Vers van de pers!....

Mijn achternichtje Géneviève werd gisteren 10 jaar. En aangezien haar moeder Roxanne op alle dag loopt zou ze de verjaardagsviering klein houden met een eventuele afmelding als het echt niet zou gaan. Maar we hadden verder niks gehoord, dus hup... mijn moeder en ik togen naar Wassenaar. Er hingen slingers voor het raam en de kamer was versierd. Waar is het feestje? Hier was het feestje! Dat was duidelijk.
Maar toen we de kamer binnenkwamen zagen we daar een kraamhulp staan. Huh? Kraamhulp? Is die niet iets van tien dagen te vroeg? Zeker om alvast kennis te maken? Maar wat een rare dag...op zondag?? Huh? Was het kindje er al dan?? Wat??? Hè???
En wie zat daar op de bank: Roxanne met in haar armen Enrique, hun vers geperste zoon! Wat krijgen we nu dan?? We konden onze ogen niet geloven. Twee kinderen op één dag jarig!
Het is wel een bikkel, die Roxanne. 's Ochtends om 7.15 is na 2 of 3 persweeën de baby onverwachts geboren. Gewoon op de bank. Helemaal zonder assistentie! De verloskundige kwam pas een half uur na de geboorte binnen stappen. Kun je nagaan hoe snel alles is gegaan. En Enrique is ook weer zo'n prachtig exemplaar. Klein, schattig, met een fijn gezichtje. Ik ben heel benieuwd naar de uiteindelijke kleur van zijn ogen.
Maar jeetje, net bevallen...en dan niet iedereen afbellen, maar gewoon niks zeggen en de verjaardag laten doorgaan. Ze heeft zelfs Géneviève's haar nog mooi feestelijk in zitten vlechten. Het is wel een verjaardag geworden die zij nooit meer zal vergeten!
Mijn zus en zwager wisten ook van niks toen ze kwamen. Er was wel gevraagd of ze wat eerder konden komen. Maar zij dachten om te helpen met de festiviteiten. Niet te weten dat ze weer opa en oma waren geworden. Mijn zus stond nòg te trillen toen wij kwamen. En broer Thierry en Jessica, die wat later kwamen, hadden in eerste instantie ook niks in de gaten. Stonden ook met hun mond vol tanden. Goh, het was wel een stunt, hoor. :-) Ik ben de rest van de dag helemaal hoteldebotel geweest! :-)
Ik hoop wel dat Roxanne vandaag geen terugslag heeft gehad. En ik hoop dat ze wel een beetje aan haar rust toe kan komen. Zal niet meevallen met een gezin met inmiddels zes kinderen! Zal dit de laatste zijn? Zij zegt van wel. We zullen zien... ;-)
Roxanne, Dion en alle kinderen: van harte gefeliciteerd met jullie zondagskindje Enrique! Veel geluk!

Samen op anderhalve meter afstand....

Het duurt maar voort, die Corona crisis. Gelukkig is het aantal besmettingen al flink gedaald. Maar toch moeten we nog voorzichtig zijn en op anderhalve meter van mekaar zien te blijven. Op zich lukt dat meestal wel. Als je je best er voor doet. Maar het is niet prettig om er altijd maar mee bezig te zijn in andermans nabijheid.
We mogen ook weer met meerdere mensen tegelijk afspreken! Als we maar die anderhalve meter afstand aanhouden. Nou, dan doen we dat toch. Marjan nodigde ons scratch clubje uit. Zij had wel plek voor zeven dames. In eerste instantie om in de tuin te zitten. Maar helaas, het weer speelde niet meer mee. Kou en regen. Gelukkig heeft ze ook een grote woonkamer. Er was een beetje met banken geschoven en ja, hoor, we zaten keurig op afstand van elkaar. Het was weer zo gezellig! Een hoop gekakel, een hoop gelach. Zo fijn om elkaar weer eens in levende lijve te zien en te horen. Patricia had voor ons allemaal een mooie pioenroos meegenomen. Lief! En André, de man van Marjan, heeft tussen de middag nog kroketten voor ons staan bakken. Lekker op een broodje. Smul.
Al met al een hele leuke ochtend. Het heeft ons allen goed gedaan.... Bedankt, Marjan!

Vandaag zou ik samen met Mariska in Valencia zijn geweest. Maar helaas...ging niet door. Nou ja, een andere keer dan maar. Valencia loopt niet weg, dunkt me. Deze zomer vieren we vakantie in de tuin. We hebben andere tuinstoelen gekocht. En vandaag kwamen de bijpassende kussens via een andere firma. Ik zit nu alleen nog te wachten op een paella pan voor op de skottelbraai. Tegelijk met de stoelen besteld, maar wordt weer geleverd in twee pakketten.. Waarom nou toch???
Mochten er nou van de zomer weer een paar hittegolven komen..ook dan zijn we voorbereid. Inmiddels hebben we twee airco's binnen. Eentje voor beneden en eentje voor op twee hoog waar Jan zit te werken. Nu had ik nog voldoende keus overal. Vorig jaar had ik er al naar gekeken... toen waren ze overal uitverkocht.
Het is wel handig dat ik nu meer thuis ben. Ik heb nu tijd om alvast rustig na te denken over het opknappen van de woonkamer. (voor als Kiwi er niet meer is. Ze is doof en blind, leeft alleen nog in de woonkamer, dus dat is niet handig als de kamer overhoop zou liggen)..
Op Pinterest heb ik alvast een 'mood board' gemaakt. De kleuren blijven ongeveer hetzelfde: groen met beige en noten. Maar met Art Deco invloeden. Goud, glans, geometrische figuren, varens. Ik hou ervan.
Eerst maar eens op zoek naar een bank. Dat kan ècht niet wachten. Ik ben er namelijk doorheen gezakt! En neeeeee, dat komt niet door de Corona pondjes! :-) Het was er al voor! Ik zit al dik 18 jaar dagelijks op hetzelfde plekje. Ik hoorde ineens KRAK en nu zit ik in een kuil. En daar krijg ik weer last van mijn onderrug van. :-/  Hij heeft lang zat trouwe dienst gedaan. Ik denk dat ik er een grote lap leer uit snij en daar een tas van laat maken. Lijkt me leuk. Maar ja, eerst 'even' een nieuwe uitzoeken. Heb er al een paar op het oog. Dat scheelt.

Bovenstaand, een scrapje van achternichtje Elaine-Mae. Haar heb ik ook al een hele tijd niet in het echie gezien. Ze staat en loopt al (aan het handje of aan een randje).. Kleine meisjes worden groot.

Over zingen en een beetje magie....

Goh, ik mis het zingen zo. En bijna, bijna, bijna, waren we weer voorzichtig opgestart met het koor. Buiten, in groepjes van 10.... Het bestuur is er lang mee bezig geweest om een locatie te zoeken en met een rooster te maken voor de koorleden die ook mee wilden doen. Maar nee, het mag echt nog niet! Zo jammer. Helaas. We kunnen natuurlijk wel thuis oefenen. We hebben mp3's van de nieuwe nummers, de bladmuziek erbij en huppetee. Gaat prima. Maar die ken ik nu wel. Tijd voor wat nieuws. Nu bof ik dat Jan ook op een koor zit. En hij krijgt ook nieuwe nummers die hij moet oefenen. Die pik ik stiekem gelijk even mee. ;-)
Ook al zingen we niet meer in koorverband, we hebben nog wel contact met elkaar. Om de week wordt er wel wat georganiseerd via Jitsi. De ene keer een muziekbingo, een andere keer een heuse popquiz. Leuk om naar uit te kijken.

Ziggo heeft deze periode het kanaal 192.tv opengegooid. Allemaal leuke oude nummers uit vervlogen tijden. Ik heb Demis Roussos weer helemaal (her)ontdekt. En ook Herb Alpert. Elke keer als ik weer eens leuke oude, al bijna vergeten, maar mij wel aansprekende nummertjes hoor maak ik een aantekening en download ze dan voor op de computer en vooral voor op het stickie in de auto.
Maar ik weet wel: ik hou niet van disco.....

En nu we het toch over disco hebben....
Laatst bestelde ik slippers via het internet. Mijn ouwe slippers, die ik als pantoffels in huis gebruik, hadden na een jaar of tien toch echt het loodje gelegd. Ze waren op. Hoe jammer dat ik dat ook vond, want ze zaten zo lekker. Ik had nieuwe gevonden op Topshoe.  Leren slippers, zwart/zilver, uitneembaar voetbed (handig voor mijn eigen zolen) stond er in de beschrijving. Ik zag stippeltjes. Dus ik nam zomaar aan dat die dan in zilver waren en de rest van de slipper zwart had als achtergrond. Ja, toch? Is toch niet zo raar gedacht? En ik hou van glimmertjes. Dat weet iedereen inmiddels wel, toch?
En toen kwamen ze.... Ik lag echt in een deuk! Wat een glitterfestijn! Alle zilveren stippeltjes breken in het zonlicht uit in allerlei kleurtjes. Alle kleuren van de regenboog! Magic! Ik noem ze nu mijn kermisklompen... of mijn disco-darrers...of mijn magische muilen. Ik vind ze hartstikke leuk. Maar oh, ik was zo verbaasd toen ik ze kreeg. Totaal niet verwacht, zoveel KLEUR.
Dus mocht er iemand  thee komen drinken in de tuin....neem even een zonnebril mee. Als bescherming voor je ogen! :-P