maandag 29 augustus 2016

Mango onder het mes....

Kleine meisjes worden groot. En ons Mango meisje is nu 5 maanden en een week. Ze is inmiddels even groot als Kiwi. Hoewel Kiwi kort en mollig van bouw is, is Mango uitgegroeid tot een mooie lange slanke puber. En we merken goed dat ze een pubertje is. Ze heeft enorme mood swings. Het ene uur is ze poeslief en knuffelig. Het andere uur is er geen land met haar te bezeilen. Kiwi krijgt de volle laag van haar. Ze springt om de haverklap boven op haar. Niet echt om te spelen, maar echt om uit te dagen. Je ziet het gewoon aan Mango’s oogjes. Als die wild staan zet dan je politiepet maar op. MANGO! NEE! NIET op Kiwi springen! MANGO! NEE! NIET aan mijn wasgoed hangen! MANGO! NEE! Je mag NIET aan de eettafellamp hangen en zwieren! MANGO! NEE! NIET aan de planten eten! MANGO! NEE! NIET langs de hordeur omhoog klimmen om te proberen via het openstaande bovenlicht de tuin in te ontsnappen! AAARRGGGG! Dat laatste was eigenlijk het meest vervelende.  Mevrouw wil de hort op. Maar ik wil geen nestje jonge kittens.... En om nou met dat warme weer de hele tijd met de deuren en ramen dicht te zitten...hmmmm.
Dus ik heb vrijdag de dierenarts maar eens even gebeld. En ja, ze mocht al gesteriliseerd worden. Gisteravond heeft ze haar laatste avondmaal gehad. En vanmorgen heb ik haar in de reismand gepropt en weggebracht. Pfff. Toch een vervelend gevoel om een gezonde poes naar de dierenarts te brengen voor een operatie. Ik voel me een beetje schuldig. Maar ja, het moet gebeuren. Ze wordt nu ook gelijk gechipt. Inmiddels tikt de wachttijd tot haar ophaaltijd aardig weg. Ik heb de badkamer maar een grondige beurt gegeven. Alles om er maar niet aan te denken hoe ze dalijk onder zeil gaat/is. Bezig blijven, Ien, bezig blijven! En niet steeds naar de klok kijken..... Nog vier en een half uur!

Bovenstaande foto: mevrouw denkt dat ze nog steeds op het toetsenbord past.
Onderstaande foto: mevrouw ziet voor het eerst een buurkat.....

