Van alles wat...

Ze zeggen toch wel eens dat je kleiner wordt met het verslijten der jaren? Klopt! Dat merkte ik laatst bij mezelf toen we op uitnodiging van Mariska en Alex (als verjaardagscadeau voor Jan) uit eten gingen bij de Heeren van Zoetermeer. We hadden daar zo'n hoge tafel met van die hoge stoelen eraan. Met mijn korte beentjes zat ik mezelf tegen te houden om er niet vanaf te glijden. Bij de grond kon ik sowieso allang niet meer. En iets uit je, op de grond geparkeerde, tas pakken was al helemaal onbegonnen werk. Mijn armpjes waren daarvoor ook al een halve meter te kort. Ik voelde me verheven. Het eten was er trouwens lekker. Veel te veel, dat wel.

Wat een mooie stad is Den Haag toch. Ik was er vorige week weer eens een keertje. Even winkelen en rondlopen. Croissantjes en stokbrood halen bij Michel in de Oude Molstraat. Gelijk even een rondje Hoogstraat, Plaats en Lange Vijverberg. Schoenwinkel Dungelmann bleek er niet meer te zitten. Hopla, weer eentje weg. Jammer.
Toch geniet ik altijd wel weer even van het Haagie. De panden zijn mooi. Op de Lange Vijverberg heb ik alvast even een amandelspijs croissantje gegeten. Die werd me zowat uit de hand gepikt door een paar lawaaierige zeemeeuwen. Brutale apen.

Intussen is dochterlief ook jarig geweest. Negenentwintig herfsten! Daar zijn we zaterdagochtend vlaai(en) wezen eten. Ik kon niet kiezen tussen appel/citroen en tompoucenvlaai. Dus van beiden maar een punt. Ja, toch? Hoe kun je anders een vergelijking maken? ;-)

's Middags had Enjoy een optreden in de Morgenster. Hoewel dat gewoon in Zoetermeer was hadden we daar in ons 30-jarig bestaan nog nooit gezongen. De ontvangst was allerhartelijkst. Koffie, thee, drankjes, koekjes, alles stond al klaar. En we stonden lekker ruim opgesteld. Halfrond. Ook wel zo prettig. Ik was er alleen niet helemaal met mijn hoofd bij. Ik stond zo, dat ik uitzicht had op het buitengebeuren. Zing zing... Hee, waarom komen er drie Picnic autootjes achter elkaar voorbij? Oh, er is zeker een hub in de omgeving. Dalijk even opzoeken waar dan wel? Zing zing...Oh, kijk, AH is ook aan het bezorgen. Zing zing...Verrek, stopt bus 72 hier voor de deur? Wist ik helemaal niet. Dan komt mijn moeder hier vaak langs richting Rokkeveen. Ik zal het eens aan haar vragen. Zing zing...Oh kijk, hele gezinnen zijn op visite geweest bij opoe in de flat en nemen nu afscheid. Zing zing...Kijk ze zwaaien... Ach god, triest eigenlijk. Zing zing...Nu zit opoe alsnog alleen boven. Zing Zing... Tja, zo ging dat bij mij. En ja, dan zing je wel wat woordjes verkeerd. Te veel afleiding. :-) Volgende keer beter.

En vanmorgen zat ik alweer vroeg bij de dierenarts met Kiwi. Weer een hele flinke blaasontsteking. Dat is altijd weer een beproeving voor haar. Ga er maar aan staan...doof en blind zijn en dan in een mand gestopt worden, niet weten waar je naar toe gaat. Eng. Ze is naderhand altijd dagen van slag. Maar ja, ze heeft weer een spuitje gehad, medicijnen mee voor de ontsteking, haar nageltjes zijn gelijk geknipt. Vandaag maar even verwennen met lekkere stukjes kaas. Het is wel een taaie draadnagel, onze Kiwi.
 

Technische probleempjes....

Telefoontje van mijn moeder: 'Oh, Ien, ik ben helemaal in paniek!' Hoezo, wat is er, ben je gevallen, een heup gebroken?, denk ik dan. Nee, ze had een email van de ING gehad dat er binnenkort geld van haar rekening afgeschreven zou worden door een derde partij. En als dat niet de bedoeling was moest ze op de roodgekleurde link klikken. Dus...KLIK. :-) Yep, een phishing mail. Shit. Zo vaak voor gewaarschuwd. Lezen, rustig nadenken, klakkeloze klik-impulsen onderdrukken en beheersen, nog eens nadenken, kijken of het op het internet al bekend is, en anders bellen/vragen.
Gelukkig heeft ze op de volgende pagina niet ingelogd of gegevens verstrekt. De ING raadde aan om een nieuw wachtwoord in te stellen en een virusscan erover heen te laten gaan. Inmiddels gedaan.
Nu had ze laatst ook problemen met het overmaken van geld via de computer. Ook al voerde ze een bedrag in, even later vroeg ie weer om het bedrag in te vullen. Raar! Maar weer even kijken waar dat aan lag. Blijkt dat dat aan Edge lag. Een verouderde versie binnen Windows 10. Maar Edge wordt toch SAMEN met Windows geupdate?? En haar Windowsversie was up to date. Ik zou de cache kunnen legen, wilde ook wel eens helpen. Maar dan is ze overal haar inloggegevens kwijt. Ook onhandig. Dus maar een omweg genomen en Chrome gedownload en geïnstalleerd. En hopla, ook weer opgelost! Je bent wel weer even bezig.
Thuis werkt alles ook niet meer optimaal sinds de iOS 13 versies op de iPhones en iPads. Hebben meer mensen er last van? Voor het eerst gaat het niet soepeltjes. Downloads op de Ipad kan ik niet meer rechtstreeks naar mijn Dropbox dirigeren. Moet nu met een omweg. Op mijn iPhone had ik ineens mailproblemen. Sommigen app's, zoals Moldiv, werken ineens niet meer. Ook niet na een update. Erger, erger. En dan ben je weer uren bezig, hè. Pfff.
Laatst had ik ook nog iets. Op tv bij ONS is de serie 'Pride en Prejudice' bezig. Helaas op onmogelijke tijden. Nu heb ik zelf ooit de DVD ervan gekocht. Dus ik denk: ik stop hem even in de DVD speler. Deed mooi niks. Huh? Ok, dan stop ik hem in de computer en stream hem wel naar de tv. Ik hoorde hem draaien, maar de computer zag de DVDspeler niet.. Huh? Nog eens in de losse DVDspeler proberen. Die kreeg ik niet eens meer AAN. Nog eens in de computer. Mooi niet. Misschien is de DVD beschadigd en doet een andere DVD het wel. Ook lauw sjoege. Nou zeg! Weet je wat? Ik heb boven ook nog een DVD speler staan, dan stop ik um daar in. Kan ik gelijk even strijken. Strijkplank uit, strijkijzer alvast aan.
DVD speler aanzetten. DVD erin. Verrek, geen beeld. Huh? Oh, hij staat niet aangesloten! Waarschijnlijk nooit meer gebeurd na het opknappen van de slaapkamer zes jaar geleden. Waar is het kabeltje? Uiteraard niet erbij. Dan ga ik in huis zoeken naar een kabel. Trap op, trap af. En dan moet je je voorstellen dat we geen doos hebben met 'kabels en snoeren' erop, hè? Nee, ik moet dan in de donkere krochten van Jan's (rommel)kamers op zoek. Daar kan ik amper staan, dus het vroeg nogal wat kunst en vliegwerk om iets boven tafel te toveren. Als ik iets te pakken dacht te hebben dan vielen er nog wel eens wat stapels om. Dat kan me dan niet bommen. Uiteindelijk: JA, kabel gevonden! Maar jeetje, die was wel erg kort. Hij redde het niet van de linkerkant van de tv naar de DVD speler. DVD speler op zijn kant gezet, schuin achter de tv. Jippie, kabel stond strak, maar ik had beeld! Het menu stond voor. Uhhh, er zit geen knopje op de speler om het menu te bedienen....*zucht*. Waar is de afstandbediening? Die lag er natuurlijk niet bij. Maar weer alle laadjes in het huis afzoeken. Trap op, trap af. Jippie, JVC, gevonden! Richten op de DVD... werkte niet. Oh, batterijen natuurlijk op. Batterijen eruit, schoonmaken, want ja... jaren niet gebruikt, waren leeg gelopen. Weer naar beneden. Batterijen zoeken. Gevonden. Kastje waar ze lagen gelijk opgeruimd, want er viel weer van alles uit. Weer naar boven. Richten op de DVD en ja, hoor: mijn serie begon! E.i.n.d.e.l.i.j.k!
Als ik gelijk was begonnen met strijken was ik allang klaar geweest! :-) *zucht*

Enjoy the Oldies...jubileumconcert

En ja, hoor. Eindelijk was het afgelopen zondag zo ver: Enjoy's 30-jarig jubileum concert!
Om 10.30 werden we geacht aanwezig te zijn op locatie. Voor dit concert was de theaterzaal van het CKC afgehuurd. Er werd heel wat naar binnen gesleept. Kleding, stoelen, tafeltjes en zelfs een heuse staande schemerlamp uit de jaren 60. Dat was ook ons thema voor het eerste gedeelte van het concert: muziek uit de sixties.
We zijn de dag begonnen met het nog eens doorlopen van de choreografie. Wie staat waar en wanneer. Marja, een koorlid die het allemaal uitgedacht had, heeft haar handen vol gehad aan ons. Het viel niet mee om alle neuzen op het goede moment dezelfde kant op te krijgen. De jongen van de techniek kreeg zo ook de kans om het geheel goed uit te lichten. Toen onze dirigent aanwezig was hebben we met hem ook nog het nodige geoefend. Noten, teksten, choreografie. Er komt behoorlijk wat kijken bij zo'n concert. En we beginnen ook nog allemaal dames 'op leeftijd' te worden... het wordt wat moeilijker om alles te onthouden, zeg maar. :-) God zij dank hing er steeds een lijst met de volgorde en opstelling aan de vleugel! Onze 'hou vast'!
De achtergronden bij de gezongen nummers zijn gemaakt door Ine. En wat heeft zij dat prachtig gedaan! Ook daar zijn heel wat weken,dagen, uren tijd in gaan zitten. Top!
We waren er klaar voor. We hadden onze sixties outfitjes aan. Het publiek zat klaar. Het kon beginnen. Spannend!
We trapten af met California Dreamin' . Een vrolijk nummertje van de Mama's & the Papa's. Daarna Ruby Tuesday, (Rolling Stones), Daydream Believer (Monkees) en Goodbye (Mary Hopkin). Twee nummers van de Beatles, Yesterday en (niet mijn favoriet) She's Leaving Home. Van de Beach Boys zongen we de mooie nummers In My Room, God Only Knows en Break Away. Heerlijk!
Om onze keeltjes te ontlasten kregen we nu een intermezzo van de dames van Wij van Fleur. Ik heb er niets van meegekregen, maar ik hoorde van het publiek dat het helaas niet te verstaan was op de bovenste rijen van de zaal. Jammer.
Wij waren weer aan de beurt. Een blokje met Songfestival nummers. Puppet on a String (Sandy Shaw), Knock Knock Who's There (Mary Hopkin) (met ook weer leuke achtergrondentertainment van Ine erbij), Beg Steal and Borrow (The New Seekers), en de nummers Love of my Life en Somebody To Love van Queen. Oh oh, dat laatste nummer! Dat kunnen we veeel beter zingen als dat we nu gedaan hebben. Nu klonk het erg onzeker. Kwam ook door de choreografie. Ik had er moeite mee. Op bepaalde plekken, bij Find Me Somebody To Love, moesten we een stap naar voren doen. Dan denk je al: met welk been, en wanneer. En onze Find me's veranderen halverwege ook nog eens van ritme. Dus je staat te tellen, te denken, te peinzen. Pffff. Niet ons beste nummertje van het concert. :-)
Gelukkig, pauze! Omkleden in de koorkleding, even lekker wat drinken. Even horen wat het publiek er van vindt... (positieve reacties)
Het tweede gedeelte.... Pastorale van Ramses Shaffy/Liesbeth List. Weer met een, oh zo mooie, achtergrondfilm van Ine! Daarna het ingetogen 'Mag ik dan bij Jou' van Claudia de Breij. (vond het publiek erg mooi)
Het blok van Musical en Film was aan de beurt.
Uit de Westside Story zongen we America en Tonight. De battle tussen de Sharks en de Jets. My favorite Things (zeker niet de mijne!) en Do Re Mi uit de Sound of Music stond ook op het repertoire. Hmmm. Bwlaah.
Het prachtige 'I Know Him So well (uit Chess), I dreamed a Dream (uit Les Miserables) en Sun and Moon (uit Miss Saigon) kan ik dan wel weer waarderen. Terwijl Walking in the Air (uit The Snowman) zelfs mijn favoriete nummer één is.

We eindigden met nog twee bijzondere nummers. Een nummer uit Estland, Muusika, (Pärt Uusberg) en het Adagio van Mozart. Van Pärt Uusberg zou ik graag nog wel iets willen zingen, Othul ofzo. Apart, maar mooi!
En, samen met het publiek, eindigden we met Thank You For the Music van Abba.
Het was weer leuk. Ik was na afloop wel helemaal kapot. Jemig, wat was ik moe. Zal ook wel aan mijn leeftijd liggen.... Over tot de orde van de dag.
Hier staan de meeste filmpjes die Jan en zwager Nico voor me hebben opgenomen. Wist ik niet! Ik had niks gevraagd want ik had gehoord dat het concert opgenomen zou gaan worden. Toch een leuke verrassing want zo konden we als koor zien en horen hoe het gegaan is. Dat weet je niet als je ertussen staat....Ik had zelf nergens meer plek om ze online te zetten. Fijn dat Manon nog een plekje op Flickr had. Bedankt, Manon!

Midweekje Domburg

Leuk, een midweekje weg! Van te voren is het natuurlijk een hoop geregel en gedoe. Alles in huis hebben voor de poezen en de piet. Kattenbakken en ook nog even het vogelkooitje schoonmaken. Dan hoeven de oppassen dat niet te doen. En dan pak je de kooi en dan ligt je pietje op de bodem. Dood! Nou, ik was helemaal over mijn toeren. Had het totaal niet verwacht en ook niet aan zien komen. Kijk, zit zo'n beestje al een paar daagjes met een opgeblazen verentooi als een bolletje zieligjes op een stokje te simmen dan verwacht je zoiets wel. Maar nu dus totaal niet. Tranen met tuiten. Ik kon het gewoon niet geloven. Rauw op mijn dak! Ze mocht 14 jaar worden. R.I.P.

Maandag... Op naar Buitenhof Domburg. We hadden een huis aan het Eb en Vloed. Alleen het adres vind ik al helemaal top. Mooi park trouwens. Op loopafstand van Domburg zelf en het strand. 's Middags zijn we over de Domburgse markt gelopen en hebben we al gelijk een flinke strandwandeling gemaakt. Heerlijk! Totaal 6,1 km gelopen.

Dinsdag.... Het weer was boven verwachting, dus we zijn naar Goes gegaan. Daar waren we beiden nog nooit geweest, vandaar. Wat een gezellig stadje. Er was markt, dus dat pikten we gelijk even mee. Bij de ANWB winkel zijn we geslaagd voor een 3 in 1 jas voor Jan. Nu hij vaak op de fiets naar zijn werk gaat is het wel handig dat hij dan een wind- en waterdichte jas heeft, leek me. Nu maar hopen dat hij hem ook daadwerkelijk gaat dragen. ;-)
Tijdens de lunch begon het ineens te regenen. Was maar een buitje gelukkig. Naderhand hebben we Goes verder verkend en kwamen we bij het oh, zo schattige, stadshaventje. Allemaal pandjes van rond 1570. We waren trouwens niet de enigen daar; enorm veel Duitsers! Overal in Zeeland, ook op ons park.
Totaal 11,3 km gelopen.

Woensdag.... na een stormachtige regenachtige nacht was het 's ochtends toch opgeklaard. Het was wel een stuk kouder. Geeft niks, we gingen toch naar Veere. Toen we de auto hadden geparkeerd hoorden we ineens een hoop kabaal: een hele meute geiten begon te blèren! Misschien zongen ze Jan toe want hij was die dag jarig! Lief van hen.
Veere is ook al zo'n schattig stadje. Ik dacht dat ik er nooit geweest was, maar ik herkende toch het plein. Ik ben er ooit met een personeelsuitje van TNO geweest, in combinatie met Neeltje Jans. We hebben een wandeling over de stadswal gemaakt. Er stond behoorlijk veel wind en in de verte zagen we over het water een flinke regenbui aankomen. Hij heeft ons bereikt. Maar ook dat was maar een buitje.

Aan het einde van de dag zijn we nog even Domburg ingegaan en later hebben we nog een strandwandeling gemaakt. Het strand is er zo mooi en schoon. Prachtig licht. We hadden het geluk dat de zon bijna onderging met maar hier en daar een wolkje ervoor. De lucht werd helaas niet erg mooi rood. Alhoewel...misschien wel. Maar dat hebben we dan niet gezien omdat we weer ergens aan het eten waren... :-)
We hebben nog even naar mijn zus gezwaaid bij de live webcam van strandtent Oase. Ik weet het: het slaat nergens op, maar we vinden dat altijd leuk! :-) Even een teken van leven, zeg maar....
Totaal 11,7 km gelopen.





Donderdag.... Het zou de mooiste dag van de week worden volgens buienradar. Dus voor deze dag hadden we een wandelroute in gedachte.
Een wandeling door 'de Manteling'. Heen over het strand, gewoon omdat we daarvan houden. Door de duinen, door  het bos, Kasteel Westhove, thee met gebak, en door de duinen weer terug. Een heel afwisselende wandeling. Frisse lucht. Rust. Vogeltjes. Bessenstruiken langs het hier en daar met grijs (waarom grijs, de rest van het pad is beige) opgekalefaterde pad. De paden op, de lanen in, zeg maar. Klimmen en dalen! Puf. Maar een hele mooie wandeling. Ik raad hem aan. En het weer hield zich ook goed. Geen regen en tot vijf uur amper wind. Een mooie dag.
Totaal 11,2 km gelopen.


Vrijdag...inpakken en wegwezen. Wat is me zoal opgevallen aan Zeeland? Dat we onze brillen tig keer per dag schoon moesten maken! Wind en zee...geen goeie combinatie voor brillenglazen.
Dat er overal, ook op het park waar we verbleven, rijen rozenstruiken stonden met massa's rozenbottels. Dat zal in de zomer mooi geweest zijn, al die witte bloeiende rozen.
Die vieler Deutscher..... soms waanden we ons in Duitsland zelf.
En de totaal blanke bevolking! Ook dat viel ons gewoon op.
In fifty shades of grey reden we weer naar huis. Langs het deprimerende Botlekgebied. Daar wil je niet dood gevonden worden. Jasses. En dan kom je thuis en dan is je pietje nog steeds dood. :-/
Komt goed, Ien. Over tot de orde van dag.....