dinsdag 24 januari 2017

De mist in en andere poespas.....

Goh, zeg, dat was nog eens een rare gewaarwording. Loop ik vanmiddag, samen met mijn moeder, met de zon op ons bolletje, richting mijn zus voor een koppie thee. Lopen we in haar wijk de hoek om bij AH, zo PATS de mist in. Dat hadden we niet aan zien komen. Koud! Gek, hoor... achter ons blauwe lucht met het zonnetje. Voor ons één grote mistdeken. Het kan verkeren in ons Nederlandje.
Lorelai was ook aanwezig bij mijn zus. Ze had net haar flesje op en keek met grote ogen naar wie er nu weer binnenkwamen. Lief! Ze is ook alweer 6 maanden. Wat gaat het toch snel.

Mango is inmiddels ook al weer 10 maanden. Het blijft een portret. De laatste maanden heeft ze het voorzien op onze zebravink die hoog boven op de boekenkast rondscharrelt. Ze heeft al een paar keer een sprong vanaf de eettafel richting de kooi gemaakt. Nu hebben we mooie diepe krassen in het hout. Jippie! De hele zijkant van de tafel is nu gebarricadeerd met spullen: een oud kerststukje, een stapel paperassen en een mandje met kantoorbenodigdheden. Die moeten daar helaas voor eeuwig blijven staan, denk ik. Als ik niet achter de pc zit, dan wordt ook het toetsenbord ingezet als vangrail. Ik moet zorgen dat de stoel scheef staat,want ze gaat op de bovenrand staan om haar sprong te berekenen. Dan heeft ze toch weer een paar extra centimeters die ze moet overbruggen. *zucht* Aan de bovenkant van de boekenkast heb ik schuin opstaande stukken karton geplakt. Ook weer een poging om haar te ontmoedigen. Alle boeken IN de kast heb ik over de randen van de planken gezet. Zodat ze daar ook geen houvast zal hebben mocht ze weer eens een poging wagen om gewoon naar boven te klimmen. Ja, je moet wat, hè, met zo'n boerentrien in huis.... Het eerste wat ik tegenwoordig doe als ik thuiskom is kijken of de kooi er nog staat en of er geen veertjes en afgekloven botjes liggen. :-/ Pffff. Met geen een kat ooit last gehad. Maar met deze.......
Ze werd ook veel te groot voor de oude krabpaal met plateau. Nu hebben we een nieuwe. Eentje met diverse etages. Maar ja, nu willen ze natuurlijk meestal allebei tegelijk in het penthouse liggen. Krijgen we daar weer ge-etter over. Wat een poespas!

Laatst weer eens even zitten scrappen. Wilde nog een afscheidsbedankkaartje voor onze dierenarts maken. Ze gaat met pensioen. Heb ook gelijk nog een paar foto's van de kerst gescrapt.


maandag 16 januari 2017

Over knotjes....

Ik ben toch wel een beetje verslaafd aan die Wibra Fenna wol, hoor. Het breit en haakt prima.
En dan hebben ze ook steeds van die leuke kleuren! En dan neem ik maar weer een zooi bolletjes mee. Deze omslagdoek hier rechts heb ik gehaakt uit 4,5 bol. En ik ben er helemaal tevreden over. Het was een leuke klus om te doen. Ik blijk toch wel erg van haken te houden. Er zit zelfs geen ene fout in! Het patroon heet 'Dawn in the Woods' en is gratis te downloaden! Je kunt maar beter niet het uitgeschreven patroon volgen. De tekening werkt veel beter en is veel overzichtelijker.
De rand heb ik nog wel even geblockt zodat het opengewerkte patroon beter zichtbaar werd. Ik vind hem erg leuk geworden! En ik had nog een beetje wol over dus ik heb er ook maar gelijk een muts bij gehaakt. Uit het blote hoofie, zonder patroon. Nog gelukt ook....


Toen ik er bijna klaar mee was had ik op Ravelry al weer een nieuw patroon gezien. Dit keer een omslagdoek met een beetje iers patroon, Celtic Myths. Ik hou wel van omslagdoeken. Dat neemt net genoeg tijd in beslag om niet te langdradig te worden. Want dan verlies ik mijn interesse. Twee à drie weken aan iets werken vind ik lang zat. Dan wil ik weer een nieuw kleurtje zien, dan wil ik weer een ander steekje. Deze omslagdoek gaat het dus worden. En ja, zo'n keltische MOET dan natuurlijk in groene tweed! Vind ik wellll. Dus dan ga je maar weer eens het internet op om naar bolletjes te zoeken met dezelfde stekenverhouding als op het patroon. Zo wijs ben ik inmiddels wel. Ik kwam uiteindelijk uit op Lang Yarns Seta Tweed. Na een paar dagen wikken en wegen tussen drie kleuren groen heb ik uiteindelijk gekozen voor mooi olijfgroen. Het duurde even voor mijn bestelling binnen was aangezien ze niet voldoende bolletjes van hetzelfde verfbad meer hadden. Intussen heb ik dus maar even in Mariska's wolvoorraadje gegrasduind. Daar kwam ik gemêleerde dikke wol tegen. Mooi, daar kan ik ook nog wel even snel een das van breien. Op naalden 7, dus daar vloog ik doorheen. Ook weer met een gratis patroon op Ravelry. Tjonge jonge, wat is dat toch een fijne website! Neem eens een kijkje zou ik zeggen. Je moet er wel even een accountje voor aanmaken, geloof ik. Maar dat is gratis. En dan heb je ook wel wat!

zaterdag 7 januari 2017

Van alles wat.....

Woensdagmiddag... op theevisite bij mijn onlangs jarig geweeste (tante) Joke. Haar zelfgemaakte havermout/appeltaart ging er prima in. Ondanks dat ik mezelf beloofd had weer een beetje op de lijn te letten. Ze had ook nog bananenbrood gebakken, maar dat durfde ze ons niet voor te zetten. Manlief had het al eerder geproefd en had een vernietigend oordeel geveld. Nou is hij best een moeilijke eter, dus... En ik lust juist zowat alles, je kent me inmiddels wel, dus ik wilde het toch wel proberen. Zo erg kon het toch niet zijn?? Hihihi. Nouuuu.....
De eerste hap: ik proef banaan, dus de smaak is goed. Maar kauw na kauw, de hap werd niet kleiner! Ik kreeg het goedje niet weg. Kauw, kauw. Het zat als kukident aan mijn tanden geplakt. Kauw, kauw. Ik raakte al een beetje in paniek. Dit krijg ik noooooit weg! En inmiddels zat het ook aan de kunstgebitten van mijn zus en mijn moeder gekleefd die ook een stukje van mijn plak hadden genomen. Grote hilariteit natuurlijk. Wel een prettig idee dat er ook bij andere mensen wel eens misbaksels voorkomen! :-)

Woensdagavond.... De Top 2000 Live Band in het stadstheater! Het was nog even de vraag of Jan wel op tijd thuis zou zijn uit Eindhoven. Normaal werkt hij 's woensdags thuis maar nu had hij het toevallig omgezet naar de vrijdag vanwege een doktersbezoekje. Hij werkt er trouwens alweer een jaar. Wat gaat de tijd toch snel!
De Top 2000 Live Band had er dit jaar twee nieuwe zangers bij: Mirjam von Eigen, een zangeres met met een rauw randje rond haar stem. Wat een mooie uitvoering van Skyfall gaf zij weg! Martin van der Starre zong ook goed, alleen zijn bewegingen vond ik ietwat houterig.
Hugh Kensa was er zoals elk jaar ook weer bij. Voor de dosis soul. Bij elk nummer had hij weer een ander outfitje aan. En jee, bij één nummer ook weer zo'n riem met van die kettingen aan de zijkant. Vind ik best ff sexy. ;-) Ik zat er maar naar te kijken, hihi.  Hij krijgt altijd de hele zaal mee. Al met al weer een leuke avond, vol leuke hits.

Had ik al verteld dat ik weer een beetje krakkemikkig ben? Sinds 29 december (ik noteer het hier maar even, aangezien deze blog een beetje mijn geheugen is) voelde ik ineens een pijnscheut in mijn linker bovenarm. En ik was niet eens iets bijzonders aan het doen: aan het
haken. Ik trok aan mijn draad en pats: AU! Daarna trok het weer weg. Tot ik me later aan het uitkleden was. Oeps, een arm boven mijn hoofd deed pijn. Maar ook dat trok weer weg. En weer later, op koopjesjacht in Den Haag, pashokje in, pashokje uit, elke keer weer die pijnscheut als ik mijn arm op een bepaalde manier bewoog.
Nou ja, zeg, lekker weer. Mijn vermoeden is een slijmbeursontsteking. Ik kijk het maar weer even aan. Voorlopig maar even veel gember/citroenthee drinken en elke dag Kurkuma door het eten gooien. Baat het niet, dan schaadt het niet en is het alleen maar lekker! En nog goed voor me ook!
Verder kreeg ik ook weer last van mijn poezelige voetjes. Dus ook maar weer een bezoekje gebracht aan de podotherapeut. Over twee weken krijg ik weer nieuwe zolen, dus dan kan deze halve zool weer heerlijk op wolkjes de hort op!

maandag 2 januari 2017

Vaste prik....

Oudjaarsdag...vaste prik: het Omniversum en de Fred.
Mariska was al in Den Haag en kwam met de tram naar het Omniversum. En wij gingen met de auto.
En dan is het leuk om via iMessage te kunnen zien wie waar was op de kaart. Onze rondjes kwamen hoe langer hoe meer bij elkaar in de buurt!
Deze keer hebben we 'a Beautiful World' gezien. Eigenlijk uit pure armoe omdat de rest van de films op oudjaarsdag natuurfilms waren. En daar houden we allen niet echt van. Apies, dolfijnen, leeuwen....mwah. We kregen als reklamefilmpje nog een stukje te zien van 'Africa, the Serengeti'. Prachtig in beeld gebracht, hoor, daar niet van. Maar ik vind het niet leuk om het ene dier opgejaagd te zien worden door het andere beest. Vind ik spannend en zielig. En ja, het IS de natuur, maar ik wil dat liever niet zien.
A Beautiful World was prachtig! Die mag op mijn favorieten lijstje. Een kijkje in het dagelijkse leven van een aantal astronauten in het International Space Station. En hoe zij dan de aarde kunnen zien liggen. Schitterend! Wat mooi is onze planeet toch. In het grotere geheel stelt ze helemaal niks voor, ons kleine balletje in de ruimte. Maar van dichtbij...prachtig! Mooie beelden gezien van talloze bliksemontladingen, stormen en ander natuurgeweld. Maar ook ontbossingen en almaar kleiner wordende gletchsjers door het broeikaseffect. Ook heel mooi is onze wereld bij nacht. Je kon zo alle grote steden van de wereld zien liggen. En dan het verschil tussen Noord- en Zuid Korea: de eerste in het pikkedonker, de tweede blakend in het licht. Heel apart.
Echt een mooie film. Ik heb me geen minuut verveeld.
Daarna hebben we ons rondje op de Frederik Hendriklaan gelopen voor de oliebollen en appelflappen. Ook op de Fred staan er weer wat meer winkels leeg. Jammer is dat toch.
Oudjaarsavond hebben Jan en ik samen doorgebracht. Mariska en Alex waren bij vrienden in Voorburg. We hebben eigenlijk de hele avond tv gekeken, voornamelijk muziekprogramma's.
Ik al hakend (ben weer met een shawl bezig), Jan onderuit gezakt met Kiwi op zijn schoot. Het was Mango's eerste oudjaar. Ze keek met grote ogen naar de mooie kleurtjes in de lucht. Er was trouwens veel vuurwerk, aan beide kanten van het huis. Om 12 uur, toen het los ging, verdween Kiwi voor een half uurtje achter de bank en Mango vloog naar boven en verschool zich onder het bed.
En nu is het 2017. Heerlijk! Alles is weer opgeruimd. De ramen zijn weer gezeemd, binnen en buitenkant. De gordijnen zijn gewassen. De glazen lampenkapjes in de kamer en die in de keuken zijn in de vaatwasser geweest. Er staan weer narcisjes en andere bolletjes. Laat de lente maar komen!