aparte ruimte was voor gezelschappen. Zit je daar met zijn 50-en, in een hoekje bij nog zo'n 300 man. Neuhhhhh, we willen ons nog wel een beetje speciaal voelen!
Dat ging hem niet worden! In de auto op de terugweg zaten we al te grappen dat we dan net zo goed naar de IKEA konden gaan. Spreken we om 9 uur met de visite af en krijgt iedereen een ontbijtje. :-) Zijn we wel mooi klaar voor 50 euro! Hahahaha. ;-)

We konden helaas het zaaltje van het tweede etablissement niet bekijken aangezien het in gebruik was. Maar de menukaart en de verdere mogelijkheden waren prima. Goede gevoelens over. Alleen een beetje jammer van alle bijkomende kosten die dan weer niet genoteerd staan in de folders die we kregen.

De derde horecagelegenheid was helemaal fraai! We werden er heel prettig ontvangen en men nam de tijd voor ons. Ook daar weer mogelijkheden te over! Binnen/buiten...het kon allemaal. Beamer lenen, geen probleem. Eigen muziek? Uiteraard! Nee, geen bijkomende kosten voor zaalhuur! Dat zou ook een prima keuze zijn.
Maar ja, we gaan niet over één nacht ijs. We gaan nog meer party-venues langs.
We zijn in ieder geval ruim op tijd met ons gezoek! Misschien moeten we overal eerst even 'proef-eten'! DAT lijkt me een goed plan, zeg! Jaaaahhhhaannnn, ik heb een goed idee!!


donderdag 8 november 2012

Ik zie ze vliegen!


credits:
paper....Raspberry Road
tag...Sherwood
cluster....PPS
map...Internet
border...Just being crafty

Wat is dat toch hoogst irritant als je ze ziet vliegen en je weet niet waar ze vandaan komen! En dan heb ik het over die kleine fruitvliegjes! Ik had er al een aantal dagen last van. Dan zit je op de bank en dan komt er weer eentje langs vliegen. Ik probeer ze te vangen maar die krengen zijn sneller dan ik. En in het voorbijvliegen hoor je ze nog lachen ook. Haha, je hebt me weer niet het leven uitgeslagen! Waar komen ze toch vandaan?? Niet uit de afvalbak....niet uit het lekbakje. Nergens ligt er fruitafval! Waar? Waar??
Maar ik heb de bron net ontdekt! Ze zaten in mijn bieslookplant! Iiieeuuuwww. Daar verwacht je ze toch niet! Ik heb net het hele zooitje in de tuin gezet. Mogen ze daar verder vliegen!

"May your blessings outnumber the shamrocks that grow, and may trouble avoid you wherever you go."
Deze mooie ierse zegen kwam ik tegen op het internet. Perfect om een scrap te maken voor Mariska. Zoiets wens je je dochter toch dagelijks toe?
Zeker nu ze een paar zware weken achter de rug heeft. Met een hoop toetsen, tentamens EN een presentatie die ze moest houden. Alles tegelijk, amper tijd om een beetje rustig adem te halen en leuke dingen te doen! Gelukkig zit ze nu weer in een wat rustiger vaarwater. De presentatie is goed gegaan. Hij was op video opgenomen en wij als ouders mochten hem zowaar ook eens zien! (Dat wil ze anders nooit!) :-)
Nou, en als je haar dan zo ziet staan praten, in keurig engels (lang leve het tweetalig onderwijs!), over onderwerpen ver boven mijn pet, dan ben je als ouders apetrots, hoor! Ze zou zo voor de klas kunnen staan! Ze doet het heel natuurlijk, rustig en duidelijk. Komt totaal niet nerveus over! Goed gedaan, Maris! :-)

zondag 4 november 2012

Aan de wandel en aan de High Tea



Bovenstaande kaart kreeg ik laatst in mijn e-mailboxje. Lenie vierde vandaag alvast haar 52e verjaardag en ik was ook uitgenodigd. En Lenie kennende.... dat is altijd een verjaardag met actie! Alleen bij een High Tea bleef het niet. Er ging ook gewandeld worden! Dat wisten we vantevoren en daar waren we op voorbereid! Buienradar werd de hele dag al veelvuldig door menigeen raadgepleegd. Oei, wat lag er een groot regengebied over Zoetermeer heen! Zouden we wel of zouden we toch maar niet? Maar wij lieten ons niet kennen. We waren dapper! We zijn al heel wat gewend. Twee jaar geleden zijn we ook tot op het bot natgeregend op haar verjaardagsviering. Da's gewoon traditie! Kom op! Laarzen aan, regenjassen aan, pluutjes mee. Niet zeuren! :-)
En het viel ook allemaal wel mee. Het was niet koud. Er stond geen wind. Tja, menig schoen lekte uiteindelijk wel door. En elke broekspijp zoog zich tot zowat aan de knie vol met water. Maar dat gaf allemaal niks! We hebben toch nog een flinke wandeling door haar (nog vrij nieuwe wijk) kunnen doen!
Thuis gekomen gingen de pluutjes onder het afdak en de druipjassen in de schuur.
Daarna kwamen er allemaal lekkere dingen op tafel voor de High Tea. Allerlei belegde boterhammetjes, scones (gebakken door haar zus Joke) met jam en slagroom, leuke muffins (gebakken door haar dochter), chocolaatjes, koekjes....En uiteraard allerlei soorten thee! We hebben ons flink te goed gedaan aan al dat lekkers!
Het was weer erg leuk! Bedankt, Lenie! En een fijne verjaardag toegewenst aanstaande dinsdag!

woensdag 31 oktober 2012



Jaaaa, hoor, daar is ie weer! Mijn oom Hans staat weer overal in de randstadrail op z'n foldertje! Wat een fotomodel is ie toch! :-) Leuk!

Happy Halloween!



Bovenstaande scrap is een echte Halloween scrap. M'n nichtjes zijn afgelopen zaterdagavond, geschminkt en al, langs de deuren gegaan om snoepjes op te halen. Na afloop waren ze beiden erg tevreden over hun buit! En doodmoe natuurlijk door alle spanning. Het was hun eerste Halloween. Dat burgert toch al aardig in hier in Nederland. Tot voor kort deden we daar helemaal niks aan. Ik kreeg zelf ook al een papieren pompoentje in de bus die je vanavond op je deur moest plakken als er kinderen aan mochten bellen voor een snoepje.
Ik kreeg trouwens afgelopen zondag een ECHTE pompoen van mijn schoonzus Karin. Met een recept voor pompoensoep erbij. Had ik eigenlijk voor vanavond moeten bewaren, maar ik heb maandag de soep al gemaakt. Alleen met een ander recept, eentje van Jamie Oliver. Het was wel een rotwerk om dat ding te schillen en in stukjes te hakken, maar het uiteindelijke soepje was erg lekker! Best voor herhaling vatbaar.

Vandaag moet mijn vader onder het mes. Als het goed is is het alweer achter de rug ook. Vanmorgen om 9 uur moest hij zich melden voor een ERCP (endoscopische retrograde cholangio- en pancreaticografie). Hij heeft galstenen in zijn galweg en die worden vandaag weggehaald. Het zou tot 1 uur duren, dus inmiddels zal hij wel weer opgehaald worden door Anneke, zijn vriendin.
Hij zat al wat langer in de lappenmand. Voor zijn diabetes was hij overgestapt op een nieuwe techniek. Hij krijgt dan 1x per jaar een injectie en hoeft dan niet meer dagelijks insuline te prikken. Maar daar is hij de eerste weken best wel beroerd van geweest. Inmiddels is zijn lichaam er alweer aan gewend, gelukkig. Tja, hij wordt natuurlijk ook al een dagje ouder! In januari wordt hij 79. Niet meer de jonge adonis die hij vroeger was! (Maar zo voelt hij zich stiekem nog wel een beetje!) ;-)

dinsdag 30 oktober 2012

Ook weer gebeurd......


credits:
paper...jld
words1...SS
word2....JoeGDesign
raster....Malina
swirl....NummBumm
doodle....Amelie
splash....Chaoslounge
frame...Shells Playground

Zo, dat zit er ook weer op! De verjaardagen van Jan en Mariska zijn afgelopen zondagmiddag ook weer gevierd. Beiden hebben ze het nodige aan spul gehad! Mariska voornamelijk dingetjes voor haar uitzet en Jan kreeg allerlei eetspul en nog wat andere artikelen. De dipjes waren lekker. Maar de dip die er op het plaatje als appetijtelijkste uitzag was toch het minst lekker! Komt waarschijnlijk omdat ik het kokendhete Kahlua/bruine suikermengsel zo over de warme kaas heen gooide. Had ik misschien eerst even moeten laten afkoelen. Nu was de camembert nergens meer te bekennen, helemaal gesmolten en opgegaan in de hete smurrie. Een les voor de volgende keer! Alhoewel, denk niet dat ik die dip nog maak. De smaak is lekker, hoor, maar ik denk toch lekkerder op een bolletje ijs ofzo. Ik bewaar het restant wel voor de kerst! De andere twee dippen waren zeker voor herhaling vatbaar. Was lekker met stukken turks/grieks brood erbij.
Op de valreep kwam ik nog een receptje tegen op Pinterest in de vorm van een bosje tulpen. Gewoon met kruidenkaas gevulde tomaatjes op een bedje van bieslook. Staat toch schattig? Vind ik wel! Ik had ook nog ovenhapjes gemaakt van een dadel omhuld met bacon. Die waren ook in een mum van tijd op! Lekker dat zout met dat zoet! Goh, Pinterest is echt een bron van informatie, hoor! Heb er al genoeg lekkere recepten van afgehaald....

Het was volle bak op de Zumba vanmorgen! Met z'n 20-en stonden we daar te zwoegen en ons best te doen. En nu, met mijn steunzolen, gaat het weer een beetje beter! Nog maar 1 nummer, Bounce, dat ik niet ten volle mee kan doen. Misschien volgende week! Er zit in ieder geval een stijgende lijn in.

Vanavond heb ik een Tupperware avond bij Pauline. Wist niet eens dat dat nog bestond! Je hoort er helemaal niets meer over. Maar ik kan wel weer eens wat diepvriesbakjes gebruiken, dus het lijkt me wel weer eens leuk om te zien wat er allemaal voor nieuwe kleurtjes op de markt zijn.....

vrijdag 26 oktober 2012

Het luistert niet zo nauw....



'k Was vanmorgen bij mijn moeder voor ons wekelijkse drafje naar de markt. En aangezien het vandaag een stuk frisser was dan gister besloot ze om toch maar een sjaal om te doen. Maar ja, die sjaal was toch wel erg dik in haar nek! En toen zag ik mijn moeder op haar, oh zo eigen, typische manier in aktie komen. De sjaal moest in tweeën en wel NU gelijk! 'Als je nou eerst een knipje doet en daarna hem doormidden scheurt, dan blijft ie recht...' probeerde ik nog. Maar nee. De schaar werd gepakt en KNIP KNIP, HAK HAK, HAP, HAP, alles op het oog! En dat bleek GEEN timmersmansoog! De ene helft was groter dan de andere helft. En overal happen eruit! Ach, dat luistert niet zo nauw! Dat deed het vroeger ook al niet. Als er vroeger als kind een knoop van mijn jas was gegaan werd ie er aangenaaid met groen garen. De volgende knoop die eraf ging werd dan weer aangenaaid met bruin garen. En de volgende met rood. Zo had ik altijd wel een multikleurige knopenrij. Om over de knopen maar te zwijgen! Ook die verschilden nog wel eens per rij. Ook als er een zoom in een rok gelegd moest worden ging dat meestal in een totaal andere kleur dan de rok zelf. Ik heb dat nooit zo goed begrepen. Maar dat is echt typisch mijn moeder. Ik moest wel lachen toen ik haar zo bezig zag! :-)
Inmiddels heb ik de andere 'helft' van de sjaal gekregen. En die heb ik net keurig zitten zomen (met de hand!) met een keurig bijpassend kleurtje garen! Het KAN dus wel, mam! ;-)

Jan en ik zijn ook nog even langs de garage geweest om de autoschade te laten taxeren. Oeps, waarschijnlijk toch nog wel iets van 750 euro excl btw! Dus nu moet er binnenkort een expert bijkomen om te zien of ie dat nog wel waard is of dat ie totall loss wordt verklaard. Misschien tijd voor een andere???? Ik heb Jan nog geprobeerd mee te tronen naar de showroom, maar lauw sjoege weer! :-/

Mariska was gisteren jarig, ze werd 22 jaar. We vieren het zondagmiddag. Ben al druk bezig met de voorbereidingen. Ik maak er een 'dip' feestje van. Op Pinterest heb ik allerlei nieuwe receptjes gevonden van warme ovendippers. Ziet er lekker uit! Eentje is bv Kahlua-Pecan-Brown Sugar Baked Brie.
Ziet er toch verrukkelijk uit? Ik doe het alleen met camembert. Dat is vast ook lekker!
De Kahlua (een soort koffielikeur) heb ik gisteren al gemaakt. Eigenlijk moet dat een paar maanden rijpen voor hij op het toppunt van smaak is. Maar ik heb toch veel teveel gemaakt, dus ik bewaar gelijk nog wat voor de kerst. Lekker ook bij ijs!
Dan ga ik nu maar eens aan het avondeten beginnen. Mariska heeft van Alex een nachtje in een hotel in Maarssen kado gekregen dus daar zijn ze nu naartoe. Dus Jan en ik eten weer lekker een witlof/gehakt ovenschotel! Jippie!

woensdag 24 oktober 2012

Over echo's en getippel....



Goh, wat is er veel veranderd in het Lange Land Ziekenhuis! De afdeling Gynaecologie zit nu weer beneden en is erg mooi verbouwd. Er kwam zelfs iemand langs om koffie en thee uit te delen toen ik er dinsdagochtend zat te wachten in de wachtruimte! Ik was daar voor de echo bij Dr Davelaar. Wat een aardig mens! Ze neemt de tijd voor je. Ik had een heel A4-tje volgekalkt over al mijn bloedige perikelen die ik de laatste 6 jaar heb meegemaakt. Laat ik nu maar eens goed beslagen ten ijs komen, had ik me bedacht. Nou, duidelijker heb ik niet kunnen zijn.
Ik had al een paar weken geleden een oproep voor een uitstrijkje in de bus gekregen, maar daar had ik nog niet aan kunnen voldoen aangezien ik nog steeds bloed verloor. (is inmiddels opgehouden sinds afgelopen zondag). Ik had hem meegenomen, dus ze heeft dat ook gelijk even gedaan. Het zag er op het eerste gezicht keurig uit, maar de uitslag krijg ik nog thuis gestuurd. Daarna maakte ze de echo. Mijn eierstokken lagen er nog steeds netjes bij! En de vleesboom in mijn baarmoeder was ook nog steeds aanwezig. Ze kon alleen niet goed zien of het nou een boom of een poliep was. Daar moet nu een SIS echo antwoord op gaan geven. En je raadt het misschien al.....ze gaat eerst nog met vakantie! DUS het duurt wel weer even een maand! Ik ben 20 november aan de beurt.
Maar naar aanleiding van de uitslag van die SIS echo gaan we verder praten over het behandelplan. In ieder geval weet ze nu dat ik het ding liever kwijt dan rijk ben. Zelf had ze het nog even over het weghalen van de poliep/vleesboom en tegelijkertijd uterine ballontherapie toe te passen. Dan gaan ze met een ballon, (een ballon, een ballon, een ballonnetje, een ballonnetje dat danst in de wind! Hmmm, ik dwaal af...) in je baarmoeder, vullen het met vloeistof, verhitten dat 8 minuten lang tot 87 graden, (net of je je baarmoeder in de magnetron zet dus) en dit zorgt ervoor dat het hele baarmoederslijmvlies gaar gekookt wordt! Nou, lekker dan!
Maar als ik de informatie over die techniek zo op het internet lees kom ik daarvoor niet eens in aanmerking. Ik heb namelijk een keizersnede achter de rug en dan raden ze het af. Ben er niet rouwig om! Heeft iemand van jullie ervaring met die ballontherapie? Neem dan even contact met me op! We wachten intussen maar weer af!

Over mijn steunzolen ben ik lyrisch! Ben er zo blij mee! Ik kan al zoveeeeel langer lopen dan ik de laatste tijd kon! De pijn in mijn hiel is nog niet over, maar de spierpijn die ik er extra bij kreeg door het geforceerde lopen wel! Gisteren liep ik heen en weer naar het ziekenhuis EN 's middags ben ik lekker de stad nog ingegaan. Dat had ik vorige week echt nog niet gekund!
En vanmiddag ben ik helemaal naar mijn zus gelopen! Ik kan weer uit de voeten! Ik ben weer aan het tippelen! ;-)

zaterdag 20 oktober 2012

Burst my bubble...en over zolen.

Weer een illusie minder! :-) Ik vond de trouwjurken van Elie Saab altijd al zo mooi en stijlvol en ik zag Mariska er al helemaal in trouwen.

Maar ik zie nu op tv dat prinses Stephanie de Lannoy van Luxemburg er ook eentje van die ontwerper aan heeft, nu ze in het huwelijk treedt met prins Guillaume. Nou, dan weet ik al genoeg. Die dingen zijn dus niet te betalen voor ons, het plebs, het gepeupel! Jammer weer! Dan maar kijken of Zeeman nog een leuk jurkje in de aanbieding heeft tegen die tijd!
Goh, wat een lange trouwdienst, zeg, van die Stephanie en Guillaume! Ik zie Beatrix ook al 'not amused' kijken! En die Maxima....leuk, die fazantenveren van een halve meter op haar hoofd! Grappig! Het zal wel heel warm zijn in die kerk. De aardsbisschop heeft de hele dienst al een rood zweterig hoofd. Ik dacht eerst nog dat zijn mijter te strak zat, of dat ie stiekem alvast aan de wijn zat als niemand keek, maar nee.
Maar ik hou wel van 'koningklukke' huwelijken. ;-)

Afgelopen donderdagmiddag heb ik mijn zooltjes opgehaald bij de podotherapeut. Het was nog even gedonder met de pinbetaling, want het hele apparaat was op tilt geslagen. Tja, en in mijn portemonnaie zat ook niet meer zoveel. Dus ik beloofde het thuis wel even overtemaken via Ideal. Hij had liever dat ik even naar de Hema zou lopen om daar even te pinnen en weer terug te komen om te betalen. Kan ik me wel voorstellen, want ja, tegenwoordig zijn er natuurlijk meer wanbetalers dan vroeger. Maar toch, ik had daar niet echt zin in. Dus hij heeft me op mijn, toch best, eerlijke gezicht moeten geloven dat ik het thuis ECHT ECHT ECHT over zou maken. En dat heb ik ook gedaan. :-)
De zooltjes..... wow! Ik voel me toch een ondersteuning! Volgens hem moet ik er nog aan wennen. De eerste dag twee uur, de dag erna drie uur. Maar gisteren heb ik er al twee maal hele stukken mee gelopen. Eerst vanaf mijn moeders huis naar de markt en terug. En 's middags ook nog van hier naar de AH. Daarna kreeg ik wel wat meer last, maar jee...het gaat nu al beter dan eerst! Zelfs mijn goeie voet voelt prettiger aan met lopen!
Ik ga zo maar eens kijken in het nieuwe winkelcentrum hier in Oosterheem. Daar zit tegenwoordig 'Nelson', een schoenenwinkel. Die zaak miste ik nog in Zoetermeer. Eens even kijken of ze er nog wat leuks voor me hebben. Ik kan nu passen MET zooltjes, dus. EN ik heb nog een kortingbon! Hè, lekker, even naar buiten, aan de wandel.....


dinsdag 16 oktober 2012

Ik blijf sukkelen.....


credits:
paper...Maelia
flower/grass....Maelia
rain...HP/Fanette
bucket...Fanette
Wordart...HSwa

Zal ik wel of zal ik niet naar de Zumba gaan, vroeg ik me vanmorgen af. Ik was er al helemaal klaar voor. Mijn oh zo sportieve outfitje had ik al aan. Mijn flesje water dat me gedurende de les in leven zou houden zat al in mijn tas. Mijn bui schreeuwde om een beetje actie! Maar mijn voet zei: NEE. Hij deed al aan alle kanten pijn. En hoewel ik normaliter vreselijk eigenwijs ben, heb ik nu toch maar geluisterd naar mijn onderdaan. Donderdagmiddag is al bijna nabij! Mijn afspraak bij de krulkoppige podoloog! Oh, ik hoop toch zo dat het door die steunzolen gaat verbeteren! Dat ik weer normaal naar buiten kan. Dat ik weer lekker hele stukken kan lopen! Duim, duim!

Vanmiddag had ik weer een afspraak bij de huisdokter. Na dat horrorweekend van 3 weken geleden, vloei ik nog steeds dagelijks. Het zijn maar druppeltjes, maar goed is het niet. En dat terwijl ik ook nog steeds de pil gewoon doorslik. Het gaat maar niet over en ik baal als een stekker! Na een inwendig onderzoek, waarbij de huisarts niks kon voelen omdat mijn baarmoeder naar achteren gekanteld ligt, stuurt hij me door naar de gynaecoloog voor een echo. Daar bleek een wachttijd van een maand te zijn! Maar hij is gaan bellen en nu kan ik aanstaande dinsdag al terecht! Dat scheelt wel even!
En nu maar hopen dat de gynaecoloog genegen is mijn baarmoeder eruit te lichten....Zal wel weer niet! :-/ En ik wil er zo vanaf! Heb het helemaal gehad met het ding!
Weg ermee met dat stuk ongemak! Ik ben er niet aan gehecht ofzo. Een lege eierdoos laat je ook niet in de koelkast staan! Toch??

Bovenstaand een scrapje van mijn twee lieve kleine nichtjes Joséphine en Géneviève. Van twee losse foto's één scrap gemaakt. Ik heb een hele tijd geen inspiratie gehad om te scrappen, maar het lijkt nu weer een beetje terug te komen. Gelukkig maar! :-)

zondag 14 oktober 2012

Boem is HO!


Nou, het was me het weekendje wel!
We gingen vanmiddag mijn zus ophalen om bij mijn moeder een bakkie thee te gaan doen.
Geen plek voor haar deur om in te parkeren, dus ik bleef even dubbel geparkeerd staan. Ze stapt in. Haar straat loopt dood, dus ik wil achteruit de straat uitrijden. Doe ik wel vaker daar. Nooit wat aan de hand, maar nu dus wel. BOEM! Zo tegen de auto van haar overbuurman aan. Die reed ook net achteruit zijn parkeerhaven uit. Hij had mij niet gezien, ik hem niet! Schade: ik een deukje en een kras onder mijn achterlicht, hij een butsje en wat krassen aan zijn achterkantje. Nou ja, dat kan er ook nog wel bij, bij dit horrorweekend! :-) We hebben netjes de papieren ingevuld, dus nu is het een kwestie van onze verzekeringen. In dit geval ben ik blij dat de auto toch al in vergaande staat is. Van een deukje extra slaap ik echt niet minder! En het is ook pas mijn tweede aanrijdinkje van mijn leven, dus ook dat valt wel mee eigenlijk. Maar toch....het was GEEN leuk weekend! :-/ Ik ga nu aan mijn winterslaap beginnen! Welterusten en tot in de lente maar weer! *Gaap*, *snurk*, *zzzzzz*.

Update 's avonds......
Ja, hoooor! Knalt ook het badkamerlicht nog even stuk! Toch al zo'n rotlamp om te vervangen! Nu lekker poedelen in het pikkedonker...... Lang leve dit weekend! Maar niet heus....
Nou ja, morgen een nieuwe dag, een nieuw (en hopelijk beter) begin!

zaterdag 13 oktober 2012

Wat een ochtend....Bwlaahhhh



Zoals bovenstaande kat eruit ziet, zo voel ik me ook! Ik heb geen goeie bui meer!
Vanmorgen kwam ik op het lumineuze idee om eens naar de kapper te gaan. Ik had intussen alweer zelf aan mijn pony zitten knippen en vond het allemaal weer veel te zwaar over mijn hoofd naar beneden hangen. Ok, het plan was er, nu nog een kapper uitzoeken. Ik wilde niet naar Brainwash, de laatste twee keren was ik eigenlijk niet echt tevreden. Plus het feit dat ze zomaar 2,50 omhoog zijn gegaan....Hmmm. De Kinki dan? Duur, dat wel. Maar je haar zit stukken langer goed. Maar daar zit je weer zo lang. Soms wel een uur. Op zich niet erg, maar ik zit in een ongeduldige periode. Het moet snel! Dus nee, de Kinki werd het niet. Yours & Mine dan? Die hebben een aanbieding die niet echt een aanbieding is. Voor 17,50 word je haar geknipt, TENZIJ je middellang haar hebt...dan rekenen ze een toeslag! Dan ben je dus net zoveel kwijt als anders. Ok, dan wordt het Jolly Good in het Stadshart. Mijn moeder komt daar al jàààren. Dus ik ook ernaartoe.
Nou, ik ben gewassen, ik ben geknipt, ik ben geföhnd. En hoe zat het? Het zat mooi bol door het föhnen, dat wel. Maar na al die regen zit het weer hetzelfde als anders! Alleen ongeveer twee centimeters korter. En niet eens overal als ik zo voel!
Dus mijn bui was al niet zo goed meer toen ik even later de Didi boetiek binnenstapte.
Ik stond net met een best wel leuk t-shirt in mijn hand toen er een verkoopster naar me toe kwam. Ik dacht nog even dat ze me wilde helpen met het een of ander. Maar met een mierzoete overdreven kwasi vriendelijke stem, die al direct mijn nekharen overeind lieten staan, vroeg ze me of ik op de hoogte was dat ze een parapluienstandaard in de winkel hadden. Nee, dat wist ik niet. Of ze mijn plu er even mocht neerleggen. Oh, sta ik op je vloer te druppelen? Dat was het ergste niet, maar er zou zelfs wel eens een druppeltje op de kleding kunnen komen door mijn gekluns. Nee, muts, je blijft van mijn plu af met je roodgelakte nageltjes! Ik ga hier weg!
In een mineur stemming kwam ik bij de V&D aan. Lekker met mijn pluutje druppelend, net zoals alle andere druppelende bezoekerspluutjes. Niemand die er wat van zei! Ik heb wat rondgescharreld tussen alle kledingrekken, maar zag niets van mijn gading. Tot ik bij de tassen kwam. Ik zag een leuke tas hangen, met een pied de poule motief, afgezet met zwart. Ik wilde hem even pakken om hem van dichtbij te bekijken, en trok prompt de hele stellage naar beneden. Al die tassen over de grond! Nou, toen was de maat vol! Ik had er schoon genoeg van en ben maar naar huis gegaan. Zaterdagochtenden, kappers, regen, nepvriendelijke verkoopsters, tassenstellages en ik.....dat gaat vandaag niet samen!
Ik ga Kiwi de kat maar een flinke knuffel geven....

maandag 8 oktober 2012

Wij vieren feest.....



Afgelopen zaterdagavond hadden we een feestje van Yvonne en Chris die tesamen 110 jaar waren geworden. Yvonne werd 50 en Chris 60 om de verdeling maar even te maken. Weer een vriendin die dit jaar 50 werd! Ik zat later te denken... jee, Yvonne ken ik ook al weer 25 jaar, mijn halve leven! Je hebt het niet in de gaten maar de tijd lijkt steeds sneller te gaan!
Ze hadden een zaaltje afgehuurd bij 'Vrienden' in Poeldijk.
Zag er erg gezellig uit daar! Een arrangement inclusief drank en hapjes. Lekkere hapjes ook! :-) Jan heeft gelijk maar even een prijskaart meegenomen van alle arrangementen. We zijn namelijk ook al een beetje aan het plannen voor ons 25-jarig huwelijksfeest, volgend jaar. Want JA, dat gaan we vieren!! We hebben zelfs al een lokatie op het oog! Wie had dat ooit gedacht! Zelfs de lijst van genodigden staat al klaar in mijn Ipadje. ;-) Binnenkort maar eens even gaan kijken of die lokatie überhaupt nog wel vrij is op de betreffende datum.....

vrijdag 5 oktober 2012

Wegenwachtlid!



Ik merkte aan mezelf dat ik geen grote ritten meer durfde te maken als ik alleen reed.
Want ja, de auto's zijn natuurlijk wel uit 1993 en uit 1997. Op zich zijn ze goed onderhouden, dat wel. Maar toch...het eeuwige leven hebben ze niet. En wat moet je dan als je langs de kant van de weg komt te staan? Misschien wel midden in de nacht... Wie moet ik bellen? Wie sleept me weg? En Jan doet daar al jaaaaren heel luchtigjes over. Die verwacht gewoon geen calamiteiten. En misschien ben ik wat dat betreft wel een doemdenker. Misschien zie ik wel overal beren op de weg. Ik ben dus al een tijdlang erg gespannen als ik ergens naartoe moet. Zou de auto het redden? Wat hoor ik daar voor rammeltje? Oh jee, loopt dat metertje niet teveel op?
En daar had ik ineens genoeg van. Ik heb mezelf lid gemaakt van de wegenwacht! Van mijn eigen centen! Inmiddels heb ik het pasje ontvangen en je moest eens weten wat een rust er over mij is nedergedaald! :-) Had ik veel eerder moeten doen!
Je zult begrijpen dat ik uit mijn vel sprong, zowat ontplofte en Jan bijna aanvloog, toen hij vroeg waarom ik zomaar 'INEENS' lid was geworden..... Alsof ik het er nooooooit over gehad had en het zomaar uit de lucht kwam vallen. Typisch!

dinsdag 2 oktober 2012

Lang leve de overgang!

Wat een rotdagen heb ik achter de rug! Na 2 maanden aansluitend de pil te hebben geslikt had ik mijn stopweek die heel normaal op woensdag begon. Maar afgelopen vrijdagochtend, ik kwam net aan bij mijn moeder om naar de markt te gaan, begon ik aardig door te lekken. 'Hè, verdorie, daar gaan we weer', dacht ik nog. En dat bleef zo de verdere dag en nacht. Bloed met stolsels (ja, geen lekker onderwerp om over te schrijven) in grote hoeveelheden! Tampons en maandverband hield de boel niet tegen. Maar ja, je denkt nog dat het nu wel heel binnenkort zal gaan verbeteren. Maar nee. Ik had eigenlijk zaterdagmorgen een verjaardag van neefje Marnix. Hij werd ook al weer 3! Maar dat is in Maarssen. En ja, wat moet je dan? Toch bijna een uurtje rijden. Zou ik dat redden zonder door te lekken? En ze hebben lichte stoelen... Oh hemel, wat zal ik me opgelaten voelen als het daar mis zou gaan. Heb toen maar besloten om niet mee te gaan. Nog steeds had ik de hoop dat het zou verbeteren. De rest van de zaterdag en nacht nog steeds elk half uur tot een uur hevig vloeien met grote stolsels! Ik liet het 's avonds aan Jan zien en hij schrok zich een ongeluk. Had ie niet verwacht! 's Nachts ging de tsunami vrolijk door. Dus van slapen komt er ook amper wat. Trouwens weer een matras naar z'n mallemoer! Maar nog steeds dacht ik dat het nu toch wel op zijn retour zou gaan?? Kan toch niet anders?? Zondagochtend nog steeds hetzelfde. Ik was van plan om 's middags bij mijn moeder een bakkie te gaan doen, maar ook dat ging niet. Sta ik 's middags een zuurkool/gehaktovenschotel te maken word ik ineens niet goed. Ik viel bijna flauw. Zweten, hoofdpijn.... Toen was ik er eindelijk van overtuigd dat mijn lichaam dit niet zelf op ging lossen. De huisartsenpost gebeld en alles verteld. Gevraagd of er geen pillen waren om het op te laten houden. Die zou Jan dan even kunnen halen. Maar nee, ik moest eerst langs komen.
De wachtkamer zat redelijk vol, maar de assistente had al gezegd dat ik als eerste naar binnen mocht. Ze bleken bang te zijn dat ik in shock zou raken. Mijn bloeddruk was lekker laag, dat wel. 125/85. En mijn hartslag bleek verhoogd te zijn. Maar gelukkig verder niet verontrustend. Ik kreeg een kuur voorgeschreven van 4 dagen, 3x daags 3 pillen van 500 gram Cyklokapron. Ik kreeg er 15 mee om te kijken of ze aan zouden slaan. Hielpen ze niet, dan moest ik weer aan de bel trekken. In eerste instantie had ik niet het idee dat ze hielpen. Ja, 's avonds een beetje, maar 's nachts niet meer. En lekker slapen doe je niet als je er om het uur uit moet. Inmiddels was ik hartstikke slap, had de hele dag hoofdpijn en was trillerig.
Maar inderdaad, maandagochtend leek het wat minder te worden met het bloedvergieten. 's Middags ben ik naar de apotheek geweest om het restant van de kuur op te halen. Hartstikke druk daar uiteraard. Tig mensen voor me en allemaal maar kleppen en kleppen. Schiet nou toch op, mensen!!!! Ik heb het warm, ik durf niet te gaan zitten vanwege doorlekgevaar, mijn benen trillen...Schiet toch op allemaal!! Ik was achteraf weer blij thuis te zijn. Ik had gisteravond eigenlijk nog naar de verjaardag van nichtje Roxanne gewild. Die werd 24. Had al vervoer geregeld d.m.v. Mariska. Zij zou rijden! (handig, een dochter met een rijbewijs!), maar na het eten had ik toch echt geen puf meer.
Afgelopen nacht heb ik eindelijk weer eens lekker geslapen! En vandaag gaat het stukken beter! De medicijnen werken nu goed. Nu weer even mijn bloed op peil zien te krijgen!
Stroop, spinazie, ijzertabletten. EN weer dadel/walnootkoek! ;-) Jan is namelijk jarig vandaag! Hij viert het niet, hij viert het tesamen met Mariska's verjaardag, zondag de 28e. Hij gaat vanavond gewoon naar het koor. Mariska gaat samen met Alex op zijn neefjes/nichtjes passen. Ik ga maar lekker vroeg naar bed!

donderdag 27 september 2012

Over verstopte neuzen, klimmende planten en Cloris



Ik had gehoopt dat Mariska's verkoudheidsvirusje aan mijn neus voorbij zou gaan, maar helaas. De afgelopen dagen had ik een flinke loopneus. Dat is achter de rug. Nu zit het allemaal in vaste vorm opgepropt in mijn hoofd. Heerlijk om met zo'n kop een koorrepetitie mee te maken. Ging voor geen meter. Jammer, want we zijn vandaag begonnen met 'Make you feel my love' van Adele. Ahhh, dat wordt zo mooi! Als we het goeie ritme uiteindelijk te pakken krijgen!

Ik zit weer eens in een onrustige periode. Veel aan mijn hoofd. Nergens geduld voor. Met alles tegelijk bezig, alsof de duvel me op de hielen zit. En wat blijkt... het is volle maan! Ik ben echt een maanmeisje, hoor! Je kunt de klok erop gelijk zetten. :-)

Ben druk bezig geweest in de tuin. Had een leuk bakje gekocht met viooltjes.
Die staan nu voor het raam naar binnen te kijken. Verder veel gesnoeid en geveegd. De kamperfoelie heeft het zo naar zijn zin dat ie de regenpijp in geklommen is! Hij zoekt het hoger op! Hij gaat zijn gang maar. Ruik ik hem ook op de eerste etage als ie in bloei staat. Deze foto had ik al in augustus gemaakt....

Verder heb ik mijn winterkleding en schoenen weer eens tevoorschijn gehaald. Ik heb het kaf van het koren gescheiden en een lijstje gemaakt van wat ik nog ontbeer. Ontberen is eigenlijk het goeie woord niet, hè? Ik heb eigenlijk helegaar niks nodig. Maar toch....;-) Er is altijd wel wat te klein, of te kort geworden. Of gewoon niet meer leuk bevonden....:-p

Bovenstaand een scrap van de poezen, Kiwi en Cloris. Zo slecht als Cloris er een tijdje geleden aan toe was, zo goed gaat het tegenwoordig ineens met hem. De kale plekken aan weerszijden van zijn flank zijn weg! De kale plekken tussen zijn achterpoten...weg! Zijn vacht glimt alsof ie met pledge is behandeld! En hij heeft weer vlees op zijn botten. Geen idee wat er met hem aan de hand is! Verliefd? Een laatste opleving?? Ach, vraag niet hoe het kan...ik geniet ervan! Ik hoor hem nog net niet 'I feel good' zingen!

maandag 24 september 2012

'T is iets meer, mag dat?.....



"Ik neem weer wat knoflook voor je mee", had Sylvia gezegd, toen ze op vakantie ging naar Frankrijk. Inmiddels is ze weer terug in ons kikkerlandje (wat een herfstweer, hè?) en zij en Chris kwamen vanmiddag even een bakkie thee drinken en gelijk het (naar ik dacht) trosje knoflook afleveren. Jemig de pemig! Een tas vol! Misschien wel 20 bollen! Dat zal flink stinkie stinkie worden de komende tijden! Ik ga maar wat uitdelen ook. Wie wil er een paar?

Gisteren hadden we met 'Enjoy' een optreden in het GGZ in Delft. Het was even de vraag of het wel zou lukken want de rand van de daar dienstdoende piano was behoorlijk hoog. Zouden we Peter's hoofd nog wel kunnen zien? Of zouden we alleen zijn wenkbrauwen en zijn scalp daarboven kunnen aanschouwen? Maar het lukte toch, hij bleef voldoende in beeld. We hebben relaxed staan zingen voor de mensen die daar woonden/of met het busje waren gekomen. Sommigen zaten er als een zombie bij, anderen waren heel enthousiast. 'Zuster, mijn bretel is los', riep een man die het hele concert zachtjes op een trommeltje zat mee te tikken met zijn vingers. 'Ik beduvel je niet, hoor, meneer', riep weer een andere mevrouw, die almaar het pianospel van Peter prees! Een andere mevrouw lag in een deuk, alleen al omdat wij stonden te zingen en omdat er chipjes in een bakje werden gedaan! :-) Het was een hele gezellige boel! Ik vind het altijd leuk om in zulke instellingen te mogen zingen. Er gebeurt tenminste altijd wel wat!

vrijdag 21 september 2012

Rije rije rije in een wagentje...en de potenpuit



Gisteren kwam Mariska vervroegd thuis uit Leiden. Snotverkouden, koud/warm, buikpijn. Algehele malaise! Vandaag nog steeds buikpijn en snotverkouden. Maar ja, ze moest wel naar de tandarts EN ze kon haar rijbewijs ophalen! Met een lading paracetamollen achter haar kiezen is het wel gelukt. Tja, wat nu? Wel in onze auto rijden, nog niet in onze auto rijden? Wachten tot ze zich weer lekker voelde? Wat is het plan?? Ja, toch maar wel, mam,...heb mijn rijbewijs en nu wil ik rijden ook! Weer een lading paracetamollen naar binnen geslurpt, snotdoeken mee. We togen naar het parkeerterrein van de Silverdome. Alles van de auto aan haar uitgelegd. Daarna nam ze plaats achter het stuur. Het eerste verschil kwam al snel aan het licht. Wij parkeren de wagen altijd in zijn 1 en niet op de handrem. Zij was gewend in zijn vrij en op de handrem. Weer even wennen dus. Nog een verschil: bij een stoplicht zijn wij gewend om de koppeling ingetrapt te houden en de voet op de rem. Zij houdt de koppeling bij het aangrijpspunt. En dat aangrijpspunt blijkt in onze auto enorm hoog te zitten. De koppelingspendaal moet ze ook veel verder intrappen en de rem ook. Tja, dat zal de ouderdom van de auto wel zijn die opspeelt. :-) Ze had dus behoorlijk wat moeite met wennen! Ze heeft tig rondjes Silverdome gedaan, af en toe even ingeparkeerd. Tot er een grijze auto achter ons kwam rijden. En ons daarna passeerde en naast ons kwam rijden! Dat bleek neef David te zijn, vrolijk zwaaiend! Hij was waarschijnlijk wezen sporten. :-) Toeval!
Tja, wat nu nog.... nog meer rondjes?? Ik moest al aardig plassen....Naar huis dan maar. Wie rijdt?? Mariska reed! Ze durfde! En het ging goed! T'is nu echt een kwestie van de auto leren kennen. Rijden doet ze verder prima! Vanavond wil ze ook nog even gaan rijden. Nog even met Jan erbij en Alex. Ze moet flink oefenen! Want volgende week wil ze samen met Alex naar het verjaardagfeestje van haar vriendin Cindy. In Oosterbeek!!!! *slik*

Donderdagmiddag...eindelijk naar de podotherapeut! Ik heb Maarten, een vrolijke krullenbol al mijn klachten voorgelegd. Ik in de stoel. Hij voelen aan mijn spieren, pezen en botjes van beide voeten. Ik heb hoge wreven, maar wel heel soepele voeten. Alles beweegt naar behoren. Alleen de rechtervoet deed dus wel pijn. Daarna moest ik op een glazen box gaan staan met een spiegelplaat eronder. Zo kon hij precies de drukpunten zien. Mijn enkels staan keurig recht. Was ik blij mee. Mijn rechtervoet blijkt meer doorgezakt te zijn dan mijn linker. Volgens hem heb ik een peesplaatontsteking. Dat is te verhelpen met orthopedische zolen. Althans dat hoop ik dan maar. Als ik zo de verhalen op het internet lees helpt dat ook niet bij iedereen. Om de zolen te maken had hij een 3D foto van mijn pootjes nodig. Dus ik weer op een ander apparaat geklommen. Grappig om je voeten op een beeldscherm te zien!
Nou, om een lang verhaal korter te maken: ze zijn in de maak! Duurt wel weer tot 18 oktober, vanwege zijn vakantie. Had wel een weekje eerder gekund bij een collega, maar ja...het was zo'n leuke knul! :-) Dus ik strompel nog wel een weekje langer door Zoetermeer. Aan die zolen schijn je ook nog wel te moeten wennen. Ben benieuwd. Zumba'n mag ik wel...tot op zekere hoogte. Bij erge pijn, stoppen! Maar dat was ik al van plan.

dinsdag 18 september 2012

Cultuur Lokaal, zielige plantjes, eigenwijs....



Zaterdag, 15 september.... 11.00...tijd voor de soundcheck van ons koor voor ons optreden in het Stadstheater ter ere van het jaarlijkse Cultuur Lokaal Evenement. We waren allemaal keurig op tijd binnen (via de artiesteningang, jaja!). Onze soundcheck kon beginnen. Ware het niet dat er ineens een hele andere soundcheck ingepland stond van een grote groep jeugdigen die vol enthousiasme aan het dansen en zingen begonnen. Dat was helemaal niet erg: hartstikke leuk om te zien en te horen!
Na een half uur was ons koor aan de beurt. En daar sta je dan op het podium in de Grote Zaal. Raar, hoor. Normaal zit ik altijd in de zaal zelf, maar het was wel heel leuk om ook deze kant nu eens te bekijken en te ondervinden.
Om 12 uur waren wij aan de beurt voor het echte werk. Wij mochten het spits afbijten! Geen idee of we veel publiek hadden. Er waren zoveel lampen op ons gericht, je zag zowat geen hand voor ogen. Je keek in een zwart gat. Aan het begin waren we nog een beetje timide. Maar al snel ging het best lekker. En toen we zagen dat Peter helemaal in zijn nopjes was toen er op een bepaalde plek in een nummer niemand doorzong, waren we zelf ook helemaal blij!
Dat gaf weer moed voor ons volgende optreden dat om 13.30 op het Stadhuisplein moest plaatsvinden. Eerst hebben we tussentijds bij V&D nog even wat gedronken en gegeten.
Daarna was het tijd voor HET optreden. Met daglicht! In het openbaar! Zo gevreesd door sommige sopranen! (vraag me niet waarom...) Hadden we in het stadstheater nog 4 sopranen en 2 leenmezzo's, op het Stadhuisplein stonden we nog maar met 2 sopranen en de 2 leenmezzo's....:-/ Je voelt je dan toch wel een beetje in de steek gelaten, hoor!
Maar goed, ik denk niet dat we ons hebben hoeven schamen voor ons optreden. Het ging helemaal niet zo slecht! Tenminste, dat gevoel heb ik. We hebben in ieder geval ons best gedaan. Op naar ons volgende optreden: volgende week zondag in een verzorgingshuis in Delft. Oei, we hebben nog maar 1 repetitie om te oefenen! Komt goed, komt goed!

Zondag, 16 september.....vriendin Els is jarig en viert samen met haar dochter Babette die woensdag jarig is...haar verjaardag. Hopla, wij naar Houten. Onderweg lekker een CD opgezet met Zumba muziekjes. Daar word je toch vrolijk van! :-) Ik hoop dat Els ook vrolijk bleef na het zien van haar kadootjes. Wat een ellende heb ik daar mee gehad! Ik had zo'n grote ronde witte chrysant gekocht met nog twee gele chrysanten op stam erbij. Op zich heel leuk. Maar wat een ondingen met vervoer! Van de aankoop naar huis waren er al een paar takjes afgebroken van die twee op stam. Daarna moesten ze de auto in. Weer een paar takjes eraf. En ze moesten er ook weer uit....Weer stootte ik er een hele grote takkenbos vanaf. Van die ene bleef zowat niks over. Zag er niet uit! Sorry, hoor, Els! Maar ze komen uit een goed hart!

Dinsdag....prinsjesdag.....Mijn eigenwijsheid maakt weer overuren. Ondanks mijn pijnlijke pootje TOCH naar de Zumba! Ik moest toch mijn nieuwe sportschoenen uit proberen??? Nou, die schoenen zaten prima. Niks mis mee, behalve dan hun afzichtelijkheid. Ze veren lekker mee! Maar op dit moment zit ik wel met mijn voetje in de hoogte. Maar weer even laten rusten.... Donderdagmiddag naar de podotherapeut! Jippie! Daar kijk ik echt naar uit. En volgende week dinsdag TOCH weer naar de Zumba, hoor! :-P

vrijdag 14 september 2012

Geslaagd!



Mariska is in ene keer GESLAAGD voor haar rijbewijs!
Taart, Kaart, Bloemen!!

High Tea, sopranentekort, rijexamen....



Lekker, hoor, zo'n High Tea! Het was trouwens nog ter ere van mijn afgestudeerde nichtje Claudia. Hiervoor had ze verdere familie en vrienden uitgenodigd. En alles had ze, samen met haar moeder Joke, zelf gemaakt. Ik hoorde dat dat af en toe nogal wat wrevel in de keuken had gegeven en dat kan ik me zo goed voorstellen! :-) OPZIJ! IK ben hier bezig! Ga jij maar daar! NEE, dat moet niet zo, dat moet zo!
Maar alles was erg lekker! Wat was er zoal... cupcakes, worstenbroodjes, appeltaart, chocoladetaart, havermoutkoekjes, walnoot/dadelkoek (had ik meegenomen), scones met jam, warme hawaiian boterhammetjes, griekse geitenkaashapjes.... Er zijn helaas geen foto's gemaakt. Het ziet er altijd zo leuk en lekker uit! Ik heb het rustig aan gedaan met de hapjes. Na elk paar dingetjes eerst even gevoeld of het niet ging draaien in mijn maag.
Het was een reuze gezellige middag! Bedankt, Claudia! En Jan en Joke natuurlijk!

Op het koor zijn we druk bezig geweest met oefenen voor ons optreden op de Cultuur Lokaal van Zoetermeer. Dat gaat nu morgen gebeuren. We moeten twee x een kwartier zingen. Eerst zouden we een paar Beatles- en een paar Queen nummers doen. Uit het hoofd! Prima! Leuk!
Inmiddels zijn de Beatles nummers er weer uitgegooid en vervangen door nog een Queen nummer. (Vraag me niet waarom, de Beatlesnummertjes zaten prima). En nu mogen ook de mensen die het perse willen hun muziek erbij houden.... Officieel konden/wilden er maar twee sopranen zingen, dus we hebben twee mezzo's erbij geleend die met ons meezingen. Staan we in ieder geval nog met z'n vieren! Anders kon het hele gebeuren al helemaal niet doorgaan.
We hebben echt nieuwe verse sopranen nodig, mensen! Wie wil? Wie komt? Wie DURFT? Je bent hartstikke welkom!
Kom anders eerst naar ons luisteren morgen op de Cultuur Lokaal. We zingen om 12.00 uur in de Grote Zaal van het Stadstheater en om 13.30 op het podium op het Stadhuisplein.

Het is vandaag een spannende dag voor Mariska. Ze doet rijexamen! Dus iedereen van de weg af! Geef haar de ruimte! Tuut, tuut! Ze komt eraan! :-) Succes, Maris! En niet getreurd als er wat gebeurd....dan de volgende keer beter!