maandag 5 oktober 2020

Hoofdpijn, geduld, haken...

Afgelopen week heb ik me maar even in mijn schulp teruggetrokken. Ik heb niet vaak hoofdpijn, maar nu heb ik het 8 dagen achter elkaar gehad. Aan het begin heel hevig. Ik werd er zelfs 's nachts wakker van. De laatste dagen mild, maar nog steeds aanwezig. Ook Jan kreeg er last van. Afspraken heb ik maar afgezegd. Verder hebben we beiden geen klachten gehad. We zaten er wel op te wachten, maar ze kwamen niet. En ja, alleen hoofdpijn.... daar word je niet op getest. Toch maar even geen mensen zien. Je wilt niks overbrengen, toch? Sinds zaterdag ben ik weer pijnvrij, gelukkig. Dus...een gewoon virusje? Waarschijnlijk.
We gaan nu weer verder met de orde van de dag. Ik werk nu even mijn blog bij, drink even mijn koffie op, hang dalijk nog even een was op en dan ga ik beginnen. Schuren, afnemen, afplakken, grondlak, lak! Alle donkerrode kozijnen (de verf zit er waarschijnlijk vanaf de oplevering in 1980 al op) worden crème. Een mooi klusje voordat de bank komt. Tjonge jonge, het in elkaar flansen van die bank heeft 15 weken gekost. En dan maak je een afspraak voor bezorging, komen er nog eens 3 weken bovenop.... Het maken van onze auto, notabene in Engeland, ging stukken sneller dan een lullige bank van Neerlands fabricaat. Maar goed. Geduld, Ien, geduld.


Intussen zat ik op haakkatoen te wachten wat maar niet op voorraad bleek. Ook wekenlang al niet. Ik kon dus ook niet verder met mijn nieuwe mandala. Zucht. 
Ik had nog wel een bolletje dun wit liggen, dus daar heb ik sneeuwvlokken van gehaakt. En dat is leuk om te doen! Elke sneeuwvlok is uniek, in het echt en nu ook kwa haakwerk. Op het internet staan duizenden patroontjes. Van heel simpel tot wat moeilijker (vooral de 3D patronen uit Rusland) De één nog mooier dan de ander. Maar wel heel prettig om daar je tanden eens in te zetten. Ik heb in ieder geval diverse nieuwe steken geleerd. En het is zulk pietepeuterig werk. Nooit gedacht dat ik dat zou kunnen, maar hoe meer je het doet, hoe makkelijker het gaat. Oefening baart echt kunst.
En dan kom je ook steeds meer tips tegen. Over dat je zo'n sneeuwvlok moet stijven. (kwam ik veel te laat achter, maar ik bleek gelukkig nog een spuitbus stijfsel te hebben staan. Hoe ik ooit aan die bus ben gekomen ben is me nog altijd een raadsel.... 

En dat er templates bestaan om je haakwerk secuur op te spelden. Kwam ik ook te laat achter. Ze worden nu prachtig regelmatig. Dus ik denk dat ik de vorige twaalf nog even over ga doen, kwa opspannen. Ik weet nog niet wat ik met al die sneeuwvlokjes ga doen. Misschien iets voor het raam, misschien iets van een slinger. Ik kwam op Etsy ook nog wat schattigs tegen. Tjonge, daar vragen ze wel een hoop centjes voor, zeg. Maar aan de andere kant...er zit ook wel veel tijd in.
Zo, de koffie is op.... was ophangen.... schuren....afnemen....afplakken....Misschien nog een eerste laag grondverf. Anders is er morgen weer een dag!




Geen opmerkingen: