Zou de gedeeltelijke zonsverduistering nu wel of niet te zien zijn boven Nederland? Die vraag hield me al een tijdje bezig. Ik volgde al elke avond de uitzendingen van 'Stargazing Live' op BBC. Daar in Engeland leeft het universum überhaupt veel meer dan hier in Nederland. Zelfs op de uni waar Mariska sterrenkunde studeert werd er amper aandacht aanbesteedt. Raar, toch?
Ik heb de eclipsbrilletjes van 1999 weer opgediept. Zagen er nog prima uit. Geen beschadigingen, dus nog safe om te gebruiken. Vijftien jaar geleden is Jan speciaal voor de totale zonsverduistering naar Hongarije gereden. Onderweg kamperend in een 20 jaar oud tentje....En hij heeft het kunnen aanschouwen!
Ik bleef toen thuis met Mariska. Wij stonden op mijn moeder's balkon en hebben de gedeeltelijke verduistering gezien. Ook dat vond ik toen behoorlijk indrukwekkend. Het licht veranderde...(ik heb wat met licht) en de algehele atmosfeer veranderde. Zo stil ook, staat me bij. Ik herinner me de schaduwen nog van de planten. Elk blaadje had een hap eruit. Zo jammer dat ik daar toen geen foto van heb genomen.
Deze keer zou ik dat wel gaan doen! Dus ik was er klaar voor! En weer was ik bij mijn moeder thuis. (vrijdag, marktdag). Eén egaal grijs wolkendek! Nou, zeg, balen! Dat ging um niet worden. Kopje koffie dan maar. ' Heee, het lijkt wel of de zon doorkomt', zei mijn moeder ineens. Ik vloog naar het balkon. Nou, zon... de bewolking werd een beetje dunner. Ik vloog weer naar binnen. Brilletje gepakt. Niet nodig, zag er niks door... Met het blote oog was het beter te zien. Vloog weer naar binnen, fototoestel gepakt. Foto gemaakt, wolkendek dik, zon weg, weer dun, vaag zonnetje, foto gemaakt, weer dicht. Ik heb misschien maar een halve minuut de tijd gehad.
Maar in ieder geval toch nog iets! Helaas geen schaduwen. Die waren er gewoon niet. Volgende keer beter.... hoop ik. Ik moet en zal die foto hebben. Ooit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten