zaterdag 25 juli 2015

Buiten storm, binnen Action!


Ochtend dilemma: zal ik wel of niet lopend naar het Stadshart gaan? Het KNMI had code oranje afgegeven vanwege een zomerstorm die spoedig aan wal zou komen. Maar uit mijn (toen nog kraakheldere) keukenraam kijkend, was daar nog niets van te merken. Ik heb het er toch maar op gewaagd en ben met de benenwagen gegaan. Een prettig fris neusje gehaald. En op de terugweg, (inmiddels was code rood afgegegeven), met de nu wel heel stevige wind in de rug, nog een lekker nat pak behaald ook. Maar dat gaf niets. Het blaast de spinnenwebben even uit je hoofd! :-)
Tja, en wat moet je dan als later de storm inderdaad rond het huis blaast? Dan ga je weer eens even met de computer aan de slag om wat downloadjes uit te pakken en op te slaan. En dan kom je weer een leuke Photoshop Action tegen die je nog niet uitgeprobeerd had: een 3D action! Nouuuu, 3D... in mijn geval helaas een 2D action, aangezien 3D alleen met CS6 overweg kan en ik heb CS5. Maar niettemin eentje waar ik nu al helemaal enthousiast over ben. Kijk maar in bovenstaande scrap wat je met een foto kunt doen. En ja, sorry, het is wéér de foto van Balos Beach. Maar ik vind dat nou eenmaal de mooiste foto die ik op vakantie gemaakt heb en heb er de mooiste herinnering aan.
Ook zo leuk is bovenstaand tegeleffect. En dan is er ook nog een domino effect. Maar dat heb ik nog niet uitgeprobeerd. Ja, dat zijn wel weer leuke dingen voor de mens! En zo ben je weer uren zoet!
Geen idee hoe het eruit zou zien in ECHT 3D, maar dit is al best apart, toch? :-)

Intussen is de storm alweer gaan liggen. De hele tuin ligt bezaaid met bladeren. Ut lijkt wel herfst!
En de ramen...daar valt niet meer doorheen te kijken. Die kunnen wel weer een poetsbeurtje gebruiken. Het heeft ook allemaal geen zin, hè, dat hele huishouden! :-/

dinsdag 21 juli 2015

Moederlief bij de radioloog...

credits hier
Vorig jaar oktober is mijn moeder tijdens haar vakantie op Rhodos gevallen en liep daar een hersenschudding bij op. Na een flink weken ging het weer beter met haar, dus het voorval werd een beetje vergeten. 
Tot ze merkte (en wij ook) dat ze niet meer zo lekker soepeltjes liep. Vaak struikelde ze bijna. Dan schrok ik me het apezuur. Ik zag haar dan al liggen met een gebroken heup. En met een gebroken heup kan ze niet lopen. En als ze niet kan lopen, kan ze ook niet naar buiten. En als ze niet naar buiten kan, nou, berg je dan maar! Doomscenario's dus! En ook kreeg ze met geen mogelijkheid haar auto meer recht geparkeerd. Hihihi, als je hem af en toe zag staan in het parkeervak: bijna overdwars! Ze zei al: als de buren maar niet denken dat ik dronken was.
Na mijn eigen hersenschudding in het jaar 2000 had ik ook dergelijke verschijnselen. Ik had een afwijking naar links met lopen. Ik moest constant mijn richting aanpassen. Tenzij ik met twee zware boodschappentassen liep, dan ging ik wel rechtdoor! Dat is na verloop van tijd overgegaan. Als enige restverschijnsel heb ik nu nog dat ik niet tegen monotone geluiden kan. Maar daar valt mee te leven. :-)
Maar wie weet heeft mijn moeder dus ook nog restverschijnselen. Toch maar eens naar de huisarts ermee. Daar bleek dat ze inderdaad niet netjes over een lijntje kan lopen. Ook met haar ogen dicht haar neus aanraken met een vinger ging niet helemaal vlekkeloos. Er moest een MRI scan gemaakt worden. En als je dan hoort hoe dat gegaan is....:-)
Ze was er klaar voor. Wel heel zenuwachtig, maar ok. Eerst heeft ze nog een paar oordopjes in haar oren moeten doen, want het apparaat zou behoorlijk kabaal maken. Had ze een beetje moeite mee met die oordopjes, eentje paste niet zo goed. Nou ja, dan maar een beetje doorduwen. Ut moest maar. Ze verdween in de scan. Een hoop herrie om haar heen. Heeft u misschien een haarspeld in uw haar laten zitten, vraagt de radioloog. Ze werd weer uit de scan gehaald. Nee, joh, ik heb toch geen haarspelden? (Ze gebruikt betonlak om haar haar in model te houden!) Echt niet, hoor, er zit niks! Ze ging weer de scan in... Nou, er zit toch écht iets, hoor, zei de radioloog. Zij werd er weer uitgehaald. Bleek ze één gehoorapparaat in te hebben! (de andere lag al ter reparatie) Helemaal niet aan gedacht! Vandaar dat dat oordopje ook niet goed paste. :-)) En dit gehoorapparaat was ook gelijk naar z'n mallemoer natuurlijk. Kon zoveel magnetische straling niet aan. Ut kan verkeren met zo'n scan.
In augustus krijgt ze de uitslag. De neurologe ging eerst zelf nog even op vakantie. We wachten maar weer even af.....

maandag 20 juli 2015

Nog zoveel te zien....


Als ik eenmaal thuis ben van vakantie blijf ik nooit lang in dat sfeertje hangen. Ik ga altijd supersnel weer over tot de orde van de dag. Ik bekijk de foto's nog eens. Ik bekijk de filmpjes nog eens. En dan is het wel weer klaar met het hele vakantiegebeuren. 
Dit keer echter blijft het wat langer hangen. Misschien ook omdat de afgelopen vakantie, (na zo'n 20 jaar voor het eerst weer alleen met Jan) me reuze mee is gevallen. Geen geruzie, geen (grote) irritaties! :-) Misschien kunnen we nu beter wat vaker op vakantie gaan? Zeker nu Mariska nog thuis woont om op de 4 P's te passen. (poezen, pieten, planten en post) ;-) Ik heb de smaak wel te pakken eigenlijk.
Intussen ben ik alweer op zoek naar bezienswaardigheden in Oost Kreta, zodat ik alvast weet in welke regio ik de volgende keer het beste een appartement kan huren. (waarschijnlijk Agios Nikolaos) Ik wil een beetje centraal zitten. We moeten nog steeds naar Knossos.... (hoewel dat me eigenlijk nu al een beetje tegenstaat vanwege de overdaad aan toeristen). Idem dito met Spinalonga. Vanuit Elounda kunnen we daar in ieder geval met de boot naartoe. Even lekker varen, dat is dan wel weer leuk! (ik zit graag áán of óp het water, niet erin!)
De Lassithi hoogvlakte staat ook op mijn lijstje. Sitia en Ierapetra ook. En het palmenstrand Vai. Ik hou van strandjes die moeilijker te bereiken zijn. Net zoals het indrukwekkende Balos Beach (scrap hierboven) en het mooie strand van Préveli dat we laatst bezocht hebben. En zo zit je dan van alles op te zoeken... 
Maar dan valt je oog op een BBC documentaire: The Art of Spain, het moorse zuiden. En dan zie je beelden van de Mezguita, de grote moskee in Córdoba, het Alhambra van Granada en van het Koninklijk Paleis, het Alcázar van Sévilla... En dan denk je: prachtig, zeg, daar wil ik OOK naartoe! Een rondreis Andalusië dus! Ach, er is nog zoveel moois te zien op de wereld! 
En als Jan en ik er samen niet uitkomen, dan kunnen we altijd nog naar Duitsland. Daar hebben Sylvia en Chris hun vakantiewoning bij de Edersee in Waldeck! Inmiddels zijn ze helemaal gesettled en is hun website in de lucht. Neem er maar eens een kijkje:


Ook dat is een mooi plekje op deze wereld! (even reclame voor ze maken) :-))

zaterdag 11 juli 2015

Terug van Kreta....



Ik heb altijd gedacht dat je niet meer dan 7 kleuren stront kon schijten, maar in de praktijk blijken er nog veel meer kleuren te bestaan! Ik raakte de tel volledig kwijt tijdens de busrit van Heraklion naar ons hotel in Rethymnon! Jemig! Er zouden helemaal geen strepen op de weg hoeven te staan, er wordt toch geen rekening mee gehouden. Inhalen in de bochten...ja, joh, moet kunnen! En in het pikkedonker rijden zonder achterlichten... heel gewoon! Je zag het autootje voor ons alleen als ie op zijn rem trapte. Doodeng! Maar we hebben het gered...
De ontvangst in het hotel was vriendelijk. We moesten eerst maar eens even wat gaan eten in het restaurant. Daar stond onze verlate maaltijd, wat salade, worst, kaas, broodjes en fruit al voor ons klaar. Heel aardig! Later hoorden we dat wegens een technische storing (lees: overboeking) ons één kamer appartement niet klaar was. Die nacht zouden we doorbrengen in een noodkamer in de kelder. Ik kreeg er een beetje een 'begraven' gevoel van. Een kamer zonder uitzicht, met alleen een raampje net onder het plafond. De volgende dag echter, (we werden trouwens wakker met onweer en plensbuien) heeft het hotel ons een upgrade gegeven naar een mooi tweekamer appartement met uitzicht op zwembad, gratis kluishuur, twee gratis vouchers voor een parasol en strandstoelen voor op het strand, een fles wijn en een fruitmand! Helemaal goed! De vakantie kon beginnen!
Rethymnon, wat een gezellig stadje! Leuke straatjes, veel winkeltjes (helaas wel veel van hetzelfde), een schattig haventje. Maar helaas ook VEEL (huur)auto's en brommertjes. Dus uitlaatgassen.... Aan de hemel stonden 's avonds Jupiter en Venus in conjunctie te pronken. Heel apart!
Kreta zelf...wat een mooi eiland! Woeste natuur, lieflijke dorpjes, heel veel cultuur. Wat is me zoal opgevallen.... het felle zonlicht! Daardoor hoge contrasten. Deed pijn aan mijn ogen. Langs de wegen overal wit en roze bloeiende Oleanders, paarsbloeiende geurende Tijm, geurende Kamperfoelie. De wegen zijn trouwens goed. Hier en daar een gat in de weg, maar eigenlijk boven verwachting goed. Ook de kleine weggetjes in de bergen zijn overzichtelijker dan de weggetjes in Ierland. Ik zat minder vaak met samengeknepen billen in de auto! ;-) De bewegwijzering is hier en daar belabberd. Een beetje vaag allemaal. Gelukkig werkte de 'HERE' app prima op Jan's telefoon, dus we wisten wel steeds waar we waren op de kaart. We zagen ook overal bijenkorven. En geiten. En lui liggende poesjes. We hoorden overal luid getjilp van ontelbare onzichtbare krekels. Oude(re) vrouwen en mannen (in zwart met donkerbruin gekleed) zaten in de schaduw voor hun huis een beetje voor zich uit te staren. Kooitjes met zangvogeltjes hingen op de balkons. Bloeiende Bougainvillia's. Een relaxed sfeertje wel.
Van de financiele crisis hebben we niet veel meegekregen. We hadden genoeg contant geld bij ons, dus we hoefden niet te pinnen. Er stonden op Kreta nergens rijen voor de pinautomaten. Op de maandag dat de banken dichtgingen, werd bij ons hotel onze huurauto afgeleverd, een Nissan Micra. Met een kwartvolle tank. Dus op onze eerste excursie naar Argiroupolis en het Kournas meer eerst maar eens even tanken onderweg.... Eerste pompstation: geen benzine meer! Tweede pompstation: geen benzine meer! Oeps! Wat nu? Toen maar teruggereden naar Rethymnon en ons aangesloten in de gigantische rij bij de plaatselijke pomp. Dat is eigenlijk de enige keer dat we er wat ongemak van hebben gehad. De rest van de vakantie was tanken geen probleem meer.
Waar zijn we nog meer geweest?
Het Fortezza in Rethymnon zelf. Een Venetiaans Fort. Zeer de moeite waard. Mooie uitzichten over de stad!
Aptéra....ruines van een oude stad. Balos Beach/Gramvousa. De rit daarnaartoe was al een belevenis op zich. Op het schiereiland is de weg van 7 km onverhard. Daar hebben we al een uur over gedaan. En we waren niet de enigen! Er stonden op dat smalle weggetje, hoog in de bergen, ook nog eens auto's geparkeerd die geen plekje meer op het parkeerterrein konden vinden. Dus als er een tegenligger kwam, moest er eentje naar achteren rijden. Klotsende oksels werk!
Daarna was er een looppad van twee kilometer de berg weer af. Over keitjes, over steentjes. De bloedhete zon scheen op ons bolletje. Het oranje stof reikte tot in onze knieholtes. Dat hebben Jan' z'n Jezus sandalen niet overleefd! Ze zijn volkomen naar de filistijnen! Zijn zolen zijn helemaal versleten.
Maar het was het allemaal waard. Ik heb nog nooit zo'n indrukwekkend uitzicht gehad! Op de foto's komt dat niet zo tot zijn recht. Je ziet zo geen diepte. Maar oh, wat hebben we genoten! Zo mooi!
We hebben Spili bezocht met z'n fontein met de 19 leeuwenkoppen. We zijn naar Matala geweest, een voorheen hippie dorp met grotwoningen. Het hippie sfeertje hangt er nog, zelfs met de geur van wiet hier en daar! :-)  We hebben de opgravingen van het paleis van Festos/Phaistos bezocht. Na Knossos is dat het bekendste paleis. Het is nog helemaal in de staat hoe ze het gevonden hebben. Niks is mooier gemaakt, niks is nep. Maar het blijft natuurlijk wel oude meuk! ;-)
We zijn tussendoor nog een dagje met de bus (1x per uur) naar Chania geweest. Ook een leuke gezellige stad. Lekker bij de haven op een terrasje gezeten.
Het Arkadi klooster was ook zeer de moeite waard. Hoe lieflijk het er nu ook bijstaat, je kunt niet vergeten wat een bloederige geschiedenis die plek heeft. :-/ (lees maar na op wikipedia ofzo). Er loopt een oud nonnetje rond. Volgens het internet is ze nu tegen de honderd jaar oud. Op het complex staan ook een paar beelden, waarvan er eentje volgens ons een afbeelding van het nonnetje was.
De Melidoni grot heeft ook al zo'n akelige geschiedenis. Hier werden in 1823 bijna 400 inwoners uitgemoord die zich in de grot verscholen hadden voor de Turken.
Door de Kourtaliotikokloof  gingen we richting Preveli Beach, een palmenstrand. Oh oh, die kloof! :-) Dat was me wat. Een werkelijk KEIHARDE wind wervelde er doorheen. Je kon je amper staande houden. Geen idee of dat altijd zo is, maar op deze dag dus wel. Je woei uit je hemdje.
Ook tijdens het geklauter over de berg richting het strand moest je goed uitkijken dat je je niet uit evenwicht liet blazen door de rukwinden. Weer zo'n mooi strand, hè? En niet druk! Daar hebben we wat uurtjes doorgebracht. Met de voetjes in de Libische zee. Totaal gezandstraald kwamen we na een uurlange klauterpartij weer boven op de berg bij de auto aan. Een mooie dag ook weer!
De laatste dag voor vertrek naar Nederland hebben we nog wat gewinkeld (o.a. een mooi zilveren setje sieraden met opaal voor mijn verjaardag gekocht en  uiteraard ook nog flink wat kruiden etc.) en we hebben nog drie uurtjes op het strand gelegen.
Mijn verjaardag heb ik inmiddels gevierd. Nog niet met een grieks buffet zoals ik van plan was. Daar had ik nog geen puf in. Dat komt nog wel een keertje....
Maar Kreta is voor herhaling vatbaar. Volgende keer 'doen' we de oostkant. Maar dan in mei of september. Eerst maar eens afwachten hoe het verder gaat lopen met Griekenland......;-)