maandag 25 november 2019

BCC sucks....

BCC en ik kunnen niet meer met elkaar door één deur. Wat een ballentent met hun mooie logo! Altijd een oplossing in huis, hahaha.
Bij onze oudste oven ging nu, na al eerder het magnetrongedeelte, ook het ovengedeelte kapot. En om het gevaarte alleen voor het grill gedeelte te laten staan is niet handig.
Er moest dus een nieuwe bijkomen, zodat ik er weer twee had.
Al eerder hadden we bij BCC een oven gekocht, dus ik kwam weer daar uit. Op hun website kon je aangeven wanneer je hem bezorgd wilde hebben. Vrijdag, tussen 14.00 en 18.00 uur via DHL. Prima, dacht ik toen nog. Ik kon ook aangeven of de oude oven mee terug moest. Aangeklikt. Bestelling de deur uit en ik kreeg netjes de bevestiging. Alleen stond niet op de bevestiging dat de oude oven mee terug ging. Dus maar even een what'sappje gestuurd of dat wel goed was doorgekomen. Ja, hoor, dat kon kloppen, kreeg ik als antwoord. De klant ziet dat helaas niet op de bon. Maar ^Sarah had het er voor de zekerheid er nogmaals bij gezet.
Nou, dat geloof je dan, toch??
Vrijdag, de dag van bezorging tussen 14.00 en 18.00. Ik kom om 12.30 thuis, ligt er een briefje: DHL: We hebben u gemist!. We komen de volgende werkdag nogmaals aan de deur. Nee, DHL, jullie hebben me niet gemist, jullie waren te vroeg! Waren ze om 12.15 aan de deur geweest. Frustrerend! Op een tijdstip, in een tijdvak, waarin ze volgens hun eigen website niet eens in de buurt zouden moeten zijn! De volgende werkdag zou m.i. dan op zaterdag moeten zijn. Want volgens hun eigen website werken ze op zaterdag.
Maar weer een what's appje naar BCC gestuurd. Waarom heb je op de BCC site een keuze aan bezorgingstijden als DHL zich daar niet aan houdt? Beetje zinloos, lijkt me.
^Mitchel vond het erg vervelend en ging het oppakken met zijn teamleider. (niks meer van ^Mitchel gehoord uiteraard)
Inmiddels zag ik via track and trace op de DHL site dat ze pas mààndag weer zouden komen tussen 8.00 en 18.00. Lekker ruim tijdvak ook! Een hele dag wachten! Ineke pisnijdig.
Weer een what'sappje naar BCC. Waarom die 'keuze' over bezorging niet van de BCC site afhalen of een betere samenwerking met DHL bewerkstelligen??
^Jeffrey ging zich er mee bemoeien... Helaas hebben wij geen invloed op de levering van DHL. (zouden ze wel moeten hebben, lijkt mij, ze werken toch samen??) Dat de bezorger zegt dat hij je gemist heeft is iets wat buiten ons om gaat, hoe vervelend ook) ^Jeffrey kon er ECHT niks aan doen. Ahhhh.
Vandaag... wachten, wachten, wachten op DHL. Uiteraard bleef het tijdvak op tussen 8.00 en 18.00 uur staan. (zou ze gesierd hebben als ze wat explicieter zouden zijn)
Tegen enen, ja, hoor, DHL voor de deur. Mijn oven. Jippie, eindelijk!
En hier staat de oude die jullie mee gaan nemen, zei ik nog onschuldig en vol vertrouwen.
Neeeeee, zei de DHL meneer, daar hebben we geen opdracht voor van BCC. Hij had geen sticker gekregen en hij zat niet eens in een doos! Zo mocht hij hem niet meenemen. Ik sprong haast uit mijn niet meer zo strakke velletje. Hij zijn baas bellen. Nee, de oven mocht niet mee. Ik zijn baas aan de telefoon. Even gezegd wat ik op mijn hart had. Ik moest het maar opnemen met BCC. Er kon dan een ander tijdstip gekozen worden om de oven op te halen. Vast weer tussen 8.00 en 18.00 uur. Zodat het me weer een dag kost!
Inmiddels is er weer een what'sappje en een tweet richting BCC gegaan. Nog geen antwoord van ^Sarah, ^Mitchel, ^Jeffrey etc.
Ik breng de oude oven zelf wel naar het grofvuil. Maar nooit of de nimmer zal ik nog bij BCC bestellen! Voortaan bij een firma met een EIGEN bezorgdienst. Zodat ze bij niemand anders de schuld kunnen neerleggen. Bah! Laat dat tevredenheidsonderzoekje na aankoop via de mail maar komen! Ik zit klaar.
Nu maar hopen dat de oven het doet.....:-/ Let it go, Ien, let it goooooo :-)

maandag 18 november 2019

Golden Earring...

Golden Earring.... Dat is nog eens terug in de tijd! Mijn eerste echte afspraakje met Jan ooit was naar Golden Earring op het Scheveningse strand. Jee, dat moet ongeveer in 1986 geweest zijn. Ik kan me van het concert zelf weinig herinneren. Alleen dat de auto gewoon op de boulevard stond geparkeerd. Jan haalde een plu uit de achterbak en het viel me op dat hij een heel lullig jasje aan had. Een regenjasje van zijn vader, bleek achteraf. Vreemd dat dàt me eigenlijk alleen is bij gebleven van die dag. Dat rare jasje. Ik voelde toen wel wat plaatsvervangende schaamte. Maar lieflijk zoals ik toen nog was heb ik er op dàt moment niets van gezegd. Later...uiteraard wel. Maar nu, na 31 jaar huwelijk, weet ik dat dat altijd verspilde moeite en energie is geweest. Ook nu zit hij weer in een holbewoner-fase en loopt hij rond met een grote bos haar in ook weer rare oude jassen. Terwijl er nieuwe jassen aan de kapstok hangen en er iets van twintig kapsalons in Zoetermeer hun deuren wijd open hebben staan. La ma gaan.....alles op z'n tijd. ZIJN tijd. Pfff.

Een ander concert waar we naartoe zijn gegaan van Golden Earring was 'The Last Blast Of The Century' in de Groenoordhallen van Leiden, december 1999. IJzersterk! Verder hebben we ze ooit nog gehoord in het stadstheater hier in Zoetermeer. Raar, eigenlijk, achteraf.... in zo'n klein zaaltje.

Afgelopen zaterdag zijn we naar Ahoy geweest. Samen met Mariska, Alex, André, Henk en Tatiana. Met twee auto's racen naar Rotterdam en dan toch nog een gratis plekje in de omgeving kunnen bemachtigen! Dat plekje heb ik nu maar in Google maps getagd. Altijd makkelijk, toch?
In het voorprogramma stond de Nederlandse band 'de Wolff'. Ik kende ze niet, maar het was ook niet mijn ding. Knijterhard en onverstaanbaar. Gelukkig had ik een paar oordoppen in mijn broekzak gedaan. Die kwamen goed van pas.
Toen de Golden Earring aan de beurt was hebben we ons een weg door de massa wat meer naar voren gewurmd. En je hebt eigenlijk geen idee hoe druk het is. Je ziet alle mensen voor je, maar je weet niet wat er allemaal nog achter je staat. Dat zie je pas achteraf op de foto's! Jemig, druk!! Je schoenen zogen zich vast aan de plassen gemorst bier op de vloer. Wat een sfeer, gaaf! En wat een muziek. Ze kunnen het nog, hoor, die ouwetjes! Alle bekende nummers kwamen voorbij. We hebben heerlijk mee kunnen blèren. Sommige nummers werden enorm verlengd door solo's van de bassist of drummer. De solo in Radar Love duurde zelfs zo lang dat we dachten dat ze dat nummer voor de tweede keer speelden toen ze eindelijk weer doorgingen. :-) Oh, die solo van Cesar Zuiderwijk op zijn drumstelletje. Wat genoot die man! Geweldig om te zien en te horen. ZIJ hadden het naar hun zin en wij als publiek ook. Geweldig concert.
Na afloop kluunden we door een enkelsdiepe laag afval richting de toiletten en zie daar.... door het hoge testosterongehalte bleek het bij de dames toiletten heel rustig te zijn! Nu stonden de kerels eens in de rij om het amusementsbier af te kunnen wateren. Nog nooit meegemaakt!

maandag 11 november 2019

Weekje in de Ardennen...

We zijn weer terug van een weekje Ardennen. Het begon niet helemaal goed. Regen, regen, regen. Bij aankomst in het huisje bleken er geen lakenpakketten te zijn. Volgens de receptie medewerkers was dat een optie. Dat we ervoor betaald hadden moesten we zelf maar even bewijzen. Klantvriendelijker zou zijn als zij dat zelf even hadden nagezocht in de computer. Na het laten zien van de factuur bleken we er wel degelijk recht op te hebben. Ok, welk huisje? 319. Dat is op dit moment onverhuurd... Ik ontplofte bijna! Het bleek een misverstand te zijn. Duh! Aan mijn gezicht was wel te zien dat ik niet pleased was. Dus kwamen ze snel met een kadootje voor het ongemak; een baddersetje voor onder de douche. Dat konden we ‘s avonds niet gebruiken, want ja.... er kwam geen water meer uit de kraan. :-) Ook dat werd weer opgelost. Pfff.
Onze vakantie kon beginnen.
Het weer speelde niet mee. Tussen de buien door hebben we Vielsalm bekeken. Een bijna uitgestorven stadje als je buiten het seizoen komt. De hele omgeving is natuurlijk wel prachtig. Zeker met die herfstkleuren. Helaas bleek een laarsje van mij lek te zijn, dus ik liep al snel te simpen, sampen, sompen. Later moesten we enorm de berg opklimmen, terug op weg naar ons huisje! Zo hee, zo kregen we wel goeie lichaamsbeweging! Hijg, hijg.
Op een erg regenachtige dag zijn we naar Luxemburg gereden om kasteel Vianden te bezoeken. Leuk om de audiotour te doen daar. Aan het eind van de tour werd het zelfs droog en scheen nog even de zon. Bij een uitzichtpunt konden we het kasteel in volle glorie zien liggen. Op de heenweg was het niet te zien door de miezer en de regen.
Ook op een goede dag hebben we de waterval van Coo bezocht. De laatste keer dat we daar geweest waren was een jaar of 23 geleden met de hele familie. Hij bulderde flink nu het zoveel geregend had. Gaaf om te zien. De weg van Vielsalm naar Coo is ook schitterend. Zeker als de zon even doorkwam.
Jan houdt ervan om op knooppunten te staan. Dus we togen naar een drie landen punt. Daar waar Duitsland, Luxemburg en België elkaar raken. Een mooie rit ernaartoe. Stelt verder niet veel voor. Drie stenen op de oevers van een klein riviertje die aangeven welk land waar ligt. Wel weer in een prachtige omgeving waar we een mooie wandeling hebben kunnen maken. Het had leuk geweest als ik een paar lieslaarzen bij me had gehad. Dan had ik wijdbeens in het riviertje kunnen staan in twee landen tegelijk, terwijl ik met een hand het derde land had kunnen aanraken.
Verder weer veel miezer en regen gehad. En ja, wat moet je dan? Je wilt toch weg, ondanks dat je geen mooie uitzichten hebt. Eerste instantie waren we van plan om naar Dinant te rijden. Dat zou ook nog iets van een uur en een kwartier rijden zijn. Maar dat was alleen leuk geweest met zon of al was het maar droog geweest. We kozen maar voor Malmédy. Daar waren we beiden nog nooit geweest. Malmédy in de miezer.... neuh, niet leuk. Een druk stadje waar een hoop verkeer door komt. Uitlaatgassen! Was het ook niet.
Op nog een regenachtige dag hebben we gewinkeld, net over de grens, in Luxemburg. Daar was het Knauf Schmiede, winkelcentrum. Daar liepen we lekker droog. Zelfs boodschappen doen is dan leuk. :-)
Buienradar was onze vriend afgelopen week. Zodra het droog werd (en even bleef) gingen we op pad om te wandelen. Vanuit het vakantiepark waren er diverse routes. Heerlijk! En soms liep je ergens een hoek om en kwam je uit in een hemelse weerwar van herfstkleuren. Zo mooi. Echt genieten! Dan was ik helemaal in mijn element!
Al met al, een leuke week. Ondanks het weer....

Op de terugweg zijn we nog even op bezoek geweest bij mijn vader in Eindhoven. In maart had hij een traplift aangevraagd en afgelopen week werd hij eindelijk geplaatst. Daar wilden we natuurlijk even een demonstratie van zien. Tergend langzaam kroop het ding omhoog en weer naar beneden. Ik hoop dat mijn vader zich kan weerhouden om het ding op te voeren. ;-) Echt hoor, als het aan hem zou liggen... Hij houdt graag de vaart erin. Hij is er wel heel erg mee geholpen in ieder geval....