Waar gaat u met die boom naartoe????

 "Mevrouwwww, waar gaat u met die boom naartoe?" werd me vanmorgen toegeroepen bij de Praxis Nou, die boom gaat met mij mee naar huis. Ik had hem net met een heupzwaai in mijn kar gemieterd. Er stond ook 'showmodel' op. Dus dan denk ik: oh, een showmodel...daar willen ze van af. Het model stond me aan, de prijs stond me aan. Dus hoppeta, in mijn kar ermee. Bleek dat op alle kerstbomen een kaartje met showmodel hing! :-) Ze stonden gewoon aldus tentoongesteld. Ja, jeetje. Let ik daarop.... Was me gewoon niet opgevallen :-) Ik zag door mijn eigen, ondanks met zeep ingesmeerde, beslagen brillenglazen, aan de medewerker's ogen (want we hadden beiden een bakkesboerka op) dat hij niet geamuseerd was. Ik daarentegen wel. :-)  Jeetje, kan toch gebeurennnnn. Pffff. Met de boom in een nette doos en nog een doosje goudkleurige schroefjes heb ik het pand verlaten.

Ik was daarvoor ook al bij de kerstshow van de Driesprong geweest. (Mondkapje (nog) niet echt verplicht daar gelukkig.) Hè, altijd wel weer even leuk. Ze hebben daar een soort machine die je kar en je handen besproeid met een goedje) :-) Het was niet zo druk, maar wel drukker dan andere jaren. Waarschijnlijk verspreidt de klandizie zich nu wat beter. Ik moet er niet aan denken om tegen de kerst daar te lopen. ALS de toko dan nog open is... Je weet ut niet. Het was wel ruimer opgezet dan vorige jaren, dus dat is goed. Niet heel veel nieuws gezien. Ook geen mooie bijzondere ballen. Ik kwam wel weer thuis met een schattige vogelkooi. Die vul ik tegen de kerst wel met dennengroen en lampjes ofzo. 

Het schilderen van de kozijnen is klaar. Van maandag t/m zaterdag ben ik elke dag wel bezig geweest. Ik was in eerste instantie van plan alleen de tuinkant te doen. Toch ook maar gelijk de keukenkant gedaan. Toen stak de tuindeur weer af met de rest, dus hatsikidee, die deur ook maar gelijk mee. En dan denk je dat je klaar bent. Maar nee, de zelfgemaakte klep van de airco was nog bruin. Zou volgend jaar raar staan, dus die weer van zolder gehaald en een lik gegeven. Net op tijd klaar want mijn pot verf was opperdepop. Ik moet nu toch wel wennen aan de kleur. Nou, eigenlijk aan het gebrek aan kleur. Het is nu zo saaaaai. Zo'n dertien in een dozijn kleur. Zo'n meute-kleurtje. Had ik kunnen weten natuurlijk. Nou, ik kijk of ik er aan kan wennen. Zo niet, dan gaat er een andere kleur overheen als de rest van de kamer aan de beurt is. Komt goed!

Hoofdpijn, geduld, haken...

Afgelopen week heb ik me maar even in mijn schulp teruggetrokken. Ik heb niet vaak hoofdpijn, maar nu heb ik het 8 dagen achter elkaar gehad. Aan het begin heel hevig. Ik werd er zelfs 's nachts wakker van. De laatste dagen mild, maar nog steeds aanwezig. Ook Jan kreeg er last van. Afspraken heb ik maar afgezegd. Verder hebben we beiden geen klachten gehad. We zaten er wel op te wachten, maar ze kwamen niet. En ja, alleen hoofdpijn.... daar word je niet op getest. Toch maar even geen mensen zien. Je wilt niks overbrengen, toch? Sinds zaterdag ben ik weer pijnvrij, gelukkig. Dus...een gewoon virusje? Waarschijnlijk.

We gaan nu weer verder met de orde van de dag. Ik werk nu even mijn blog bij, drink even mijn koffie op, hang dalijk nog even een was op en dan ga ik beginnen. Schuren, afnemen, afplakken, grondlak, lak! Alle donkerrode kozijnen (de verf zit er waarschijnlijk vanaf de oplevering in 1980 al op) worden crème. Een mooi klusje voordat de bank komt. Tjonge jonge, het in elkaar flansen van die bank heeft 15 weken gekost. En dan maak je een afspraak voor bezorging, komen er nog eens 3 weken bovenop.... Het maken van onze auto, notabene in Engeland, ging stukken sneller dan een lullige bank van Neerlands fabricaat. Maar goed. Geduld, Ien, geduld.

Intussen zat ik op haakkatoen te wachten wat maar niet op voorraad bleek. Ook wekenlang al niet. Ik kon dus ook niet verder met mijn nieuwe mandala. Zucht. 

Ik had nog wel een bolletje dun wit liggen, dus daar heb ik sneeuwvlokken van gehaakt. En dat is leuk om te doen! Elke sneeuwvlok is uniek, in het echt en nu ook kwa haakwerk. Op het internet staan duizenden patroontjes. Van heel simpel tot wat moeilijker (vooral de 3D patronen uit Rusland) De één nog mooier dan de ander. Maar wel heel prettig om daar je tanden eens in te zetten. Ik heb in ieder geval diverse nieuwe steken geleerd. En het is zulk pietepeuterig werk. Nooit gedacht dat ik dat zou kunnen, maar hoe meer je het doet, hoe makkelijker het gaat. Oefening baart echt kunst.

En dan kom je ook steeds meer tips tegen. Over dat je zo'n sneeuwvlok moet stijven. (kwam ik veel te laat achter, maar ik bleek gelukkig nog een spuitbus stijfsel te hebben staan. Hoe ik ooit aan die bus ben gekomen ben is me nog altijd een raadsel.... 

En dat er templates bestaan om je haakwerk secuur op te spelden. Kwam ik ook te laat achter. Ze worden nu prachtig regelmatig. Dus ik denk dat ik de vorige twaalf nog even over ga doen, kwa opspannen. Ik weet nog niet wat ik met al die sneeuwvlokjes ga doen. Misschien iets voor het raam, misschien iets van een slinger. Ik kwam op Etsy ook nog wat schattigs tegen. Tjonge, daar vragen ze wel een hoop centjes voor, zeg. Maar aan de andere kant...er zit ook wel veel tijd in.

Zo, de koffie is op.... was ophangen.... schuren....afnemen....afplakken....Misschien nog een eerste laag grondverf. Anders is er morgen weer een dag!