Een andere consequentie is dat we hebben besloten om niet door te gaan met dansles. Dat vinden we beiden niet leuk, maar het is gewoon niet te doen. Hij maakt zulke lange dagen. Hij komt thuis en we kunnen alweer weg. Hij heeft meestal niet eens tijd om te eten. Vanavond is hij ook al rechtstreeks naar zijn koor gegaan. Dan eet hij na afloop nog zijn prak. Het is niet ideaal, maar ja. Eindhoven is nou eenmaal een rot eind weg. Hij is moe. Maar hij vind het werk en zijn collega's leuk, dus hij bikkelt door. (respect!) Na drie maanden kan er gelukkig gepraat worden over thuiswerken! Al zou het maar alvast één dag in de week zijn....
Nog een consequentie is dat ik nu weer het huis voor me alleen heb. En dat is toch wel heel prettig, hoor! :-) In de weken dat Jan nu aan het werk is heb ik al meer in huis gedaan dan in de tijd dat ie nog thuis was. Als hij zat, dan zat ik ook. Blijkbaar werkt dat aanstekelijk! :-) Zien zitten doet zitten?
Inmiddels zijn we ook weer begonnen met het oefenen voor de Musical Scratch in Leiden. Gisteren had ik hier volle bak: we waren met z'n negenen! Koffie, thee, walnoot/koffie cake en een hoop gekwek. Dat zijn gezellige middagjes!
En nu het een paar dagen ECHT winter is, met bijbehorende temperaturen, ben ik maar wat blij met mijn zelfgebreide muts en sjaal! Wat een mooie wol was dat! Heb nog bijna een bolletje over. Daar wil ik nog iets van handschoenen van breien. Of van die halve polsdingen. Moet ik binnenkort toch weer even naar Pera en Pasha om korte sokkennaalden te kopen. Kan ik gelijk een houtje touwtje knoop kopen voor op het jongenstruitje dat ik nu aan het breien ben......(meisjestrui is al af) Je weet maar nooit wanneer ik dat nodig ga hebben. Toch? ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten