Tja, die hartecho is inmiddels ook achter de rug. En daar is het niet bij gebleven. Een grote slagader bleek verwijd te zijn. Dus nu echt met spoed aan de bloeddrukverlager om het niet nog erger te maken! En het leek de cardioloog ook wel nuttig om een CT scan te laten maken. Die heb ik gisteren gehad. Ter voorbereiding moest ik de dagen ervoor, Metoprolol, (een hartslagverlagende pil) in nemen. Jemig, wat een ellende was dat. 's Ochtends ging het nog wel, maar 's middags zat ik als een zandzak op de bank. Alles ging zo langzaam, de wereld trok aan me, ik voelde me net een slome duikelaar. Maar hij deed wel wat ie moest doen, dat kon ik op mijn horloge volgen.... richting de 60 slagen per minuut. Maar ja, ik ben nu gelukkig van die vermaledijde pillen af. Nu maar hopen dat de uitslag van de scan meevalt of dat ik nog meer verrotte aderen heb.... We wachten af.
Toch wel een raar idee dat de klachten die ik heb dus niet van de stress kwamen.
Mijn moeder vond hem ook mooi, dus voor haar heb ik er inmiddels ook eentje gehaakt. En dat ging stukken sneller, aangezien ik het patroon al ontcijferd had. Goh, en ik kom nog veeeel meeeeer mooie patronen tegen. Binnenkort maar weer wat extra haakkatoen inslaan. Zolang die lockdown maar door blijft duren is het een favoriet tijdverdrijf.
Maar de kappers zijn weer open! Vanmorgen heb ik mijn overtollige haar ernaar toe gebracht! Heerlijk! Ik voel me weer een beetje mens.... :-)
