zondag 23 april 2017

The Who's Tommy....


Gisteren stond onze laatste theatervoorstelling van dit seizoen gepland: The Who's Tommy. 
Ik verwachtte al dat het publiek voornamelijk uit zestigers zou bestaan en... ja, hoor. Grijze duiven en bolbuikerige mannen alom. Voor de zekerheid had ik een paar oordoppen meegenomen. Volgens de recensies zouden die goed van pas komen. Zeker waar wij zaten; vrij vooraan met op links in ons oor blèrende speakers. Oei, dat kon wel een tandje zachter allemaal. 
Tijdens de uitvoering van Tommy werd op een groot scherm beelden vertoond uit de film die ik toevallig die ochtend nog even had bekeken om te weten waar het verhaal 'Tommy' überhaupt ook alweer over ging. De beelden werden afgewisseld met van die psychodylische kaleisdoscopische kleurverlopen. Zonder stoned te zijn kan ik daar helemaal in op gaan. Als kind kon ik uren door mijn speelgoedkaleisdoscoopbuisje naar de kleurtjes kijken. Heb ik altijd al fascinerend gevonden.
Na de pauze hebben ze nog een zooi covers gespeeld. Beetje Queen, beetje Manfred Mann, beetje Deep Purple. Als publiek mochten we meezingen. Maar dat had geen zin. Je hoorde jezelf niet boven de herrie uit. Ik was mega blij met mijn oordoppies! Het was op zich een leuke voorstelling, maar HARD!

Hier nog een filmpje:


Eigenlijk zouden Mariska en ik op 6 mei nog naar 'Ticket to Bollywood' gaan, Indiase dans en muziek. Maar helaas gaat die voorstelling niet door vanwege een planningsfout van de Europese promotor. Jammer! Het leek me juist zo vrolijk en kleurrijk. Nou ja, maar kijken wat een volgend theaterseizoen ons gaat brengen....

Zo, zeg...zit ik gister in het theater... zie ik ineens dat er aan de rand van mijn mooie zijden shawl een paar steken los zitten . Draad gebroken! Jeetje. Vast ergens aan blijven hangen... Maar vanmorgen heb ik het weer netjes-zat kunnen repareren. Toch wel teer spul dat zijde...

Intussen, (ik kan niet stil op de bank zitten), heb ik nog even een babydekentje gehaakt. Schattig geworden. Maar oh, wat een saai werk! Bwlaahh. Ik ben duidelijk geen mens om een sprei of woondeken te haken.
Een beetje afwisseling moet ik hebben. Een beetje uitdaging. Alleen de rand was leuk om te doen. Ook weer een voor mij nieuwe steek. Van het internet afgehaald.


Details: Zeeman Supersoft, patroon: star stitch, rand: crochet wave fan edging, haaknaald 4,5. Aantal bollen: 5. Maat +\- 90x120 cm

Aankomende week: klussen in de badkamer! Maar eerst nog op de koffie bij Hennie... 

Geen opmerkingen: