Dit jaar vierde ik mijn verjaardag ook weer in het klein. En niet op de dag zelf, maar gisteren. Een opa van Alex is namelijk ook de 9e jarig en hij vierde zijn verjaardag die dag wel uitbundig. Vandaar dat ik wel een dagje kon wachten. Gewoon een verjaardagje met avondeten erbij. En ook dat hing van allerlei factoren af. Of Paella, gemaakt in de skottelbraai, of gewoon wat te nassen halen bij de buurtchinees. Het hing van het weer af en/of of Jessica al bevallen was. In dat geval zouden mijn zus en zwager niet van de partij zijn. En aangezien zij de gastank voor de skottelbraai mee zouden nemen...tja. Al met al was het heel spannend hoe het allemaal zou verlopen. Ik had wel alle boodschappen in huis gehaald. En alles alvast gesneden. Maar alles was vers en kon zo ingevroren worden mocht het niet door gaan. Ik heb een sinaasappelyoghurttaart gemaakt. (even een notitie voor mezelf: veel meer gelatine toevoegen dan het recept aangeeft!) Want nu was het wel een beetje een hobbelwobbeltaart. Wel lekker fris van smaak trouwens! Ik heb ook nog groene Sangria gemaakt. Was ook heerlijk fris.
En nog de nodige hapjes natuurlijk! Zonder hapjes is het geen feestje, toch? Of hou ik gewoon van eten? ;-)
Zaterdag vroeg ging de bel. Stond er iemand van Fleurop voor de deur met een grote bos bloemen. Nou, dat ben ik dus ECHT niet gewend, hè? Dat er bloemen voor MIJ bezorgd worden....
'Nou, die komen niet van mij, hoor', zei Jan al gelijk. Nee, duhhuhhhh, dat had ik ook echt niet verwacht!
Maar van wie dan wel? De bos bleek van mijn vader en Anneke te komen. Mooooi!!!
Maar 's middags zei Jan, zomaar uit zichzelf: 'laten we even de bloemenwinkel lopen, dan kun je wat uitzoeken'. Weer was ik helemaal verrast. Voor een ander zou het niet meer dan logisch zijn dat je een bos bloemen krijgt van je man. Maar in mijn geval is dat helemaal niet zo'n logisch iets. Ik heb mooie roze rozen uitgezocht.
Komen we thuis, zie ik in de tuin ook nog een grote bos bloemen staan en een mooie plant. Was mijn moeder en Jan aan de deur geweest om me op de dag zelf ook nog even te feliciteren. Tja, als ik dat had geweten... had ik ff thee gezet.
Maar goed gisteren waren ze erbij. Alex en Mariska ook. Die waren eerst nog naar het stadshart gelopen op zoek naar Pokémons. Weer zo'n nieuwe rage, die Pokémon Go app. Ze lopen zich gek. Waren de dag ervoor ook al naar het Westerpark geweest, waar ze weer andere Pokémonjagers tegenkwamen. Ach, zo komen ze vaker in de buitenlucht. EN je kunt gelijk vragen of ze nog wat boodschapjes meenemen op de terugweg. ;-)
Nou, de zon scheen, de baby zat (en zit) nog steeds op haar plek (ut wordt een meisje), dus we konden gaan skottelbraaien. Maar jeetje, kun je wel paella maken op zo'n ding? Niet alles tegelijk, leek me. Het bakken van de uien, de chorizo en de paprika enzo ging wel. Maar de kip heb ik toch maar even in de keuken gebakken. En ook de paellarijst heb ik daar maar gekookt. En daarna op de skottelbraai half om half verder afgemaakt. De garnalen erbij. De doperwten. Lekker, hoor. Voor herhaling vatbaar! Lekker met komkommersalade en een tomatensalade erbij.
Volgend jaar word ik 55. Dan is het weer tijd voor wat uitgebreiders. Weet nog niet wat....ga ik over nadenken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten