Mijn rechterwang begint op te zetten. En niet een klein beetje. Binnen een halve minuut heb ik formaat hamsterwang! Wat IS dit?? Wat krijgen we nou?? Dit had ik nog nooit meegemaakt. Zó snel, zó dik. Het stond helemaal strak gespannen. Tja, wat nu?? Voel ik pijn? Nee, niet echt. Voel ik me niet lekker? Nee, voel me prima. Krijg ik nog gewoon lucht? Ja. Heb ik koorts? Nee. Allergische reactie ergens op? Geen idee. Zou niet weten voor wat.... Voor de zekerheid toch maar een antihistamine ingenomen.
Maar ja, wat nu. In de spiegel kijken. Ieeuuwwww. Dat ziet er niet uit! Toch maar even de huisarts bellen om te vragen wat ik ermee aan moet. Een bandje: de praktijk van dr. ^$$^^;% is gesloten, belt u de huisartsenpost maar.
De huisartsenpost gebeld. Bandje: de huisartsenpost gaat pas om 17.00 uur open, belt u uw huisarts maar..... Ut zal eens niet! Gewoon niet te bereiken, hè? Het spoednummer bellen? Nee. Da's overdreven. Wat nu?
Dan maar gewoon naar de praktijk lopen en kijken wie er wel aanwezig is. Ik wilde toch weten waarom ik zomaar in de Hulk aan het veranderen was. Uitleg gedaan over de bandjes die ik te horen kreeg. 'Ohhh, dan staat het verkeerde bandje aannnnnn'. Irritant vind ik dat. Maar goed, een andere dokter was wel genegen om mijn chubby cheek even te bekijken. Het bleek een gevalletje van een verstopte speekselklier te zijn. Nooit van gehoord! Nooit eerder gehad! Ik moest maar zure dingen eten. Van die citroenballetjes of van die zure matten. Dan zou het wel weer openspringen en beter gaan. Mocht het nou niet overgaan, kon ik terugkomen.
De hele ochtend heb ik op die zure ballen gesabbeld. Ook wel weer eens lekker trouwens. Nou ja, niet tijdens de Zumba (Ja, ik heb inmiddels weer een nieuwe Zumbaclub gevonden!). Ik wilde er niet in stikken natuurlijk, met al dat gespring. In de loop van de dag begon mijn wang alweer wat te slinken. En nu is het echt op z'n retour. Nog niet helemaal weg, maar wel bijna. Maar raar was het wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten