Gisteravond zijn we weer geland op hollandsche bodem, na 17 dagen in het prachtige Ierland te hebben vertoefd. Totaal hebben we met de huurauto 1700 km afgelegd over hele smalle bochtige hobbelige weggetjes waar je zowaar 100 km/uur mocht rijden! Gekke Ieren! Hoe komen ze op zulks een raar idee! Maar ook weer heel vriendelijke Ieren, die even met hun knipperlichten knipperen als dank voor het even aan de kant gaan om ze de kans te geven om voorbij te gaan. Ze zullen ook nooit op je bumper gaan hangen. Echt relaxed allemaal.
Het weer was heel veranderlijk. Binnen een uur kon je zon, bewolking, miezer, regen en wind hebben. Maar alles duurde maar even. En wat hebben we veel gezien! Echt prachtige uitzichten! Soms had je het gevoel in een waterverfschilderij te rijden of te lopen. Een heel aparte sfeer. Verschillende soorten licht, dat steeds veranderde. Mooie huizen ook! Vooral rond Galway. Ik droomde al gelijk van een geel geverfd huis met grote geel/paars/witbloeiende hangmanden rondom, uitkijkend over een of andere vallei of de zee. Een huis met tig kamers om omtetoveren tot een B&B...Echt waar, ik zou zo kunnen wennen in Ierland! Ik voel me er wel thuis.
Wat hebben we zoal in de eerste week gedaan: de Ring of Kerry (2 dagen, verschillende routes), wandelingen in en rond Killarney National Park ( rond Muckross Lake, Ross Castle), Schiereiland Dingle (leuk stadje dat Dingle), gewinkeld in Killarney en Galway.
Trouwens.. in Galway waren de paardenraces. En precies op de dag dat we daar voor de tweede keer waren was het ladies night. Alle vrouwen waren opgedirkt in leuke jurken, haartooien en hoge hakken. Zag er leuk uit. Vooral degenen die echt NIET op hoge hakken konden lopen, hihi.
De tweede week hadden we een huis gehuurd in Doolin. Een vissersdorpje aan de kust omringd door uitgestrekte heuvels, weilanden, en hoge klippen.
Op de rand van de Burren. Dat is weer een totaal andere streek dan het zuidwesten. De Burren is net een maanlandschap. Vol stenen, rotsen en met plantjes ertussen. Heel apart. In Kilfenora hebben we keltische kruizen bekeken. Ook hebben we een route gereden richting Loop Head. Maar daar aangekomen was het helemaal mistig, helaas, dus niet veel gezien. Ierland is een heerlijk wandelland. Je waant je alleen op de wereld. Een met de natuur. Mariska zal het daar niet mee eens zijn. Ze kan ons niet meer horen over een kort ommetje maken....Onze korte ommetjes bleken achteraf uuuuuuren in beslag te nemen. :-)
Onderweg naar Cork hebben we nog Blarney Castle bezocht. Daar hebben we de Blarney Stone gekust. Dus als we de legende mogen geloven, hebben we nu de gave van grote welsprekendheid. Oftewel, we kunnen nu net zo kletsen als de Ieren kunnen! En dat kunnen ze!
Binnenkort zal ik een link naar de mooiste foto's plaatsen. Ik heb er 675 gemaakt, dus dat is wel even een uitzoekerij. Ook de videofilmpjes moet ik nog even aan elkaar plakken. Werk aan de winkel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten