zaterdag 28 november 2015

Uitgebreid, maar nog niet helemaal....

De muts en das waren al een tijdje klaar. Ik vind ze leuk geworden. Precies in de goede kleur van mijn jas. Helemaal tevreden mee! Tijd voor iets nieuws. Ik had inmiddels al zo'n 150 breiboeken gedownload en doorgespit voor een leuk patroon. Nu nog de goeie wol erbij zoeken. Red Heart Boutique Unforgettable Dragonfly moest het worden. Een hele mond vol voor een knot wol met blauw/groen/turkoois verlopende kleuren. Maar helaas, uitverkocht bij Pera en Pasha. Ik kreeg bericht dat ze de eerste week van december weer voorradig zouden zijn. Tja, wat zal ik dan intussen gaan doen? Even kijken wat ik nog had liggen... rode wolletjes. Mwahhh, zo niet mijn kleur.
Maar een dreumestruitje kon ik nog wel op de pennen zetten. Een leuk gratis patroontje MET de juiste stekenverhouding via Ravelry erbij gezocht. En breien maar..... Ook snoezig geworden, toch? Oh, je ziet zulke leuke patronen op het internet! Als ik niet uitkijk begin ik aan van alles. Het was even wennen dat al die mooie patronen in het engels zijn, maar ook dat went snel. Op den duur weet je precies welke steken ze bedoelen. En ook YouTube staat vol met tutorials voor als je er echt niet uitkomt. Gaat prima. Maar goed, ook dat truitje was klaar. Net op tijd, want donderdagavond kreeg ik een berichtje van Mariska: "Mam, je bolletjes Dragonfly zijn weer op voorraad. Ze hebben er maar negen, dus als je nog wilt hebben mag je niet te lang wachten!" Hopla, vrijdagmiddag dus op weg naar Pijnacker.
Helemaal blij. Komen we daar, (Mariska ging ook mee), géén bolletjes Dragonfly. Wel lagen er allemaal andere kleurtjes. Ook mooi, maar ik wil perse die blauwe. Bleek diezelfde ochtend a.l.l.e  n.e.g.e.n bolletjes verkocht te zijn aan een vrouw, die er een deken van ging breien. Grrrr. Nou, zeg! Wat een pech! Viste ik weer achter het net. Nu kan ik weer 3 à 4 weken wachten voor de volgende batch binnenkomt! Mijn naam en telefoonnummer staan genoteerd. Nu maar hopen dat het werkt......Geduld, Ien, geduld! En ja, ik kan ze natuurlijk ook bestellen, hier in Nederland, Engeland of Duitsland. Maar ik heb een bloedhekel aan portokosten. ;-)
Intussen maar weer eens op zoek naar een haakpatroon. Kijken of dat lukt in ut engels.....

zondag 22 november 2015

Hot Pot Glass Fusion


Laatst, op Hennie's verjaardag, had een oudcollega van haar een hele leuke ketting om. Zij bleek hem zelf gemaakt te hebben op een workshop Hot Pot Glass Fusion. Dat leek mij ook wel wat! Ik hou van glas. Ik hou van de kleuren en de speling van het licht erdoorheen. Dus toen ik via via een aankondiging kreeg van een nieuwe workshop heb ik mezelf opgegeven. Het leek Mariska en mijn moeder ook wel wat. En ook Hennie wilde wel eens een mooie hanger maken.
Gisteren was het zover. We togen met z'n viertjes naar Delfgauw. We moesten in 'de Kiezel' zijn, op nummer 175. Niemand te bekennen daar. Alles donker, deuren op slot. Huh??
Er kwam nog een vrouw bij. Zij wist te vertellen dat de workshop wel door zou gaan...ze had nog gebeld. Nou moe! Nog maar even wachten dan. Tot er verderop, op nummer 173, een koppie buiten de deur gestoken werd. Dat koppie ging toch maar even kijken waar de rest van haar klantjes bleef. :-) Bleek het verkeerde nummer doorgegeven te zijn.
Na een uitvoerige uitleg over de diverse soorten glas; over welk glas met welk glas gecombineerd kon worden en met welk soort beslist niet, uitleg over het snijden en breken van glas, uitleg over de werking van de hot pot etc. konden we aan de slag. En dan heb je het eerste probleem al: welke kleuren zal ik combineren. Ze had heleboel kant en klare hangers ter bezichtiging. Daar kon je alvast wat ideetjes opdoen. Maar toch....je hebt maar één kans. Ik ben zelf voor een zwart met oranje gegaan. Mariska wilde graag een hanger maken voor bij het groene vest dat ze aan het breien is. Mijn moeder zag een leuke kant en klare hanger met iriserende streepjes en libelles erop en die wilde zij na gaan maken. Hennie ging voor blauw met roze. Ok, de ideetjes waren er. Nu de uitvoering nog.Tja. En ik wist van mezelf al: glas en ik gaan niet zo goed samen. Als ik een reepje wilde snijden werden het brokjes. Als ik al met al een krasje op het glas wist te krijgen, bleek het zelden zo diep te zijn dat ik het in zijn geheel af kon breken. Dus na veel gestuntel had ik eindelijk een werkstukje klaar. Mijn moeder riep al heel snel dat het haar niet lukte waarna ze werd geholpen door een paar andere workshoppers. Ze bleek ook wel weer een heel moeilijk projectje aangegaan te zijn. Miniscule libelletjes moesten uitgesneden worden. Mariska ging haar eigen gangetje. Die is gewoon heel handig en kan mooi klein en fijn werken. :-) Hennie had uiteindelijk ook haar werkje af. Ze konden de magnetron in! Er werd al gezegd: ze worden altijd anders dan dat je denkt! Vooral dat iriserende dichroic glas gedraagt zich zelden als gepland. Denk je groen erin te doen, wordt het roze. In mijn geval bleek oranje groen te worden. Er ging nog wel meer mis met mijn hanger. Hij kwam als een grote uitgelopen blub de magnetron uit!  De doorzichtige bovenlaag glas was over de rand naar beneden gesmolten waardoor mijn hanger een rare bobbel kreeg. Dat werd na afloop weer even door een slijpmachine gehaald. Mijn moeders hanger was helemaal een klein rampje. Daar was de bovenlaag maar gedeeltelijk gesmolten. Die moet nu ook nog bijgewerkt worden. Ze krijgt hem nog thuisgestuurd. Alleen die van Mariska en Hennie zijn goed gelukt! Hartstikke leuke en mooie hangers geworden. Daar kunnen ze trots op zijn! 
Het lijkt me een hele leuke hobby. Zelfs zo leuk dat ik over de aanschaf van zo'n hotpot zit na te denken. Zo duur zijn die dingen niet. Was ik er nou maar wat handiger in, in dat glassnijden. Zou daar trouwens een workshop voor bestaan??

zaterdag 14 november 2015

Brunch en kramp...

credits hier

Afgelopen zondag hebben we een heerlijke brunch gehad bij van der Valk in Nootdorp. Allemaal ter ere van het 60- jarig huwelijksfeestje van oom Hans en tante Netty. Dat zijn de ouders van Antoine, een vriend van Jan die met Els, een vriendin van mij, is getrouwd. Zijn ouders en Jan's ouders waren vroeger buren en gingen ook vaak met elkaar op vakantie. De verbondenheid tussen de families is dus al oud. Maar lekker, hoor, zo'n zeer uitgebreid brunch buffet! Het was wel behoorlijk druk. We hebben het ons weer lekker laten smaken. 's Avonds hebben wij in ieder geval niet eens meer gegeten, zo vol zaten we. :-)
Dinsdag, bij het tweede nummer tijdens de zumba, verrekte ik een spier aan de zijkant van mijn rug.  Au! Hihihi, mijn allereerste echte sportblessure! Ik ben gewoon doorgegaan. Had ik misschien beter niet kunnen doen. Ik bleef last houden de volgende dagen. Maar het was nog wel te doen. Met opstaan deed het steeds even pijn, maar zodra ik liep viel het wel weer mee. Paracetamolletjes hielden me wel op de been. Tot donderdagmiddag! 
Ik zat achter de computer te scrappen tot ik ineens verging van de pijn. Kramp! Zo dan! Wat kregen we nu weer....het hield een paar minuutjes aan en dan trok het weer weg tot het 'normale' pijn niveau. En zo is het nog steeds. Soms lig ik even dubbel van de kramp de pijnwee opvangen. Hmmm, ik lig liever dubbel van het lachen eigenlijk. :-) Een kersenpitkussentje is nu ook lekker in mijn rug. Ook inmiddels een, toch maar wel aangeschafte, infraroodlamp erop gezet. Kijken of dat een beetje wil helpen. Ik zit, hang en lig mezelf een beetje in de weg op dit moment.  
Maar ik klaag niet. Wat er gisteren in Parijs is gebeurd, dat is pas erg! Wat een rare wereld is het toch. Nee, de wereld zelf is niet raar.... z'n bewoners! Sommige bewoners! Gelukkig niet allemaal....
Houden zo! Laat je niet gek maken!

dinsdag 3 november 2015

Wat een muts...

Oh, oh, wat zijn we intussen weer creatief bezig geweest! Het luistert toch wel heel nauw om de juiste stekenverhouding t.o.v. de wol te hebben. Die was bij mij volkomen zoek. Een goed patroon met de verkeerde wol. Of de goeie wol met een verkeerd patroon. Ligt er maar aan hoe je het bekijkt.
In ieder geval had ik het beginnetje wel goed omgerekend, maar ik kwam in de knoei met de minderingen. Dus na een avondje breien had ik een muts in handen. En ik zag er wat aan. En Mariska zag er wat aan. Ze vond het maar een rommelig bolletje hebben. Ik dacht al: Ga ik hem zo dragen? Neuh... Dus de hele muts weer uitgehaald.
Ik kwam in de kast nog een ander bolletje lintwol (funny yarn) tegen. Ooit eens bij de Action gekocht, geloof ik. Ik kwam op het internet een hartstikke leuk patroon voor een das tegen. Gebreid in een luie wijven steek. Echt een steek voor mij zou je zeggen! Dus ik begon vol goede moed te breien en het werd me toch leuk! Maar ja, ik had 30 centimeter gebreid en mijn bolletje raakte op. En ik had er maar eentje. Oh, zo jammer!! Dus weer het hele zooitje uitgehaald. Toen maar op de eigenlijke manier zo'n sjaaltje gebreid. Met van die gekrulde krulletjes. Op zich best wel leuk geworden, maar ik heb er zo'n 'pas op!: oubollige vrouw in de overgang in aantocht' gevoel bij. :-/  Maar ja, het bolletje is op! En ik heb het zomaar in ene keer afgemaakt!
Terug naar de muts.... Toch maar een ander patroon opgezocht met nu wel de juiste stekenverhouding. En voila, in weer een avondje was de muts klaar en ben ik er tevreden over! Zelfs het haken van de bloemen ging in ene keer goed.Ik ben nu met een bijpassende shawl bezig. Heb ik de eerste keer natuurlijk ook wel weer moeten uithalen. De randen krulden om. Inmiddels weet ik nu dat ik aan de randen rechte steken moet breien en dat scheelt inderdaad een boel. Nu gaat ie goed.

Mariska had een eigen toerenteller nodig en ik wilde nog graag een bolletje effen wol om een randje langs de bloemen op mijn muts te haken. Zo komen ze nog beter uit, denk ik. Dus gewapend met de ceintuur van mijn jas (voor de juiste kleur) zijn we naar Pera en Pasha geweest in Pijnacker. Wowww. Wat een wolletjes walhalla! We hebben onze ogen goed de kost gegeven. Elke keer riepen we: oh, kijk deze eens, wat mooooi! Mariska neigt van nature naar effen kleurtjes met glitter en ik neig naar verlopende en gemeleerde kleurtjes. Binnenkort maar weer eens op zoek naar een nieuw patroon. Eerst deze muts en mijn shawl afmaken! En ik ben nog geslaagd ook voor de wol in de kleur van mijn jas!
En wij gaan zeker weten nog vaak komen daar! :-) Zo'n leuke winkel!