Licht in de duisternis....

Er werd aan de deur gebeld. Drie mannen van de gemeente. Eén was genoeg geweest, lijkt mij... Ik denk dat de andere twee niks te doen hadden? 'Die groene Opel op de parkeerplaats.. Is die van u?' 'Hoezo, heb je er tegenaan gezeten, tegen mijn vieze oude bolide??' Was niet het geval. Ik moest hem voor morgenochtend 7 uur daar weghalen. Morgen worden de grote brede bomen weggehaald! Juich!
Dit was dus vandaag onze laatste (vooral met dit trieste weer) 'donker-in-de-kamer' dag. Dag bomen, hallo licht! Dag bomen, dag eeuwige duivenstront! Ik kan er niet om treuren. Ik denk wel dat we nu iets van rolgordijnen moeten aanschaffen, dat wel. Wel weer meer inkijk....

We hebben woensdag weer een proefritje in de 1.0 gemaakt. Tja, moeilijk, moeilijk. Hij trok ook snel genoeg op, maar maakte wel weer meer herrie. Volgens de garage zouden wij met ons gebruik genoeg hebben aan de 1.0. Zal best, maar diep in mijn hart vind ik het zo'n instapmodelletje motor.
De nieuwe pakketten waren ook binnen. Helaas, die donkere ramen achterin zitten er nog steeds in. Ze worden je gewoon door de strot geduwd. Ik snap gewoon niet dat zo'n optie niet los apart erbij zit. Die donkere ramen bepalen voor een groot deel de uitstraling van de hele auto. In mijn ogen geven die ramen er een louche uitstraling aan. Met dat pooierige dashboard valt nog te leven. Dat hoogglans verandert binnen een paar weken toch wel in matglans door de laag stof die erop komt te liggen. :-) Maar die ramen, hè.....Ik wil ze zooooo nietttt. Ik heb er al een rot hekel aan als ik achter zo'n auto rij. In bepaalde lichtomstandigheden zie je helemaal niks wat er voor gebeurd. Als ik bij schoonzoon Alex meerij en achterin zit, kijk ik niet naar buiten, maar zit naar mijn schoot te staren. Ik voel me opgesloten met die ramen. Ik heb er helemaal niks mee. Het lijkt me, (misschien is dat niet zo) dat je in de schemering of in het donker ook minder goed zicht hebt op onverlichte fietsers/voetgangers of ander wild.
Dan kun je natuurlijk zeggen: 'dan neem je dat pakket waar ze in zitten toch niet?' Maar dan ben ik de rest van de opties die ik juist WEL wil hebben kwijt. En sommige daarvan kun je niet los bestellen.
Oh oh oh, wat een zware bevalling is een auto uitzoeken. Het had zo leuk kunnen zijn, maar ik vind er niks meer aan. Nou ja, komt tijd, komt raad. We hebben geen haast.

Ik heb tijdens de proefrit nog wel een lachbui gehad. Ik had naar Nootdorp gereden en Jan reed terug. Daar waar je 120 mag wilde hij ook 120, om de auto uit te proberen. Maar dat ging niet. Er zaten allemaal langzame sukkels voor hem (zijn woorden) Hij was helemaal boos en geïrriteerd. Maar hij vergat wel even dat normaliter HIJ altijd de langzame sukkel is. Ik kwam niet meer bij. Mijn Jan verandert dalijk nog in een beest! Hihihi.

Ik geloof dat ik een tennisarm heb van het breien, dus maar weer eens aan het scrappen geweest. Bovenstaande is van Mariska die met haar lief een weekendje naar Ede is geweest.....