woensdag 26 oktober 2016

Over babysnuiven en balloze bomen.....


Lorelai groeit intussen ook maar door. Ze is nu alweer 3 maandjes oud. En oh, wat lijkt ze op mijn neef Thierry. Hetzelfde koppie qua vorm. Vooral van de zijkant. Tot ze je recht aankijkt, dan zie ik weer Jessica in haar. Een schatje, hoor. Maar ook eentje met een nu al duidelijk eigen willetje. Een klein driftkikkertje kan het zijn. Daar krijgen ze nog heel wat mee te stellen met dat madammeke. :-)
Maar ze is om op te vreten, zo schattig! En dan ruikt haar bolletje ook nog naar Zwitsal. Hmmm.
Ik zie haar nu wat vaker, nu mijn zus en zwager vaste oppasdagen hebben. Leuk! Ze groeit en wordt wijzer waar je bij staat. :-)


Ik heb op dit moment het idee dat ik een maand achterloop met mijn
'najaarsgevoel'. Komt waarschijnlijk door die vakantie op Kreta, die voor mij als (nog) zomers aanvoelde. Kom je thuis is het ineens al herfst. Ook mijn herfst versierselen zitten nog in een doos.
En over een week of twee komt Sinterklaas al weer aan in Nederland. Dit jaar waarschijnlijk met allerlei felgekleurde pieten in zijn kielzog. Zal wel even wennen worden. Ik ben er ook nog niet aan toe, aan Sinterklaas. Heb nog geen plannen gemaakt, niks.
Zetten jullie de kerstboom dit jaar op, vroeg laatst Els, die net als wij een jong beest in huis had genomen. Zij een hond, wij onze Mango. En echt, ik had er nog geen seconde aan gedacht hoe dat zou zijn met die wervelwind in huis. Dat gaat hem dus niet worden dit jaar! Dat wordt geen boom met breekbare ballen! Die vliegen geheid in het rond. Ze is nog te jong. Nog veel te speels. Laat haar eerst nog maar eens een jaartje uitrazen. Volgend jaar zal het wel beter gaan.
Maandag ben ik naar de Driesprong geweest. Ik ging voor een kadootje, maar kwam erachter dat de kerstshow al weer helemaal opgebouwd was. Jemig. En hoewel ik nog niet aan kerst toe ben, vond ik het toch wel weer mooi en sfeervol. En nog zo heerlijk rustig! Je kunt dan op je gemakje kijken en voelen. Ik heb eigenlijk weinig nieuws gezien. Maar ja, ik liep er ook niet echt met voorbedachte rade. Tegen de tijd dat ik WEL aan kerst toe ben ga ik nog maar eens terug om te kijken wat ik gemist heb.
Ik heb nog wel bloembolletjes gekocht. Die zitten al in de grond. Aha, ik bedenk me nu dat ik dus wèl met het voorjaar bezig ben. Misschien ben ik gewoon nog niet toe aan de herfst en de winter?....

donderdag 20 oktober 2016

Van de hak op de tak....

Ik heb een schop onder mijn kont nodig. Voelt iemand zich geroepen?
Ik zit weer in een periode van 'niet afmaken waar ik mee begonnen ben'. Of juist andersom: 'niet beginnen met wat ik van plan ben'. Neem nou de badkamer. Ik heb ALLES in huis om eraan te beginnen. Maar ik ben dus nog steeds niet begonnen, hè. Ik weet niet wat me tegenhoudt. Ik denk dat ik maar een tijdlijstje ga maken en me daar dan ook echt aan ga houden. Of een datum ga prikken wanneer het af MOET zijn. Kijken of dat helpt. Als het beginnetje er eenmaal is.....
Ik heb toch wel wat dingen afgemaakt. Maar vraag niet hoe! :-) Ik had nog twee gebreide lappen liggen die samen een poncho moesten vormen. En nu het wat kouder wordt heb ik toch maar een naald gepakt om ze aan elkaar te naaien. Ging voorspoedig, ondanks mijn tegenstand tegen naaien an sich. Tot ik hem aantrok. Verrek, de kabels zitten aan de verkeerde kant... Nee, hè? *zucht*
Nou, ze zitten nu nog verkeerd. Heb geen zin om alles weer uit elkaar te halen. Het wordt dus een binnenshuisponcho. Ik kan er wel mee naar buiten, hoor. Ik loop er niet voor schut mee. Maar ìk weet nu dat het een foute poncho is....
Wat ik ook heb afgemaakt: een omslagdoek met kraaltjes. En die is wel goed gelukt, zie foto. Let even niet op de dames eromheen. Zij wilden ook per se in beeld. Ik heb inmiddels alweer nieuwe wol gekocht. Met mooie warme herfstkleuren. Maar ik weet nog niet wat ik ervan ga maken. Ik heb zoveel patronen wat de keus weer moeilijk maakt. En nu is dat 'planned pooling' weer helemaal de trend. Dat wil ik dan ook uitproberen.
Ben laatst nog met Mariska wol wezen kopen ook. Ze wilde dat graag voor haar komende verjaardag hebben. Zij gaat voor het eerst van haar leven handschoenen en twee paar kekke sokken breien. De handschoenen hebben een patroon van in elkaar overlopende kabels en worden met IJslandse wol gebreid. Dat wordt vast heel mooi.
Op dit ogenblik zijn Mariska en Alex een weekje in Napels. Samen met nog 12 familieleden van Alex. Volgens de laatste berichten hebben ze de Vesuvius al beklommen en Pompeii bezocht. Ben benieuwd naar alle verhalen en de foto's. :-)

Zelf ben ik vandaag naar Den Haag geweest om even te winkelen. Zoetermeer is wat dat betreft geen lol meer aan. Zoveel leegstand...
Vandaag opende ook de nieuwe TK Maxx in Den Haag. Wat een gekkenhuis! Maar ja, ik was er nu toch. Ik blijf het een beetje een vreemde winkel vinden. Op het eerste gezicht denk je: oh nee, hier zit niks voor me bij. Maar als je dan toch gaat grasduinen... dan vis je er toch altijd wel weer wat van je gading tussen uit. Een andere keer nog maar eens terug voor een bruine leren tas. Het was nu veel te druk!

Afgelopen zaterdagavond zijn Jan en ik nog naar het theater geweest. Voor de tweede keer naar 'British Pop Invasion. Volume 4, deze keer. En weer hebben we een leuke meezingavond gehad met muziek uit de jaren 60. Nummers van David Bowie, the Beatles, Dusty Springfield, Petula clark etc. En heerlijk meebrullen met Eloise. Volgende keer weer!




maandag 10 oktober 2016

Oost Kreta... check!



Dag 1:
Na onze aankomst op Heraklion werd ons een bus aangewezen die ons naar Agios Nikolaos zou brengen. Hier en daar zette hij wat vakantiegangers af bij hotels tot we uiteindelijk met z'n tweetjes overbleven. Onderweg moesten we overstappen in een andere, vollere, bus die ons verder zou brengen. Ok. Korte tijd later stopte deze bij een benzinepomp waar een taxi stond te wachten. Wij en nog een stel werden daarin gestopt en we vervolgden onze weg weer tot we bij ons hotel waren. Gelukkig reden alle chauffeurs niet zo eng als de chauffeur op onze eerste rit naar Rethymnon vorig jaar.
Dag 2:
De volgende dag hebben we het stadje Agios Nikolaos (Sint Nikolaas) verkend en wat boodschapjes gedaan. De straatjes lopen steil omhoog, dus het was soms wel even afzien. Er is een leuk binnenmeer, het Voulismeni meer. Daar omheen liggen allerlei terrasjes. In de haven lag er meestal wel een groot cruiseschip aangemeerd. Leuk om die te zien komen en gaan!
Dag 3:
In de ochtend hebben we de wekelijkse markt bezocht. Een beetje gekeken wat er zoal te koop was. Ik zag fludderjurkjes hangen in allerlei leuke printjes voor weinig. Makkelijk voor over je badpak enzo. Maar dan twijfel ik weer zo. Wanneer ga IK nou naar het strand? Wanneer is het in Nederland nou bloedjeheet? Dus niet gekocht....
's Middags was het tijd voor een boottocht naar Spinalonga. Het melaatseneiland. En dat vind ik zo heerlijk, hè...varen! We hadden een plekje op het bovendek bemachtigd. Hij voer langs de kust en liet ook nog even het anker zakken voor mensen die een half uurtje wilden zwemmen in een mooie baai. Daarna voeren we weer verder naar Spinalonga. Onze gids, Dimitri, heeft een heleboel verteld over het eiland. Behoorlijk boeiend. Hij vertelde zelfs zo veel dat we uiteindelijk nog maar 20 minuten over hadden om rond het eiland te lopen voor de boot weer vertrok! Maar wat een heerlijke middag!
Dag 4:
De huurauto werd afgeleverd door een vrouw die precies op Miranda Hart leek! :-) Het was een klein rood Toyota'tje Aygo. We besloten om naar de opgravingen van Lato te rijden. Na de bezichtiging zijn we doorgereden naar het stadje Kritsa. Schattige straatjes, leuke terrasjes. ;-) We reden kilometers verder richting het Plateau van Katharo. Jan had de eerste tijd even moeite met de koppeling waardoor de auto steeds afsloeg. Op zich niet erg, maar als dat gebeurt op rete-steile smalle weggetjes hoog in de bergen, zonder vangrail.... dan zit ik toch wel even naar adem te happen.
Terug in Kritsa hebben we nog twee kerken bezichtigd, de Panagia Odigitria en de Panagia I Kera die helaas na 3 uur al gesloten was. Toen we tegen half 6 terug bij het hotel kwamen was er voor de ingang 'the World Press Cycling 2016' van start gegaan. Gelukkig hadden we de auto op het parkeerterrein bij de haven gezet, want de hele straat was afgesloten. In de omgeving van het hotel was sowieso nooit parkeerplek. Wat een auto's in Agios, niet normaal!
Dag 5:
Deze dag hadden we gepland om naar het palmenstrand van Vai te gaan. Dus extra vroeg op pad, want het zou een lange rit worden. We hebben er twee en een half uur over gedaan. Wel over prachtige wegen, dus dat scheelt. Op Vai hebben we strandstoelen en een parasol gehuurd en hebben de middag heerlijk relaxed doorgebracht. Nu viel de drukte reuze mee, maar ik moet er niet aan denken om daar hartje hoogseizoen te zijn! Ik heb zelfs nog gedobberd in zee. Nou, dat is een unicum! De terugrit, ook weer die twee en een half uur, was ook weer prachtig. Met dat mooie licht van de ondergaande zon over de bergen...
Dag 6:
We reden naar Ierapetra aan de zuidkust, de meest zuidelijke stad van Europa. Een aardig stadje met een fort en een haventje. Jan wilde natuurlijk ook even met de voetjes in de Libische zee. Zo gezegd, zo gedaan. Maar bij het weer aantrekken der sandalen trok hij er eentje helemaal aan gort. Snotverdorie, heeft hij weer. Provisorisch heeft hij een band van zijn hiel over zijn wreef gebonden en zo slofden we weer verder. In een achterafstraatje viel mijn oog ineens op een etalage. Verrek, daar zat een schoenmaker! Jemig, hoe toevallig is dit?? Wij naar binnen. De goede man sprak geen woord Engels, Duits of Frans. Dus het probleem maar laten zien. En voor 3 euro heeft hij een nieuw stukje leer eraan genaaid. Jan liep weer op wolkjes!
We reden door naar Mirtos. Daar hebben we een flinke wandeling langs de kust gemaakt in de richting van Tertsa. Erg mooi daar.
Dag 7:
De Lassithi hoogvlakte stond op het programma. We probeerden om via Neapoli de bergkam over te rijden, maar dat is ons niet gelukt. De hele boel werd daar geasfalteerd dus er waren veel wegen afgezet. Bij Malia hebben we de weg genomen richting Mochos en Kera. Ook weer een prachtig mooi weggetje! De beroemde molens staan alleen nog bij taveernes en het Homo Sapiens Museum. Bij het Museum kregen we van de uitbater, een oude griek met van die pretoogjes, nog een ansichtkaart met molens mee. Lief.
Bij Psychro hebben we de auto geparkeerd om de Dikti grot te bezoeken. De grot waar Zeus geboren zou zijn. Er waren twee routes omhoog, vertelde weer een ander oud griekje met ook weer pretoogjes. Allebei 700 meter klimmen. De ene makkelijker, de andere moeilijker, maar wel met mooiere uitzichten en meer in de schaduw. We namen de laatste.... Pffff. En ik was al zo moe. Ik had al een paar dagen niet goed geslapen door Jan's gesnurk.
Klim, klim, hijg, hijg. De Dikti-grot zelf vond ik een grote tegenvaller. Er zijn mooiere grotten op de wereld! De makkelijkere weg naar beneden ging prima. Maar ja, naar beneden gaat nou eenmaal 10x makkelijker! De hoogvlakte op zich is wel mooi. Vreemd ook, zo'n vlak terrein op 800 meter hoog in de bergen.
Bij terugkomst op de hotelkamer stond er een taartje in de koelkast voor Jan's verjaardag met felicitaties erbij. Een leuke geste!
Dag 8:
Een rustig dagje... Rond 11 uur zijn we naar Monas Selinari gereden. Een byzantijns klooster langs de weg richting Heraklion. Ik hou van kloosters! Zo rustgevend! En zo mooi onderhouden ook.
Vergeleken met het Arkadi klooster was dit maar een kleine. Maar niet minder mooi.
Na afloop zijn we weer teruggereden. Nu richting Elounda. De kustweg vraagt erom om steeds even te stoppen om van het uitzicht te genieten. Toen we daar zo reden hoorden we ineens een stem in de auto. Een vrouwenstem die wat in het Grieks zei. Dus we zaten elkaar zo aan te kijken. Het was niet de radio. Het was niet mijn 'Here We Go' app. We twijfelden aan onszelf. Hadden we het nou wel of niet gehoord. Tot ze ineens weer wat zei! HUH? Wat is dit?? We weten het nu nog niet. Maar we gaan ervan uit dat er een soort van GPS zendertje in de huurauto zit ingebouwd. (ze hoefden de dag erna, na inlevering, ook helemaal niet te weten waar het ding geparkeerd stond...dus) Het was een rare gewaarwording in ieder geval! :-)
Dag 9:
Knossos stond op het programma. Ook nu was ik weer blij dat we er in het naseizoen waren. Moet er niet aan denken hoe druk het in het hoogseizoen zou zijn. Tja, Knossos. Wat zal ik erover zeggen. Jan vond het wel mooi, geloof ik. Zelf had ik het na anderhalf uur wel gezien. Het blijft een boel ouwe meuk, hè? De kleurtjes maakten het voor mij wat interessanter, dat wel.
Dag 10:
Weer eens een dagje in Agios. Eerst nog even bij het zwembad gezeten. Tot ut me te heet werd. Daarna maar weer eens over de markt gelopen. Toch maar zo'n jurkje gekocht! En nog wat andere souvenirtjes. Olie voor Mariska, van die olijfhouten pollepels voor mezelf. Fijn spul, dat olijfhout. Keihard. Blijft mooi.
Dag 11:
Met de bus naar Heraklion! Laat ik eerst nog even een plasje plegen, dacht ik onschuldig, op het busstation. Ging prima, maar niet heus! Breek me de bek niet open over de toiletten op Kreta. Je mag al blij zijn als er een slot op zit. Op het busstation hadden ze natuurlijk weer geen sloten. Zagen er verder wel netjes uit, hoor, dat was geen probleem. Maar ja, geen slot. Dus je zit daar op de pot en je houdt je voet tegen de deur. Want ja, de deur wordt anders gewoon opengegooid. (eerdere ervaring). Maar ja, als je daar zo zit, dan lukt het bij mij niet zo snel. Dus het licht ging uit! Dus ik zwaaien met één arm. Licht weer aan! Maar dan kan ik helemaal haast niet meer. Licht weer uit! Met een poot tegen de deur en mijn arm boven mijn hoofd wapperend kan ik moeilijk plassen..... Snotverdorie, wat een ellende! Ik denk dat ik een 'verlegen blaas' heb. A shy bladder, echt waar, het bestaat! Paruresis. Ik denk dat ik er aanleg voor heb! NU wel!
Maar goed, Heraklion is een leuke stad. We hebben er weer een mooie kerk bezocht. Agio Minas. We hebben gewandeld over de stadsmuren. Dan heb je een leuk uitzicht over de stad. De haven is leuk, met het Koules Fort. Veel gelopen dus. Onze laatste dag in het zonnetje....
Dag 12:
Na de laatste zonsopgang (elke dag weer oogverblindend!) hebben we ons laatste ontbijtje genuttigd. Had ik al verteld hoe lekker het eten was in het hotel? Nou, heel lekker dus! Ik keek er elke dag weer naar uit wat er nu weer op het uitgebreide buffet aanwezig zou zijn! Verrukkelijk!
De bus kwam keurig op tijd om ons naar het vliegveld te brengen. Daarna bijna een uur in de rij gestaan om in te checken.... Mariska en Alex haalden ons af van Rotterdam. En ze had nog een lekkere appeltaart gebakken ook. Mjammie. Maar wat is het hier koud! We moeten er nog even aan wennen. De wassen zijn gedraaid. De zomerkleding en schoenen kunnen weer opgeborgen worden. Dag zomer, hallo herfst.....