De driesprong en de dermoman...

Afgelopen woensdag was het weer tijd voor ons traditionele bezoekje aan de kerstshow van tuincentrum de Driesprong. Suzanne had de tocht van Lutjebroek naar Zoetermeer weer speciaal voor dit doel ondernomen. En zoals elk jaar werden we niet teleurgesteld. Hij is weer mooi! Ik weet niet hoe ze het doen, maar het ziet er elk jaar weer uit om door een ringetje te halen. Je wilt ALLES wel in je mandje stoppen! Maar dat deden we niet! Weloverwogen hebben we het een en ander aangeschaft. En we hebben ons keurig ingehouden. Ik was helemaaaal weg van een bruine lichtjesslinger met rode besjes eraan. Die was nieuw in het assortiment. Die moèst ik hebben...tot ik de prijs zag. Oeps, 39,95! Da's dus 88 gulden! Voor een lichtjesslinger! (En ja, Alex, dat soort dingen reken ik nog steeds om! :-) Nee, dat heb ik er niet voor over. Ik wacht nog wel een paar jaartjes tot ie goedkoper wordt....
We hebben in het restaurant geluncht en 'het leven' doorgesproken. De mooie dingen van het leven, maar ook de moeilijke, de rare, de onvermijdelijke. Alles kwam aan bod. Het is wel eens goed om daar over te praten. Het zet je aan het denken....
Zoals het gezegde: Komt tijd, komt raad... Wat nou als je dat helemaal niet af kunt wachten? Dat je geen tijd genoeg hebt? Dat omstandigheden je dwingen om nú beslissingen te nemen die je leven drastisch zullen veranderen. Terwijl als je meer tijd zou hebben je misschien wel tot hele andere besluiten zou komen? Ach, had ik maar een toverstafje. Dan maakte ik het voor iedereen die het moeilijk heeft een stuk makkelijker. Helaas bestaan die dingen niet. Ik kwam nog wel een mooie tekst tegen op het internet: 'Hoop is een lichtpuntje in je hart, die je vandaag moed geeft en morgen kracht'. Voor wie het nodig heeft.....

Na al het koorgezang van vanmorgen was het vanmiddag tijd voor de dermatoloog. Ik heb weer een flink aantal plekjes weg laten branden. Ze gloeien nog na! Volgend jaar blijkt dat niet meer vergoed te worden door de verzekering, zei hij. Het is iets kosmetisch. Nou zeg, kosmetisch? ....Ik had er last van, hoor. Mijn BH schuurde over een aantal ervan en die trok ik steeds open. Alles onder het bloed. Dus ja, die wilde ik wel weg hebben. Maar niet voor de mooiigheid! Wat denkt ie wel! Het is al van de zotte hoe het de laatste jaren gegaan is met die plekjes. Vroeger brandde de huisarts ze zelf even weg. (Prima) Daarna deed zijn assistente het. (Ook goed, maakt mij niet uit wie het doet) Daarna deden ze het beiden niet meer maar werd ik doorgestuurd naar de dermatoloog.(Vond ik al overdreven) En nu wil hij het ook niet meer doen en stuurt me door naar een huidtherapeute! Pfff. Als ik zelf zo'n apparaat had had ik het zelf wel gedaan!
Ik zei al tegen Mariska...jullie hebben op de faculteit toch genoeg stikstof?? Hele tanken vol hebben ze daar staan! Volgende keer misschien Mariska maar eens op me loslaten!

Over jarigen en rampspoedjes....

credits hier

We hebben vandaag een jarige! Neefje Thierry, (ok, inmiddels neef!) is vandaag verjaard. Goh, waar blijft de tijd? Ik zie hem nog zo voor me als klein gastje. Blond, blauwe oogjes en een ruime hoeveelheid energie! En nu is ie al 30, woont samen, werkt en is gek op muziek (speelt in een band)en op vissen.... Gefeliciteerd, Thierry!
Maar goed dat ik al een kaart gemaakt en gestuurd had. Had ik dat vandaag moeten doen dan had dat vast niet gelukt. Want alles lijkt te mislukken vandaag! Vanmorgen stond ik mijn haar te wassen met doucheschuim, liet ik een plant uit mijn handen vallen tijdens het water geven, kon ik niet meer voorkomen dat Kiwi over een externe schijf zat te braken (niet aan Jan vertellen!), vielen er allerlei potten uit de voorraadkast naar beneden (ok, ik had ze netter weg kunnen zetten), liep de printer vast, viel er een glas in gruzelementen en zojuist lukte het ook al niet met kraaltjes rijgen. Verkeerd geteld patroon, knoopjes die zomaar uit het niets ontstonden, kraaltjes over de grond, kraaltjes over de tafel.....pffff.  Ik ben er een uur mee bezig geweest en kwam tot nul komma nul resultaat! Ik was trouwens wel heel tevreden over mijn nieuwe kraaltjes die ik bij CreaDream had besteld. Heel mooi, heel klein en heel regelmatig van vorm. Toch nog een pluspuntje!
Maar toch denk ik dat ik deze verdere rampendag maar veilig uitzit. Dan kan er verder niks meer gebeuren wat ik toch weer op moet ruimen. Morgen weer een nieuwe poging!

Over weemoed en mietjesgedrag....

credits hier

Mijn moeder's tuinhuisje is bijna leeg! Alles wat niet aan het huisje vast zit moet weggehaald worden. Maar waar moet je met alles naartoe? Er stond nog een kast vol met tuinboeken, kopjes, glazen, borden...noem maar op. Een tafel, een bank. Een keukenkastje met allerlei spul. En niemand van ons wilde het hebben. Wat moet je er allemaal mee? Naar het grofvuil brengen? Zonde! Mijn zus heeft via facebook geregeld dat het kastje en de tafel opgehaald werd door mensen die er nog wel een plekje voor hadden. Dat ruimt lekker op! Het keukenkastje stond al op instorten, dus dat heeft mijn zwager maar helemaal tot moes geslagen. Het zeil moest er ook uit. Ook dat werd in stukken opgerold en in de achterbak van onze auto gepropt. Hopla, naar het grofvuil ermee. (ik reed wel weer mooi de verkeerde ingang in!)
Een aantal tuinstoelen en kussens heb ik mee naar huis genomen. Komt misschien ooit nog van pas. Ook de zonnewijzer staat nu in onze tuin. Die ga ik nog een beetje opknappen. Nu moeten de planten nog uitgegraven en verhuisd worden. Ook het leuke bankje moet nog een bestemming krijgen.
We hadden echt een beetje een weemoedig gevoel. De afgelopen zomer hebben we het weer zo naar onze zin gehad op de tuin. Gezellig thee drinken, samen eten. We zullen het missen. Weer een periode afgesloten. En mocht het nou weer een jaar uitgesteld worden (het platgooien van het gehele tuincomplex)... dan nemen we gewoon weer de stoelen van huis mee, en de kopjes, en de glazen....! Moeten we wel weer een mooie zomer krijgen! :-)

Vanmorgen ging ik vol goeie moed naar de Zumba. Ik wilde op de fiets, maar het regende... Dus maar met de auto. Nou, ik was de straat nog niet uit of het hele verkeer stond vast! Geen doorkomen aan! Dat voorspelt nooit wat goeds als het in de wijk al stil staat... :-/ Dus ik ben maar de eerste de beste zijstraat ingegaan en ben weer terug gereden. Ik weet eigenlijk niet wat er nou gebeurd was. Ik heb verder niet gekeken. Volgende week een nieuwe poging om naar de Zumba te gaan. Ik werd al gelijk voor mietje uitgemaakt door dochterlief.... volgens haar had ik best door de regen op de fiets kunnen gaan. :-) Dat moet zij per slot van rekening ook als ze vanaf station Leiden naar de faculteit moet. Ik denk dat ze wel een beetje gelijk heeft. Ok, een piepklein beetje dan! :-P Maar regen is zo nat, hè? ....

Het is droog!

credits hier

 

Eindelijk is het een beetje droog! Wat een buien gisteren... Eerst door de regen naar de koorrepetitie gegaan. "Go like Elijah' moesten we uit het hoofd kennen. Oeps. Dat nummer ken ik nog uit de Inspirited tijd. Toen ik zwanger was van Mariska ging ze altijd te keer in mijn buik als we dat nummer zongen. Ik moet er elke keer weer aan denken. Zo blijft het wel een speciaal lied voor me. Alleen de setting is nu ietwat anders. Ik heb de neiging om op bepaalde plekken 'yeah, yeah' te zingen, maar dat mag niet. Ook bij het eind ga ik steeds de mist in. Ben ik geneigd de Inspirited versie te brullen. Komt goed, komt goed....
Daarna weer door de regen naar huis. Even wat eten en weer op pad. Nu naar de Intratuin waar ik met Sylvia had afgesproken. Voor ons 25-jarig trouwen hadden we diverse Intratuinkadobonpasjes gehad. Bij eentje ervan stond de waarde niet genoteerd. Dus eerst maar even laten checken wat ie waard was....Poehhh, grote verrassing: 60 euro! Wat veel! Ik wil graag een boompje op stam, dus dat gaat nu volgende lente gebeuren.
De kerstafdeling valt weer een beetje tegen. Enorm veel van die kersthuisjes met gekleurde lichtjes en muziekjes. Verder natuurlijk de nodige ballen. Maar niks vernieuwends. Ik kwam nog wel een buis met leuke kraaltjes tegen. Komt mooi uit. Het tweede kerstrokje is inmiddels ook af. Goud met transparant en pareltjes. Ik kan er ongeveer een uurtje per keer aan werken. Daarna gaat er van alles mis. Kralenbakjes die omkieperen, naalden die onder mijn nagel verdwijnen, rijgfouten....Gewoon tijd om dan te stoppen!
Ik heb nu een bestelling de deur uit gedaan voor rode, groene en gouden kraaltjes en nog een aantal zakjes met staafjes. Die zullen vandaag wel binnenkomen. Werk aan de winkel!
Maar niet nu! De zon schijnt! Eindelijk! Tijd voor een bezoekje aan mijn moeder, voor een bezoekje aan de markt en voor ons wekelijkse harinkie tijdens de lunch.

P.S. ik weet het...een beetje vreemde scrap. Maar dat was ooit de opdracht voor een wedstrijdje op SBF. Eén foto, gezicht in drie gedeeltes..... resultaat: 1e prijs! Dit is ons achterneefje Marnix....ook weer een foto van ons huwelijksfeest.

De achternichtjes.....

 

Het valt niet mee: scrappen met een halve computer. Net of hij maar één hersenhelft gebruikt. Alles gaat trager. Hij moet langer over dingen nadenken. De ene keer voert ie wel uit wat ik wil. De andere keer loopt mijn paint-shop-prootje vast. Tussendoor opslaan moet nu dus nog vaker. En ook dat neemt meer tijd in beslag. Maar niet getreurd, (hoogstens geirriteerd)...hij doet het nog wel. En ja, ik zou de laptop kunnen nemen. Maar typen op een laptop lukt mij niet. Mijn vingers raken ervan in de knoop. Waarschijnlijk door het platte keybord en doordat alle knoppen pal naast elkaar zitten. Mijn vingers gaan dan in spagaat. Ach ja, ik zit raar in elkaar. :-)
Voor het eind van de maand is er een wedstrijdje op Scrapbook Flair uitgeschreven. Maak gebruik van Tagxedo om een woordwolkje te maken en gebruik um in je scrap. Leuk! Weer eens wat anders.
Ik kon het gelijk toepassen op een scrapje van mijn achternichtjes. Het is een foto die gemaakt is op ons 25-jarig huwelijksfeest. Ik had de dames al een andere achtergrond gegeven. Ik had ze al in zwart/wit gezet. Maar verder wist ik er niks meer bij te verzinnen. Zo'n gekleurd woordwolkje levendigt de hele boel op. Het mooiste zou zijn als ik precies wist hoe ik het mooi met de lijnen van de achtergrond mee kan laten lopen. Maar dat is me (nog) niet gelukt. En ik had ook weer geen zin om daar weer uren aan te besteden om dat uit te zoeken. Misschien ooit. Ik heb het geprobeerd met 'mesh warp'....maar dat wordt een kliederzooi. :-) Iemand tips? Of een goeie tutorial? Het liefst voor Paint Shop Pro. Daar weet ik tenminste alles in te vinden. Photoshop is altijd net weer anders. Ik zoek me daar een breuk naar de doodgewoonste dingetjes.....

Maar goed, ik ga de keuken in..... Vanavond worteltjes, gebakken aardappeltjes, vis EN een versgemaakte tartaarsaus! Lekker!

Kerstbalmodeshow....

 Nou, daar is ie dan: mijn eerste kerstbalrokje! Jahaa, mijn kerstballen gaan dit jaar volgens de laatste mode gekleed! Op deze foto draagt ze een robe van transparante en goudkleurige rocailles, afgezet met Swarowski kristallen die de kerstboomlampjes op hemelse wijze zullen reflecteren! Aahhh, wat een klasse!

En hoe komt zoiets moois tot stand? Nouuuu. Men neme kraaltjes, heeeeel veeel kraaltjes. Men neemt transparant visdraad ter hand van 0.15 mm dun. Men pakt een lange dunne borduurnaald met een, nauwelijks met het blote oog waarneembaar, oog. En men gaat aan de slag! Op dat moment vol goede moed! Ok, het draad moet door het oog van de naald.... Met bril niet te zien, dus bril af. Leuk, kraaltjes rijgen! Bril op! Helpt weinig want transparante kraaltjes op een wit vlak is niet bevordelijk voor goed zicht. Dus met de neus vlak boven de tafel. Kraaltjes op naald. Rikketik, kraaltjes over de grond....Rikketik, kraaltjes op naald en weer verder. Het ging goed! Knoopje erin maken. Waar is het einde van het draadje? Bril af. Oh, daar....Rikketik, alle kraaltjes er weer af! Pfff, vest uit, kreeg het al warm. Bril op, weer verder... En zo ging het maar door. Bril op, bril af. Rikketik en rijg rijg rijg. Het is wel leuk om te doen. Zeker als je ziet dat het echt wel mooi wordt!  Wat minder als je ziet dat je een fout in het patroon hebt gemaakt en terug moet steken...

Toevallig had ik nog transparante kerstballen liggen die ik ooit eens voor de helft van de helft had gekocht. Die komen nu mooi van pas. Op Pinterest heb ik enorm veel voorbeelden gezien van allerlei patronen. Veel inspiratie dus. Het blijkt dat ze dit in Amerika al een jaar of 5 doen. Nooit geweten. Heb het in Nederland nog niet gezien. Nu is het dus een kwestie van kraaltjes kopen. En een beetje extra bestellen vanwege hun wegspringgedrag. En oh, wat een hoop soorten zijn er via het internet te verkrijgen. Jammer dat er niet een echt kralenwinkeltje in Zoetermeer zit.... En als er nog mensen zijn die van die kraaltjes in een la hebben liggen, misschien al sinds de jaren 70, en er toch niks meer mee doen.... ik hou me aanbevolen! :-)

Het ene is nog niet klaar of het ander moet vervangen worden....

Nou, hè,hè! Nu zijn we ECHT klaar met de slaapkamer! Het hoofdbord heeft Jan keurig netjes geschilderd in de goeie kleur. Ben er nu helemaal tevreden mee! En jullie hadden nog de foto's te goed, toch? Dus hierboven een slideshowtje..... Het is weer mooi geweest!
Geen geklus meer de komende 20 jaar! Bwwlllaaahhhh. De rest van het huis kan wat mij betreft rond me instorten en blijven zoals het is. Ik knijp wel een oogje dicht. :-P

Vanmorgen na de Zumba, (nieuwe muziek, leuk!) had ik met mijn moeder in de stad afgesproken. Er stonden nu geen wachtrijen voor de nieuwgeopende Primark dus we zijn er eens een kijkje gaan nemen. Goh, ik waande me in Dublin! Het hele concept is precies hetzelfde als bij de Penneys in Ierland. Zelfs de verkoopsters zien er hetzelfde uit. Ik was geneigd om ze in het engels aan te spreken! Overal hetzelfde goedkope spul... Ik vind het een leuke zaak voor kettingen, sjaals, panties e.d. De jeugd kan er ook genoeg van hun gading vinden. Ik zag voor Mariska b.v. hartstikke leuke vestjes. En kinderkleding kost er ook haast niks. Ik denk wel dat het een aanwinst voor Zoetermeer is.

Laatst deed de computer het toch niet meer? Ik dacht dat Windows gecrasht was. Maar dat was niet het geval. Jan heeft uitgezocht wat er nu aan de hand was en dat bleek een kapot geheugenslot op het moederbord te zijn. Tja. Wat is slim.... Een los geheugenslot is niet te koop. Dan moet het hele moederbord vervangen worden. Is hij dat nog wel waard? Hij is ook al 5 jaar. En ik wilde juist al eerder meer geheugen erin. Maar kan de processor dat wel aan? En er mankeert nog wel meer aan. USB poorten die niet meer werken, waardoor er nu een extra USB geval aan hangt... Een DVD die niet meer werkt.... Op dit moment werkt hij dus alleen nog met het geheugen uit het tweede slot. Half vermogen dus. Mwaahhh, niet prettig, hoor. Zeker niet met scrappen! Tegelijkertijd werken met Paint Shop Pro èn Photoshop is een hele opgave. Allemaal niet ideaal. :-) Dus....voel je um al? ;-) Er moet een nieuwe komen. We gaan nou kijken wat het beste is. Of een kant en klare, of eentje zelf laten bouwen met alles wat we erin willen hebben. Dan kunnen de externe opslagschijven ook ingebouwd worden! Op dit moment beschouwt Kiwi ze namelijk als haar privé kacheltjes. Lekker warm aan haar buikje!

Mijn verlanglijstje is al klaar! Ik weet wel wat ik wil en wat erop moet zitten. Alleen nog even een kwestie van prijzen vergelijken!

Achterstallige klusjes.....

Dit weer nodigt niet echt uit tot activiteiten in de buitenlucht! Wat een plensbuien! En het is nu ook zo donker in huis. Tijd voor een aantal klusjes die nog op me lagen te wachten.
Laatst kwam er een fotograaf op ons koor die weer eens een aantal nieuwe foto's van ons maakte. Van één van die foto's heb ik vanmorgen maar even een scrap gemaakt. Ik heb ook gelijk het stukje over ons koor voor in het buurtblaadje in elkaar geflanst. Jemig, de tekst moest wel uit mijn tenen komen deze keer! Sinds het begin van dit nieuwe seizoen is er (nog) niet echt veel nieuws over ons koor. En toch moet je dan iets verzinnen. Pfff. Nou ja, het is klaar en opgestuurd. Kan het mooi, tesamen met de nieuwe scrap, in de december editie. Ook weer gebeurd!
Achternichtje Joséphine viert volgende maand haar 5e verjaardag. Ook voor haar ben ik vanmorgen aan de slag gegaan! Nichtje Roxanne had me gevraagd of ik de uitnodigingen wilde maken voor het kinderfeestje. Een cupcake-bak feestje! Ik zie het al helemaal voor me, al die meiden....lekker klooien aan tafel! Ook dat is klaar. Althans, een voorbeeldkaart. Wachtend op goedkeuring alvorens het echte uitprinten op fotopapier.
Ik ben nog steeds niet begonnen met het rijgen van de kerstbalkralen. Ik heb wel al twee pogingen gewaagd! Poging één: nylondraad net te dik voor het oog van de kralennaald! Dus maar met de hand, kraaltje voor kraaltje. Op zich ging dat wel goed, maar oh zo langzaam! Plus het feit dat ik een vilten ondergrond had gekocht in wit... En de helft van de kraaltjes is transparant! Nou, probeer die nog maar eens terug te vinden!
Poging twee: nieuw dunner nylondraad gekocht op de markt. Het dunste wat ze hadden bij de hobbykraam. Dat moest lukken! Nou, dus niet! NOG te dik voor ut oog!! &%^&*
Gisterochtend ben ik uiteindelijk geslaagd bij de Hengelsportwinkel op de Oranjelaan. Superdun nylongaren! En het past! Mocht ik helemaal gek worden van al die kleine rotkraaltjes....kan ik altijd nog gaan vissen! :-)
We hebben gisteren bij Gamma nieuwe verf gekocht voor het hoofdbord. In de juiste kleur! Yeaahhh. Jan heeft gisteren het hele bord weer afgeschuurd. Voor het eerst van zijn leven met een vlakschuurmachine. Hij is er nu toch ook wel achter dat dat sneller gaat dan met het handje. De eerste laag nieuwe kleur (Overijssel, gekke naam voor een kleur!) zit erop. Helemaal naar mijn zin!
Morgenochtend de tweede laag. Komt het toch nog goed! :-)