50 and over the hill.....

Mijn vijftigste verjaardag is ook alweer achter de rug. Ik moet er nu maar aan wennen aan dat getal: 50. Een halve eeuw. Ik mag nu lid worden van de Red Hat Society. Misschien doe ik dat nog wel...
Mariska en Alex hadden de kamer leuk versierd met een slinger,banner, ballonnen, en een echte Sarah pop! Dat was zelfs een beetje griezelig, die pop. Elke keer als je de kamer binnenkwam schrok je je rot, dacht je dat er iemand zat! :-)
De visite had zich gelukkig over de dag verspreid, hoewel er op het hoogtepunt nergens anders meer een plekje was dan in de keuken. Hè, wat een klein huis hebben we toch! Maar goed, het is toch allemaal gelukt. Jammer genoeg kon ik het niet in de tuin vieren. Daarvoor waren de buien te hoserig! Ik heb nog nooit zoveel druipende plu's in de gang gehad! :-) Ik had er eigenlijk een foto van moeten nemen! :-)
Maar ja, daar heb je als jarige eigenlijk geen tijd voor! Gelukkig heeft Sylvia een heleboel foto's genomen! Bedankt, Syl! Nu sta ik dan ook met iedereen die op mijn verjaardag was, en van wie ik dus hou, op de foto. Vind ik zelf zo leuk. (de meeste visite niet, hoor):-P Moet dat nou? Ja, dat moet!! :-)
Ik vind het lief dat ze allemaal gekomen zijn. En ik ben vreselijk verwend met kadootjes! Bedankt allemaal!
Maandagmiddag, toen ik officieel jarig was, kwam mijn zangcluppie. Meestal druppelen ze dan om de beurt binnen, maar nu dus niet. Ze hadden op elkaar gewacht, notabene in de poort naast het huis, om en masse samen zingend hun entree te maken! Oh, dat was zo leuk! 'Lang zal ze leven, in de gloria'....begeleid door Patricia op haar viool! De één droeg een kaarsje, de ander een '50 today' button, weer een ander het kadootje, nog een ander de vioolkist van Patricia. Geweldig! :-) Het raakte me diep, lieve meiden. Bedankt!
En nu gaan we als 50-jarige maar weer over tot de orde van de dag! De kamer ontsieren, kadootjes opruimen, stofzuigen, een was draaien.... Het blijft geen feest! :-)