Pietje Prins, onze overgrootmoeder....

Mijn zus stuurde gisteren een email door van een ver familielid die informatie had over Petronella Prins. Petronella (in de volksmond Pietje) was de moeder van de moeder van onze vader. Onze overgrootmoeder dus. Veel wisten we niet van haar. Ze was in 1868 geboren in Leur (het tegenwoordige EttenLeur). Trouwde in 1893 met Adrianus Cornelis Geleijns, onze overgrootvader. Ze kregen totaal 6 kinderen, waarvan er maar twee bleven leven. Mijn oma was één van de twee. Pietje was dienstbode en is op 35-jarige leeftijd overleden. Maar wat blijkt nu uit de email... Onze Pietje was beroemd! :-) Volgens een artikel in BN DeStem EttenLeur was opoe Prins kindermeisje bij kunstschilderes Suze Robertson en heeft zij meerdere keren model gestaan voor schilderijen. Suze schilderde voornamelijk arbeidersvrouwen met hun dagelijkse bezigheden.

En wat bleek....De schilderijen van Suze Robertson worden op dit ogenblik geëxposeerd bij Panorama Mesdag! Nou, zeg! Dat is ook toevallig! Dus zo kwam het dat mijn zus en ik vanmorgen naar DenHaag zijn gegaan om onze opoe eens van dichtbij te aanschouwen! Een gek idee dat ze daar nu zomaar hangt! Terwijl we daar zo door de zalen heen banjerden kwam de man waar we een entreekaartje bij hadden gekocht naar ons toe. Hij had ons verhaal, dat we nakomelingen waren van deze Pietje, intussen aan zijn baas verteld en ze vonden het zo leuk dat ze ons een poster aanboden. Zo aardig! :-)
Na alle schilderijen bekeken te hebben hebben we natuurlijk ook nog even naar het 360° ronde panorama schilderij van Scheveningen en DenHaag gekeken. Dat blijft mooi! Hoewel het nog mooier is als je ernaartoe gaat als het afwisselend bewolkt en zonnig is. Dan is de lichtval zooo mooi! Echt een aanrader! Na een heerlijk bakje koffie hebben we nog even (speciaal op verzoek) het gastenboek getekend. Een heel bevredigend bezoek was het! Leuk!

We hadden nog meer op het menu staan: we gingen een fotocollectie van Piet Gispen bekijken. Hij exposeerde met 'Heilige Huisjes' in een conferentiezaal van de SER. Na een leuke (helaas natte) wandeling door een mooi gedeelte van Den Haag kwamen we daar aan. ' Had u gebeld?', vroeg de dame achter de balie. Uhhh, nee, moest dat dan? Ik wil NU wel even bellen, hoor! Nee, dat hoefde ook weer niet. We kregen allebei een mooi label met 'GAST' erop uitgedeeld dat we goed zichtbaar op onze jas moesten dragen. Wij de trap op. Enorme zaal. Geen kip te bekennen! Maar rondom wel de foto's van Gispen. We hadden eigenlijk verwacht dat het foto's van kerken zouden zijn. De buitenkanten van de kerken bedoel ik dan, hè. Maar dit waren foto's van interieurs. Ook mooi. Maar je herkent er geen eentje als je er nooit binnen bent geweest. Ik zou wel eens een expositie van zijn portretfoto's willen zien. Daar hou ik gewoon meer van!
Na een hapje gegeten te hebben bij Dungelmann in het vernieuwde (en nu eindelijk door ons bekeken) Babylon zijn we weer op huis aangegaan. Het was een leuke, aparte, zomaarinonsopkomende dag!