Kleine meisjes worden groot. En ons Mango meisje is nu 5
maanden en een week. Ze is inmiddels even groot als Kiwi. Hoewel Kiwi kort en mollig
van bouw is, is Mango uitgegroeid tot een mooie lange slanke puber. En we
merken goed dat ze een pubertje is. Ze heeft enorme mood swings. Het ene uur is
ze poeslief en knuffelig. Het andere uur is er geen land met haar te bezeilen.
Kiwi krijgt de volle laag van haar. Ze springt om de haverklap boven op haar. Niet
echt om te spelen, maar echt om uit te dagen. Je ziet het gewoon aan Mango’s
oogjes. Als die wild staan zet dan je politiepet maar op. MANGO! NEE! NIET op
Kiwi springen! MANGO! NEE! NIET aan mijn wasgoed hangen! MANGO! NEE! Je mag
NIET aan de eettafellamp hangen en zwieren! MANGO! NEE! NIET aan de planten
eten! MANGO! NEE! NIET langs de hordeur omhoog klimmen om te proberen via het
openstaande bovenlicht de tuin in te ontsnappen! AAARRGGGG! Dat laatste was
eigenlijk het meest vervelende. Mevrouw
wil de hort op. Maar ik wil geen nestje jonge kittens.... En om nou met dat
warme weer de hele tijd met de deuren en ramen dicht te zitten...hmmmm.
Dus ik heb vrijdag de dierenarts maar eens even gebeld. En
ja, ze mocht al gesteriliseerd worden. Gisteravond heeft ze haar laatste
avondmaal gehad. En vanmorgen heb ik haar in de reismand gepropt en weggebracht.
Pfff. Toch een vervelend gevoel om een gezonde poes naar de dierenarts te
brengen voor een operatie. Ik voel me een beetje schuldig. Maar ja, het moet
gebeuren. Ze wordt nu ook gelijk gechipt. Inmiddels tikt de wachttijd tot haar
ophaaltijd aardig weg. Ik heb de badkamer maar een grondige beurt gegeven.
Alles om er maar niet aan te denken hoe ze dalijk onder zeil gaat/is. Bezig
blijven, Ien, bezig blijven! En niet steeds naar de klok kijken..... Nog vier
en een half uur!
Bovenstaande foto: mevrouw denkt dat ze nog steeds op het toetsenbord past.
Onderstaande foto: mevrouw ziet voor het eerst een buurkat.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten