Terug van Kreta....

Ik heb altijd gedacht dat je niet meer dan 7 kleuren stront kon schijten, maar in de praktijk blijken er nog veel meer kleuren te bestaan! Ik raakte de tel volledig kwijt tijdens de busrit van Heraklion naar ons hotel in Rethymnon! Jemig! Er zouden helemaal geen strepen op de weg hoeven te staan, er wordt toch geen rekening mee gehouden. Inhalen in de bochten...ja, joh, moet kunnen! En in het pikkedonker rijden zonder achterlichten... heel gewoon! Je zag het autootje voor ons alleen als ie op zijn rem trapte. Doodeng! Maar we hebben het gered...
De ontvangst in het hotel was vriendelijk. We moesten eerst maar eens even wat gaan eten in het restaurant. Daar stond onze verlate maaltijd, wat salade, worst, kaas, broodjes en fruit al voor ons klaar. Heel aardig! Later hoorden we dat wegens een technische storing (lees: overboeking) ons één kamer appartement niet klaar was. Die nacht zouden we doorbrengen in een noodkamer in de kelder. Ik kreeg er een beetje een 'begraven' gevoel van. Een kamer zonder uitzicht, met alleen een raampje net onder het plafond. De volgende dag echter, (we werden trouwens wakker met onweer en plensbuien) heeft het hotel ons een upgrade gegeven naar een mooi tweekamer appartement met uitzicht op zwembad, gratis kluishuur, twee gratis vouchers voor een parasol en strandstoelen voor op het strand, een fles wijn en een fruitmand! Helemaal goed! De vakantie kon beginnen!
Rethymnon, wat een gezellig stadje! Leuke straatjes, veel winkeltjes (helaas wel veel van hetzelfde), een schattig haventje. Maar helaas ook VEEL (huur)auto's en brommertjes. Dus uitlaatgassen.... Aan de hemel stonden 's avonds Jupiter en Venus in conjunctie te pronken. Heel apart!
Kreta zelf...wat een mooi eiland! Woeste natuur, lieflijke dorpjes, heel veel cultuur. Wat is me zoal opgevallen.... het felle zonlicht! Daardoor hoge contrasten. Deed pijn aan mijn ogen. Langs de wegen overal wit en roze bloeiende Oleanders, paarsbloeiende geurende Tijm, geurende Kamperfoelie. De wegen zijn trouwens goed. Hier en daar een gat in de weg, maar eigenlijk boven verwachting goed. Ook de kleine weggetjes in de bergen zijn overzichtelijker dan de weggetjes in Ierland. Ik zat minder vaak met samengeknepen billen in de auto! ;-) De bewegwijzering is hier en daar belabberd. Een beetje vaag allemaal. Gelukkig werkte de 'HERE' app prima op Jan's telefoon, dus we wisten wel steeds waar we waren op de kaart. We zagen ook overal bijenkorven. En geiten. En lui liggende poesjes. We hoorden overal luid getjilp van ontelbare onzichtbare krekels. Oude(re) vrouwen en mannen (in zwart met donkerbruin gekleed) zaten in de schaduw voor hun huis een beetje voor zich uit te staren. Kooitjes met zangvogeltjes hingen op de balkons. Bloeiende Bougainvillia's. Een relaxed sfeertje wel.
Van de financiele crisis hebben we niet veel meegekregen. We hadden genoeg contant geld bij ons, dus we hoefden niet te pinnen. Er stonden op Kreta nergens rijen voor de pinautomaten. Op de maandag dat de banken dichtgingen, werd bij ons hotel onze huurauto afgeleverd, een Nissan Micra. Met een kwartvolle tank. Dus op onze eerste excursie naar Argiroupolis en het Kournas meer eerst maar eens even tanken onderweg.... Eerste pompstation: geen benzine meer! Tweede pompstation: geen benzine meer! Oeps! Wat nu? Toen maar teruggereden naar Rethymnon en ons aangesloten in de gigantische rij bij de plaatselijke pomp. Dat is eigenlijk de enige keer dat we er wat ongemak van hebben gehad. De rest van de vakantie was tanken geen probleem meer.
Waar zijn we nog meer geweest?
Het Fortezza in Rethymnon zelf. Een Venetiaans Fort. Zeer de moeite waard. Mooie uitzichten over de stad!
Aptéra....ruines van een oude stad. Balos Beach/Gramvousa. De rit daarnaartoe was al een belevenis op zich. Op het schiereiland is de weg van 7 km onverhard. Daar hebben we al een uur over gedaan. En we waren niet de enigen! Er stonden op dat smalle weggetje, hoog in de bergen, ook nog eens auto's geparkeerd die geen plekje meer op het parkeerterrein konden vinden. Dus als er een tegenligger kwam, moest er eentje naar achteren rijden. Klotsende oksels werk!
Daarna was er een looppad van twee kilometer de berg weer af. Over keitjes, over steentjes. De bloedhete zon scheen op ons bolletje. Het oranje stof reikte tot in onze knieholtes. Dat hebben Jan' z'n Jezus sandalen niet overleefd! Ze zijn volkomen naar de filistijnen! Zijn zolen zijn helemaal versleten.
Maar het was het allemaal waard. Ik heb nog nooit zo'n indrukwekkend uitzicht gehad! Op de foto's komt dat niet zo tot zijn recht. Je ziet zo geen diepte. Maar oh, wat hebben we genoten! Zo mooi!
We hebben Spili bezocht met z'n fontein met de 19 leeuwenkoppen. We zijn naar Matala geweest, een voorheen hippie dorp met grotwoningen. Het hippie sfeertje hangt er nog, zelfs met de geur van wiet hier en daar! :-)  We hebben de opgravingen van het paleis van Festos/Phaistos bezocht. Na Knossos is dat het bekendste paleis. Het is nog helemaal in de staat hoe ze het gevonden hebben. Niks is mooier gemaakt, niks is nep. Maar het blijft natuurlijk wel oude meuk! ;-)
We zijn tussendoor nog een dagje met de bus (1x per uur) naar Chania geweest. Ook een leuke gezellige stad. Lekker bij de haven op een terrasje gezeten.
Het Arkadi klooster was ook zeer de moeite waard. Hoe lieflijk het er nu ook bijstaat, je kunt niet vergeten wat een bloederige geschiedenis die plek heeft. :-/ (lees maar na op wikipedia ofzo). Er loopt een oud nonnetje rond. Volgens het internet is ze nu tegen de honderd jaar oud. Op het complex staan ook een paar beelden, waarvan er eentje volgens ons een afbeelding van het nonnetje was.
De Melidoni grot heeft ook al zo'n akelige geschiedenis. Hier werden in 1823 bijna 400 inwoners uitgemoord die zich in de grot verscholen hadden voor de Turken.
Door de Kourtaliotikokloof  gingen we richting Preveli Beach, een palmenstrand. Oh oh, die kloof! :-) Dat was me wat. Een werkelijk KEIHARDE wind wervelde er doorheen. Je kon je amper staande houden. Geen idee of dat altijd zo is, maar op deze dag dus wel. Je woei uit je hemdje.
Ook tijdens het geklauter over de berg richting het strand moest je goed uitkijken dat je je niet uit evenwicht liet blazen door de rukwinden. Weer zo'n mooi strand, hè? En niet druk! Daar hebben we wat uurtjes doorgebracht. Met de voetjes in de Libische zee. Totaal gezandstraald kwamen we na een uurlange klauterpartij weer boven op de berg bij de auto aan. Een mooie dag ook weer!
De laatste dag voor vertrek naar Nederland hebben we nog wat gewinkeld (o.a. een mooi zilveren setje sieraden met opaal voor mijn verjaardag gekocht en  uiteraard ook nog flink wat kruiden etc.) en we hebben nog drie uurtjes op het strand gelegen.
Mijn verjaardag heb ik inmiddels gevierd. Nog niet met een grieks buffet zoals ik van plan was. Daar had ik nog geen puf in. Dat komt nog wel een keertje....
Maar Kreta is voor herhaling vatbaar. Volgende keer 'doen' we de oostkant. Maar dan in mei of september. Eerst maar eens afwachten hoe het verder gaat lopen met Griekenland......;-)