Mijn keltische omslagdoek is bijna af. En dat is een doek van uitersten: de bovenste helft was binnen no time klaar, zelfs saai om te breien die tricotsteek. De rand met kabels slokt juist weer heel veel tijd op. Die rand kan ik alleen met daglicht en in alle rust breien. Elk steekje moet met aandacht gebreid worden anders klopt er van het hele patroon geen jota. Het patroon bestaat uit 16 naalden en één zo'n patroon kost me drie kwartier! En ik hoef er maar 28.... Maar het gaat goed en gestaag. De doek wordt alleen wat kleiner dan ik had gehoopt. Misschien dat ik dat met blocken nog kan oplossen. Ik zie wel.
Intussen hebben we ook al weer twee maal 'geoefend' voor de 'Musical Scratch' in Leiden. Ach, we hoeven eigenlijk niet echt te oefenen, de nummers zijn hetzelfde als vorig jaar. Komt goed. Het zijn gewoon gezellige bep- en snoep middagjes. Ook in dit groepje zijn er een paar begonnen met breien en haken. Het komt weer helemaal in! Misschien dat we na de scratch een brei- en haakmiddagje gaan organiseren. Uiteraard met taart erbij!

Mijn kleine achternichtje zie ik zowat elke week. Afgelopen keer heb ik eindelijk eens achter de kinderwagen kunnen lopen. Een lekker ding is het.
Ze kijkt elke week weer een stukje wijzer uit haar oogjes. Ik ben zo benieuwd hoe ze later wordt. Een bijdehante tante met een eigen wil van hier tot ginder, dunkt me. :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten