maandag 9 oktober 2017

Sound of the Sixties

Na Hilde en Marianne opgehaald te hebben reed ik, uiteraard midden in een gigantische hoosbui, naar Dekker, waar de 150 e editie van the Sound of The Sixties gehouden zou worden. De 150 e editie dus al, waar deze voor ons de maagdelijke 1e zou worden. En hadden we geweten hoe megadruk het zou worden, hadden we veel eerder voor de deur gelegen! Nadat we de rest van onze groep hadden begroet gingen we naar binnen. Tja, alle stoelen en tafels waren al bezet. Dat werd staan! Op zich wel leuk want je ziet meer. We hadden een plekje langs de rand van de dansvloer uitgezocht. En om 20.00 begon het spektakel. The Murphy Jets beten het spits af. Eén van de bandleden zat al 61 jaar in het vak! Hoe oud zal ie dan wel niet geweest zijn.... :-)
Nu bestond het publiek ook wel merendeels uit zestigers en zeventigers. Maar dit was wel het (nog) krasse soort. Sommigen gingen helemaal uit hun dak op de dansvloer! En hoe later op de avond hoe losser de voetjes. Voor ons was het makkelijk: één stap vooruit en je stond op de vloer. We hebben ook lekker mee geblèrd met al die bekende nummertjes van vroeger.
Jan en Joke (mijn oom en tante) waren er ook. Zij hadden nog net een tafeltje met twee krukken kunnen bemachtigen. Tijdens het optreden van de Middle Of The Road heb ik Joke's aanbod om even op haar kruk te zitten maar aangenomen. Ahhh, lekker, zeg! Ik voelde inmiddels mijn voeten wel. Geen pijn, gelukkig, maar gewoon moe.
Aan het eind van het optreden van de laatste band zijn we maar weer eens opgestapt. Hartstikke moe, nog met een hoofd vol muziek en een dichtzittend oor zijn we weer naar huis gegaan. Soley, Soley, Soley, Soley.... zit nu nog steeds in mijn hoofd. En Chirpy Chirpy Cheep Cheep, Chirpy Chirpy Cheep Cheep Cheeeeeep! Maar al met al was het een leuke avond.
Ik had nog wat filmpjes gemaakt, maar die zijn mislukt. Ik hield mijn hand weer eens voor de microfoon. Nu heb ik alleen beeld, geen geluid. Wat een tuttebol. Pfff.

Geen opmerkingen: