maandag 24 december 2012

Zaterdagavond...het kerstconcert van Inspirited



Zover rijden is het niet...Wateringen. Daar moesten we naartoe voor het kerstconcert van mijn oude koor Inspirited. Maar ja, donker...regen. Prompt nam ik een verkeerde afslag en bevond me op de weg naar de Lier! Daar moet ik niet naartoe! En ook het feit dat na die afslag er geen lantarenpalen meer stonden, was ook niet echt bevordelijk voor mijn orientatievermogen. Pikkedonker! Gelukkig zagen we al snel een bord met Wateringen: volg W. Waarschijnlijk niet voor niks, er zullen wel meer mensen daar de verkeerde afslag nemen! Later hoorde ik dat Lenie, Carolien en Phia ook helemaal verkeerd waren gereden. Zij kwamen uiteindelijk veeeeel later de kerk in. Ze hadden de helft al gemist, jammergenoeg.
Wij kwamen gelukkig nog wel op tijd in het kerkje aan. Schattig knus kerkje, trouwens. Met kaarsrechte banken in de rug! Fijn!
Maar wat hebben ze goed gezongen! De eerste drie (rustige nummers) werden vanaf de zijkanten van de kerk gezongen. Het geluid kwam dus van twee kanten. Heel mooi! Ik heb geen ene valse noot kunnen ontdekken! De hele avond niet. Geen valse inzetten. Geen te lange aanhoudingen. Gewoon geweldig!
We hebben echt genoten! Van de 21 nummers kende ik er maar 3 niet. De rest kon ik zo allemaal meezingen. Ik wist alle coupletten en alle noten nog! Ik wist zelfs nog waar ik geen adem mocht halen! Jeetje! En ik ben er al 10 jaar af. Raar toch, dat ik bij Enjoy veel meer moeite heb met mijn tekst. Zal het de leeftijd zijn?? Zou het zijn dat we bij Enjoy minder zeker zijn van wat we zingen?? Misschien werkt dat wel aanstekelijk??
Een van de intermezzi was bovenstaand filmpje. Ik moest er erg om lachen. Het is zooooo van deze tijd! Het kerstverhaal op z'n digitaals.
Al met al, was het een hele leuke muzikale avond. Het koor kreeg zelfs nog een staande ovatie. Nou, dat zegt genoeg, dacht ik! Alle lof!
Toen weer door het donker en de regen naar huis. Met Lenie in haar auto achter me aan. Ze wilde niet weer verdwalen... Tenminste...ik HOOP dat het Lenie was. Ik kon het echt niet zien. Ik zag een donkere auto die de hele weg achter me bleef rijden, dus ik nam zomaar aan dat ze het was. Ja, toch, Lenie?? Of ben ik je onderweg verloren?? :-)


Geen opmerkingen: