zondag 23 april 2017

The Who's Tommy....


Gisteren stond onze laatste theatervoorstelling van dit seizoen gepland: The Who's Tommy. 
Ik verwachtte al dat het publiek voornamelijk uit zestigers zou bestaan en... ja, hoor. Grijze duiven en bolbuikerige mannen alom. Voor de zekerheid had ik een paar oordoppen meegenomen. Volgens de recensies zouden die goed van pas komen. Zeker waar wij zaten; vrij vooraan met op links in ons oor blèrende speakers. Oei, dat kon wel een tandje zachter allemaal. 
Tijdens de uitvoering van Tommy werd op een groot scherm beelden vertoond uit de film die ik toevallig die ochtend nog even had bekeken om te weten waar het verhaal 'Tommy' überhaupt ook alweer over ging. De beelden werden afgewisseld met van die psychodylische kaleisdoscopische kleurverlopen. Zonder stoned te zijn kan ik daar helemaal in op gaan. Als kind kon ik uren door mijn speelgoedkaleisdoscoopbuisje naar de kleurtjes kijken. Heb ik altijd al fascinerend gevonden.
Na de pauze hebben ze nog een zooi covers gespeeld. Beetje Queen, beetje Manfred Mann, beetje Deep Purple. Als publiek mochten we meezingen. Maar dat had geen zin. Je hoorde jezelf niet boven de herrie uit. Ik was mega blij met mijn oordoppies! Het was op zich een leuke voorstelling, maar HARD!

Hier nog een filmpje:


Eigenlijk zouden Mariska en ik op 6 mei nog naar 'Ticket to Bollywood' gaan, Indiase dans en muziek. Maar helaas gaat die voorstelling niet door vanwege een planningsfout van de Europese promotor. Jammer! Het leek me juist zo vrolijk en kleurrijk. Nou ja, maar kijken wat een volgend theaterseizoen ons gaat brengen....

Zo, zeg...zit ik gister in het theater... zie ik ineens dat er aan de rand van mijn mooie zijden shawl een paar steken los zitten . Draad gebroken! Jeetje. Vast ergens aan blijven hangen... Maar vanmorgen heb ik het weer netjes-zat kunnen repareren. Toch wel teer spul dat zijde...

Intussen, (ik kan niet stil op de bank zitten), heb ik nog even een babydekentje gehaakt. Schattig geworden. Maar oh, wat een saai werk! Bwlaahh. Ik ben duidelijk geen mens om een sprei of woondeken te haken.
Een beetje afwisseling moet ik hebben. Een beetje uitdaging. Alleen de rand was leuk om te doen. Ook weer een voor mij nieuwe steek. Van het internet afgehaald.


Details: Zeeman Supersoft, patroon: star stitch, rand: crochet wave fan edging, haaknaald 4,5. Aantal bollen: 5. Maat +\- 90x120 cm

Aankomende week: klussen in de badkamer! Maar eerst nog op de koffie bij Hennie... 

dinsdag 18 april 2017

Paasbrunch....


De paasdagen komen en de paasdagen gaan. Ook weer gebeurd. Wat ik met kerst met de merengue had, had Mariska nu met haar sinaasappelmousse vulling voor de paastaart: ut werd niet stijf! De agar agar, dat ik uit Engeland mee had genomen, werkte niet. Dus is ze weer opnieuw begonnen, nu met gewone gelatine. Hè, hè, uiteindelijk werkte het! En hij was lekker, die chocolade/sinaasappel taart. Smul. Er is nog een stukje over, dus daar zet ik dalijk mijn tanden in. Niet goed, want morgen moet ik mijn bloedsuikergehalte na laten kijken. Ik weet nu het resultaa(r)t al, hihihi.
Pasen was weer gezellig. De verstopte eitjes zijn weer gevonden. De magen zijn weer gevuld. 
Maar goed dat ik vanmorgen naar de zumba ben geweest. Misschien is de schade nu minder erg als ik morgen gewogen wordt. Alle beetjes helpen, nietwaar?
Vanaf volgende week is het voorjaarsvakantie. Alle clubjes liggen stil. Kan ik mooi aan de badkamer beginnen. EN afmaken, dat is mijn doel. Ik maak er maar weer een strak 'to do' lijstje van. Kan ik alles wat ik gedaan heb lekker afvinken. Hou ik van, van afvinken. 
Jeetje, kijk eens naar buiten: het hagelt flink! Lekkere lente... Wordt tijd voor een beetje warmte.
Had ik al vermeld dat de vakantie geboekt is? We gaan een rondreis door Andalusië maken! Ik denk wel dat het daar warm genoeg is voor me.... Olé! Tapas! Sangria! Paso Doble! We hebben er zin in!

zaterdag 15 april 2017

Fijne paasdagen!

De lente is op dit moment ver te zoeken, hè? Het is buiten frips aan de bips. Tijd voor een leuke lente scrap: kleine Lorelai, zittend in het gras, spelend met bloempjes. Lief, toch?

De paasdagen staan voor de deur. En dat vergt een strakke planning voor het jaarlijkse paasbuffet. Receptjes zijn uitgezocht. De boodschappen zijn binnen.  Er komt een paastaart. Gemaakt door Mariska en Alex. Ben benieuwd. Wordt vast lekker. Jammer dat het ook met de Pasen kil en nattig weer wordt. Nou ja, dan maar binnen paaseitjes zoeken. Oeps, paaseitjes verstoppen...nog even op de planning zetten!

Ik zat donderdagmiddag weer met Kiwi bij de dierenarts. Ging weer niet lekker met haar. Ik had/heb echt het idee dat ze pijn had. Het is al geen miauwerd, (ze zegt nooit een woord), maar ze trok steeds met haar koppie. Net of ze een pijnscheut moest opvangen. De dierenarts kon niets vinden. Er zat ook geen keutel dwars. Nu maar afgesproken dat ze naast het vezelrijke droogvoer nu licht verteerbaar natvoer moet eten. Hill's R/D meegenomen. Dat lust mevrouw dus niet. Op de markt maar even wat andere merken gehaald. Kijken of er iets van haar gading bijzit. Ze heeft nog wel elke dag een pijnstillend drankje dat ik naar binnen moet zien te krijgen. Dat helpt wel, zo te merken. Ze heeft ook gelijk een mani- pedicure behandeling gehad. Was ook wel nodig ook. Lange heksennagels! Ze bleef overal aanhaken. Ze wordt gewoon een oud besje, denk ik. Ze is nu 10. Maar ik wil haar nog lang niet kwijt. Superlief beestje!

Gister vierde Patricia haar verjaardag. Dus ik dacht al vroeg bij haar voor de deur te liggen, ivm met mijn strakke planning van de afgelopen dagen. Verdwaal ik onderweg! In mijn eigen stad, hè? En dan voel je je lullig, hoor. :-) Er was ergens een verkeersplein afgesloten, dus ik moest wel een andere kant op. Uiteindelijk kwam ik ergens waar ik niet verder kon, dus weer helemaal terug en toen maar via de andere kant van Zoetermeer totaal omgereden. Pfff. Kom ik nog laat aan...Uiteraard op dat moment geen parkeerplek voor de deur dus maar op een onhandig plekje in een winkelstraat gezet. Tussen een busje, een lantaarnpaal en een andere auto in. Kom ik na afloop terug ( Je taart was lekker, Patries!) staat er aan de andere kant OOK een busje, uiteraard scheef ingeparkeerd. Weg uitzicht! Wat een *^%%^& plek, zeg! Een hele wiskundige berekening gemaakt hoeveel auto's er per keer maximaal door het ene groene stoplicht kwamen. Gekeken hoe lang het duurde voor er auto's met het andere stoplicht de hoek omkwamen. De auto in. Auto's tellen die achter me langs reden... en gaan met die banaan! Hup, voorzichtig naar achteren. Op hoop van zegen! Gelukkig reed er niemand door rood. Nou ja, boem is ho, toch? Een blind paard kan toch geen schade aanrichten, aan onze duivenpoepmobiel. :-)

Fijne paasdagen allemaal.......

maandag 3 april 2017

Knock, knock, who's there....

Het begon vanmorgen alweer lekker: de monitor deed het weer niet. Daar heb ik de laatste tijd steeds last van. Hij gaat niet aan bij het opstarten. En steeds dacht ik dat ik het euvel gevonden had. Een scheef pinnetje in de stekker... hij deed het even tot de volgende dag...daarna niet meer...bleek het dus niet te zijn. Alle drivers van de videokaart geupdatet.... bleek het niet te zijn. Een andere aansluitstekker/snoer...bleek het niet te zijn. Een andere stroomdraad...bleek het niet te zijn. En het gekke was: als we hem aan de laptop hingen, deed hij het wel gewoon. Hoogst irritant is dat. En tussendoor, na elke denkbare oplossing, floepte hij ook netjes aan. Frustrerend! Maar vanochtend dus weer niet. Nu maar weer een ouwetje aangesloten. Kijken wat die morgenochtend doet.... Anders toch maar op zoek naar een nieuw exemplaar (al gevonden, hoor) ;-)

Na 7 repetities zwoegen op de 6 nieuwe Eurovisie songfestival nummers hebben we gisteravond als koor laten horen wat we ervan gebakken hadden. Voor de pauze hebben we eerst nog wat ouder repertoire gezongen. Keurig uit het hoofd. En dat ging best goed, dacht ik. Mijn zus vond 'de Pastorale' erg mooi klinken. Mijn moeder had het even moeilijk bij 'Mag ik dan bij jou'. (dat lied staat nu te boek als ome Nico's lied).
Het was ook de vraag of mijn moeder er deze avond wel bij zou zijn. Ze heeft de laatste tijd nogal pech gehad. Ze heeft een rare plek op haar hand weg laten snijden. Op zich niet erg, maar er kwam een fikse ontsteking bij kijken. Dus naar de huisartspost, aan het infuus, de hechtingen er weer uit, wond schoongemaakt en weer dichtgemaakt en een antibioticakuur. En van die kuur kreeg ze weer allerlei andere klachten. Afijn, algehele malaise. Maar toch was ze er gisteravond bij!...
Na de pauze was het tijd voor de songfestivalliedjes. Allemaal vrolijke liedjes. Leuk om te zingen! Ok, perfect ging het niet, maar we hebben ons best gedaan. Ze staan in een dikke laag grondverf, zeg maar. Nu moeten we ze de komende tijd af gaan lakken. Komt goed. Zeven weken voor zoveel nieuwe nummers is ook wel erg kort.


De rand van mijn zijden omslagdoek is af. Tjonge jonge jonge, wat een ellende is dat geweest. Er zat totaal geen ene logica in het patroon. Geen regelmaat. Noppes. Als ik er te laat achter kwam dat ik een fout had gemaakt, dan was het een crime om terug te steken. Uiteindelijk heb ik maar een 'levenslijn' gebruikt. En dan nog, hè... heb ik hem net eruit gehaald, blijkt het toch niet helemaal goed te zijn. Nou, foutjes moffel ik wel weg. Daar ben ik een kei in! ;-) En net nog, ook zo dom van mezelf... ik was klaar met breien, had afgekant...laat nog even het bolletje eraan hangen, want ik moet nog een rand aan de bovenkant haken.... wil toch die doek even passen natuurlijk.... sla hem om me heen, sta er aan te trekken, draai wat rondjes voor de spiegel.... doe hem af...pak hem bij de punt.... ja, hoor.... weer allemaal losse steken! Zonder levenslijn, want die had ik er heel optimistisch al uit gehaald. En dan kan ik me wel voor mijn kop slaan. Trut! Weer een tijd zitten klooien om het een beetje goed te krijgen. Grrrr. Nou ja, morgen maar weer verder.... Hij moet af! Ik moet de badkamer gaan doen!