over Kiwi en stoelen....

credits hier


credits hier

Vandaag was het een feestdag voor Kiwi. Zij is precies 6 weken bij ons in huis, dus mocht ze vandaag voor het eerst haar neusje buiten de deur steken om een beetje frisse lucht naar binnen te snuiven. Binnen de kortste keren was ze onder de tuindeur gekropen en nam het rit aan. Eerste instantie dacht ik: 'Die komt nooit meer terug!'. Ik voorzag al dat ik pamfletten moest gaan printen en uitdelen, alle dierenasiels in deze provincie moest gaan bellen en ook de nodige bloederige taferelen over ongelukken en aanrijdingen verschenen al voor mijn geestesoog!
Maar even later kwam ze alweer vrolijk aangehuppeld om lekker in het zonnetje te gaan uitrusten van haar wandelingetje. Een pak van mijn hart natuurlijk. Ze weet dus in ieder geval haar huis weer terugtevinden. Nu maar hopen dat ze nergens bij de buren naar binnensluipt om daar etenswaren te confisqueren. :-/ Ze blijft maar gefocust op eten, eten, eten. Ze lust ALLES. En ze krijgt ook alles weg zonder tanden!
Ik denk dat wij zelf ook maar minder moeten gaan eten.....
Gisteren is Jan door een eettafelstoel gezakt. :-) En het erge is: het is al de tweede stoel die naar de gallemieze is...Hij doet nu een poging om ze verstevigen met houten latten eronder. Dat moet wel lukken, denk ik. Hij doet dan maar gelijk alle stoelen, want misschien staan de andere twee stoelen ook op scherp. Het is dus vanaf nu elke keer weer een avontuur als je gaat zitten....:-)) En het leuke is dat Jan binnenkort jarig is, dus dat wordt gevierd. Wie oh wie doet mee aan de stoelendans?? Ik hou mijn camera in de aanslag! :-))

Internet sores...

credits hier


credits hier

Ik weet niet of we nou zo blij moeten zijn met onze nieuwe internetprovider. Jarenlang hadden we Casema, wat eigenlijk altijd werkte zonder problemen. Maar sinds de Casema is overgenomen door Ziggo is het steeds gelazer. Soms moet ik een paar keer per dag de router resetten, omdat de verbinding verloren gaat. Ook worden er heel wat websites niet geopend. Ook hoogst irritant! De problemen worden veroorzaakt door het in gebruik nemen van een nieuw deel van hun netwerk. Bij de beheerders van sommige websites is dit nieuwe gedeelte nog niet bekend waardoor zij de toegang blokkeren. Lekker dan! Dat soort dingen TEST je toch eerst als Ziggo zijnde?? Maar goed. We kijken het nog even aan. Als het zo blijft stappen we maar eens over op een andere provider. En dan te bedenken dat er pas nog een Zigg(i)o(ot)aan de deur was om te vragen of we niet alles-in-één wilden. NEUHHHH, dat lijkt me geen goed plan! Geen internet is al één ergernis, maar dalijk ook nog zonder tv en telefoon....doe me dat niet aan! ( jeetje, wat klinkt dat dramatisch!) :-))

Ik zie dat het tijd is om de oven aantezetten. Wat eten we vandaag??? Gebakken aardappels uit de oven, tilapiafilet met gebakken uien en een honing-mosterd sausje, geserveerd op een bedje van groene erwten. Ik verheug me er nu al op! :-)
Eet smakelijk allemaal!

T'is herfst!!!

Ok, ok, eigenlijk is het nog geen herfst.....Officieel begint de herfst morgen pas, de 22e september om 17.45. Maar ik vind de 21e gewoon makkelijker te onthouden.
Hoe vinden jullie mijn herfstheader? Er is nu een wedstrijdje op de ScrapbookFlairsite over headers, dus ik dacht: laat ik de mijne ook weer eens aanpassen!.
Ik denk erover om elk seizoen een nieuwe te maken. Lijkt me een goed plan.
Goh, hee, t'is alweer de 21e. Mijn neef Marco is vandaag jarig. Hij wordt ook alweer 32. Gefeliciteerd! Waar blijft de tijd, hè? Hoe ouder je wordt, hoe sneller de tijd lijkt te gaan. Dat vind ik tenminste.
Gisteren zijn we op visite geweest bij vriendin Els. Zij en haar dochter waren afgelopen week ook jarig geweest. En aangezien ze in de buurt van Utrecht wonen konden we het prima combineren met een bezoekje aan mijn schoonmoeder. Twee vliegen in een klap! Want het is toch een rot eind rijden, hoor!
Vantevoren had Mariska haar kamer weer opgeruimd. Een hoop spelletjes/barbies met kleertjes/boekjes/knutselpakketten/flipperspel zijn er weer naar Els gegaan. Hihihi, ik geloof niet dat zij er zo blij mee was. Twee grote dozen vol met spul. Maar het ruimt zo lekker op hier! :-)
Jan heeft gisteravond Mariska's nieuwe kroonluchtertje opgehangen. Staat heel schattig. Nu gaan we binnenkort groene muurverf kopen. Daaroverheen komt matte blanke lak waar we glitters doorheen gooien. Dat idee zagen we bij de Gamma. Echt wat voor haar! Verder krijgt ze nog een rand spiegeltegels. Kunnen we dan ook gelijk even meenemen. Dan kan ze tenminste weer verder met opknappen.
We zijn allemaal druk doende hier. Ik ben zelf bezig met het overzetten van computerbestanden naar mijn nieuwe pc. Oh, had ik nog niet verteld, geloof ik. Ik heb eindelijk een nieuwe. Was weer een leuke aanbieding! Een giga-pc. Quad core, 4 gig werkgeheugen, 1,2 TERAbyte opslagruimte...dus ik heb weer even plek zat!
Kwestie is nu alle programma's installeren, bestanden overzetten, oude computer van Mariska leeghalen (die schuiven we weer door naar mijn moeder, die er met smart op zit te wachten).
Nou, de eerstvolgende twee jaar zul je mij niet meer horen over computers. Denk ik....:-)

Weer een zorg minder.....

credits hier


credits hier

'Weer een zorg minder' is eigenlijk geen goede aanhef. Eigenlijk hoort het te zijn: De zorg kan minder. Dit tot betrekking met mijn schoonmoeder.
Vandaag is er een gesprek geweest en daar kwam uit dat ze van zorgindicatie 9 naar zorgindicatie 4 gaat! En 4 staat voor een plek in een verzorgingshuis MET aanvullende zorg. Ze kan een hoop dingen best zelf, zoals aankleden en wassen enzo, maar er moet wel gecontroleerd worden of ze dat niet vergeet. De afdeling in het verpleeghuis waar ze nu verblijft is dus veel te zwaar voor haar. Met andere woorden, zij is te licht bevonden en kost teveel geld. Logisch natuurlijk. Het wordt nu dus zoeken naar een verzorgingstehuis waar ze de zorg bieden wat ze nodig heeft. Verder is het ook van belang dat er activiteiten aangeboden worden waaraan ze kan meedoen. Liefst op een dagelijkse basis. Ze moet zo actief mogelijk blijven. Er is inmiddels namelijk ook een lichte vorm van Alzheimer bij haar vastgesteld. Ze heeft grote hiaten in haar korte- en lange termijn geheugen. Van haar korte termijngeheugen wist ik dat wel, maar van haar lange termijngeheugen nog niet. Dat was me nog niet zo opgevallen.
Nu maar hopen dat het proces van dementie een beetje langzaam gaat. Je weet dat nooit. Het kan ook ineens supersnel gaan. T'is geen leuk vooruitzicht, helaas. De aftakeling van mijn eigen oma staat me nog scherp voor de geest. :-/
In ieder geval kan mijn schoonmoeder tot 1 januari blijven waar ze is....

Van alles wat....

credits hier

Terwijl Jan half in het keukenkastje verscholen zit om de nieuwe vaatwasser aan te sluiten, kan ik mooi even mijn blogje bijwerken. Zaterdagochtend heb ik de vaatwasser besteld en vanochtend werd hij al geleverd. Nou, dat is toch prettig snel, dacht ik zo te weten!
Poeh, we hebben drukke daagjes achter de rug! Zaterdag hadden we een lekker etentje ter ere van de 70e verjaardag van Anneke, mijn vaders vriendin. Dat was in Breda. We waren al eens bij haar thuis geweest, maar deze keer reden we er niet zomaar naar toe. We hebben de hele wijk een paar keer gezien. :-/ Maar ja, uiteindelijk toch haar flat weer gevonden. Daar verzamelde zich het hele gezelschap wat uiteindelijk uit 16 personen bestond. Haar twee dochters met aanhang en/of kinderen, haar zus met haar man, en mijn zus met man en alle kinderen. Mariska was er niet bij, zij wilde geen dansles missen! We hebben gegeten in Buffet-Restaurant Bouvigne. Ze hadden zowel oosterse als westerse gerechten. Erg lekker! Ik vond vooral de japanse saté erg goed. En het nagerechtbuffet natuurlijk! Mjammie! Was erg smakelijk allemaal!

Zondag hebben we tante Netty opgehaald en zijn we naar Utrecht gereden om mijn schoonmoeder een bezoekje te brengen. Beneden in de kantine hebben we op ons gemakje thee gedronken. Het ging goed met mijn schoonmoeder, ze was niet zo nerveus. Haar korte termijn geheugen is gewoon weg. ECHT weg! Ze kreeg een doos bonbons van tante Netty, legde hem in haar rollatormandje, en een paar minuten later wist ze al niet meer hoe ze daar aangekomen was. Toen we kwamen was ze net met haar toetje bezig, maar toen we daarna vroegen wat ze had gegeten, dan weet ze dat ook niet meer. Dat zijn maar een paar voorbeeldjes. Voor de rest gaat het goed. Vrijdag is er een gesprek, dan zal er wel wat meer bekend worden over welke zorg ze nu precies nodig heeft.....
Na afloop zijn we via Nieuwegein en Benschop weer teruggereden naar DenHaag, want het stond helemaal vast op de rondweg Utrecht richting DenHaag. Geen idee wat er aan de hand was....
Daarna nog thee wezen drinken bij mijn eigen moeder.

En vandaag, maandag dus, was het alweer de tweede oefenmiddag voor het Supervoices zangfestijn in oktober. Het ging alweer wat beter dan de eerste keer. We moeten 14 nummers onder de knie krijgen. We moeten weten WAT we moeten zingen en WANNEER we in moeten vallen. Uit het hoofd. Dus dat wordt aanpoten! Donderdag doen we weer een poging. Maar ja, vier vrouwen onder elkaar, kopje thee erbij, bonbonnetjes erbij....gekletst moet er dan ook worden natuurlijk. Dus we hebben heeeel veeeeeel oefenmiddagen nodig! ;-)
Nou, eens kijken of het wil lukken met de vaatwasser....Inmiddels is namelijk de aardlekschakelaar op tilt gesprongen. Zaten we net ineens in het pikkedonker! Gelukkig kon ik wel verder typen, want deze laptop schakelde gelijk over op de accu. Mariska kwam ook al naar beneden zakken om te kijken wat er aan de hand was. :-) Inmiddels is het licht weer aan, maar nu ligt het internet er weer uit...dus maar weer even de router resetten. :-/
Dus als dit stukje dalijk geupload is, dan zijn we weer in de lucht!

My first freebie!

Ok! This is all new to me, but I thought it was time to try this out. Here's my first FREEBIE for you to download! It's a QP especially suitable for your lovely autumn photo! Enjoy!
credits here

Download here

Zakken vullen!!

credits hier



Ik WIST dat ik nog een paar zakken met babykleertjes voor mijn zwangere nichtje Roxanne moest hebben, zo'n zak of 3 a 4..... DACHT ik. En volgens Jan moesten ze ergens achter de schotten van de schuine wanden in Mariska haar kamertje staan. Dus afgelopen zondagochtend is Jan gaan graven en al snel bracht hij een paar zakken naar beneden. Da's leuk, weer die schattige kleine babykleertjes door je handen laten gaan! Toen kwam hij weer naar beneden met een paar zakken. En weer! En weer! EN WEER!! EN WEER!! EN WEERRRRR! HOOOOO NOU TOCH! We bleken dus nog 16 en een halve zak met kinderkleertjes te hebben! Vanaf maat 56 , ( trouwens nooit gedragen door Mariska, ze was 5010 gram bij haar geboorte en had dus gelijk maat 62!)tot en met maat 128. De hele kamer was één grote rotzooi. Alle vuilniszakken heb ik vervangen door schone, want er lag wel een laag stof op van 18 jaar. :-/
Maar leuk, joh, die kleertjes. Ik kon wel zien dat ik toen ook al een voorliefde had voor lakschoentjes, sokjes met kantjes erlangs, schotse ruiten en jurkjes met rouches. En wat had dat kind een hoop kleding! Maar wat wil je: ze had 3 nichtjes boven haar. Ik heb één zak kleertjes achter gehouden voor Maris. Voor later....
De rest heeft José, mijn zus, opgehaald. De hele achterbak van hun busje stond vol.
Thuis hebben ze ook weer alles doorgespit en herkenden ze ook weer de kleertjes die van Roxanne zelf zijn geweest. We kunnen ook allemaal de breinaalden wel weer opbergen, want er zijn ook nog zat gebreide truitjes, vestjes en jasjes. En dat slijt niet, joh. Ze groeien er toch zo weer uit.
De leukste dingen hebben ze uitgezocht, de rest is naar een eveneens zwangere vriendin van Roxanne gegaan. Komt het toch nog goed terecht. NOOIT geweten dat ik nog zoveel had. Nooit, nooit, nooit! Wie weet wat ik nog meer allemaal heb. Pure nostalgie! In ieder geval hebben we weer plek over om andere rotzooi op te bergen!