zondag 22 november 2015

Hot Pot Glass Fusion


Laatst, op Hennie's verjaardag, had een oudcollega van haar een hele leuke ketting om. Zij bleek hem zelf gemaakt te hebben op een workshop Hot Pot Glass Fusion. Dat leek mij ook wel wat! Ik hou van glas. Ik hou van de kleuren en de speling van het licht erdoorheen. Dus toen ik via via een aankondiging kreeg van een nieuwe workshop heb ik mezelf opgegeven. Het leek Mariska en mijn moeder ook wel wat. En ook Hennie wilde wel eens een mooie hanger maken.
Gisteren was het zover. We togen met z'n viertjes naar Delfgauw. We moesten in 'de Kiezel' zijn, op nummer 175. Niemand te bekennen daar. Alles donker, deuren op slot. Huh??
Er kwam nog een vrouw bij. Zij wist te vertellen dat de workshop wel door zou gaan...ze had nog gebeld. Nou moe! Nog maar even wachten dan. Tot er verderop, op nummer 173, een koppie buiten de deur gestoken werd. Dat koppie ging toch maar even kijken waar de rest van haar klantjes bleef. :-) Bleek het verkeerde nummer doorgegeven te zijn.
Na een uitvoerige uitleg over de diverse soorten glas; over welk glas met welk glas gecombineerd kon worden en met welk soort beslist niet, uitleg over het snijden en breken van glas, uitleg over de werking van de hot pot etc. konden we aan de slag. En dan heb je het eerste probleem al: welke kleuren zal ik combineren. Ze had heleboel kant en klare hangers ter bezichtiging. Daar kon je alvast wat ideetjes opdoen. Maar toch....je hebt maar één kans. Ik ben zelf voor een zwart met oranje gegaan. Mariska wilde graag een hanger maken voor bij het groene vest dat ze aan het breien is. Mijn moeder zag een leuke kant en klare hanger met iriserende streepjes en libelles erop en die wilde zij na gaan maken. Hennie ging voor blauw met roze. Ok, de ideetjes waren er. Nu de uitvoering nog.Tja. En ik wist van mezelf al: glas en ik gaan niet zo goed samen. Als ik een reepje wilde snijden werden het brokjes. Als ik al met al een krasje op het glas wist te krijgen, bleek het zelden zo diep te zijn dat ik het in zijn geheel af kon breken. Dus na veel gestuntel had ik eindelijk een werkstukje klaar. Mijn moeder riep al heel snel dat het haar niet lukte waarna ze werd geholpen door een paar andere workshoppers. Ze bleek ook wel weer een heel moeilijk projectje aangegaan te zijn. Miniscule libelletjes moesten uitgesneden worden. Mariska ging haar eigen gangetje. Die is gewoon heel handig en kan mooi klein en fijn werken. :-) Hennie had uiteindelijk ook haar werkje af. Ze konden de magnetron in! Er werd al gezegd: ze worden altijd anders dan dat je denkt! Vooral dat iriserende dichroic glas gedraagt zich zelden als gepland. Denk je groen erin te doen, wordt het roze. In mijn geval bleek oranje groen te worden. Er ging nog wel meer mis met mijn hanger. Hij kwam als een grote uitgelopen blub de magnetron uit!  De doorzichtige bovenlaag glas was over de rand naar beneden gesmolten waardoor mijn hanger een rare bobbel kreeg. Dat werd na afloop weer even door een slijpmachine gehaald. Mijn moeders hanger was helemaal een klein rampje. Daar was de bovenlaag maar gedeeltelijk gesmolten. Die moet nu ook nog bijgewerkt worden. Ze krijgt hem nog thuisgestuurd. Alleen die van Mariska en Hennie zijn goed gelukt! Hartstikke leuke en mooie hangers geworden. Daar kunnen ze trots op zijn! 
Het lijkt me een hele leuke hobby. Zelfs zo leuk dat ik over de aanschaf van zo'n hotpot zit na te denken. Zo duur zijn die dingen niet. Was ik er nou maar wat handiger in, in dat glassnijden. Zou daar trouwens een workshop voor bestaan??

Geen opmerkingen: