Over Kiwi's en Galaballen....

Ach, onze kleine Kiwi was haarzelf niet. Ze gaf steeds over. Ook midden in de nacht. Nu ben ik een heel lichte slaapster, dus bij het eerste kokhalsje zat ik al recht overeind. En ik was gelukkig ook elke keer op tijd om haar van het bed af te gooien. Wat is dat toch met poezen... dat ze gewoon het liefst een zacht plekje zoeken om hun maaginhoud leeg te kieperen? Kan zomaar op de mat of in je sloffen zijn. De laatste nachten heb ik zo'n beetje met één oog open geslapen. En het ging maar niet over. Ook haar keuteltjes waren keihard. Ja, het draait weer op stront uit. :-P Wie weet had ze wel een verstopping en kwam daarom alles eruit. Er kon misschien gewoon niks meer bij. Toch maar weer eens naar de dokter met haar. Mariska was thuis om mee te helpen haar in de mand te proppen. De spreidstand der vier poten werd door Mariska heel slim voorkomen door haar voorpootjes bij elkaar te houden toen ze haar door het gat propte. Nu waren alleen haar achterpoten nog in spagaat. Zo hee, dat scheelde! Binnen een mum van tijd zat ze in de mand. Nou, als blikken konden doden....
De dierenarts vermoedde ook dat ze wat moeite had met poepen. Dus ze heeft nu een laxeermiddeltje gehad en een injectie en wat pilletjes tegen de misselijkheid. Het was ook niet de eerste keer dat ze met deze klachten bij de dokter zat. Dat laxeermiddeltje blijven we nu maar vaker gebruiken ter ondersteuning. En nu ze er toch was hebben we ook maar gelijk een seniorenbloedtest laten doen om te kijken of ze verder nog goed gezond is. Gelukkig was dat allemaal in orde. Ze is ook alweer negen. Het wordt al echt een dame op leeftijd. Weegt maar 2,6 kilo. Ik denk dat Mango nu al ruim een kilo zwaarder is. Mango wordt echt zo'n boerentrien. Groot, robuust. Poten als kolenscheppen. En ze stopt maar niet met groeien. Ze wordt wel iets rustiger. Pfff.

Laatst was ik met Mariska naar Den Haag gegaan om te winkelen voor een lange jurk. Die had ze nog niet, dus wilde ze die hebben. Leuk. Wij naar TKmaxx. De hele wand met lange jurken doorgespit. Een aantal wilde ze wel passen. Er hing er ook eentje tussen die daar niet hoorde. Het was geen lange jurk, maar ik vond hem toch mooiiii. Donkerblauw met glitters. Die moest ze van mij ook passen. 'Dat is mijn maat niet, dat is jouw maat, zei ze. Ja, maar ìk zoek helemaal geen jurk....
Maar ja, zij ging toch passen, dus zal ik dan ook maar??? Ach, hij past vast toch niet, en hij zal mij vast toch niet staan. Waarom niet passen dan? Heb ik ook wat te doen. Aj, hij bleek perfect te passen. Dàt was niet de bedoeling! En ik vond hem zo mooiiii. Ken je dat gevoel van vroeger...als klein meisje... dat, als je een kerstjurkje kreeg met glitters,...dat je je dan een prinsesje voelde? Zo voelde ik me in dat hokje daar! En al de tijd dat Mariska al haar lange jurken aan het passen was, stond ik maar rondjes te draaien in mijn eigen paskamertje. Maar ja, ik was helemaal niet op zoek naar een feestjurk, joh. 'Wel gaaf voor het kerstgala op de dansschool, hoor, mam'. Ik wist niet of we nog wel gingen. We hebben nu al twee seizoenen niet meer gedanst. Jan maar even een berichtje gestuurd: Ik heb nu zo'n mooie jurk aan... gaan we nog naar het kerstgala?? Gelukkig kreeg ik al snel een berichtje terug dat hij wel wilde. Mooi, inpakken die handel! Helemaal blij. Inmiddels heb ik er al een bolero en een avondtasje bij gekocht. Nu nog op zoek naar schoenen....
Mariska is uiteindelijk bij Peek voor een lange jurk geslaagd. Ook een donkerblauwe. Eentje waar ik gelijk vanaf het begin al weg van was. De dames zijn bijna klaar voor het bal. En voor Jan is er een bijpassend setje uit China onderweg naar Nederland. Een setje met een donkerblauw strikje, pochetje en manchetknopen. Verkrijgbaar in 20 kleuren. Haast voor niets op Aliexpress..... :-)