Oh mensen, het gaat niet goed met mijn lijn, hoor. Mijn lijn is inmiddels een flinke streep. Ik dij, net als het universum, uit. Expansiedrift heb ik. Ik gooi het op het nieuwe medicijn dat ik voor mijn diabetes heb gekregen. De bijsluiter heeft me als alibi gegeven dat ik aan kàn komen. Dus, in mijn denkwereld ligt het dan niet aan het pond pure bonbons die ik voor mijn moederdag heb gekregen. ;-) Smikkel, smul!
Moederdag hebben mijn moeder en ik gezamenlijk gevierd. Mariska en Alex kwamen hier en zouden hier lunchen. Zij wilden mijn Kimchi met pittige eieren ook wel eens proeven. Dus zij hebben ‘opoe’ opgehaald zodat zij ook gelijk haar tanden erin kon zetten. We hebben nog eventjes buiten kunnen zitten, maar door de wind werd het snel frisser.
Vanmorgen had ik met mijn moeder afgesproken bij de bushalte in het stadshart. Ze wilde (weer) een nieuwe bril kopen. Ze grossiert in brillen, lijkt wel. Om 10 uur zou haar bus er zijn. Mijn tram ook een minuutje later. Maar geen moeder te zien… Wat nu? Maar vast een stuk de passage ingelopen tot aan de brillenwinkel. Niemand. Maar weer terug naar de bushalte. Niemand. Haar mobiel bellen. Niet bij zich… ging thuis wel over. Weer terug door de passage, alle winkels ingekeken om te zien of ik haar zag. Niemand. Dan had ze de bus vast gemist. Ik heb maar een strategisch punt ingenomen zodat ik twee richtingen kon uitkijken. En wachten. En toen belde ze me… Jaaaaaa, ik zit hier al bij de Eyewish. Waar ben je??? (Ze mocht daar even bellen gelukkig) €#-@€€€
Maar goed, er is weer een nieuwe bril besteld. Ze kan elke dag een andere kleur op als het moet :-)
Na afloop zijn we nog even wezen winkelen en hebben we geluncht bij ‘bij Daan’. Fijn dat dat allemaal weer mogelijk is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten