Zo! Ik heb lekker mijn zin gehad. We hebben toch nog kerst gevierd, ook al was het achtste kerstdag! En gelijk ook maar nieuwjaar gevierd, we waren toch bezig. Mijn zus en zwager waren ook flink in de keuken bezig geweest. Met een lekkere zalmsalade, fortune cookies (leuk!) en appelcompote als resultaat. Mijn moeder en haar vriend zorgden voor een flinke fles Moët om het nieuwe jaar in te luiden. Mariska en Alex kwamen nog met een verlaat kerstkadootje aan: een mooie sjieke gouden en een mooie rode kerstbal! Lief!
De kamer hadden we een tikkie veranderd om plaats te maken voor de uitgeschoven eettafel. Wat een crime is het toch als je maar een kleine kamer hebt! Alles staat gewoon vol! Maar ja, normaal is het geen probleem. Alleen als je eters krijgt. Het was gezellig. Met een hoop onderlinge plagerijtjes. De heren van het gezelschap hebben inmiddels een 'zielige mannen club' opgericht. Ze beklaagden zich en masse over de vervelende klusjes die ze altijd voor de dames van het gezelschap moesten doen. Dat bleek overal hetzelfde te zijn en op deze manier zochten ze steun bij elkaar. Achgossss, wat zijn ze zielig, maar niet heus! :-)
Ik had na het gourmetten nog behoorlijk wat over. Gelukkig niet zoveel vlees, maar wel salades en los spul. Dat komt in de loop van de week wel op. Scheelt me een hoop snijwerk.
Morgenmiddag ook maar eens de boom aftuigen. Ik vind het nu wel weer welletjes. Ik wil de gewone kamer weer terug. Oeps, dus weer een vervelend klusje voor Jan: de kerstdoos naar beneden slepen en na afloop weer naar boven zeulen. Daarna de staande lamp en planten weer naar beneden brengen. Aj, zou hij dan toch gelijk hebben? ;-)
Vanmorgen had ik een afspraak in het ziekenhuis staan voor de pre-operatieve screening. Had een afspraak met de apothekersassistente over de medicijnen, een afspraak met de assistente van de anesthesioloog (waarom wordt hij geen anesthetist
meer genoemd??) voor bloeddruk (145/91), lengte en gewicht. Zo hee, die automatische bloeddrukmeter.....wat trok hij strak!! Ik trok zowat vacuum! Mijn vingers gingen er van tintelen! Daarna een afspraak met de anesthesioloog zelf. (niks bijzonders, gewoon algehele narcose), en daarna nog eens met een gewone verpleegkundige om de dingen door te spreken voor na de operatie. Al met al ben ik overal ongeveer 5 minuten binnen geweest en heb ik tussendoor steeds zo'n half uur op de gang moeten wachten. Pffff. Het schoot niet op. Maar goed, het groene licht is er. De 11e moet ik me om 8 uur melden. Het wordt nu toch wel een beetje spannend. :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten