Over kou en sterren....

credits hier

Zijn jullie al gewend aan de vrieskou? Gisteren viel de eerste sneeuw van deze winter. Gelukkig maar een heel klein beetje hier. T'was dus niet glad toen ik vanmorgen op m'n fietsje naar de Zumba ging. Ik had mezelf goed ingepakt, compleet met een lekkere warme bonthoed. Mijn LaLa hoed! (= een hoed met zwart/witte luipaardprint, ben ooit eens nageroepen door een paar kinderen: Laaaaa Laaaaa! Je weet wel..van de Teletubbies) :-) Maar het ding trok mijn bril steeds scheef, waardoor ik weer niet prettig uit mijn doppen kon kijken. Vorig jaar geen last van gehad toen ik mijn lenzen nog droeg. Maar ja, koud is koud. En mijn oren moeten warm blijven! En aan het weerbericht te zien blijft het voorlopig nog wel vriezen. :-/ Jak!

Mariska heeft inmiddels officieel een bevestiging gekregen dat ze door mag gaan met haar studie Sterrenkunde. Tot nog toe heeft ze alles gehaald! Zij blij! Wij blij! T'is dus een goeie keus geweest om de overstap van Lucht- en Ruimtevaart Techniek naar Sterrenkunde te maken. Ze heeft nu haar plek gevonden. Mooi zo.
Op dit moment is ze naar de pas gerestaureerde Oude Sterrewacht in Leiden voor een hoorcollege over de telescopen die ze binnenkort (morgen??) gaan gebruiken. Dat hing nog even af in welk groepje ze komt en of het bewolkt zal zijn of niet. Lijkt me geweldig om eens door zo'n telescoop te kijken! Fijn een beetje staren in het oneindige......

't Busje komt zo....

credits:
pic...John William Godward
cluster....Kb
hearts...PtiteSouris
wordart...cucciola (altered)

De laptop was weer stuk! Hij is maar 5 jaar geworden. Weer het beeldscherm dat eerst een paar dagen strepen ging trekken om daarna volledig in een saai grijze kleur te verschieten. Ook een extern beeldscherm erop aan sluiten hielp niet. Dan maar weer naar de reparateur. Jan komt al jaren bij CDM computers om zijn oude meuk te laten maken, dus daar ging hij nu weer naartoe. Helaas, de laptop was het niet meer waard om er een dure reparatie tegenaan te gooien. De geintegreerde videochip op het moederbord was kassiewijle. Kosten zouden minimaal 400 euries zijn. Neuhhh, geen goed idee! Dan maar een nieuwe!:-)
En die heb ik donderdagavond via Kieskeurig uitgezocht. De Mediamarkt had ook nog een aardige actie, geen BTW, dus dat kwam mooi uit. Nou moet je sowieso goed uitkijken of het dan nog wel goedkoper is dan elders. Vaak scheelt het dan toch nog maar 20 euro ofzo. Maar met de Asus die ik nu heb uitgezocht scheelt het toch mooi 90 euro met de goedkoopste dealer op het internet. Wij gisterochtend naar de winkel om het ding te kopen. Hadden ze hem weer niet. :-/ Dan maar via het internet besteld. En vandaag kreeg ik al via track and trace de melding dat de chauffeur onderweg was! Ut busje komt zo! Spannend! Ik durfde amper een plasje te plegen, want ja, de bel doet het niet! En dalijk zou ik hem missen!!
Eindelijk, een mannetje voor de deur, in zijn armen een stapel dozen. De Asus-doos bovenaan! "Mooi, die is voor mij", zei ik! Nee, mevrouw, ik heb pakjes voor nr 10 en nr 12. Mag ik die hier achterlaten? Dat mag! Maar die Asus is toch wel voor mij?? Nee, hoor, mevrouw! En hij zet hem neer om me de andere pakjes te geven. Was ik helemaal teleurgesteld. Ik vond het wel heeel toevallig dat net iemand in deze straat ook een Asus had besteld. Ik keek op het etiket...mijn naam! Oehhhh, 't was een geintje van hem! Ik kon hem wel door mekaar rammelen! :-) Maar hij had de grootste lol! :-)
En nu is hij aangesloten. Ben alle programma's die ik gebruik weer erop aan het installeren. Niet dat ik hem het meeste zal gebruiken, dat zal Jan zijn. Maar mocht mijn eigen computer de geest geven, dan kan ik op de laptop tenminste verder met wat ik allemaal doe.

We will rock you!

Vanmorgen zijn we dan toch echt begonnen met de Queen Workshop bij Enjoy. En er was ook een flinke aanwas aan koorleden. Tenminste...het zijn natuurlijk nog geen officiële koorleden, maar wat niet is kan nog komen! We hopen altijd dat er na zo'n workshop weer een aantal mensen blijft 'hangen'. Zeker als ze merken wat een leuk en gezellig koor we zijn! En meestal lukt dat ook wel. :-)
We zijn begonnen met 'We are the champions'. Een 3-stemmig arrangement. Dat was goed te doen en we zijn dan ook al flink opgeschoten met dat nummer. 'Somebody to love', ook 3-stemmig, is wel een heeeel stuk pittiger om intestuderen. Maar dat geeft niet: altijd leuk, zo'n flinke uitdaging! Het klinkt wel al heel mooi, zo te horen! De alten waren helemaal in hun nopjes met een prachtige lage noot die erin voorkomt! Ze lieten hem dan ook met volle overgave uit volle borst horen, wat wel weer heel hilarisch was! :-)
'We will rock you' is wat dat betreft weer een stuk gemakkelijker. Dat 'gleed' er al gelijk lekker in. Maar we zijn er nog niet. Dit waren pas de eerste 3 van de 8 nummers waar we aan geroken hebben. Volgende week weer verder. Ik heb er nu al zin in! :-)
Voor wie ook zin krijgt om mee te komen doen (dat kan nog, hoor!): Zie de Enjoy site voor de gegevens.

Snoeien in de boom!

Het kan verkeren met de stamboom! Een tijdje geleden meldde ik toch dat ik er een hele tak bij had gekregen? Hartstikke leuk vond ik dat! Alles ingevoerd...foto's erbij....de hele mikmak. Ineke blij, Francis blij (mijn nieuwbakken nicht, 2x verwijderd). Kreeg ik laatst een emailtje van haar. Het speet haar vreselijk, maar ze had een fout gemaakt. Via het Delftsarchief was ze er achter gekomen dat ze de verkeerde Antonius van der Kleij had gevolgd. Nou moe! Nu blijkt ze dus geen familie te zijn. Althans, niet volgens de weg die ze dacht. Ze gaat het nu verder uitzoeken en wie weet kruizen onze stambomen elkaar wel weer ergens anders. Ik heb inmiddels de snoeischaar maar ter hand genomen en haar hele tak weggeknipt uit mijn boom. Wel jammer van de foto's! Gek toch...we zagen best wel familietrekjes.

Vandaag kreeg ik een emailtje van ook weer iemand op de MyHeritage site. Weer een nieuwe tak! Deze is terugteleiden naar het jaar 1816. Dan wordt Johannes Jacobus geboren, een onecht kind van Alida Jacobsdochter van der Kleij en ene N. van der Voort. Van de vader is niets meer vernomen. Deze Johannes Jacobus kreeg bij zijn geboorte de naam 'van der Voort' mee. Op zijn 21e, zo gaat de overlevering, heeft hij de naam van zijn moeder aan zijn eigen naam toegevoegd. Zo is de tak van de 'van der Voort van der Kleij's ontstaan. En zo groeit de familie. Kwa naam ook nog eens in de breedte! :-) Doe maar duur met zo'n dubbele achternaam!
Maar het gekke is... degene van wie ik dat berichtje kreeg... lijkt ook weer echt op een 'van der Kleij'. Het zit hem steeds in de ogen! Heel vreemd.

Ik was laatst ook weer het een en ander aan het invoeren aan gegevens vanaf 1894. De kinderschare van Hubertus Jacobszoon en zijn vrouw Petronella Borsboom. Ze hebben totaal 11 kinderen gehad. Eerst een meisje Pieternella, daarna een jongen Wilhelmus die maar 4 dagen geleefd heeft, daarna 4 doodgeboren jongetjes, een meisje dat maar 2 dagen geleefd heeft, weer 2 doodgeboren jongetjes, een doodgeboren meisje en een doodgeboren jongetje. En om het leed nog eens extra te vergroten kwam ook Pieternella, hun enig nog levende kind, op 9-jarige leeftijd te overlijden. Nou, daar word je niet blij van als je zoiets in moet voeren! Dat maakt indruk! De vrouw is constant zwanger geweest en ze heeft er niets anders aan over gehouden dan een gebroken hart. Dat moet haast wel! Vreselijk toch? Blijkbaar was het geen goede genetische match. Jammer dat de wetenschap toen nog niet zover was dat de oorzaak van zoveel doodgeboren kinderen uitgezocht had kunnen worden. Het had zoveel leed kunnen schelen!

Housewarmingparty en beddengesjouw....

Spicy Party Noten

We hebben het weer gered: een rit van Zoetermeer naar Montfoort en weer terug in onze Opel met de rare gebreken! De koppeling blijft hangen als je hem te diep intrapt, de grote lichten gaan zomaar spontaan aan ook al kom je niet aan de schakelaar, en nu hoor ik ook nog rechtsvoorin een geflutter en een gesputter. Net of er water ergens spettert. Ach, kan vast geen kwaad allemaal. Zolang het maar niet lekkende remvloeistof is!
We maakten de rit naar Montfoort voor de housewarmingsparty van neef Johan en zijn zwangere Kasia. Wat een leuk huis hebben ze! Een prachtige badkamer met een inloopdouche, een slaapkamer met jawel!, een walk-in closet! Om van te kwijlen! De babykamer is nog niet af, daar moet nog het een en ander aan gebeuren. Maar ze hebben nog 4 maanden de tijd dus dat gaat wel lukken. Aan de deurklink hadden ze strategisch een blauw lintje gehangen. Was mij niet eens opgevallen, maar later bleek dus dat er een jongetje op komst is! Leuk! :-) Kunnen we eindelijk ons kadootje uit New York kwijt!
Ze hadden iets lekkers op tafel staan: pittige pecannootjes met chocoladestukjes en cranberries. Ik was er helemaal weg van. Ik heb net al een soortgelijk receptje op het internet opgezocht. Dat ga ik dus zeker ook zelf eens maken! De link staat onder het plaatje!

Net zijn de heren bezig geweest met het naar beneden krijgen van het spiraal van het oude tweepersoonsbed dat nog steeds rechtop in de slaapkamer stond. Die moet nu naar de schuur. Maar wat de heren ook probeerden....het lukte ze weer niet! Centimetertje er weer bij......Pfffff. Maar wat naar boven is gegaan moet toch zeker ook weer naar benee kunnen??? Toen hebben Mariska en ik ze weggestuurd en ze naar de woonkamer verbannen met de deur dicht. Geen pottenkijkers graag als wij dames aan het werk zijn! En het was ook tillen, schuiven, kantelen tot we een ons wogen... We hadden gewoon de ruimte van de computerkamer nodig om de draai te maken. Maar ja, achter de deur staan een zooi dozen met ja, weet ik wat, erin. En voor die dozen staan weer dozen en losse stapeltjes met ja, weet ik watvoor rotzooi nog meer! Dus Mariska heeft dat allemaal staan te verschuiven onder luid gekreun en gezucht en gehoest. Ut kind heeft bekant stoflongen opgelopen daar! Ik ben er, denk ik, al in geen 7 jaar geweest met de stofzuiger. Kan ook niet, hoor. Gewoon geen plek. :-/
Maar goed, op die manier ging het wel de goeie kant op. Hij moest alleen kompleet gedraaid worden. Dus weer omhoog, inmiddels wel met hulp van de mannen, en weer terug naar de slaapkamer. Draaien en weer terug de trap af. En he, he, ut ding is beneden! Nu staat ie nog in de woonkamer. Weer een klein stukje verder richting de schuur!! Ik denk dat Jan intussen zijn dozen en stapeltjes weer aan het stapelen is. Ik ga hem maar even een stofdoek in zijn handen drukken!

Pinterest....weer een verslaving rijker.

Laatst kwam ik via via in aanraking met de website Pinterest. Ik had er nog nooit van gehoord en ben eens gaan uitzoeken wat het inhield. Het is een soort verzamelsite van afbeeldingen. Soms kom je op het internet wel eens wat tegen dat je supermooi vindt, of hoogst interessant, of zomaar een leuk idee. De websites kun je dan natuurlijk opslaan in je favorieten, de plaatjes kun je opslaan op je harde schijf. Tuurlijk, kan allemaal. Maar vaak denk je daar te laat aan en weet je bij god niet meer waar je het gezien of gelezen had. Dankzij Pinterest ben je van dat probleem af. Je meldt je aan (je komt trouwens eerst een aantal dagen op de wachtlijst) en maakt een aantal 'boards' aan. Klemborden, zeg maar. In de categorieen die jij leuk vindt. Ik heb o.a. klemborden met recepten, sieraden, art, fotografie, haarstylen, Ierland, tuin...ik noem maar wat. Het werkt heel makkelijk. Er wordt een 'Pin-It' knop op je menubalk geinstalleerd. Kom je op een website een leuke plaatje tegen, dan klik je op die knop en vul je in op welk klembord het moet komen. Je kunt ook plaatjes 'repinnen' (kopieren) bij andere mensen die ook klemborden gebruiken. En het fijne is: de bron wordt er ook bij vermeld, zodat je de website dus altijd weer kunt opzoeken. T'is handig als je bv. je kamer wilt opknappen en je weet nog niet in welke kleuren. Het kan handig zijn als je b.v. je huwelijk aan het voorbereiden bent. Ook nieuwe ideetjes voor de tuin worden zo makkelijk opgeslagen. Handig, handig, handig!
Dus weer een nieuwe verslaving erbij. Misschien een tijdelijke, zou zo maar kunnen. Maar op dit moment vind ik het nog erg leuk! :-)

Zumba en Scratch....

credits:
papers...FarFarHill
frame and elements...HappyScrappy
flowers...Friendly Scrap
picture...Marie Eufrosine Spartali

Het was behoorlijk druk bij de Zumba. Er zijn weer een aantal nieuwe luitjes bijgekomen, w.o. Joke (mijn tante) en Claudia (mijn nichtje). Ben benieuwd of ze ermee doorgaan! Onze officiele lerares is al twee weken niet geweest. Zij zit met een knieblessure thuis. Maar haar 'stand-in', ook weer een hittepetit uit Argentinië, doet het ook prima, hoor! Ze krijgt met gemak ons luie zweet naar de oppervlakte! Als we toch ons flesje levenswater niet hadden....Zo'n dorst krijg je ervan! Ik ga er nog steeds elke week met plezier naartoe. Het doet me zo goed! Ik kan het gewoon merken. :-)

Vanmiddag was de eerste oefenmiddag voor de scratch in Leiden. T'was in Oosterheem, dus in het kader van de slanke lijn heb ik mijn fiets er maar naartoe gefietst. Eerst hebben we uiteraard uitgebreid zitten kakelen met thee en gevulde koeken erbij. Later vond iemand het toch wel eens tijd worden dat we de oefenCD eens zouden beluisteren en nazingen. Oh oh, die nieuwe nummers..... Jakkes!!! Het GEHEEL zal ongetwijfeld mooi klinken als we dat zingen met een solo erbij en met het 850-koppige koor als achtergrond. Vast wel. Maar echt leuk is het niet om elke keer alleen maar te oooh'en en te hmmmm'en. Zo jammer! Maar er is nog genoeg werk aan de winkel, want er zit dit jaar een nieuwe in ons groepje. En zij moet ALLE nummers nog leren. Dus volgende week komt het kloentje bij mij oefenen. Wat zal ik eens maken? Rocky Road Cake? Misschien wel lekker! :-)

Weer thuis gekomen dacht ik slim te zijn om mijn fietsbanden maar gelijk eens op te pompen. Ruk ik weer de pomp in twee stukken. Ik ken mijn eigen kracht niet, blijkbaar. :-/ Ik heb nog geprobeerd om hem weer in elkaar te zetten. Gat, wat een vieze stinkende smurrie zit er in, zeg! Mijn handen zaten helemaal onder! Maar nee, ik kreeg hem wel in elkaar, maar hij pompt niet meer. Ik ben dus pomploos. Donderdag maar even een nieuwe kopen.

De hele week heb ik al steeds verschijnselen van een verkoudheid die maar niet doorzet. Dan word ik wakker met een vreselijke keelpijn. Maar in de loop van de dag verdwijnt het weer. Dan zit mijn ene neusgat dicht. Dan klaart het weer op. Dan moet ik vaak niezen en voel me verkouden. Maar ook dat trekt dan weer weg. Nu weer keelpijn vanavond. Nou ja, zal morgen wel weer over zijn. Hoop ik. Ja, toch??

Een prettig weekend!

Vrijdag was ik bij mijn moeder en las daar in de krant dat het Ierse koor Anuna een concert gaf in de Dr. Anton Philipszaal in Den Haag. Ik kende het koor al een tijdje en luister graag naar ze. Ze zingen prachtig zuiver en hebben hele mooie arrangementen. Ze zingen a-cappella. Daar zijn Jan en ik vanavond dus naartoe geweest. Geen idee hoe het nou zit met die Dr. Anton Philipszaal, want het concert zelf was in het Lucent Dans Theater. Zijn er meerdere theaters/zalen? Heet het HELE gebouw Dr Anton Philipszaal en is het Lucent Dans Theater een onderdeel ervan?? Geen idee! We waren er voor het eerst. Gratis garderobe, gratis koffie/thee voor de voorstelling en een gratis drankje tijdens de pauze. Goh!! We zaten op de vierde rij. Mooie plaatsen. De voorstelling begon. Bij de eerste toon sprongen bij mij al de tranen in mijn ogen. De mannen stonden op het podium en de vrouwen kwamen van achter de zaal naar voren gelopen met een kaarsje. Heel mooi, ze klonken als engeltjes. De hele show was een mix van (ook wel bekende) ierse muziek en een beetje katholiek aandoende muziekstukken. Maar heel mooi en heel mystiek in beeld gebracht. Echt zo'n keltisch sfeertje. De nummers werden aan elkaar gepraat door een zeer amusante droogkloot van een Ier. Wat een humor hebben ze toch! :-) Hij vertelde nog dat ze aan het eind van het jaar weer terug naar Nederland kwamen en dan workshops gaan geven. Gratis! Daar kon je je als koor voor opgeven! Misschien iets voor Enjoy of voor Inspirited? Jan en ik hebben in ieder geval een hele mooie, oorstrelende, rustgevende, gelukkig niet gemiste, avond achter de rug. Fijn!
Ze zijn nog steeds het Centraal Station aan het opknappen, dus na 22.15 's avonds werden er pendelbussen ingezet. En ga dan maar zoeken waar de halte is van de bus die ons naar station Laan van NOI moest brengen waar we de Randstadrail naar huis konden pakken. :-/ Wat een gedoe! Maar goed, we zijn thuis gekomen. Uiteindelijkkkkk.



Verder zijn er nog een paar jarigen. Vandaag is mijn oom Hans jarig. Hij is 67 geworden. Gefeliciteerd! Hij vierde het gisteren, net als mijn vader die MORGEN 78 wordt. Dus wij zijn gisteren, samen met mijn zus en zwager naar Breda gereden om mijn vaders verjaardag alvast te vieren. Was ook een gezellig middagje. En hij ziet er nog zo goed uit voor zijn leeftijd! Jammer dat ik geen foto heb genomen. Had mijn camera niet bij me trouwens.....In de auto, op de weg terug, hebben we jeugdherinneringen op zitten halen. Over toverboekjes die je kon vouwen, over balletjes aan touwtjes, en ook gewoon over vroeger. Waar de website 'jeugdsentimenten' al niet goed voor is.... :-)

Mariska heb ik al sinds vrijdagmiddag niet meer gezien. Gisteravond heeft Alex een feestje gegeven, nog vanwege zijn verjaardag in December. Geen idee hoe dat afgelopen is. Ze is wel thuis nu, maar we hebben haar alsnog niet gezien. Ze sliep al toen we thuiskwamen. Nou ja, misschien zie ik haar morgen nog wel... :-)

Kriebeltjes.....

credits hier

Ik heb zojuist mijn laatste zakje ierse thee opgebruikt. Snif. Het was de laatste van de doos met 180 zakjes die ik mee naar Nederland had genomen. Ze drinken daar, net als ikzelf, ook allemaal enorme sloten thee. Sterke thee! Twee zakken in een pot. Ieuwww. Hou ik zelf weer helemaal niet van. Maar ja, zij gieten er nog een scheut melk bij en dat vind ik ook niet lekker. Ik hou van pure thee. Thee zonder fratsen. Thee zonder kruidenmixen. Thee zonder chemische vruchtensmaakjes. Doe mij maar Earl Grey, Ceylon of normale english blend. Nou, DutchBlend van Pickwick glijdt ook wel zachtjes door mijn slokdarm. Die gaat ook nog wel.
Maar ja, hoe moet dat nou verder, als mijn ierse thee op is? ;-)
Dan gaat het weer kriebelen. En onlangs vielen er ook weer een aantal reisgidsen, die ik had aangevraagd bij het ierse toeristenburo, op de deurmat. Heerlijk om die op een regenachtige middag, onder het genot van een pot ierse thee, alvast in te kijken!
De regio is al bekend...County Donegal. De laatste county aan de kust waar we nog niet geweest zijn. Maar hoe loopt het dit jaar? Ik weet het nog niet. Gaat Mariska nog wel mee? In dat geval moeten we in het hoogseizoen... Gaat ze niet mee, dan kunnen we in het voor- of het naseizoen. Gaan we dan één week? Alleen County Donegal? Of gaan we twee weken en 'pakken' we Noord-Ierland nog een keertje mee? Daar zitten we dan vlakbij. Hoe zit het dan met de huurauto, want Noord-Ierland is brits en dan gelden er vast andere regels. Dat moet ik dus ook nog even uitzoeken.
Misschien moet ik eerst even een reisje eerder in dit jaar plannen...;-) Eind april bijvoorbeeld? Als Mariska een paar daagjes vrij is? Ut arme kind is al een hele tijd niet meer in Dublin geweest. Ze heeft h.e.l.e.m.a.a.l. niets meer om aan te trekken. Is zo sneu voor haar, nietwaar?? :-) Het kind moet eens stevig winkelen daar! En kreeg ik nou gisteren een leuke aanbieding van Aer Lingus in mijn emailbakje?? Hmmm. Ik ga eens even kijken....

Operatie videokaart....

Oh, oh, wat ben ik weer technisch bezig geweest! In augustus kreeg ik problemen met de originele videokaart. Hartstikke kapot, geen beeld meer! Alex had toen nog een oude liggen (videokaart1) en die heeft Jan er toen ingezet. Ik had weer beeld! Alleen werkte Google Streetview niet meer en dat miste ik wel. Alex had nog een andere liggen (videokaart2) en die werd er ingezet. Toen heb ik al meegekeken over hoe dat nou moest: Alle kabels loskoppelen, twee zwarte schroefjes aan de achterkant losmaken, de zijplaat eruit schuiven, alle stof wegblazen ;-), het zwarte houdertje van de videokaart omhoogwippen, kijken of ie niet vastgeschroefd zit, de hele videokaart eruit trekken (met beleid, ja, ja, Jan!), de nieuwe videokaart erinklikken, (let op de inkepinkjes), zwarte houdertje er weer op, (let op de inkeping in de achterkant) en de hele boel weer in elkaar zetten en alle kabels weer aansluiten... Streetview deed het alleen NOG niet! Aj. Dat bleek dus alleen een kwestie van Explorer 8 installeren te zijn. Probleem opgelost! Alleen wat bleek nou achteraf? Videokaart 2 bleek soms op tilt te springen. Het beeld bevroor. Dan zat ik helemaal vast en deed niks het meer. Alleen de computer uit- en weer aanzetten hielp dan nog. Ook daar wen je uiteindelijk best aan, maar toch.... Vanavond nam Alex videokaart1 weer mee en die heb ik net ZELF in de computer gezet! Wel onder het strenge toeziende oog van Jan, maar dat geeft niet! Hij is altijd nogal bang dat ik het hele spul laat vallen. En geef hem eens ongelijk! Het zou niet de eerste keer zijn. :-) Hij heeft wel een punt en dat weet ik best! Ik ken mezelf wel, hoor! :-P
Maar goed, het is altijd weer spannend om de computer na zoiets weer aan te zetten. Zou hij het doen of zou hij het niet doen? Zou ik hem nu helemaal gemold hebben?? Maar eureka...hij doet het weer uitstekend!
Bravo, Ineke! (Ben toch wel een beetje trots op mezelf!)

Over schoenenstress en visites....

credits:
paper....FarFarHill
flowers....Wishing on a star/MZimmermann/Raspberry Road
tag....Superscrap
scatter....Laurie ann
wordart....Ysa
lace and berries...Wishing on a star

Vol goede moed gingen Jan en ik gisteren de stad in om voor hem weer eens het een en ander nieuw te kopen. Vooral bruine schoenen stonden op MIJN verlanglijstje, want de staat van het paar schoenen waar Jan de laatste maand op liep was toch wel erg te betreuren. De zolen zaten vol gaten! Beyond repair! Je ZOU denken dat je die dan maar weg zou gooien. Versleten is versleten. Vooral als er allang een nieuw paar zwarte schoenen voorradig was. Splinternieuw, met de kaartjes er nog aan, in de doos, onder het bed, stonden ze al een jaar lang te wachten op een beetje aktie. Dat zou je denken, toch? Maar zo denkt een Asperger niet, helaas. Afscheid nemen van dingen is erg moeilijk. Boos worden, ruzie maken, zelf erover in de stress schieten, helpt allemaal geen snars. Daar ben ik na 23 jaar huwelijk wel achter. Daar heb ik mezelf mee, dat vreet energie, dus dat doe ik niet meer. Het enige wat ik nu nog van hem verlang is dat hij hele schoenen draagt als ik erbij ben. En dat doet hij dan ook wel, maar ik moet hem er wel even aan herinneren...:-)
Maar goed, we zijn geslaagd voor bruine schoenen, een broek en twee truien. Victorie! En nu maar weer hopen dat ze niet onaangetast de kast in verdwijnen!

Zaterdagmiddag/avond vierde Joke haar 62e verjaardag, dus daar zijn we ook langs geweest. Was best wel druk. Een gekakel van jewelste. Maar het was gezellig. Het werd afgesloten met een chinees buffet waar we lekker van gegeten hebben!

Vanmorgen stond er een kraamvisite op het programma bij baby Ilena, die 11 december geboren was. En laat ik nou net dit weekend weer een koortslip hebben! Dus geen gekus en geknuffel met het wurmpje. Jammer. Maar ze is echt zo snoezig. En zo klein!! Broertje Marnix is in de wolken met zijn zusje. Gaat heel goed. Bovenstaande foto en scrap heb ik vandaag gemaakt. Vers van de pers! Lief, toch?

Tandarts, kapper, !!chocolade!!

credits: kit...Little Miracles by Wee Faerie

Vanmorgen om 9.00 moesten we al met zijn drietjes bij de tandarts zijn voor de halfjaarlijkse controle. Mariska kwam bij Alex vandaan dus zij is op eigen gelegenheid gegaan. Gelukkig was er bij Mariska en mijzelf geen grote schade. Alleen maar tandsteen verwijderd. Jan daarentegen staat een heerlijke wortelkanaalbehandeling te wachten. Er zit een ontsteking onder een kies. Nog in het gedeelte waar de tandarts niet mag porren ook. Alleen de kaakchirurg mag dat. Arme Jan. Maar de tandarts kan natuurlijk wel de oorzaak van de ontsteking proberen wegtehalen, in de hoop dat de ontsteking volkomen kan genezen. Alleen is de kans daarop niet heel groot, zodat hij daarna misschien alsnog naar de kaakchirurg moet. (Is ook al eens gebeurd bij hem) De (toch al zwakke) kies trekken is ook een optie. Ik ben dus benieuwd wat hij gaat laten doen. Het wikken en wegen kan gaan beginnen!

Ik heb vandaag voor het eerst een 'hersenspoeling' gehad bij Brainwash? Wat een rare naam voor een kapper eigenlijk als je erover nadenkt! Maar ja, hij is lekker goedkoop. Je zit alleen wel een uur te wachten voor je geholpen wordt! Maar ja, ik wilde het eens uitproberen en verrek.....mijn haar zit nog best aardig ook! Ik heb het vanavond maar gelijk gekleurd ook. Zo kan ik er weer een tijdje tegen! Ik weet niet of ik de volgende keer weer terug ga. Dat lange wachten vind ik toch wel een beetje vervelend. En om nou elke keer te gaan kijken of het druk is....mwahh. Afspraken maken kan daar namelijk niet. Als ik eenmaal besloten heb om naar de kapper te gaan, wil ik ook gelijk terecht kunnen! Ongeduldig typetje!

Toen ik terugkwam van de tandarts, de markt, de lunch bij mijn moeder (lekker een lekkerbekkie gegeten) en de kapper, rook het huis naar gesmolten chocolade. Mariska en Cindy, haar vriendin, waren bezig met het bakken van muffins en nog een chocoladetaart. Helaas was de chocoladetaart voor de verjaardag van de vriend van Cindy, dus daarvan konden we niet proeven. Maar de chocolademuffins met bosbessen smaakten weer prima! Er waren er nog genoeg over en die nam Mariska vanavond mee als extra kadootje naar de verjaardag van een andere vriendin, Hilde. Gelukkig maar! Anders had IK ze weer allemaal op moeten eten! ;-)

P.S. Op het scrapje kleine kokette Ilena..... :-)

Even in de rats....

credits hier

Vanmiddag was het weer tijd voor mijn 2-jaarlijkse mammografie. Mijn borsten zijn weer flink door de mangel gehaald. Ze gloeien nog na! Daarna moest ik weer even op de gang wachten voor de uitslag of de foto goed gelukt was en of er iets op te zien was geweest. En het duurde maar en het duurde maar. Ik maar wachten. Dat voelde al niet goed. Eindelijk werd ik weer naar binnen geroepen. Ze hadden mijn foto's van 2½ jaar geleden met de recente vergeleken en er was een klein verschil gezien. Er moest nog een aanvullende echo gemaakt worden. Dus ik weer op de gang, weer wachten.
En dan zit je niet lekker meer. Dan gaat er van alles door je heen. Dat je dus nu zelf de klos bent. Dat je dat eigenlijk ook wel al een beetje verwacht had, na mijn oma, mijn zus en mijn moeder. Dat dat nu helemaaaaaaal niet uitkomt. Dalijk kan de Scratch in Leiden voor mij niet doorgaan vanwege operaties en bestralingen. En ik wil eind april nog naar Dublin. Zou ik dan al opgeknapt zijn? Of nog te moe? Zou het door de pil zijn gekomen die ik sinds mei slik? Ik wist dat de pil niet goed zou zijn voor me. Maar zou dat zo snel borstkanker kunnen veroorzaken überhaupt? Daarna boos op de gynaecologe die mijn baarmoeder er toen niet uit heeft gehaald. Dan was ik ALLANG van mijn menstruatieklachten afgeweest en had ik die rotzooi nooit hoeven te slikken. Klote mens! Hoe moet het met de boodschappen? Ik mag na een operatie natuurlijk niet zwaar tillen.... Wat een gedoe! Grrr. Boosheid troef!
Maar goed, ik mocht naar binnen bij de radiologie. En weer wachten op het ligbed. En wachten en wachten. De radiologe kwam. (Leuke oorbellen had ze in, complimentje gegeven!). Ze had in de twee foto's een klein verschil gezien in mijn rechterborst. Een borstweefselverschil. Er zat nu wat weefsel op een plek waar die vorige keer niet had gezeten. Vandaar dat ze nog even met de echo wilde kijken naar mijn borst en mijn oksel. Maar op de echo zag ze niet echt iets verontrustends. Geen knobbeltje ofzo.
Poeh! En ze zei ook eerlijk dat ALS ze wel wat had gezien, dat ze gelijk aktie had ondernomen voor een punctie. Maar ja, als er geen knobbeltje zit kon ze ook niet prikken! Ze vermoedt dat het aan de foto ligt. Jippie! Bij ieder ander had ze me in deze conditie zo laten gaan, maar aangezien ik een familiegeschiedenis heb kwa borstkanker wil ze wel dat ik een jaartje eerder kom voor een nieuwe mammografie. Gewoon voor de zekerheid. Heb ik dus achteraf voor nop in de rats gezeten! :-) Gelukkig maar.
Ik heb mezelf maar weer een mooie bos lelies kado gedaan! En vanavond eet ik extra lekker: lasagne!

Morgen in de 'Metro"...

Houdt morgen het blaadje 'de Metro' in de gaten! Als het goed is staat Hans (mijn oom) morgen met foto en al in de Metro. En waarschijnlijk ook nog in alle tram/bus hokjes binnen het HTM gebied. (Den Haag en omstreken). Leuk, toch, een fotomodel in de familie? :-)

Gelukkig Nieuwjaar!

credits: collab kit December/New Year

Gelukkig Nieuwjaar allemaal!! Jeetje, t'is alweer 2012. De tijd gaat zo gigantisch snel! De overgang van 1999 naar 2000 lijkt nog maar net te zijn gebeurd, (oh, oh, zouden de computers het aankunnen of plat komen te liggen?) maar nee, we zijn alweer 12 jaar verder! Niet te geloven, toch? En wat zal ons allemaal te wachten staan in 2012? Ik hoop op allerlei goeie en fijne dingen, juist en speciaal voor de mensen die het op dit moment zo moeilijk hebben. (je hoort nogal eens wat om je heen, helaas...) :-/ Dat 2012 maar een veel leuker jaar mag worden!
Laten we ook maar geen nieuwjaarsvoornemens maken. Daar komt meestal toch niks van terecht. Als je dingen wilt veranderen, doe je dat toch op de tijd waarop je er zelf aan toe bent. Daar staat geen jaar voor. Dat doe je of dat doe je niet! Alles op zijn (eigen) tijd. :-)
Hoe hebben jullie oudejaarsavond doorgebracht? Hier was het rustig. Ik zag wel dat er bij ons achter een vuilnisbak de lucht in is gegaan. Die was de gemeente vergeten bij voorbaat weg te halen. Nu is ie ECHT weg en goed ook! :-)
Wij hebben een spelletje gedaan, Perudo. Was wel grappig. Maris en Alex hebben nog een spelletje Twister gedaan, altijd leuk! :-) Verder hebben we met één oog gekeken naar Max Proms. Ze zijn in beeld geweest! Heeeeeel eventjes maar, tijdens het nummer 'You're the voice' van L.A. The Voices. Hihihi.
De staatsloterij leverde ons toch nog tien euro's op. Ach, t'is een begin van de 30 miljoen! Dan maar geen groot geelgeschilderd huis in Ierland met uitzicht op zee, overal bloembakken, een hoop land, een mooie tuin, een blaffende hond en een kippenhok.... Gelukkig heb ik mijn dromen nog! ;-)