maandag 31 maart 2014

Over precisiepoeperds en tripjes....

Man, man, man, wat een mooie lente hebben we toch! Zonnetje, heerlijke temperaturen, alles groeit en bloeit! Ik kom weer een beetje bij :-) Ik zit weer wat lekkerder in mijn (niet meer zo strakke) velletje.
Ik veeg me de laatste dagen wel het apelazarus hier in de tuin. Het 'regent' momenteel Magnolia blaadjes. En het is zulk ondankbaar werk ook, hè? Je veegt de boel aan, draait je om en er ligt weer een hele zooi. Volstrekt nutteloos werk dus. Nog zoiets zinloos: vorige week is de glazenwasser geweest voor de ramen op één hoog. Zelf had ik de rest al gedaan. Word ik laatst wakker. Is mijn hele slaapkamerraam ondergescheten!  Kom ik beneden. Zit de hele deur naar de tuin met vogelstrontspetters. Komt Mariska haar bed uit. ' Mam, op mijn raam zit een vogelpoepplakkaat!' ... Ik weet niet wat er langs is geweest, hoor! Waarschijnlijk een schijtlijster met diarree die net boven ons huis een U-bocht heeft gemaakt en zijn keutel heeft gelanceerd. Hatseflats! Pak aan! Het was wel een precisiepoeperd om drie etages tegelijk te raken. Toch wel knap eigenlijk als je erover nadenkt! ;-)

Ik heb vorige week Dublin geboekt! Mariska en ik gaan daar weer voor 5 daagjes in Juli naartoe. Check! Jemig, het meenemen van een koffer wordt bij Aer Lingus hoe langer hoe duurder, zeg! Vroeger was het gratis, toen werd het 15 euro, 16 euro en nu betaal je 20 euro en als je na juni vliegt 25 euro!  Nog even en het ticket voor je koffer is duurder dan je stoel! Maar ja, zonder koffers kunnen we helaas niet....:-/

Heel anders was dat bij de KLM. Vanmorgen boekte ik daar een retourticket voor mezelf naar Leeds. (Ik ga in mei 3 daagjes een vriendin opzoeken in Yorkshire). Als je lid bent/wordt van 'Flying Blue' (=gratis) kost je koffer noppes! Zo mag ik het horen. Voor mij wordt het nu de allereerste keer dat ik alleen ga vliegen. En nog met een klein cityhoppertje ook. Daar stap je niet in, die trek je aan! :-)

Bovenstaand scrapje is van achternichtje Ilena. Ik heb weer een hoop leuke foto's gehad, dus ik kan weer aan de slag.


dinsdag 25 maart 2014

Over mooie Magnolia's en irritaties....



Jeetje, wat heeft onze Magnolia weer mooi gebloeid dit jaar! Het is toch wel een toppertje! Helaas duurt de weelderige pracht maar eventjes. Hij laat alweer volop zijn bloemblaadjes vallen waardoor het spekglad is in de tuin en de brandgang. Binnenkort maar weer even vegen. Maar niet nu.
Ik zit te wachten op de koerier. Vandaag wordt mijn nieuwe tuintafeltje geleverd. Mag ook wel, heeft lang genoeg geduurd! Het ding had ik al op 9 maart besteld, notabene. Kreeg pas veeeel later een berichtje dat de container met staalmeubelen vertraging had opgelopen en dat het in week 14 binnen zou zijn. En nu kreeg ik gister ineens bericht dat het vandaag geleverd zal worden. Geen track and trace, ook zo onhandig! Nou ja, zeg! Ik ben het gewoon niet gewend dat bestellingen er zo lang over doen! 
Zelf ben ik ook langzamer aan het worden in mijn doen en laten. Dat heb je wel eens, zo'n periode. :-) Het schiet niet op met me. Ik schuif alles op de lange baan. Ik kan moeilijk de simpelste beslissingen maken. Dan sta ik in de supermarkt met broccoli en bloemkool in mijn handen. Dan sta ik te dubben en te dubben. En dan koop ik geen van twee. Terwijl ik het alletwee lekker vind. Slaat helemaal nergens op! En ik raak zo snel geirriteerd.  Mensen voor me die niet opschieten. Winkelkarretjes waar ik mijn muntje niet snel genoeg uitgepeuterd krijg. Die karretjes krijgen een gooi en een trap na! Pfff, ik word soms zo moe van mezelf. Nog moeier dan ik mezelf al voel soms. Gaap! Is het voorjaarsmoeheid? Of slaat de overgang weer toe? Nou ja, ik weet dat het maar periodes zijn. Daarna ben ik weer mijn eigen ikje. Daar kan ik beter mee overweg! :-) En de rest van de wereld ook!.......


vrijdag 21 maart 2014

De paden op, de lanen in!



Wat zijn we weer sportief bezig geweest, afgelopen woensdagmiddag! Om twee uur verzamelden we ons bij Hennie thuis. En met 'we' bedoel ik Hennie, Marianne, Marjan, Bea, Paulien, Patricia, Lenie met dochter Marissa en ik. Hennie woont aan de rand van Zoetermeer dus dat was een mooi punt om de natuur in te trekken. Het weer was goed. Het zonnetje scheen, de wind blies hard. Ons doel: het restaurant AA-zicht. Via de Benthuizerplassen, langs het Noord-AA. Wandelpaden genoeg! Op een gegeven moment zagen we een bord met afstanden. Het zou ongeveer vanaf dat punt nog 3,3 km zijn. Eitje! Van de omgeving hebben we eigenlijk niet echt veel gezien. Het was lopen, lopen, lopen en kleppen, kleppen, kleppen. In het restaurant hebben we ons te goed gedaan aan koffie/thee/chocomel met wat lekkers (appeltaart, kersenvlaai, brownie, hazelina) erbij. Dat was goed uitrusten op die manier. Het was weer tijd om op te stappen. Laten we terug een andere route nemen, bedacht Lenie. Dat zou wat naderbij zijn. Over de dijk! Tja, dat moet je eigenlijk niet doen als het bijna spitstijd is. Want over die dijk rijden fietsers en auto's. En die fietsers rijden snel!! Toen we net op de dijk liepen liepen we nog een beetje als kippen zonder kop. Een paar aan de ene kant, een paar aan de andere kant. Een paar voor, een paar achter. En net toen Patricia bedacht om netjes aan de goede kant van de dijk te gaan lopen en alvast overstak, werd ze bijna van haar sokken gereden door een strakbehelmde wielrenner. Die maakte door haar bijna een doodklap en ontstak in grote woede! :-) Nee, die had geen goeie dag meer! Ik hoop dat hij zijn stress er verder nog uit heeft kunnen peddelen. Ach, hij moet gewoon even gas terugnemen als ie zoveel vrouwen bij elkaar ziet. Hij had het kunnen weten, dus eigen schuld.
Maar goed, op die dijk liepen we niet echt lekker. Constant oplettend of we niet geschept zouden worden door auto's enzo. Dat doen we dus niet meer!
Op de Zegwaartse weg, nog zo'n smal en druk stuk, liepen we in ganse pas. Allemaal achter elkaar. Ik hoorde ineens een grote bons achter me! Oei, dat klonk niet goed! Marjan was gestruikeld en lag op de grond. Helemaal uit haar doen. Tja, wat nu? We waren al een flink eind richting Hennies huis, dus zij ging de auto maar halen om Marjan aftevoeren. Lenie en Marissa gingen ook alvast weg. De rest is zolang bij Marjan blijven wachten op Hennie's ambulance. Gelukkig had ze niks gebroken of gekneusd. Daar kwam Hennie al met haar Opeltje: Marjan erin, Marianne erin, Paulien erin en zij reden weg. Bea, Patricia en ik hebben ook het laatste gedeelte van de wandeling afgemaakt. Inmiddels was het toch al een stukje frisser geworden.
Maar zo'n wandeling is wel voor herhaling vatbaar. Gezellig en goed voor de lijn. We hebben nog ideetjes zat. Eerst nog wandelingen in het Balijbos en het Westerpark. In mei is de Japanse tuin in Clingendael leuk. Of een wandeling door de duinen. Genoeg te lopen!
Hier nog een slideshowtje. Ook Patricia's foto's staan er tussen....

maandag 17 maart 2014

Over 'graf'kaarten en St. Patrick's Day.....:-)

credits hier

Oeps, foutje, bedankt! Mijn gemaakte verjaardagskaart voor Antoine viel niet in goeie aarde. Gisteren bij binnenkomst trokken ze gelijk van leer. Ze vonden het een grafkaart. Ze vonden hem engggg. :-) En dat was zooo niet mijn bedoeling geweest! En ja, bij nadere beschouwing kon ie misschien wel zo opgevat worden. Zelf heb ik daar geen seconde aan gedacht! De kleuren waren grijs met bruin. In mijn ogen gewoon mannenkleuren.
Op het achtergrondpapiertje stond vaag de tekst ' Journey though memories'. Was me niet eens opgevallen! :-) Oh gosssieeee. Het is al zo moeilijk om herenkaarten  te maken. Ik kan kwalijk een kaart met roze roosjes en engeltjes sturen! Er moet gewoon meer scrapspul met spierballen ontworpen worden! Volgend jaar krijg je een vrolijkere, Antoine! :-) Beloofd!
Desondanks was het wel gezellig op zijn verjaardag, hoor. Toen de visite allemaal weg was hebben Els en ik de kamer aan kant gemaakt en hebben de mannen een chineesje opgepikt. We hebben het ons lekker laten smaken. Maar jee, wat krijg je daar toch een dorst van!