zondag 28 augustus 2016

stadswandeling Middelburg


Ik had nog zo'n goedkoop dagkaartje voor de trein liggen dat ik al in juni bij de Kruidvat had gekocht. En oehhh, dat moest nu toch wel eens gebruikt worden. Ik kon hem alleen in de weekenden gebruiken, dus gisteren hebben we een dagje Middelburg ingeroosterd. Waarom Middelburg? Ach, waarom niet? We kenden Middelburg niet echt. Was er vroeger als kind wel eens geweest maar wist daar niets meer van. We hadden ook geen idee wat er te bezichtigen was. Op het internet had ik een stadswandeling gevonden en er een uitdraai van gemaakt. Dat werd ons plan. Tenzij het te bloedheet ervoor zou zijn. Per slot van rekening zou het bijna 30 graden worden!
Na een relaxte treinrit kwamen aan op station Middelburg. Jeee, wat een wind woei er hier! Zo was het wel uit te houden. Gewapend met de wandelroute gingen we op stap. Wat was het rustig in de stad. Er reden weinig auto's. Niet alle bezichtigingen leken ons leuk die in de wandelroute waren opgenomen. Nieuwerwetse gebouwen al helemaal niet. Die lieten we rechts liggen (letterlijk) :-). Wel hartstikke leuk was bv. de Kuiperspoort. Als je door die (onopvallende) poort loopt kom je in een middeleeuws steegje uit. Helemaal goed. Bij de oude haven en de Dwarskaai was het een drukte van belang met scheepjes en rondvaartbootjes. De wandeling bracht ons langs de Oostkerk, de Koepoort, door een parkje meer richting de binnenstad. Op de vismarkt zijn we op het terras van St. John neergestreken om even wat te eten. Maar wat zagen wij daar ook: grote ijscoupes! Hmmm. Dat hielden we in gedachten....
We gingen weer verder. De Nieuwe kerk, de Lange Jan, en de Koorkerk kwamen we tegen. Deze kerken zijn aan elkaar gebouwd. Achter dit complex bevind zich een kruidentuin. Daar hebben we heerlijk even van de rust en de stilte zitten genieten. Mooi!
Het Abdijplein maakte een ietwat rommelige indruk. Het Zeeland Nazomerfestival zou die avond losbarsten, dus alles werd opgebouwd voor alle bandjes die 's avonds zouden optreden.
De wandeling ging weer verder. De markt kwam in zicht. Met het oude Stadshuis erop. Een beetje kitscherig gebouw, vind ik. Na het gebouw van de Kloveniersdoelen begon ik het een beetje zat te worden. We werden ook een beetje moe. We hadden al bijna 8 km gelopen. We hadden het warm. De ijscoupes lonkten.... ;-)
En toen we net aan ons ijsje zaten te likken (yoghurtijs, zo hadden we niet zo'n schuldgevoel) kreeg ik een berichtje van Mariska: We gaaaaaaaannnnnn! En van dat berichtje moesten we beiden wel even slikken. Want dat betekende dat het Alex en haar gelukt was om via Uber een helikoptervlucht te boeken ter ere van hun 6-jarige verkeringstijd. Op zich hartstikke gaaf natuurlijk! Maar ja, je kindje zo hoog in de lucht in een wentelwiek. Even slikken dus. Gelukkig was het ijs lekker...hadden we wat afleiding!
Toen we op de terugweg in de trein zaten kregen we al wat foto's van ze door. Een hele leuke ervaring was het voor ze. En het bleek helemaal niet eng te zijn geweest.
Zo hebben we allemaal een leuke dag achter de rug. Wij rustigjes, en zij opwindend! :-)

dinsdag 23 augustus 2016

Tripje naar Duitsland...



Zo! Weer terug van ons tripje naar Duitsland. Het begon vrijdag al goed: een grote file op de A12 die Jan en ik hebben kunnen ontlopen door een sluiproute te nemen, maar waarin de auto met Jos en Nico en die van Jan, met mijn moeder en mijn oom erin, terecht kwamen. Tenminste, dat hoorden we later pas. Met Jos en Nico was er wel contact via de telefoon gelukkig. Jan kwamen we twee keer bij toeval tegen op de weg. Maar goed, na 5 en een half uur en twee pitstops verder kwamen we aan bij het hotel.
's Avonds was het feest in Gladbeck. Een plein was volgestouwd met eettentjes en wijnbarretjes en er was een podium met bandjes. Ook een Beatles coverbandje. Was wel leuk. En ook best druk. Trok veel mensen. Het feest zou doorgaan tot in de vroege uurtjes, maar dat hebben wij niet meegemaakt. Moe!!!
De volgende ochtend, na het uitgebreide ontbijt, zijn we terug gegaan om wat te winkelen. Buurman Jan (ik noem hem zo maar even om misverstanden te voorkomen tussen die Jan en mijn Jan) bleef in het hotel. Hij heeft neuropathie, dus lopen is pijnlijk voor hem.
Er was ook een marktje. We hebben nog even staan te kijken bij het kampioenschap appels stapelen. Ja, echt, daar blijken wedstrijden in te zijn! :-)
's Middags hebben we met z'n allen op een terras van het hotel gezeten. Heerlijk in het zonnetje!
's Nachts om 4 uur zaten we rechtop in bed: Boem, boem, knal, knal! Vuurwerk!! Ik dacht dat dat vanaf het hotel afgeschoten werd aangezien er die dag een bruiloft was geweest. Moeilijk om dan weer in slaap te vallen met een snurkende man naast je. ;-/  Oordoppen maar weer in. Tot ze gaan kriebelen, dan weer uit. Uit/in/uit/in. Gaap!
De volgende ochtend....regen en miezer. He, jasses. Maar het zou weldra droog worden dus we zijn toch maar op pad gegaan: naar Waterschloss Wittringen. Een wandelingetje van 19 minuten. Moest kunnen, ook voor Jan de buurman. Inderdaad, een leuke wandeling. Mooi gebied ook! En een ERG leuke lokatie voor een trouwerij! (even doorgegeven aan Mariska...;-) ) Daar vonden we ook de resten van het afgestoken vuurwerk! Na bezichtiging van het domein en de vogeltuin zijn de 'ouwetjes' (hihi) terug naar het hotel gewandeld en de 'jonkies' zijn nog verder het park ingetrokken. Heerlijk door het bos gebanjerd.
's Avonds gegeten bij een chinees/mongolisch restaurant in Gladbeck. Daar heb ik mijn eerste kangoeroe- en struisvogelvlees laten wokken. Had ik nog nooit gegeten, dus ja, als het er ligt..... Vriendelijk personeel ook.
Na nog een kopje koffie in het hotel hebben we alvast afscheid genomen van Jos en Nico. Zij zouden de volgende morgen al vroeg richting Tjechië en daarna naar Beieren vertrekken.
De rest heeft nog uitgebreid ontbeten en ging toen op huus an. Jan en ik wilden nog even naar de Posbank om een wandelingetje op de hei te maken. Maar daar aangekomen miezerde het nog steeds behoorlijk hard, dus toch alleen maar even honing gehaald. Zomerhoning, want de grote potten linde honing waren nog niet binnen. Wij waren rond drie uur thuis.
Ik ben nog steeds moe. Poeh, toch wel heel intensief, zo'n lang weekend weg met een groepje.
Maar het was wel heel gezellig! :-)

woensdag 17 augustus 2016

Tuintegels en plannetjes.....

En omdat de hogedrukspuit nog steeds beneden stond heb ik afgelopen zaterdag mijn kaplaarzen van stal gehaald om de tuintegels ook maar eens onder handen te nemen. Die hadden de afgelopen jaren een eigen mos cultuur gekweekt. Ik ben niet biologisch onderlegd, maar ik vermoed dat het hier om de mossoort Bryophita-nietwegtespuita gaat. Een hoogst hardnekkige soort. De plekken waar zon komt vielen nog wel mee, maar daar waar de zon nooit schijnt ging moeilijker. Het hielp ook niet mee, dat er grote poelen met smurrie ontstonden, daar waar de tuin niet meer goed afloopt. Dat moest ik dan weer eerst met een bezem de tuin uit vegen. Verder kreeg ik het maar niet voor elkaar om het handvat ingedrukt te houden. Er zit een gele knop op om het handvat te vergrendelen, maar dat lukte alleen als de spuit uit was. Tja, wat heeft dat nou voor zin? Ik kreeg uiteindelijk behoorlijk kramp in mijn handjes. En kramp in mijn nek. Maar het is wel weer opgeknapt zo. Niet helemaal perfect, helaas. Dan had ik één of ander anti-mos-goedje door het water moeten mengen. Maar ja, dat had ik niet in huis.
Ik heb nu ook een mooie 'Strong Annabelle' Hortensia gekocht. Kreeg nog 40% korting ook! Des te blijer ben ik er mee, uiteraard! :-)

Jan is moe. Jan ziet er slecht uit. Hoogste tijd voor een vakantie. Maar wanneer? Ga dan maar eens een datum prikken. Duitsland zit er nog tussen, Engeland (mijn tripje) zit er nog tussen. Er staan een operatie (Mango), optredens, doktersbezoeken, theaterbezoeken gepland. Ook weet ik niet precies wat Jan wil. De oostkust van Kreta viel af want hij had geen zin om zich te verdiepen in de bezienswaardigheden aldaar. Eerste instantie wilde hij in Nederland/België/Duitsland een huisje huren. Dus dat maar eens bekeken en wat dingen geopperd zoals Giethoorn, Valkenburg of de Moezel. Maar ja, je weet niet wat het weer doet. Zelf dacht ik aan een weekje lanterfanten in Portugal/Algarve. Ook omdat we daar beiden nog nooit zijn geweest. Heb je toch ook meer kans op het zonnetje.... Ook de Canarische eilanden kwamen in zicht. Zijn we allebei ook nooit geweest. Maar welk eiland dan weer. Maar eens op YouTube wat filmpjes bekeken. Elk eiland blijkt een eigen sfeertje en natuurschoon te hebben. En het is er ook niet zo bloedje heet!
We willen wel vanaf Rotterdam vliegen op een degelijk tijdstip. (voel me te oud om midden in de nacht te vliegen als het niet hoeft). Maar dan vallen er weer een hoop data af, dus misschien dan toch vanaf Schiphol. We willen wel wifi op de kamer. (of wil ik dat nou alleen?) We willen wel op loopafstand van strand en binnenstad. We willen wel goede bedden. Misschien wil ik nog wel zeezicht ook. ;-) En dan moet het ook nog binnen de agenda passen. Pffff. Maar weer eens het internet op......

donderdag 11 augustus 2016

The happy knitter....

Inmiddels zijn er alweer wat breiseltjes af. Een gekleurd vestje (restant wol van mijn eerder gehaakte vest) en een oranje Dikkie Dik voor in de kraammand van kleine Lorelai. Dikkie Dik is mijn allereerste amigurumi! En waarschijnlijk ook mijn allerlaatste. Het haken vind ik prima te doen. Maar ik hou gewoon niet van dingen in elkaar naaien. Ik heb nu ook nog twee in kabels gebreide lappen liggen. Dat moet een poncho voor in de herfst worden. Lekker warm voor over een trui of jasje. Maar voorlopig zijn het nog steeds twee grote lappen en kan ik me er maar niet toe zetten om ze even in elkaar te zetten.
Daarom vind ik het ook zo fijn om met een rondbreinaald te breien. Zo heb je heel weinig te naaien. Dat vest ook...alleen de ondernaden van de mouwen zijn erin genaaid. De rest is helemaal rondgebreid. Ideaal. En zeker nu ik weet hoe je op de russische manier aan een nieuwe bol kunt beginnen hoef je na afloop ook geen losse draadjes meer af te hechten. Scheelt weer een hoop werk.
De sjaal rechtsonder heb ik vanmorgen even afgemaakt. Een geniaal ontwerp, een driehoekige lap met 6 gleuven erin.Je kunt hem op verschillende manieren dragen. Makkelijk om te maken ook. Ideaal voor in de avonduren met de tv aan. Het ontwerp heet Die Pfeilraupe en is op Ravelry gratis te downloaden. Ik heb hem gemaakt met 3 bollen Wibra Bianca. Ik heb nog een zak bijpassend gekleurde knoopjes liggen, die ik er graag op zou willen naaien voor de leut der versiering. Maar ja, moet ik weer naaien, hè.... Kan dus weer even duren!
Via Aliexpress heb ik houten kralen besteld met een groot oog. Deze zijn bestemd om mee te breien of te haken. Ook dat wordt dan waarschijnlijk een omslagdoek, in bruin met oranje/rood.
En zo staat er nog van alles op mijn 'to do' lijstje: iets maken met een bol Unikat met prachtig verlopende kleuren..... Iets breien met echte engelse/schotse/ierse handgesponnen tweed.
Iets inbreien met ijslandse wol. Double face breien. Een vestje maken voor bij een winterrok. En oh, die ene omslagdoek die ik op ravelry tegenkwam.... was er helemaal weg van en is ook echt iets voor mij! Groen met bruin en bloemetjes van rozig/donkerrood.
Maar ja, ik kan niet alles tegelijk. Eerst moet die poncho in elkaar genaaid. Dan kan ik beginnen aan mijn paarse Downton Abbey trui. Die wol ligt ook nog te wachten op me.
Maar toch eerdaags maar weer even naar Pera en Pasha om wol voor bij die kralen te kopen.... De Wibra/Zeeman had niks van mijn gading. ...En ik heb natuurlijk ook al via de site wol uitgezocht voor die blommetjesomslagdoek... Misschien toch ook maar gelijk kopen?? ;-)

dinsdag 9 augustus 2016

Van grijs naar groen.....

Het moest er maar weer eens van komen. Een schone taak lag in het verschiet. Eentje die ik uiteraard het liefst had willen ontlopen. Maar als mensen zelfs foto's gaan nemen van het onderwerp dat de schone taak zou moeten ondergaan en als andere, langslopende of langsrijdende, mensen een afkeurende, dan wel weemoedige blik op het onderwerp wierpen, tja. Je ontkomt er dan niet meer aan: de auto moest gewassen worden!
Ik had al een paar keer gevraagd of Jan 'even' de hogedrukspuit tevoorschijn wilde halen die ergens in zijn fantastische opbergsysteem (lees: chaos) opgeborgen was. En ja, hoor, na de derde keer vragen stond de doos eindelijk beneden. Hè, hè. Mariska was vandaag ook thuis, dus na ietwat aandringen van mijn kant wilde ze me wel helpen.
Nou wil het feit dat het vannacht ook nog flink geonweerd en gekletterd had. Dan denk je nog in je onschuld dat daardoor het vuil al flink losgeweekt zou zijn. Nou, mooi niet. Het heeft ons eerst 4 emmers met sop gekost en flink wat geschrob met borstels om de eerste vieze ingebakken laag eraf te krijgen.
Daarna was het de beurt aan de hogedrukspuit. Maar ja, hoe werkt zo'n ding? Weten wij veel....
Jan had hem de laatste keer nadat hij gebruikt is weer helemaal ontmanteld om hem weer in de doos te krijgen. Dus alles moest weer in elkaar gezet worden. En welke spuit moest erop? We hadden er drie. De handel maar eens aansluiten. We hadden water! Maar het water kwam er wel aan twee kanten uit! Klopt niettt. Nog maar eens proberen. Klik, klik. Er kwam water uit. Aan de goeie kant! Mooi zo. Maar waar was de druk? Dit leek meer op een kerel met prostaatproblemen. Wat een lullig straaltje. Oh, zit er een aan/uit knop op? Moet je ook maar net weten... ;-) We zijn ook zulke lekkere techneuten, hè? Pafffff, een partij water ineens! Gaaf! Spuiten maar met die handel. Was eigenlijk zo gebeurd.
En nu blinkt hij weer. Superschoon en mooi groen. Kan ie er weer een jaartje tegen!
Nu de rode nog.....:-/

zaterdag 6 augustus 2016

Rotjeknor...


Zo, hè, hè, daar viel vrijdag dan eindelijk het geboortekaartje van Lorelai op de mat. Jeetje, wat heb ik daar lang op moeten wachten. En ik wilde juist zo graag een scrap tesamen met het kaartje maken. Op het kaartje staat uiteraard een uiltje. En in haar kamertje zijn er nog veel meer te vinden. Lief! Het kindeke is alweer bijna 3 weekjes oud. Wat gaat dat toch snel.

Afgelopen donderdag ben ik met Mariska een dagje naar Rotterdam geweest. We hadden op Leidschenveen afgesproken want zij kwam uit Den Haag en ik uit Zoetermeer. Met de metro E richting Slinge sta je zo in de binnenstad. Eén van onze doelen was TK Maxx. Een winkel waar we in Dublin ook al kwamen. Het is een beetje een rare zaak. Het lijkt alsof je in een goedkope troepies winkel bent. Het voelt aan als een Primark, zeg maar. Een beetje rommelig. Maar als je dan gaat spitten tussen alle kleding, rek voor rek, dan blijken er toch wel weer wat pareltjes tussen te hangen. En die zijn dan weer niet zo duur.
Zelf was ik op zoek naar een grote bruine leren tas die ik op de site had gezien. Helaas hadden ze hem niet. Jammer, want als ik een leren tas koop, dan komt hij 9 van de 10 keer daar vandaan. Misschien de volgende keer...of misschien als ik weer eens in Dublin ben.
Mariska was nog nooit in de Markthal geweest, dus daar hebben we ook nog een rondje gemaakt.
En hoe leuk: er was nu ook een kraampje met allerlei kruiden. En wat rook het daar lekker!
Dus wij stonden daar zo te kijken of we iets zagen wat we niet kenden en/of we nog niet in huis hadden. 'Willen jullie misschien even wat proeven?'. Nou, ja, eigenlijk wel. Doe maar die Chakalaka mix.... Ik had er nog nooit van gehoord maar de naam alleen al klinkt leuk. Zo, die was lekker! 'Proef ook onze eigen mix maar eens, Marrakech mix'. Zo dan, die lustten we ook wel. Ik zag al allerlei lekkere gerechten voor me. Dus ja, ik kwam weer met drie bakken kruiden thuis. :-)
Op het internet kwam ik al een recept tegen van Chakalaka. Dat blijkt een zuid afrikaans gerecht te zijn. Ga ik binnenkort maar eens maken.....