Vandaag is Géneviève officieel 2 jaartjes oud! Gefeliciteerd, kleine meid! Is het geen plaatje? Op het kinderdagverblijf heeft ze uitgedeeld aan de kindjes en de juffen. Ze schuift nu een groep op, de groep van 2 tot 4 jarigen, en komt bij haar zus in de klas.
Met mijn arm gaat het ineens stukken beter! Ik heb mijn kracht weer terug en rare bewegingen doen geen pijn meer. Het enige wat hij nog wel om de haverklap doet is knakken! (rot gehoor!)
Ik heb dus eindelijk de 'voortuin' aan kunnen pakken. Het onkruid en grassoorten tierden welig tussen de tegels. Het leek wel een prairie! En de skimmia's in de twee bakken waren ook al een hele tijd dood, zielloos en armetierig. Inmiddels zijn ze vervangen door een paar mooie lavendel 'Hidcote' planten. Het kan er weer even tegen!
Na 24 jaar nog nooit mijn trouwring kwijt te zijn geweest, overkwam me dat een paar dagen geleden toch! Maar ik wist wel WAAR hij was, dat scheelt! Normaliter als ik thuis kom dan gooi ik al m'n sieraden af en leg ze in een bakje in de kast. Deze keer viel mijn ring ervan af en rolde zo door een wijkend richeltje (tja, IKEA-spul, hè?) aan de achterkant van de kast. Weg ring! Pffff. Was al vaker gebeurd met oorbelletjes etc, maar dat was toch prutspul. Ik heb toen altijd gedacht...ach, laat maar zitten. Deze keer heb ik de onderliggende bar, de laden en het onderkastje van alle inhoud ontdaan om te kijken of hij misschien ergens achter gevallen was. Maar nee.... Ik kwam nog wel vijf wijnflessen uit 1994 en 1999 tegen! Eentje was officieel rode wijn, maar was nu helemaal wit! :-) Toch maar even door de gootsteen gespoeld. Ach, het ruimt weer eens lekker op! :-) Flessen wijn zijn aan ons dus niet besteed!
Maar goed, ik had al hele visioenen dat de kast helemaal uit elkaar moest om bij de ring te komen. Achteraf was het een kwestie van een paar schroefjes losdraaien, plank eruit, binnenkant bar ontmantelen, spiegelruit eruit slopen en voila.... daar lag hij, tesamen met nog twee paar oorbelletjes en een schroefje! (Dat schroefje wordt nu zorgvuldig door Jan bewaard, want ja.... dat schroefje IS ergens van!) Heeft er waarschijnlijk al jaren gelegen en niemand heeft het ooit gemist....:-) Maar mijn ring heb ik weer. Ik voelde me kaal, die dag zonder!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten