Zingen, plukken, snoepen

Afgelopen zaterdag was het Burendag, georganiseerd door het Hof van Seghwaert. Er was van alles te doen: je kon peren plukken in de boomgaard, er kon o.a. een workshop peren beschilderen gevolgd worden, kinderen werden geschminkt en er was een springkasteel etc. Allerlei activiteiten dus. En ook Enjoy was uitgenodigd om een half uurtje te komen zingen. In de buitenlucht deze keer. Gelukkig was het weer goed. En daar stonden we dan: netjes opgesmukt in onze nieuwe sjaals, een witte en een blauwe. We hebben wel relaxed staan zingen en ook het publiek vond het, geloof ik, wel leuk. Ook José, Roxanne met Joséphientje, Géneviève en Amy (dochter van de vriend van Roxanne) waren aan komen waaien. De kleintjes waren net klaar met zwemles en zodoende waren ze toch in de buurt. Het springkussen werd al gauw uitgetest. En tijdens het zingen zag ik ze steeds heen en weer rennen overal. :-) Na het zingen bleken hun snoetjes ook nog vakkundig geschminkt te zijn tot prinsesjes en vlinders.

Ze hebben zich goed vermaakt in ieder geval. Na afloop zijn José en ik nog even de boomgaard ingegaan om peren te plukken. Maar de mooiste peren waren al geplukt en die er nog hingen hingen te hoog om te kunnen plukken. En om nou zo'n boom in te klimmen.... uh, nee. Het was al niet zo slim om uberhaupt daar te lopen met een witte broek aan. Het heeft me 3 wassen gekost om de vlekken eruit te krijgen!
Nu maar hopen dat de peren die ik toch nog heb kunnen scoren snel rijp zijn. Een omgekeerde perentaart lijkt me wel lekker! En aangezien Jan, mijn ouwe snoeperd, binnenkort toch jarig is.... ga ik toch weer wat bakken. Vieren doen we het niet. We hebben afgesproken dat we voortaan alleen nog onze 'kroon'jaren, 55, 60, 65 etc vieren.  Maar toch, een taartje moet er wel komen, hoor!
Ik heb trouwens zondag nog een koffie/walnoottaart gemaakt. Die had ik in Engeland een paar keer gegeten en ik vond hem zo lekker. Bij Tesco heb ik daar op aanraden van Suzanne een fles koffieextract gekocht, speciaal voor dat soort dingen. Nou, hij is prima gelukt! Het is wel een caloriebommetje, maar ach... het leven moet leuk blijven, toch? Morgen maar weer even naar de Zumbaaaa.

Op de gevoelige plaat....

Drie vliegen in één klap hebben we zaterdag geslagen. Dat vergde wel een strakke planning waar we niet van af mochten wijken. Eerst naar Houten voor de verjaardag van Els en Babette, daarna door naar Maarssen voor de verjaardag van Marnix. Hij is precies 6 jaar vandaag maar vierde het toen al.

Schoonzus Karin had nog wat spullen voor Alex' huis. Dus die hebben we overgeladen in onze auto. Toen weer snel terug want Jan moest ook nog optreden met Inspirited in Wateringen. 

Zondag heb ik de spulletjes naar Den Haag gebracht en heb gelijk even het huis bezichtigd. Dat wordt wel wat, hoor. Leuk! Knus! Met het tweezitsbankje uit oma's tuinhuisje en onze oude salontafel die nu voorlopig dienst doet als tv meubel. Die salontafel is nu nog bruin, maar ik neem aan dat ze hem nog gaan schilderen. Zelf zou ik de poten zilver spuiten en het blad donkergrijs. Lijkt me leuk staan. De glazen bijzettafel van Karin doet nu even dienst als salontafel. 

Dochterlief is inmiddels al meer dààr dan hier. Kan ik me helemaal voorstellen. Het zit alleen nog niet zo goed in mijn hoofd waar ze wannéér is. Terwijl ze gisteren nog gezegd had dat ze vandaag niet hier zou eten, sta ik net dus toch gewoon voor drie man lof te koken en aardappels te schillen. Ach, het komt wel weer op.... Ik moet nog even wennen aan de onregelmatigheid. :-)

Maandag was het weer tijd voor een tietenkiek oftewel een mammografie. En het blijkt dat ze sinds januari in het Lange Land Ziekenhuis een nieuw apparaat hebben staan waarmee ze 3D foto's kunnen maken. Volgens de radiodiagnostisch laborante was het een high tech apparaat waar ze laaiend enthousiast over was. Hoewel ik best van technische hoogstandjes hou was ik toch iets minder onder de indruk toen ik hoorde dat mijn borstjes alsnog tussen twee platen geplet zouden moeten worden. Nou ja, het moest maar weer. Het resultaat was prachtig, de uitslag was goed. Toch ben je dan best wel even flink opgelucht!

Maar toch, hè... stel nou dat mannen elke twee jaar zo'n foto zouden moeten laten maken, met hun plassertjes geplet tussen twee platen.... denk je niet dat dan allanggggggg een ander soort apparaat op de markt gekomen zou zijn?? Een veel zachtaardiger apparaat? Hmmm, me dunkt van wel. 

Bezoek aan Suzanne in Yorkshire....

Ik ben weer thuis! Nou ja, sinds zondagavond al, hoor, maar ik was er nog niet aan toe gekomen mijn blog te updaten. Het was weer leuk in Engeland! Wat hebben we zoal gedaan? Ik zal het jullie vertellen!
Na aankomst zijn Suzanne en ik naar Skipton gereden. Daar hebben we allereerst een bezoekje gebracht aan de Keelham Farm Shop. Een mooi ingerichte verkoophal met netjes gerangschikte lokale producten. Erboven zat een tearoom waar we natuurlijk eerst koffie met wat lekkers erbij nuttigden. Daarna zijn we naar het centrum van Skipton gereden waar ze een parkeerplekje zocht voor de auto. Ze blijkt daarvoor een truckje te hebben: Andrew Dean. Dat is de naam van een oudcollega van haar. Hij zocht op die manier altijd een plekje voor zijn auto en zij doet het nu ook. En echt, het werkt! Gewoon een paar keer Andrew Dean zeggen en je vindt de mooiste plekken! Of het ook met je eigen naam werkt weet ik niet, ik zal het eens uitproberen....;-)
In Skipton hebben we wat rondgewandeld en gewinkeld tot het tijd was om aan boord van onze rondvaartboot te gaan. Die boot zou ons een andere kant van het Skipton Castle laten zien. Dat klopte ook: we zagen alleen de onderkant! :-) De rest van de tocht ging door een kanaal met aan weerszijden alleen maar groen! Maar het was wel lekker relaxed, dat boottochtje.
De tweede dag begon al vroeg, heel vroeg. Suzanne doet in oktober mee met een marathon om geld op te halen voor een goed doel in Haiti. Daarvoor moet ze natuurlijk wel wat aan conditietraining doen. Daarom zouden we 's ochtendsvroeg, heel sportief!, een half uurtje gaan zwemmen in Ampleforth, op een half uurtje rijden vanaf haar huis. Maar aangezien ze ook nog, hoewel ze vrij was, een paar gehandicapte bewoners van één van de huizen die onder haar beheer staan, op tijd naar de dagopvang moest brengen, zorgden we dat we om 7 uur bij het zwembad waren. En die bleek net die week pas om half 8 open te gaan. Helaas, dat gingen we niet redden, dus terug naar haar woonplaats om de bewoners op te halen en weg te brengen. Daarna zijn we zelf ook weer op pad gegaan.
Die dag gingen we naar Chatsworth House om haar dochter en kleinzoon te ontmoeten die ook die kant op zouden komen. En we rijden daar de oprijlaan op en ik zie dat huis daar zo liggen.. Verrek, dat leek dat huis wel uit Pride and Prejudice! Dat bleek ook zo te zijn! De filmopnames uit 2005 zijn daar gemaakt. Wat een verrassing! Leuk!! Ik had het idee dat Mr. Darcy zo aan zou komen lopen! En wat een mooie tuinen erom heen! Inmiddels was Becci en kleine Max ook gearriveerd. Wat een scheetje is Max! Daar kun je toch uren naar kijken. Tussen de flesjes door hebben we de tuinen bekeken. En toen Becci weer naar huis ging hebben Suzanne en ik de binnenkant van het huis nog bekeken. Een mooie dag!
Op de derde dag lagen we inderdaad netjes om half 8 in het zwembad. Daar hebben we onze baantjes getrokken. Ik was best tevreden over mijn eigen conditie. Ik hield het goed vol. Is de zumba toch nog ergens goed voor, blijkt maar weer! :-) We gingen naar Pateley Bridge, een leuk stadje in Nidderdale. Daar hebben we rondgekeken, koffie gedronken, langs het kanaal gewandeld en geluncht tot het tijd was voor onze volgende activiteit: Lama Trekking! Ja, je leest het goed: lama trekking! Dat hadden wij beiden nog nooit gedaan, dus dat moest er maar eens van komen! :-) We hebben eerst een uur uitleg gekregen over het wel en wee van lama's. En ook over de verschillende karaktertjes die ze blijken te hebben. Wij kregen Noodle onder ons gezag. Noodle was een luie puber. En dat klopt ook wel. Hij lag als een zandzak in het hok en verrekte geen spier. Ja, toen er een andere lama tegen hem aan liep reageerde meneer zo getergd dat hij het jasje van één van onze medetrekkers onderspoog. Lekker dan. Lama's blijken alleen in die omstandigheden te spugen. En ook als je ze uit de hand voert en ze veel te veel knuffelt. Dit waren gewoon netjes opgevoede lamaatjes. We gingen met een groep op pad, anderhalf uur wandelen over weilanden en smalle paadjes. Samen met de lama's en ook nog een schattige Alpaca. Die smalle paadjes waren het leukst. Liep je daar met een lama in je kielzog. Je voelde zijn warme adem in je nek en als je opzij keek, keek je in zijn lieve oogjes. Cute!
Weer op de boerderij aangekomen viel Noodle als een plumpudding weer op de grond. Hij moest even bijkomen van zoveel activiteit! Luie donder!
De vierde dag zijn we weer wezen zwemmen. Daarna hebben we taarten weggebracht naar weer een ander huis waar weer een andere liefdadigheidsactie werd gehouden. En 's middags hebben we lekker gewinkeld in Vangarde en Monks Cross winkelcentra. Precies op de enige middag dat het regende. Kwam mooi uit. Daarna boodschappen gedaan bij een grote Tesco's want 's avonds kwamen Carl (assistent van Suzanne) en zijn vriendin Bianca eten. We hebben Nasi Goreng gegeten, naar recept van Rick Stein. Was lekker!

De laatste dag zijn we naar Shipley gereden om daar Salts Mill te bezoeken. Een groot tentoonstelling-, winkel- en restaurantcomplex. Er was op dit moment een tentoonstelling van David Hockney. Verder was er een enorme boekenafdeling, een afdeling met moderne sieraden, een afdeling met designer keukenspul en ook nog een afdeling met antiquiteiten. Oh, oh, wat een leuke art deco spulletjes zag ik daar! (ik moet toch nog een keertje terug, denk ik!) Na afloop hebben we Saltaire bezocht, het aangelegen stadje. In het park hebben we nog lekker in het zonnetje kunnen zitten. En na de lunch en nog een bezoekje aan een creabea marktje heeft Suzanne me afgezet bij Leeds Bradford Airport. Hup, weer in de cityhopper en weer terug naar Nederland. Op Schiphol wist ik dat mijn achternicht Loes en haar man Menno ook binnen 20 minuten zouden arriveren vanuit Cork/Ierland. Jan was inmiddels ook aangekomen om mij optehalen, dus we hebben ook nog even op Loes en Menno gewacht. Tesamen hebben we nog een kopje koffie gedronken met (weer) wat lekkers uit Ierland erbij! Gezellig!
En zo waren de 5 dagen ook weer voorbij. En wat een leuke dagen waren het! Bedankt, Suzanne! Het was me weer een waar genoegen!
Hier is nog een filmpje/slideshow:

Let it goooooo....

Nog even een check-up gehad bij de huisarts... Bloedsuikers prima in orde, 2 kilo extra gewichtverlies, bloeddruk 130/95. Iedereen tevreden! Ik kan weer even vooruit.
Met mijn oog gaat het ook goed. Na oranje is hij nu een beetje geel nog. Zie je, alles komt goed!

Gisteren heb ik, samen met mijn zus, onze moeder en Jan de buurman, uitgezwaaid op Rotterdam Airport. Er was nog even geharrewar met het slot op haar koffer. De code kwam niet overeen met wat ze dacht. Dus hij ging wel dicht, maar niet meer open. Tot Jan de buurman een code opperde, en ja, hoor...open. Pffff, opluchting!
Inmiddels zijn ze in het Bio Suites Hotel in Rethymnon gearriveerd. En ja, hoor, ook zij moesten een nacht in een kamer in de kelder doorbrengen! Is dat hun beleid ofzo als je laat aankomt?? Ik maak hier maar even een notitie van. Mochten we er ooit weer heen gaan, dan boek ik het allergoedkoopste 1 kamerappartement. Zeker als je de volgende morgen toch geupgrade wordt naar een duurder tweekamerappartement. Dat risico wil ik voortaan dus wel nemen!
Mijn moeder was ook al weer gevallen, maar heel ernstig was het niet. Een dikke voet. Nou ja, we horen nog wel hoe het verder allemaal gaat lopen. In ieder geval hebben ze toch weer voor drie dagen een auto gehuurd. :-/ Ben er niet blij mee, met die huurauto, maar ik moet dat maar loslaten. Let it gooo, let it gooo. (Frozen)
En wat ik ook moet loslaten ----> Hoe het hier in huis gaat lopen de vijf dagen die ik in Engeland ben. Ik lijk wel niet wijs om te denken dat ze zich hier niet redden zonder mij. :-) Let it goooo, let it goooo. Ik voel me veel te verantwoordelijk voor iedereen om me heen. Weet je wat: Ik trek morgen de deur dicht en laat het achter me. :-)
Maar dat is morgenochtend vroeg. Nu eerst maar eens mijn koffer inpakken. Wat moet er mee, wat moet er mee...?
Het weer wordt beter, maar daarna ook weer slechter. Overdag een graad of 19, maar 's avonds weer frisser. In het weekend regen. Ik ga maar eens een poosje voor mijn kledingkast staan.
Tot binnenkort allemaal! :-)

Over bloeddoorlopen ogen, flatjes en tripjes...

Is het al Halloween?? Ja?? Ja?? Of loop ik voor Jan Joker rond als Dracula met mijn bloeddoorlopen oog? Er is weer eens een ader(tje) gesprongen! Ik werd er zaterdag mee wakker. Je schrikt dan wel even als je in de spiegel kijkt. Erger dan normaal in ieder geval. :-)
Het doet geen pijn gelukkig. Ik heb alleen een heel moe gevoel erin. De zumba heb ik ook maar een weekje laten schieten. Weet niet of al dat gespring kwalijk is of niet.... Het is trouwens niet de eerste keer dat ik dit heb. Volgens mijn blog (wat een handig geheugensteuntje is dat toch!) had ik in 2007 ook al zo'n oog. Ach, het gaat wel weer over. Kan wel weer even duren volgens de informatie van het internet. :-/

Intussen heeft schoonzoon Alex een leuk tweekamerflatje in Den Haag op de kop kunnen tikken. En er hoeft amper wat in te gebeuren kwa opknappen. Er moet alleen 'even' een vloer gelegd worden. Afgelopen zaterdag hebben ze de auto geleend en zijn ze verschillende winkels afgegaan op zoek naar laminaat. Uiteindelijk zijn ze geslaagd bij Ikea. Ze moesten wel even twee maal heen en weer rijden want ze durfden niet zomaar 300 kg in de auto mee te nemen. Tja, je weet niet of de as dat nog wel zou houden, hè? En al die pakken moesten natuurlijk ook nog naar boven gesleept worden. Uiteraard naar de allerbovenste verdieping! Zucht, steun...Volgend weekend gaan ze aan de slag. Daarna kan het inrichten beginnen. Wij moeten in huis nog ergens een vierpitsgasstelletje hebben liggen. Kan hij goed gebruiken.  Maar waar ligt dat ding?? Erg frustrerend als je niet weet waar je het moet zoeken tussen de rotzooi boven. Mooie taak voor Jan, de veroorzaker van alle troep!

Mijn tripje naar Engeland laat ook niet lang meer op zich wachten. Ik heb er zin in! Suzanne heeft al een aantal leuke opties gegeven. Skipton staat al gelijk de eerste dag op het programma. Bolton Abbey en Chatworth House gaan we ook bezoeken. Ik vind alles best. Voor mij is toch alles nieuw!
Maar eerst ga ik volgende week maandag mijn moeder nog uitzwaaien. Voor haar gaat het nu ook opschieten, haar vakantie naar Kreta. Ik ben zo benieuwd of ze het voor elkaar krijgt om op de wifi van het hotel te komen. We zullen zien.... ;-)
Bovenstaand is een scrap van Matala. Ja, was een mooie excursie die dag. Goeie herinneringen! :-)