Franse chansons, haakwerk en onzekerheid

De afgelopen acht weken hebben we met Enjoy tijdens de workshop 'Chansons' zes nummers ingestudeerd. La Mer (Charles Trenet), Pour un Flirt (Michel Delpech), Le Temps des Cathédrales (openingsnummer van de prachtige musical Notre Dame de Paris), Poupée de Cire, Poupée de Son ( France Gall, Eurovisie songfestival), Une Belle Histoire (Michel Fugain) en Les Champs-Elysées (Joe Dassin). Heerlijk, Franse nummertjes! Maar goed dat ik op school zo mijn best heb gedaan met Frans. Als puber was ik hartstikke verliefd op Julien Clerc en ik wilde wel met hem kunnen praten als ik hem ergens tegen zou komen. Wat denk je toch raar, hè, als puber? Alsof ik hem überhaupt ooit ergens tegen zou komen... Ik weet nu (en toen eigenlijk ook wel) dat ik hem sowieso nooit aangesproken zou hebben.  Toèn verlegen (ik bloosde ook nog eens erg) en nu nog steeds verlegen....Ik vind hem nog steeds een knapperd trouwens, maar dit ter zijde. ;-)

Afgelopen zondag was de dag van ons concert. Er was een zaaltje afgehuurd in het CKC. Alle zwarte gordijnen rondom waren dicht. Beetje somber, maar we zouden mooi uitgelicht worden tijdens het concert in de koorkleuren en in de kleuren van de Franse vlag. Tijdens het inzingen bleek dat het allemaal wat dof klonk. De gordijnen open doen hielp ook niet echt. Sfeer weg en een blik op de lelijke muren. Gelukkig was onze eigen repetitieruimte nog vrij en konden we snel de hele boel daar naartoe verhuizen. Alsnog de sfeer weg en een ruime blik op lelijke muren, maar toch...het klonk gelijk veel frisser. Liever zo dus.

We hebben ons best gedaan. En het ging heel goed. We mogen best trots op ons zelf zijn. 

Jan heeft nog video opnames gemaakt. Patricia heeft geluidsopnames gemaakt van het hele concert. Zo konden we na afloop nog eens nagenieten. En zelf ook horen hoe het allemaal klonk. Vaak hadden we daar zelf geen idee van. Ben benieuwd wat de volgende workshop wordt... Spaanstalig? Ik ben voor!

Vandaag zit ik maar weer wat te haken. Ik ben bezig met een keukengordijn. 1.60 cm bij 60 cm hoog. Het patroon wilde ik aan de bovenkant hebben want er staat allemaal rommel op de vensterbank. Het patroon heb ik aangepast en verlengd. Ben benieuwd. Ik heb flink last van mijn duimgewricht. Ik ga toch maar door. Anders is het pas in December af. Zoveel geduld heb ik niet.. Vandaag komt er verder toch niks uit mijn handen. Mijn zus zit in de medische molen en heeft vandaag haar laatste onderzoek. Het is een spannende en onzekere tijd maar we hopen op een goede afloop. Toi toi toi! 

Over moederdag en moeders die foetsie zijn….

Oh mensen, het gaat niet goed met mijn lijn, hoor. Mijn lijn is inmiddels een flinke streep. Ik dij, net als het universum, uit. Expansiedrift heb ik. Ik gooi het op het nieuwe medicijn dat ik voor mijn diabetes heb gekregen. De bijsluiter heeft me als alibi gegeven dat ik aan kàn komen. Dus, in mijn denkwereld ligt het dan niet aan het pond pure bonbons die ik voor mijn moederdag heb gekregen. ;-)  Smikkel, smul!

Moederdag hebben mijn moeder en ik gezamenlijk gevierd. Mariska en Alex kwamen hier en zouden hier lunchen. Zij wilden mijn Kimchi met pittige eieren ook wel eens proeven. Dus zij hebben ‘opoe’ opgehaald zodat zij ook gelijk haar tanden erin kon zetten. We hebben nog eventjes buiten kunnen zitten, maar door de wind werd het snel frisser. 

Vanmorgen had ik met mijn moeder afgesproken bij de bushalte in het stadshart. Ze wilde (weer) een nieuwe bril kopen. Ze grossiert in brillen, lijkt wel. Om 10 uur zou haar bus er zijn. Mijn tram ook een minuutje later. Maar geen moeder te zien… Wat nu? Maar vast een stuk de passage ingelopen tot aan de brillenwinkel. Niemand. Maar weer terug naar de bushalte. Niemand. Haar mobiel bellen. Niet bij zich… ging thuis wel over. Weer terug door de passage, alle winkels ingekeken om te zien of ik haar zag. Niemand. Dan had ze de bus vast gemist. Ik heb maar een strategisch punt ingenomen zodat ik twee richtingen kon uitkijken. En wachten. En toen belde ze me… Jaaaaaa, ik zit hier al bij de Eyewish. Waar ben je??? (Ze mocht daar even bellen gelukkig) €#-@€€€

Maar goed, er is weer een nieuwe bril besteld. Ze kan elke dag een andere kleur op als het moet :-)

Na afloop zijn we nog even wezen winkelen en hebben we geluncht bij ‘bij Daan’. Fijn dat dat allemaal weer mogelijk is!

 

Ik loop achter.... ( of ik ben niet meer zo snel, kan ook)

Ik heb niet meer zo’n zin in mijn blog. Op dit moment dan, hè? Kan zo maar weer veranderen, hoor. Het is maar net hoe mijn pet staat. Het is ook erg onhandig dat ik niet meer zo’n zin heb. Met zijn zoekfunctie is het een uitstekend geheugensteuntje. Laatst nog… Mariska moest voor een workshop naar Schoonhoven. Ik vertelde haar dat Jan en ik daar vorig jaar juni een leuke wandelroute hadden gelopen. Bleek ik dus helemaal niet op mijn blog te hebben gezet. Terwijl het zo’n leuk dagje was geweest. Echt een aardig stadje, dat Schoonhoven. Is ook niet belangrijk voor mijn medemens, maar wel voor mijn naslag mogelijkheden. Nou heb ik al helemaal niks met jaartallen en maanden, dagen, uren. Ik onthou dat niet. Wat achter de rug is, is voor mij geschiedenis. Vond ik  sowieso al een rot vak! Maar goed, laat ik toch maar weer eens wat schrijven….

Pasen! Was gezellig! Was lekker! Was geen tuin 'zit' weer, maar wel ‘eitjes zoeken in de tuin’ weer. Wat stond er allemaal op het paasbuffetmenu? Ten eerste: Kip in de hoed! Zo hee, dat is een blijvertje. Erg smakelijk. Kip met o.a. kersen, kerrie, sambal, erwtjes (zelf aan toegevoegd voor de kleur). Ik ben ook wat scheutiger geweest met de sambal. Pfff, een theelepeltje sambal op een hele quiche…. Grapjassen. 

Een plaattaart met lof, geitenkaas, rode uien had ik al eens eerder gemaakt. Kaasballetjes in een jasje van diverse kruiden/noten/bacon/cranberries bleek achteraf een hoop werk te zijn. Wel lekker, maar een volgende keer rol ik de hele kaassmurrie wel als één grote bal door het goedje heen. Mes erbij en smeren maar! Waarom moeilijk doen als het makkelijker kan?

Jos en Nico kwamen met plakjes eend met een overheerlijke sinaasappelsaus erbij, couscous en zalmrolletjes. Mijn moeder maakte een schaal lekkere eiersalade. Mariska en Alex brachten de, door mij vergeten te bestellen, croissantjes mee. Als toetje hadden we ijs met passievruchten. Ik vind dat altijd het leukste van de Pasen: nieuwe gerechtjes zoeken en uitproberen.

Verder nog een leuk nieuwtje: Mariska en Alex hebben een flat gekocht. Via via, buiten Funda om. Het was wel spannend om de hypotheek rond te krijgen als zzp’er. Ze graven dan nog dieper en dat nam behoorlijk wat tijd in beslag. De molens draaiden langzaam… en de stress liep behoorlijk op. Maar het is zover. De verwachting is dat ze eind juni/ begin juli de sleutel krijgen. Iedereen is opgelucht. Ik ook. Je blijft er toch in je hoofd mee bezig… Ik hoop dat ze het erg naar hun zin zullen hebben. :-)

Wist je dat....

Wist je dat.... één van de tig schijven in mijn computer op instorten staat/stond en dat het moeilijk is/was om uit te vogelen welke het dan is/was, aangezien ze allemaal even groot en van dezelfde fabrikant zijn? Gelukkig had Alex, de schijvenkoning, er nog wel een paar liggen... Die moeten er nu in, alles overzetten en ik kan weer vooruit. Ik kan alleen nu even geen verjaardagskaarten maken. Ik hoop dat hij voordat de eerste jarig is weer in elkaar zit...

Wist je dat.... er weer rabarber is? Ik heb er een lekkere taart mee gemaakt. Met zelfgemaakte amandelspijs. Smaakte weer best. Ik zag ook weer van die grote kersen.... Ik hou er zo van. Maar helaas, die waren nog niet lekker. Nog een paar weekjes wachten. Ik kijk ook weer uit naar asperges. Wat een fijn seizoen is dit toch.

Wist je dat... we inmiddels zo'n robotstofzuiger hebben? Wat een geweldig ding! Het is hier nog nooit zo poezenhaar- en kruimelloos geweest! Ze maakt zelf een map van de kamers, onthoudt waar ze al geweest is en zuigt systematisch de hele boel. Dweilen doet ze ook. Als je eens in de zoveel tijd de vloeren goed schrobt, dan houdt zij de boel verder bij met een natte doek (die ik dan eerst in een sterk sopje heb gedrenkt) Een pakket met reserve onderdelen/dweildoeken is inmiddels ook binnen uit China. Dat scheelt de helft met het pakket dat je hier zou moeten bestellen. Ik ben helemaal tevreden. Het zou mooi zijn als ze ook kon stoffen...

Wist je dat... Patricia en ik een fijne wandeling hebben gemaakt richting het Noord-AA? Thee mee, gevulde koeken mee. Mandarijnen kwamen uit allebei onze tassen. Jammer dat de wind toch wel frisjes was. Maar zodra we weer op de terugweg waren, voelde het uit de wind als lente. Heerlijk! Alles begint weer op te komen, narcissen, krokussen. Ik kan ze wel uit de grond kijken. Op zo'n moment kun je even vergeten wat een akelige wereld het aan het worden is. 

Wist je dat... we EINDELIJK met Els en Antoine naar de griek zijn geweest? Ons plan was al een paar keer eerder in duigen gevallen door Covid besmettingen en lock downs. Nu was het weer mondkaploos en normaal. We hebben het ons lekker laten smaken. En we hebben nog meer plannen gemaakt: Jan en ik gaan een midweekje bij hen op een camping in Limburg vertoeven. We hebben daar een stacaravan gehuurd. Gezellig. :-)

Wist je dat.... er aanstaande donderdag een project start bij het vrouwenkoor Enjoy: Chansons! Wie zin heeft kan mee komen doen. Nummers van o.a. Michel Fugain, Charles Trenet, het begin nummer uit de musical Notre Dame de Paris.... van alles wat. Heb er zin in. 

Over Kimchi en kroonluchters....

Ergens in december al had ik bij Picnic een blikje Kimchi besteld. Zomaar. Gewoon uit nieuwsgierigheid. Omdat ik er wel eens over gehoord had. Koreaans. Gefermenteerde groente. Geen idee. Had het nog nooit geproefd. Het blikje ging de kast in om daarna vergeten te worden. Tot afgelopen weekend. Daar was ie weer; het, oh jaaa dat heb ik ook nog, blikje. Ik ben Pinterest maar eens opgedoken. Wat kon ik ermee...? Ik kwam dit recept tegen. Pittige eieren met Kimchi. Waar ik natuurlijk zelf weer een draai aan heb gegeven. Kom op, zeg. Ik heb toch geen echte Koreaanse chilisaus, citroengraspuree of gemberpuree in huis? Mag de chilisaus ook uit een ander land zijn? Vast wel. En verse gember! Mocht ook van mezelf. CitroengrasPOEDER! Klinkt toch bijna hetzelfde als puree?? Shiitake werd vervangen door champignonnen. Taugé werd vervangen door rode paprika. Maar het was lekkerrrrr. Weer een blijvertje. En Kimchi blijkt nog enorm gezond te zijn ook...

Mijn zus bleek afgelopen weekend hartstikke ziek te zijn. Verkouden, hoesten. Getest en al...negatief. Maar zondags dus niet op visite bij moeders. Mijn Jan ging ook niet; hij was bezig met gegevens overzetten van zijn telefoon naar mijn oude. (er is weer naar beneden gedruppeld). Ik was dus de enige visite. Een mooie kans om samen met mijn moeder haar twee lampen weer eens schoon te maken. Dat doen we eens per jaar, meestal zo tegen de kerst. Wat een baan is dat toch. Er hangen per lamp zo'n 90 glazen staafjes die eraf moeten, gesopt, gedroogd en weer ingehangen moeten worden. En nog van die glazen kraaltjes ook. Maar je ziet dan wel veel verschil. Het glinstert weer zo mooi. Eén staafje heeft het niet gered, dit jaar. Hij stortte ter aarde en overleefde het niet. Menig staafje heeft zijn noodlot al eerder tegemoet gezien in de afgelopen 25 jaar. Maar met een beetje creatief inhangen kun je toch aardig de gaten opvullen. Het was een hele klus, maar we hebben wel weer eer van ons werk. Het duurt gelukkig nog wel een tijdje voor het weer kerst is...pfff.

 

88 winters oud!

Inmiddels heeft mijn vader ook weer een mooie leeftijd bereikt: 88 winters oud! Achetachetag, zoals zijn eigen vader vroeger gezegd zou hebben. 

Vorig weekend zijn Jan en ik bij hem langs geweest in Eindhoven. Hij staat nu toch best wel een beetje wankel op de benen, vond ik. Volgens eigen zeggen door de medicijnen. Maar hij redt zich nog wel. Gaat eens in de paar weken met de trein een weekend naar zijn vriendin in Breda. Hij geeft door aan de NS welke trein wanneer en hoe laat hij wil nemen en dan staan ze altijd klaar om hem met zijn scootmobiel in de coupé te manoeuvreren.Er is dan eerst altijd nog wel een discussie over het mondkapje dat hij zou moeten dragen, maar dat lost ie wel met zijn droge humor op. Hij lult ze gewoon onder de tafel. :-) Als ze ECHT zijn verklaring willen zien, dan pakt ie dat tergendddd langzaam. Daar hebben ze dan weer geen geduld voor. ;-) In Breda staat er weer personeel klaar om hem weer op weg te helpen. Fijn dat dat zo goed geregeld is.

Wat ik ook zo fijn vind is het feit dat hij op zijn leeftijd gewoon nog een nieuwe hobby oppakt! Hij houdt erg van muziek en heeft mondharmonica gespeeld. Daar heeft ie helaas geen adem meer voor. Dus heeft hij een gaaf keyboard gekocht en leert zichzelf nu spelen. En dat gaat al prima. Dan ben ik wel trots op hem, zeg! Hij doet het toch maar!  

Zelf zing ik weer in levende lijve met het koor. We mogen weer! Wat een verademing na dat Zoom-gedoe. Ik zat donderdag met mijn stoel te schuiven om netjes afstand tot mijn naaste buurvrouwen te houden. Ik zat precies goed tot ik ineens een druppel op mijn rug naar beneden voelde rollen. Een zweetdruppel kon het niet zijn, het is er meestal erg frisjes. Zat ik precies onder een lekkage! Een plasje op de grond en af en toe een druppel vanuit het glazen dak. Zo’n grote ruimte, en ik zat weer in de drup….pfff. 

En wat doet een mens met 5 kilo stoofpeertjes?? Stoven! Gisteren heb ik al twee pannen vol gestoofd. Ik vind het zo lekker, he? Alleen de geur al. Morgen komen Mariska en Alex lunchen. Dan kunnen ze gelijk een stuk stoofperentaart oppeuzelen bij de thee. Als lunchgerecht ga ik een plaattaart met witlof, rode ui en walnoten maken. Dat recept wilde ik al een tijdje uitproberen. En het kon de goedkeuring van Mariska wegdragen toen ik het dinsdag aan haar liet zien toen we na de tandarts hier nog even een kopje thee dronken. Ben benieuwd…..

Fijne jaarwisseling allemaal!

Een kerstmaal voorbereiden... leuk! Voor hoeveel personen? Dat was nog maar de vraag. Mijn zus en zwager waren van plan een paar dagen naar Duitsland te gaan. Of dat op het laatste moment weer afgeketst zou worden i.v.m. coronaregels wisten we niet. Dus toch maar voor de zekerheid op ze rekenen... Ook van buurman Jan was het niet zeker. Hij 'mocht' van zijn dochter al met Sinterklaas niet naar ons toe, want ja... dit was hier natuurlijk een coronahol geweest. Dan 'mag' hij met kerst ook niet komen, veel te gevaarlijk! Denk ik dan. Maar...toch voor de zekerheid maar op hem rekenen. Je weet nooit.

We waren dus of met zijn achten of met zijn vijven. 

Wat is er dan makkelijker om een stoofpot te maken? Eén pan op het vuur en op tafel allemaal een eigen stoofpotje. Wat er over zou zijn kon ik meegeven of invriezen. Ik heb gekozen voor stoofpot kip - in - rode - wijn. Daarbij doodgewone erwtjes, stoofpeertjes en de Spaanse tomatensalade die ik zelf zo lekker vind. Als voorgerecht had ik ook doodgewone kalfsragout, opgeleukt met ui en champignons. Ook omdat dat lekker makkelijk is. 

Uiteindelijk ging het tripje van mijn zus gewoon door, dus 6, buurman bleef thuis, dus 5 en kreeg ik een appje van Mariska dat Alex niet zou komen. Hij had zijn hoornvlies beschadigd en lag met een laagje zalf en een ooglapje tranend en pijnlijdend in bed. Algehele malaise, dus 4. Het leek wel het verhaal van de tien kleine negertjes. :-) 

We hebben het ons lekker laten smaken allemaal. Mariska had kerstkoekjes gebakken en maakte ook nog glühwein. Dat ruikt weer zo lekker in huis! Warme wijn en ik gaan niet samen. Na een paar slokjes kreeg ik het al bloedheet. Maar snel een paar toastjes met port/stiltonkaas eten. Vind ik ook zo lekker. Voor mijn moeder speciaal ananaskaas gehaald, vind zij weer lekker. Als hapje tussendoor had ik vijgen met kaas en gekarameliseerde walnoten gemaakt. Zoooo, die walnoten! Lekkerrrrr. Zeker voor herhaling vatbaar.

En ook dit jaar is er weer wat mis gegaan. In eerdere jaren heeft de staart van Kiwi in de hens gestaan of was ik vergeten het dopje van de vleesthermometer eraf te halen en zat deze nog in de rollade. Dit jaar zette ik een tupperware bakje, waarvan ik de inhoud even wilde magnetroniseren, in de pas gebruikte en dus nog hete oven. Tja, plastic op een heet rooster... het leek wel een schilderij van Dali! En stinkennnn!

Als nagerecht had ik vanille ijs met chocoladevlokken en jam en wafels. Had ik al lang van tevoren gemaakt. Scheelt weer werk. Was ook lekker met de overgebleven stoofperensiroop erover.

En zo is kerst ook weer voorbij. Op naar het nieuwe jaar! Wat zal het ons brengen? We gaan het zien en beleven...

Wens ik jullie nog een hele fijne jaarwisseling toe en alle goeds voor 2022! Maak er zelf wat van!