Vandaag is het 17 maart,  St. Patrick's Day. Vandaar bovenstaande scrap. In 2007 hebben het vieren van die dag meegemaakt in Dublin. Jee, wat was het toen koud! Uren heb ik toen langs de kant gestaan om de parade voorbij te zien komen. Het heeft wel wat. De stad was groen gekleurd. Het wordt de hoogste tijd om weer eens een stedentrip te boeken. Maar dan in juni/juli. Dan is de kans groter dat het weer wat beter is. EN het is dan uitverkoop! ;-)
Om toch een beetje St. Patrick's dag te vieren heb ik iets lekkers gebakken. Geen groene koekjes, geen groene taart. Wel een overheerlijke rabarbertaart! Mjammie! Mijn, bijna dertig jaar oude, mixer loopt ineens mank! De ene deeghaak draait niet meer gezellig met zijn tweelingbroer mee. Maar weer eens op zoek naar een nieuwe, dus. Hij heeft het toch lang volgehouden, vind ik....

vrijdag 14 maart 2014

Over kleurtjes, wandelen, en gebubbel...

credits:
paper...Jeanette Bollinger
glitters...girly
flower...Sena
flowercluster...Faba
rings....Sahlin Studio

Is ie niet schattig? Joséphientje in koele kleuren.... De komende maanden starten er weer hele leuke wedstrijden op de SBF site! Je moet dan scraps maken in koele kleuren, warme kleuren, complimentaire kleuren, of triadische kleuren. Ik vind het fijn om met kleurtjes te werken, dus ik ben helemaal in mijn sas ermee!

Het blijft maar lente, hè? Wat een mooie dagen hebben we toch! Afgelopen zondag hebben we een lekkere wandeling rond de Benthuizerplas gemaakt met de familie. Het was zelfs zo warm dat de jassen uitgingen! In maart! Niet te geloven toch?




Vanaf volgende week gaan we met een groepje koorleden ook aan de wandel. Kijken of het lukt om vanaf Oosterheem richting het Noord AA te wandelen. En is daar niet een leuk restaurantje aan het water? En hebben ze daar niet lekkere koffie met iets erbij?? ;-) Kersenvlaai misschien? Appeltaart? Kijk, dan hebben we een doel, hè? Dan lopen we een stuk lichtvoetiger als er iets aan het eind van de regenboog op ons wacht. Maar eerst het weer maar eens afwachten. Als het pijpenstelen regent dan geven het al gelijk op. Kou is prima, wind is prima. Daar kun je je op kleden. Maar regen....bwllaahhh. Daar houden we niet van!

Donderdagochtend hadden we les van zangcoach Henrike op het koor. Dat is wel weer even wat anders. Daar zaten we dan oefeningen te doen met een flesje water met een buigzaam slangetje erin. Bubbelen, bubbelen met toon, de wangen los. De stembanden ontspannen. Zingen met ervoor ademhalen, zingen zonder vantevoren adem te halen. Wat is het verschil? Warme tonen, zingen met of zonder ruis. Zingen met een snufje heks erin om te toon helderder te maken. Er blijken allerlei
manieren te zijn. Of we ze ook in de toekomst toe gaan passen zal nog moeten blijken. :-) Het was een leerzaam ochtendje in ieder geval. Hoewel ik liever nog wel wat meer had gezongen.

zondag 9 maart 2014

Zomaar even...

credits hier
Jeetje, wat is dat toch met dat facebookgedoe? Ik vind het niet erg dat ze zo nodig willen vernieuwen, maar nu zitten mijn knopjes ineens aan de verkeerde kant! Heel vervelend voor de linkshandigen onder ons, facebook!  Het is ook wel duidelijk dat apps voor hen het belangrijkste zijn.  Die nemen een partij ruimte in beslag in mijn linkerbalk. Ik gebruik ze niet eens. Terwijl ik voor mijn pagefeeds (gebruik ik voor mijn scrapspulletjes) ik helemaaaaal naar beneden moet scrollen! Wordt het niet eens tijd dat je zelf je layout kan bepalen op je facebookpagina?? Klaag, klaag.

We hebben laatst weer heerlijk gedanst! We hebben nu een patroon geleerd in de Engelse wals. Wisselpas, rechtse draai, wisselpas, linkse draai. Als we ons daar aan houden gaat het hartstikke goed! Het komt niet (meer) zo vaak voor dat ik boven op zijn voet sta. Maar ja, jeetje, hij heeft maat 46. Die vallen niet te missen! Misschien moet ie maar eens stalen neuzen aanschaffen voor zijn eigen veiligheid! Volgende week gaan we beginnen aan de ChaCha. Ik kijk er nu al naar uit! :-)

En gisteren was het weer een heerlijk lenteweertje! We worden wel verwend de laatste dagen! Ik ben eerst wezen winkelen in Den Haag. Marks & Spencer is daar opnieuw geopend, dus ik wilde ook daar eens even een kijkje nemen. Mooie warenhuis. Sjieker dan in Dublin. Die in Dublin zijn ook groter met meer kleding. Ze hebben hier ook maar een piepklein kinderafdelinkje. Hmmmm. Het viel een beetje tegen eigenlijk. Dublin lonkt weer! ;-) En was in juni daar niet de uitverkoop???

Gistermiddag scheen de zon nog steeds. Hup, de tuin in om het winterdek weg te halen, te vegen en mijn losse potten opnieuw netjes te stapelen. De klimop groeit de tuin uit, dus die is nu ook flink ingekort. Ik zag dat een bijna totaal verrot plantentafeltje compleet door zijn hoeven gaat zakken, dus daar moet ook een nieuwe voor komen. Eindelijk mijn kadootje dat ik voor mijn 50e verjaardag had gehad opgehangen... zo'n plastic afbeelding van bloemetjes. (ik kan even niet op de goeie naam komen). Mag ook wel na anderhalf jaar! Het ziet er nu weer wat netter uit in ieder geval.

Op bovenstaande scrap staan mijn zwager Nico (dat blondje rechts) en zijn broer Jan en hun moeder Mimi.
Ik had een tijdje geleden, toen de scanner nog gewoon zijn werk deed, een paar oude foto's voor hem ingescand. En dit was er eentje van. Schattig, toch?

En vandaag belooft het ook een schitterende dag te worden! Vanmiddag maar eens even aan de wandel. Fijne dag allemaal!

dinsdag 4 maart 2014

Over mankementen....

credits hier:

Is het voorjaarsmoeheid of heerst er iets anders? Vorige week had ik behoorlijk last van kriebel in de keel en hoesten, vermoeidheid en wat misselijkheid. Nou, ik was niet echt misselijk, maar ik wist dat als ik iets bepaalds zou eten, dat het dan niet goed zou gaan. En moe! Volkomen pufloos. Ik heb uiteraard ook weer een koortslip opgelopen. Toch een teken van een verminderde weerstand! Op dit moment gaat het wel weer. En net kwam Mariska ook vervroegd naar huis. Hoofdpijn, moe! Zij ligt nu ook lekker een dutje te doen. Ik heb het stokje dus doorgegeven... Komt wel weer goed, ut waait wel weer over!

Jan had laatst nog wat. Hij was met de rooie auto naar Rijswijk geweest om te zingen met het koor. Is na afloop naar mijn moeder gereden voor onze zondagse bakje thee. Nog niks aan de hand. We gingen weer op huis aan. Hij met de rooie, ik met de groene. Ik heb eerst mijn zus en zwager naar huis gebracht. Maar bij ons huis aangekomen was alles nog donker. Huh? Jan zou inmiddels toch allang thuis moeten zijn.... ??Aanrijding?? Hij heeft geen mobieltje, dus we wachten maar af....:-/ Later werd hij thuis afgezet door mijn moeder en haar vriend die toch naar de Griek gingen. Bleek de auto niet te starten. Terwijl ie de volgende dag z'n jaarlijkse beurt zou krijgen! Maar geen nood. Ed, de buurman, (die altijd de auto's in onderhoud heeft) heeft een takelwagen geregeld en hem gelijk nagekeken. En elke keer denk ik (hoop ik stiekem) dat dat zwaarsturende, naar natte kranten stinkende, roestige blik uit 1993 nu eindelijk eens voorgoed kaduuk is! Niet meer te maken! Afgeschreven! Rijp voor de sloop! Hij kan toch niet het eeuwige leven hebben? Maar nee, hoor! Weer gewoon een kwestie van een nieuw kabeltje ergens. Verder niks aan de hand. Gewoon weer netjes door de keuring! Wat zijn ze toch sterk, die Opels! Onverwoestbaar! Maar of IK daar nu zo blij mee ben......;-)