En dan heb ik het over mijn twee jaar geleden in de slaapkamer opgehangen nieuwe overgordijnen.
Ze waren een heel stuk te lang en ik had toen ook wel gelijk van dat luiewijvenplakbandspul gekocht om ze (ooit) korter te maken. Dat wilde ik toen niet gelijk doen want ze zouden nog kunnen krimpen als ze gewassen zouden worden. Intussen hingen ze dus al twee jaar lang over de grond te dweilen. Ik ging er wel steeds met de stofzuiger overheen, maar ideaal was het niet. Esthetisch gezien had ik geen moeite met die twee dweilen. Maar ja, dat stof steeds....
In de wasmachine ermee. Netjes gestreken, jaja. (wat een goeie huisvrouw ben ik, hè?) ;-P
En weer opgehangen. En toen was daar ineens hèt moment van grote afkeer! Ik heb de centimeter gepakt, de schaar ter hand genomen, het band erop gestreken en heb ze weer opgehangen. Netjes, zeg!
Maar wat moest ik nou weer met al die lappen stof? Zonde om weg te gooien. Kussens heb ik genoeg, dus geen overtrekjes nodig. Ben toch geen ster in naaien....
En toen kwam ik op het idee van wand decoraties maken! Ik had nog wel een stuk muur waar 'iets' opgehangen kon worden. Lang leve de Action voor inspiratie! Heb er twee van die canvasdoeken gekocht. Heb de stof eroverheen gespannen en vast gezet met punaises. Met een nietmachine had dat ongetwijfeld makkelijker geweest, maar op dat moment had ik er geen eentje. Uiteraard kwam ik gistermiddag pas, op zoek naar iets totaal anders, een spiksplinternieuwe nietmachine tegen in de gangkast..... Maar goed, punaises erin juinen met een hamer ging ook makkelijk.
Ik had toevallig nog bronze spuitverf staan en heb er bij de Action ook nog zilveren spuitverf bijgekocht. Ook kwam ik daar houten vlindertjes tegen en met de losse gekleurde vlinders die ik her en der nog in huis had liggen kwam ik al een heel eind. Wat een meur heeft die spuitverf, zeg! Dat kan niet goed voor de gezondheid zijn! Na het drogen moesten ze op het velours geplakt worden. Het enige wat ik in huis had en wat tegenwoordig nog in supermarkten te koop is, is van die 1-2-3 sekondenlijm. En sekondenlijm en ik gaat ook al niet goed samen! Ik ben waarschijnlijk veel te hardhandig. Knijp bij het openmaken al te hard in het tubetje waardoor de lijm er al uitgutst voor ik de te lijmen oppervlakken ermee in kan smeren. Zodoende is de eettafel ook al voorzien van 'er niet meer aftekrijgen' lijmresten. En ik denk heus wel: ik zou eigenlijk de boel eerst even moeten afdekken. Maar ik denk ook: nahhh, ik heb nu de tube al in mijn handen... ik zal heeeel voorzichtig zijn! Dopje eraf, guts, guts, plak, plak, knoei, knoei.... Je kent het misschien wel? En dan moet ik nog oppassen dat ik mijn vingers niet voorgoed aan elkaar plak. 
Vandaag viel het mee...Aangezien ik mezelf ken heb ik doodgewone ouderwetse Velpon gekocht. En warempel (wat een mooi woord is dat eigenlijk!).... alles netjes gelijmd, zonder gedoe!
Ik vind het best leuk geworden. Als het droog is ga ik ze ophangen. Weer even een paar spijkers in de muur jassen. Ik leg de hamer vast klaar....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten