Gisteravond 21.00 uur: Jan aan de telefoon: Ja, ik ben gestrand. Sta langs de weg bij Deil. Huh?? Langs de weg?? Zit je niet in de trein dan?? Bleek hij deze dag met onze oude aftandse Opel naar zijn werk in Eindhoven te zijn gereden. Zijn treinabonnement was verlopen en hij wilde hem later pas weer in laten gaan. Dus maar een dagje met de auto. Die er op de terugweg dus in ene mee ophield, al rijdende op de snelweg. (lijkt me doodeng!) Hij heeft hem op een parallelbaan aan de kant kunnen zetten, gelukkig. De wegenwacht maar gebeld. En die wilden hem best helpen. Moest hij natuurlijk wel even lid worden. :-) Vond Jan niet erg, hoor. Per slot van rekening is hij nooit lid geweest en heeft hij dus jaar in jaar uit geen premie betaald voor noppes. De WWman keek de auto na en het bleek volgens hem de rotor te zijn. Die was doorgebrand. Hij had geen goede maat in zijn WWauto. Hij zou terug naar Den Bosch rijden om te kijken of ze er daar eentje voor Jan hadden. Na 3 kwartier kwam hij terug, zonder rotor... Tja. Intussen had ik psychisch al helemaal afscheid genomen van onze oude vintage Opel uit 1993. Ik dacht werkelijk dat hij zijn laatste adem nu echt had uitgeblazen! Ik dacht het en ik hoopte het! Op het internet vond ik al allemaal mooie nieuwe(re) Opels, met alles erop en eraan. De een nog glimmender dan de ander. (Glimmende auto's ben ik sowieso niet echt gewend).
Ik zag het al helemaal zitten... :-) Gelijk eentje met trekhaak!
Intussen werd Jan in de kaduuke auto door de WWauto naar station Geldermalsen gesleept. Daar werd de rotor ontmanteld en meegegeven aan Janneman. Als Jan een andere zou kunnen krijgen dan kon hij de volgende dag de wegenwacht weer bellen. Die zouden dan weer komen om de rotor erin te zetten.
Dus Jan ging alsnog met de trein naar huis. Heb hem om 00.21 van het station gehaald. Het was een lange dag voor hem....
Vandaag heeft hij het onderdeel gewoon kunnen kopen bij de Opel garage. Hadden ze nog in voorraad ook, de doerakjes..... Een lullig dingetje van 12 euro! Hij weer terug, met het treintje, naar Geldermalsem. Anderhalf uur op de wegenwacht gewacht. Rotor erin gezet. Starten..... Potverdikkie, hij snorde weer als een zonnetje! Karren met dat ding! Heeft die auto het eeuwige leven of zo?? Hoe oud kunnen Opels eigenlijk worden?
Maar goed, het is weer opgelost. En er zijn toch ook nog wel wat pluspuntjes te ontdekken in mijn verhaal.
Ten eerste: Jan kon me bellen dat hij gestrand was! Vroeger, in zijn mobielloze tijdperk (dat ERG lang geduurd heeft), zou ik dus totaal niet hebben geweten waar hij uithing.
Ten tweede: Jan kon nu dus ook ter plekke de wegenwacht bellen. Hoefde hij niet eerst naar zo'n praatpaal te lopen. (Zijn die er trouwens nog? Die zouden toch ook opgeheven worden?)
Ten derde: Ik ben stiekem best een beetje trots op mijn oude Opeltje. Het is toch wel een kranig typje, hoor. Zonder grote kosten komt hij nog elk jaar keurig door de keuring. Maar toch.... zo'n mooie glimmende nieuwe(re), hè?.... *droom* ;-)
Zaterdagavond was het tijd voor het Stadstheater: Cultuur Lokaal presenteerde hun Magical Musical Tour. Dat bezoekje kwam zomaar uit de lucht vallen. Althans, we hadden pas kaartjes besteld nadat we wisten dat Mariska en Alex ook hun bijdrage aan deze voorstelling zouden leveren. Zij mochten, tesamen met nog 4 dansparen van de dansschool, het nummer van Beauty and the Beast opleuken. En dat was een hele happening voor ze. Er moest geoefend worden. Er moest een rok/jurk geleend worden. (Maris had geen lange jurk in haar kast hangen, hoe is het mogelijk!). Ze moesten naar de grime. Haar haar moest in de krul. Alex moest een (veel te groot) glittervestje aan. Al met al, best spannend allemaal.
En wat een leuke musicalavond was het! De belevenissen van twee jongetjes liepen als rode draad door de voorstelling. Elke keer kwamen ze zogenaamd in een andere stad terecht, en dus ook in een andere musical. Nummers uit 'a Chorus Line', ' Beauty and the Beast', the Phantom of the Opera, Elf (kende ik niet, maar was wel grappig), Les Misérables (uiteraard, mag niet ontbreken!), the Sound of Music (schattig), Cats, Chicago (geweldig nummer!), Sister Act, Pippin (kende ik ook niet), My Fair Lady, Moulin Rouge (geweldige stemmen), Tanz der Vampire (vertaald nummer van Bonnie Tyler/Total Eclips of the Heart), Hairspray (hilarisch), High School Musical en als afscheidsnummer ' Fame', waarna elke deelnemer/groep werd bedankt.
Zoetermeer kent vele talenten, blijkt maar weer. Een avond vol dans, zang, muziek!
Wij hebben het prima naar ons zin gehad. En de rest van het publiek ook, aan de staande ovatie te zien!
Dag 1...
Na een soepele vlucht landde ik op Leeds Bradford. En na een what's appje naar Suzanne toe, reed ze haar blauwe auto het terrein op om mij en mijn koffer in te laden. En daar gingen we: op weg naar Bowness on Windermere. En dan kijk ik mijn ogen al uit, want wat is het toch een mooi landschap. Groen, glooiend. In Windermere (dat ligt iets hoger dan Bowness) hebben we wat boodschapjes voor de lunch gedaan bij Booths. Daarna weer verder naar beneden gereden naar Bowness waar zich de flat van Jackie en Trevor, vrienden van Suzanne, bevond. Een prima flatje met alles erop en eraan. Inclusief twee van die relaxstoelen. Oh man, wat was dat heerlijk als je, na een drukke dag, lekker neer kon ploffen met de beentjes omhoog! Daar konden wij wel aan wennen!
's Middags zijn we naar het haventje van Bowness gelopen. Van daar uit vertrekken diverse rondvaartboten. En als je zelf wilt peddelen... dan kan dat ook. Bootjes zat te huur! We hebben uiteraard ook wat rondgesnuffeld in de winkeltjes van Bowness. 's Avonds lag ik al vroeg in bed. Mijn ogen vielen vanzelf al dicht.
Dag 2.....
Vroeg op en op weg naar het pontje dat ons aan de andere kant van het meer zou brengen. Vandaar op weg naar Near Sewrey om 'Hill Top', het 17e eeuwse huis van Beatrix Potter, te bezoeken. En we waren daar niet de enigen! Je moest eerst tickets kopen. En daarop stond dan weer de tijd wanneer je naar binnen mocht. Het huis is vrij klein, dus ja, het aantal bezoekers moet dan wel in goede banen geleid worden. Een schattig huisje. Nog volledig in originele staat met spulletjes van Beatrix Potter. Met een mooie tuin erom heen. Rond onze bezoektijd regende het een beetje. In het nabije Hawkshead hebben we (op kosten van Nel, onze dank daarvoor!) bij Poppi Red (tearoom/winkeltje) koffie met gebak genomen. En jee, wat een grote punten taart krijg je dan!
Bij Skelwith Bridge (het was allang weer droog) hebben we een wandeling gemaakt richting Elderwater. Ook weer zo'n mooi gebied met watervallen, glooiingen, uitzichten. Schitterend! En na zo'n fikse wandeling zijn we op het terras van Chesters by the River neergestreken om maar weer eens lekker te eten!
Dag 3.... Om 10 uur ging de eerste boot van Bowness naar Ambleside. In het centrum hebben we een beetje rondgekeken en ook het kleine huisje op de brug, Bridge House, bezocht. Natuurlijk ook weer koffie met gebak genomen bij 'the Giggling Goose'. Ik vind die namen altijd zo grappig, hè! :-) Een leuk tentje, een beetje achteraf, langs het water. Toen weer terug richting de haven om de volgende rondvaartboot te pakken naar Wray Castle. Daar weer lekker in het zonnetje wat gegeten en een rondwandeling gemaakt. Weer terug met de boot naar Ambleside (ik kreeg nog een hartverzakking toen er ineens twee straaljagers overkwamen) en vanuit daar weer met de boot terug naar Bowness.
Dag 4....
Vandaag gingen we naar Tarn Hows, een mooi meer, om een rondwandeling te maken. Maar waar was dat Tarn Hows ook al weer? De TomTom zei echt dat we er al waren, maar we zagen het niet! Maar het moest in de buurt zijn! Rijden, rijden, heen en weer terug. Tot we wel op heeeeele kleine weggetjes terecht kwamen! Weggetjes waar geen twee auto's elkaar konden passeren.... Oeps. Toch wel een tikkie eng. Maar gelukkig kwamen we geen tegenligger tegen. Pffff.
De Here-We-Go app op mijn telefoontje bracht uitkomst. We hadden Tarn Hows gevonden! En ook al zo mooi. We hebben het hele meer rondgewandeld, met een stralend zonnetje op onze bolletjes. En van de uitzichten genoten.
Gegeten hebben we bij de 'Drunken Duck'. En ook daar hebben we heerlijk op het terras kunnen zitten. We reden richting Coniston. Hartstikke druk in het stadje. Geen parkeerplek voor de auto. Maar bij het meer hadden we nog net één van de laatste plekjes. Een leuke wandeling langs het meer gemaakt. Terug zouden we een Jetty nemen. Een soort van watertaxiboot die op verschillende plekken langs het meer mensen ophaalde. Maar zagen we hem nu al aankomen toen we daar liepen?? Shit! En de volgende zou pas over een uur komen..... Dat werd dus rennen! Rennen, rennen, rennen! Hijg hijg hijg! Met onze tong over de grond slepend kwamen we nog net op tijd aan. Pffff. Er was nog plek op het open dek ook. Leuk! Voelde ik daar een drupje? Ja. Nog een drupje.. en nog eentje. Het drupje werd een drup! De drup werd een DRUP. DRUP werden DRUPPELS. Hele grote! Maar ik was op alles voorbereid: ik had een regencape in mijn tas. Gauw aangedaan. En zo zat ik, samen met nog een andere man met hond, in de regen op het dek. De rest was snel naar binnen gevlucht. :-) Misschien had ik dat ook beter kunnen doen. Want na dat regenbuitje, dat misschien net 5 minuten heeft geduurd, was mijn hele kont zeikens nat geworden. En met die natte spijkerbroekenkont heb ik de hele verdere middag gelopen! :-)
Maar goed, zodra we aan wal stapten kwam de zon alweer door. Op een terras maar weer koffie met taart gegeten uiteraard. Je moet toch wat, nietwaar? ;-)
Daarna weer doorgereden naar Holehird Gardens, voor een tuinbezoekje. Deze tuin lag hoog op de heuvel bij Windermere, met ook weer mooie uitzichtjes. En er stond nog zoveel in bloei! Ik was helemaal weg van de heidetuin. Zoveel soorten hei in zoveel verschillende kleuren.
Dag 5....
In de ochtend hebben we ingepakt en de flat even aan kant gemaakt. Daarna nog even terug geweest naar Lakeland, een grote huishoudwinkel. Ook nog even naar B&Q geweest. Dat is een bouwmarkt in Kendal, om van die fancy lichttrektouwtjes te kopen voor in onze badkamer. Ik wist dat ze die daar zouden hebben, want ik had al op het internet gekeken welke ik wilde hebben. De kassière vond het maar raar dat ik daarvoor helemaal uit Nederland was gekomen, hihihi. Nou ja, niet alleen voor die dingen natuurlijk..... Maar ik ben er wel blij mee!
We reden verder richting Ilkley. Daar hebben we nog even wat gewinkeld. Hoog boven Ilkley, bij the 'Cow and Calf' hebben we nog uitgebreid gegeten. En heerlijk in het zonnetje gezeten! Tot het tijd was om mij af te zetten bij het vliegveld.
En na een korte vlucht stond ik weer met beide beentjes op Nederlandse grond. En daar stonden Mariska, Alex EN Jan me al op te wachten! :-)
Wat een leuke tijd heb ik gehad in Engeland! Het was fijn Suzanne weer te zien. Ze is prettig gezelschap! En wat hebben we lekker gegeten! En wat een mooie omgeving is het Lake District! Maar zorg dat je niet in de zomervakantie gaat. Dan is het er èrg druk! Veel te druk zelfs.....
Het Gouds korenfestival was erg leuk! Heel Gouda was leuk. Ik kom er nooit maar vanaf nu gaat dat wel anders worden.
De sprinter ernaartoe reed precies dat weekend niet dus had de NS snelbussen ingezet. Was geen probleem. We kwamen er wel. Eerst maar eens naar de locatie aan het Groenedaal om in te zingen. Een paar trappen op, en dan zingen in een warm lokaal. Ging best goed. Hup, naar de volgende locatie, So What. Weer een tippeltje verder... Een donker hok, ook weer bloedheet. Het publiek zag je amper, voelde wel een beetje raar.
En ineens, ik weet niet eens meer bij welk nummer, waren we de tekst kwijt. Jammer, want op zich ging het best lekker.
Op naar de volgende lokatie: de raadzaal van het oude stadhuis. Weer tig trappen op. Ook weer bloedheet. Hier hadden we ook wat meer publiek. Sommigen zongen zelfs menig nummer mee.
Na ons kwam het Gouds Muziektheater aan de beurt. WOw, die deden het goed. Afwisselend repertoire, prima stemmen. Ik was blij dat ik ben gebleven om te luisteren.
Eigenlijk zou je om half vier nog mee kunnen doen met een samenzang in de St Jankerk. Maar aangezien ik de volgende dag vroeg naar Leeds zou vliegen ben ik eerder naar huis gegaan.
Bij de bushalte kwam ik Lia tegen, dus het was nog een gezellig busritje terug ook. De auto had ik op de Groeneweg neergezet, dus ik heb Lia eerst even naar huis gebracht voor ik naar huis reed.
En nu zit ik, na een bijna slapeloze nacht, bij de gate te wachten. Te wachten tot de bus komt om ons naar het cityhoppertje richting Leeds te brengen. Het is rustigjes hier. Niet veel mensen.
Op naar Suzanne! Op naar het Lake District! Op naar Bowness on Windermere! Ben benieuwd! :-)
Mango was wel weer heeeeel snel de oude na haar operatie. De volgende morgen liep ze alweer te rennen en te springen. Alsof er niets gebeurd was. Alleen haar kaalgeschoren buikje met het littekentje herinnert ons nog aan de spannende dag. Inmiddels heeft ze haar eerste schreden in de tuin gezet. Los! Zonder tuigje! Ze vond het helemaal geweldig. Spurtte achter spinnetjes en vliegjes aan. Wilde graag de tuin uit, maar daar heb ik nog maar even een stokje voor gestoken. Morgen weer een dag.
Zaterdag hebben de kinders de auto geleend om naar de Posbank te gaan. Nu de hei zo mooi in bloei staat wilden zij dat ook wel eens zien. Het plan was om dan gelijk een paar grote potten lindehoning voor me mee te nemen, maar de lindehoning was dit jaar afgekeurd. Te weinig linde erin! Volgend jaar beter, hoop ik.
En nu ik de auto niet had ben ik zaterdag met ut fietsie naar Marianne gegaan. Zij had ons (de scratch-club) uitgenodigd voor een Grieks buffet. Daar zeg ik natuurlijk geen 'nee' tegen! Heb ik gelijk weer een voorproefje voor onze eigen vakantie naar Kreta! (Ja, we hebben geboekt!)
En we hebben lekker gegeten. Moussaka, Stifado, lamsvlees met appel, salades, stokbrood, rijst. Met nog de nodige lekkere hapjes vooraf en nog twee lekkere toetjes na ook. Mjam. Was weer een gezellig avondje met z'n achtjes. De plannen voor een volgend etentje liggen alweer op tafel. ;-)
Na afloop stapte ik op mijn fiets en ja, hoor: platte achterband. De laatste maanden moest ik mijn band al elke keer voor ik wegging oppompen en liep hij langzaam leeg. Geen idee of het een ventielprobleem is of echt een lekke band. Een nieuw ventieltje heb ik net geprobeerd maar dat was geen succes. Pompen, pompen, pomp eraf: pfffiiieeeuuuwwwww. Plat! Geen idee wat ik verkeerd doe.Ventieltjes zijn toch universeel, kwa maat?? Oude ventiel er weer opgezet: pompen, pompen, band nog hard. Maar voor hoe lang? Morgen toch maar eens naar de fietsenmakert.....
Aanstaande zaterdag doen we met Enjoy mee met het Gouds Korenfestival. We treden twee maal op:
van 11.00u tot 11.20u in So What! en van 12.30u tot 12.50 in de Raadzaal van het Stadhuis.
We hebben er zin in! :-)
