Wist je dat...

Wist je dat....mijn 85-jarige moedertje laatst is weggehaald met een ambulance? Ze ervaart erge duizeligheden en is dan uiteraard bang om te vallen. Na allerlei neurologisch onderzoek in het ziekenhuis, waar gelukkig niets bijzonders uitkwam, vermoedt men nu dat er iets met haar evenwichtsorgaan aan het handje is. Moet vanzelf overgaan, maar geduld is niet haar sterkste kant. De tijd zal het leren...

Wist je dat....ikzelf eindelijk zo'n 24 uurskastje voor het meten van mijn bloeddruk te leen heb gehad. Had in juli al gemoeten, maar ja..wachtlijsten, hè? Het apparaat kon gelijk aan het werk: ik moest voor mijn moeder die &^$$%^ corona QR code tevoorschijn toveren. Ut mens wil natuurlijk wel een kopje koffie ergens kunnen drinken of ergens een hapje willen eten. Ik zal maar niet zeggen hoe ik daarover denk. Maar goed, ze heeft DigiD, dus ik kon de code aanvragen. Oh wacht, voor DigiD is haar mobieltje te oud. Dah ging nie. OK, dan via haar, bijna stroomloze niet opgeladen, iPad. *zucht* Dat ging! Maar om nou dat ding voor elk wissewasje mee te moeten sjouwen, nee.... ging um niet worden. Ok, uitprinten dan maar. Oh, wacht...ze heeft geen werkende printer... Ok, dus de pdf naar mezelf sturen. Oh, wacht, waarom kon ik die niet openen?? Print screen dan maar?? Bloeddruk vast hoog. Nog zoiets:  Ziggo is overgegaan op digitale radio.... En mijn moeder luistert altijd radio. De gratis FM antenne van de Ziggo werkt naadje. Uiteraard staat haar oude stereotorentje in een kastje met twee gaatjes in de achterplaat. Geen zicht, geen makkelijke toegang. Dus met bloed, zweet en nog net geen tranen heb ik een Toslink kabel op de tast erin gestopt en verbonden met haar mediabox. En dat bloeddrukding maar elke 20 minuten meten, hè! Geen geluid. Argghh. De (enige) Toslink aansluiting blijkt een OUT te zijn en zit niet op het goeie apparaat. Gaat um weer niet worden. Vrijdag maar eens proberen met een betere FM antenne....Komt goed, hoop ik.

Thuis gekomen, dacht ik 'even' die code voor moeder uit te printen.

Printen via de wifi pakte ineens niet... ?? Waarom niet??? GRRR Via de PC dan.. Print, print, RARE print!! WTF. Frustraties alom, en dat bloeddrukding maar om de haverklap vacuüm trekken... Uiteindelijk gelukt. De rest van de middag heb ik me maar rustig gehouden. Slapen ging ook prima. Ben benieuwd of ik nu een driedubbele dosis pillen voorgeschreven krijg :-) 

Wist je dat... de repetities van ons koor weer normaal van start zijn gegaan? En dat we nu op een andere plek repeteren? In het atrium van het CKC. Ruim. Fijne akoestiek, zingt lekker. Airconditioning. Een wel wat hoge luchtvochtigheid voor mijn gevoel. Of dat echt zo is, weet ik niet. Misschien eens een metertje meenemen....  We hebben afgelopen zondag ook weer een uitvoering in Wooncentrum Vredenburch gehad. Voor het eerst in anderhalf jaar! We stonden maar met 14 leden, maar toch blijken we volgens de geruchten goed te hebben gezongen. Was echt weer leuk. Je doet de mensen er zo'n plezier mee. 

Wist je dat...mijn nieuwe bril klaar is! Weer even wennen aan mijn eigen hoofd. :-)

Wist je dat... Mariska en Alex op zoek zijn naar een koophuis en dat ze steevast 24.000 of meer overboden worden? Ook al is het het niet waard? Niet leuk meer. En zo sneu ook. Wie weet er een leuk huisje te koop?? 

Gooi hier maar neer en feest!

In de nacht van zaterdag op zondag, 00.45, lag ik diep in slaap. Ineens een KLAP. Ik zat met een bonzend hart rechtop in bed. Iets in de tuin. Ik kijk uit het raam. Ligt er een ikea opklapstoel. Zomaar door iemand over de schutting gegooid! Met een flesje limonade erbij. Alsjeblieft. Je schrikt je het apezuur. En je slaapt gelijk de rest van de nacht niet lekker meer. Heel onrustig. Wat leven we toch in rare tijden. We zijn wel wat gewend aan rotzooi in de tuin. Pakjes brood, lege zakken chips, lege pakjes drinken. (er fietst nogal wat jeugd door de poort)  Maar een opklapstoel zat daar nog nooit bij. Hij had wel door het raam kunnen vliegen.....

Zondag, of officieel vandaag, waren Els en Antoine 25 jaar getrouwd. Dat vierden ze met een lunch in Restaurant de Roskam in Houten. Onderweg ernaartoe werden we ingehaald door honderden motorrijders die de linker twee banen voor zichzelf claimden. Ik heb er nog nooit zoveel tegelijk gezien! Geen idee waar ze vandaan kwamen, geen idee waar ze naartoe op weg waren. Het was wel spectaculair om te zien. Het leken wel gonzende bijen....

Wat een leuk en gezellig plein heeft het oude dorp van Houten. Allemaal terrasjes, helemaal vol met mensjes vanwege het mooie weer. In dat gedeelte waren we nog nooit geweest. 

Els en Antoine hadden dezelfde bruidstaart laten maken als 25 jaar geleden. Leuk idee! We kregen allen een enorme punt schuimgebak. Lekker, hoor. Maar toen moest het boerenlunchbuffet nog komen, hè? 

Tot tweemaal toe viste ik achter het net om een kroket te bemachtigen. De ene keer pakte degene voor me de laatste en bij de tweede batch stond ik te lang te kletsen en hupperdepup: weer op. Toen heb ik die van Jan maar afgebietst. :-) Maar jeetje, ze zijn ook alweer 25 jaar getrouwd. Wat snelt het leven toch voort. 

We hebben de trouwalbums weer ingezien. Aardig wat mensen op de foto's zijn ons al ontvallen. Er zijn er ook weer veel bijgekomen. The circle of life. Het gaat maar door.....